Join the new world

Dit is deel 2 van een reeks artikels die de recente eBelgische geschiedenis behandelen (deel 1 vindt u hier). We pikken de draad weer op net na de eerste Congresverkiezingen van de recentste onafhankelijkheid - 26 januari 2010.



De uitslagen van de verkiezingen leverden een sterk gepolariseerd Congres op, met aan de ene kant vertegenwoordigers van de belangen van EDEN, en voorstanders van PHOENIX (of in vele gevallen eerder EDEN-tegenstanders) aan de andere kant. Hoewel beide fracties zich opwierpen als felle verdedigers van eBelgische neutraliteit, die ons land uit de rangen van om het even welke militaire alliantie zou moeten houden, bleef de onderlinge wantrouw groot en moest men eerst afrekenen met elkaars oude vooroordelen om na heftige debatten en wederzijdse beschuldigingen eindelijk tot een vorm van co-existentie en samenwerking te komen.

Belgium for Belgium, dat grotendeels uit echte Belgen bestond, die historisch meer PHOENIX-gezind waren door hun lange tijd in eUK of in eNederland (toen nog de eUNl, de unie tussen eNederland en eBelgië), benadrukte zijn echt Belgisch karakter en beschouwde zich als de enige legitieme autoriteit in eBelgië. De Amerikanen van Free Belgium, de Kroaten van Belgian Neutrality Party en de Polen van Movement for Belgium (van die laatsten bleken velen achteraf eerder opportunistische avonturiers dan officiële vertegenwoordigers van EDEN te zijn) fundeerden hun aanwezigheid in ons landje door angst dat PHOENIX eBelgië zou gebruiken voor eigen strategische doelen in West-Europa (eUK was in onze streken het laatste slagkrachtige bastion van PHOENIX geworden, en EDEN bereidde toen al een invasie op de Britse eilanden voor), waarbij ze verzekerden dat eBelgische onafhankelijkheid en neutraliteit prioritair zouden blijven. Met eSpanje en ePolen als directe buren en een licht overwicht in het Congres, leken EDEN-vertegenwoordigers op dat moment enigszins de bovenhand te hebben in ons land. Nationale neutraliteit leek de enige mogelijkheid voor eBelgië om langdurig onafhankelijk te blijven, zolang we uit de weg bleven van de oorlogsspelletjes van de ons omringende machtigere landen, en vormde zo het eerste punt van overeenkomst waarop verder kon gebouwd worden aan een betere toekomst van ons land, dat het toen zonder echte regering moest stellen en een geruïneerde economie moest zien te herstellen.



Een van de eerste voorstellen die het verdeelde Congres met een grote meerderheid goedkeurde, was de impeachment van de toenmalige president (ook wel premier genoemd) Grinch85, die lid was van de Roemeense paramilitaire groepering die niet veel meer dan een maand eerder nog de staat van beleg in ons land handhaafde. Dat hij terug president van het land werd, had te maken met de regels van eRepublik, dat wanneer een land terug onafhankelijk wordt, de laatste president automatisch terug aangesteld wordt tot de nieuwe verkiezingen. Na een succesvolle impeachmentprocedure, waarvoor 2/3 van de Congresstemmen nodig zijn, wordt de runner-up in de laatste presidentsverkiezingen automatisch als voorlopig staatshoofd aangeduid, en zo werd Olv007 de nieuwe president. Olv007, daarvoor een prominente persoonlijkheid in de eUNl, had zijn strepen reeds verdiend onder de Roemeense PTO (Political Take Over), waarbij hij de brutale uitbuiters hardnekkig bleef aanklagen en zich een man van sterke persoonlijke principes heeft getoond.

Terwijl in de media de polemiek bleef woeden over wie nu de PTO dan wel de ATO (Anti Take Over) partij was, zorgde Manong Rizal (een ingeweken eAmerikaan, die nog onder Roemeense dictatuur voor meer democratie in ons land had geijverd en vaak als onafhankelijke bemiddelaar had opgetreden) voor een nieuw nationaal forum, dat al gauw de ontmoetingsplek bij uitstek werd voor de eBelgen, een plaats voor dialoog en confrontatie, alsook de zetel van de eBelgische regering. Hoewel er een stemmingsmodule voor Congresleden in eRepublik zelf aanwezig is, tilt de forumgebaseerde, "virtuele" regering de organisatie van het land op een hoger niveau, doordat op het forum afspraken gemaakt kunnen worden, regels vastgelegd en stemmingen gefundeerd, voor ze terug in het spel worden voorgesteld. Zo werden er op het forum voorstellen gelanceerd voor onder meer een nieuwe grondwet, belastingswijzigingen, het officiële bericht voor nieuwe burgers, en dergelijke meer.



Terwijl de heropbouw van het land meer en meer vorm begon te krijgen, namen de spanningen tussen BfB en FB toe, vaak gelegen aan misverstanden en algemeen gebrek aan vertrouwen, maar ook in de divergerende benaderingen en houdingen die de twee rivaliserende partijen gewoon waren. De meest vooraanstaande figuren van FB van die tijd, Rod Damon, jasonalwaysready en shadowukcs (een echte Belg, trouwens) lieten zich kennen als harde onderhandelaars met een no-nonsense aanpak, waardoor hun verstandhouding met de BfB vaak spaak liep en de samenwerking moeizaam bleef. Deze situatie mondde op 5 februari uit in een verkiezingsduel voor de positie van president van het land tussen Olv007 van BfB en shadowukcs van FB, waarbij Olv007 uiteindelijk met 634 stemmen verkozen werd, wat 105 stemmen meer was dan shadowukcs had verzameld.

De rest van het Congrestermijn bleef in het teken staan van moeizame samenwerking, met occasionele politieke opstootjes (zoals bijvoorbeeld de verwijdering van ThomasRed van de post van Minister van Defensie, die door Olv007 tevens als Minister van Buitenlandse Zaken werd aangesteld, wat voor de Amerikaanse fractie oncombineerbaar leek met zijn recent verleden als eUNl president), maar uiteindelijk werden er dat termijn bijzonder belangrijke verwezenlijkingen klaargespeeld, met uitblinkers als: een eerste grondwet, een nationale bank, een Hospital in Brussel en een MPP (Mutual Protection Pact) met eMaleisië, waardoor de inwoners van eBelgië terug regelmatig konden deelnemen aan trainingsoorlogen. Een zekere stabiliteit leek naar ons landje terug te keren en de levensomstandigheden in eBelgië werden steeds aantrekkelijker.

Maar de Congresverkiezingen waren weer in zicht, en 25 Februari zou de nieuwe machtsverhoudingen in het land duidelijk maken. Vele buitenlandse eBelgen hadden vermoedelijk hun eBelgische staatsburgerschap na een maand opgegeven, vooral nadat Olv007 publiekelijk een oproep had gelanceerd naar de "tactische stembusgangers" om thuis te blijven, terwijl Rod Damon zijn BLT (Belgian Limitation Talks) voorstelde, die de aantallen van deze "tactische Belgen" symmetrisch zouden moeten doen afnemen bij EDEN en PHOENIX. Ondertussen had eSpanje ook vrijwillig Wallonië afgestaan, waardoor het aantal volksvertegenwoordigers (dat afhangt van het aantal regio's dat een land telt) in het nieuwe Congres zou toenemen. Verwachtingen waren dus hoog gespannen...

Maar dat zal stof voor lezing 3 worden.



Voten & subscriben is niet verboden 😉