Μερικές σκόρπιες σκέψεις vol2
GeorgeIV
Αγαπητές και αγαπητοί πολίτες της eGreece καλησπέρα.
Μιας και ο φίλτατος έτερος αρθρογράφος Μακρυγιάννης δε έχει επιστρέψει στο μετερίζι της αρθρογραφίας και επειδή έδωσα μια υπόσχεση να προσπαθήσω να καλύψω εγώ το κενό αυτό είπα να αφιερώσω λίγο χρόνο να γράψω λίγες λέξεις (συζητήσιμο) σε ένα άρθρο.
Ο θάνατος του Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε μου έφερε άλλη μια φορά στο μυαλό τα πως και τα γιατί της ελληνικής χρεοκοπίας. Το να μιλήσουμε για τα πως και τα γιατί του Σόϊμπλε το βρίσκω λιγάκι αδιάφορο γιατί δε ανήκουμε στο γερμανικό εκλογικό σώμα.
Πολλά τα ερωτήματα και τα ερωτηματικά όλα αυτά τα χρόνια από τη ημέρα που ο τότε Πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου από το Καστελλόριζο ουσιαστικά παραδέχτηκε τη αδυναμία εξυπηρέτησης των εξωτερικών χρεών της χώρας. Διαβάζοντας τη βιβλιογραφία που παρήχθη πριν και κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης κάποιος μπορεί να διακρίνει κάποιες διαφορετικές ομάδες σκέψης.
Η πρώτη (και προς το παρόν η κυρίαρχη ) ήταν η λογική ότι η ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας έφερε και φέρει το πλουσιοπάροχο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της χώρας μας. Για πολλές δεκαετίες και ακόμη και σήμερα οι συντάξεις πληρώνονται μέσω κρατικών επιχορηγήσεων και όχι από τα αποθεματικά των ταμείων , αναγκάζοντας τη χώρα είτε να δανειστεί το έλλειμα αυτό είτε να επιβάλει βαρύτατη φορολογία στερώντας κεφάλαια από τομείς όπως το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων , τη ιδιωτική πρωτοβουλία κτλ. Για να γίνει αντιληπτό το σύστημά μας μέχρι πρότινος ήταν ανταποδοτικό με ποσοστά αναπλήρωσης που πλησίαζαν το 100% ενώ στις περισσότερες χώρες που έχουν ανταποδοτικό αναδιανεμητικό σύστημα ισχύει στο 60-80% . Σήμερα προωθείται η σταδιακή αλλαγή του συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό βάζοντας μπροστά τη υπογεννητικότητα ως κρίσιμο στοιχείο καθώς ήδη η διαφορά μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων τείνει να πλησιάζει τη μονάδα.
Η δεύτερη άποψη μιλούσε και μιλάει για προβλήματα που προέρχονται από τη αρχιτεκτονική της ΕΕ και της Ευρωζώνης , είτε δηλαδή ευθύνεται το σκληρό νόμισμα με τους κανόνες του που δε επιτρέπει σε λιγότερο ισχυρές οικονομικά χώρες να χαλαρώνουν τη ισχύ του νομίσματος ώστε να αυξήσουν τη ανταγωνιστικότητά τους με άλλες χώρες , είτε γενικότερα η έλλειψη της πλήρους φεντεραλοποίησης της ένωσης που δε επιτρέπει τη ομαλή λειτουργία της Ευρωπαϊκής οικονομίας ώστε να μη υπάρχουν χώρες μέλη πολλών ταχυτήτων. Αυτή η άποψη έχει ακόμη κάποιες βάσεις υπό τη προϋπόθεση ότι η Ευρώπη είναι πραγματικά έτοιμη να προχωρήσει στη δημιουργία της πλήρους ενωμένης Ευρώπης , πράγμα το οποίο το εκλογικό σώμα φαίνεται να αποστρέφεται , αυξάνοντας τα ποσοστά των ευρωσκεπτικιστών και εθνικιστικών δυνάμεων.
Η τρίτη άποψη μιλάει για το λάθος της χώρας να τοποθετεί διαρκώς μεγάλα ποσοστά του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος για τη κάλυψη των αμυντικών της αναγκών , αποστερώντας πόρους από άλλους σημαντικότερους τομείς που έχουν ανάγκη από ανθρώπινο και οικονομικό κεφάλαιο. Κύριος εκφραστής της άποψης αυτής ήταν ο Γεώργιος Δερτιλής.
Τώρα , αφήνοντας για λίγο τις απόψεις των άλλων επιτρέψτε μου να πω και εγώ τη δική μου. Βλέποντας τα πράγματα όσο το δυνατόν ψυχρά , η Ελλάδα από τη πρώτη μέρα της ανεξαρτησίας της μέχρι σήμερα σπάνια είχε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ή ακόμα περισσότερο ισοσκελισμένο το εμπορικό ισοζύγιο ή το ισοζύγιο πληρωμών . Στη προσπάθειά τους οι Έλληνες να ζουν ως Ευρωπαίοι πολλές φορές αναγκάζονταν να κάνουν πράγματα τα οποία δε είχαν καμία απολύτως λογική ή να εισάγουν ουσιαστικά νόμους , συντάγματα ολόκληρα από άλλες χώρες της Ευρώπης ή από τις ΗΠΑ που εντέλει η ελληνική πραγματικότητα τα διαστρέβλωνε όσο χρειαζόταν για να ενυπάρχει η ψευδαίσθηση της ευρωπαϊκοφάνειας.
Αν κάτι βοήθησε τη Ελλάδα να δημιουργηθεί να στεριώσει και να αναπτυχθεί αυτό ήταν σίγουρα η παιδεία . Τα σχολεία έμαθαν τη γλώσσα στα παιδιά, έδωσαν τα απαραίτητα εφόδια , άνοιξαν τους ορίζοντες σε όλο και περισσότερους πολίτες και σταδιακά κατάφεραν να στεριώσουν τη ίδια τη ύπαρξη του κράτους.
Η εκπαίδευση λοιπόν βοήθησε να δημιουργηθούν οι σύγχρονοι Έλληνες και κατά συνέπεια τη σύγχρονη Ελλάδα. Βέβαια, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να έχει μεγάλες αγκυλώσεις και να σέρνει τα βαρίδια του Ρουμ Μιλλέτ , τα οποία είναι βαθιά εντειχισμένα μέσα της . Η εκπαίδευση όμως είναι αυτή που θα μας δώσει εντέλει τα εφόδια και τα καύσιμα να ξεφύγουμε από τη λογική της ψωροκώσταινας. Η εκπαίδευση θα δημιουργήσει τα επόμενα στελέχη εταιριών , θα φέρει κεφάλαια από το εξωτερικό (που δυστυχώς χρειαζόμαστε μιας και τα εγχώρια κεφάλαια δε επαρκούν) και κατά συνέπεια καλύτερους μισθούς και γενικότερα αυτό που κυνηγάμε σα χώρα και σα λαός από το 1821. ΜΙΑ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝ ΟΧΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΑΡΤΗ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ.
Βλέποντας τις περιπτώσεις που η χώρα πέτυχε μεγάλες αλλαγές παρατηρεί ότι οι προσπάθειες γίνονταν κυρίως μέσω του κράτους άρα είναι καθήκον της χώρας, του κράτους, της οποιασδήποτε κυβέρνησης να έχει το θάρρος να αλλάξει άμεσα το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας σε τέτοιο βαθμό που να επιτρέψει στη χώρα να ξεκολλήσει από το πάτο που βρίσκεται εδώ και αρκετές δεκαετίες. Το σχολείο εντέλει θα φέρει αυτές τις πολυπόθητες αλλαγές μέσα στη κοινωνία . Όσο το σχολείο συνεχίζει να είναι πάρκινγκ παιδιών και τίποτε περισσότερο απλά θα συνεχίσει να ισχύει η λογική της ψωροκώσταινας , οπού οι διάφορες ομάδες συμφερόντων θα λυμαίνονται τις ίδιες τις σάρκες της χώρας.
Με εκτίμηση,
Aquitanian News.
Comments
Μερικές σκόρπιες σκέψεις vol2
http://www.erepublik.com/gr/article/-vol21-2775234
Καλά και ρομαντικά τα λες κι εσύ οπως κι αλλοι πριν από εσενα.
Η παιδεία όμως δεν ξεκινάει στην ηλικία των 6 απο το σχολείο. Ξεκινάει απο την ημέρα 0 στο σπιτι. Επεκτείνεται στο παρκο , μετα στο σχολείο , μετα στον δρόμο , μετά στο πανεπιστήμιο , μετά στον εργασιακό χώρο. Και συνεχίζεται εσαεί - καθώς οσο ζούμε μαθαίνουμε , αλλάζουμε , εξελισσόμαστε. Αρα η παιδεία ενός ανθρωπου επηρεάζεται από ολους/ολα οσους/οσα αλληλεπιδρά.
Δυστυχώς στην Ελλάδα οι "ριζες του κακού" ειναι βαθια ριζωμένες γιατι οι ιδιοι τις αποδεχτήκαμε ως κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας. Αρνητικά στοιχεία της νοοτροπίας μας τα πηραμε και τα ονομάσαμε "Ελληνικό ταπεραμέντο" και αντι να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι αφήσαμε τον εγωκεντρισμό , το πεισμα και την "ψωροπερηφάνια"¨μας (μερικά απο τα αρνητικά χαρακτηριστικά του Ελληνα) στο τιμόνι και - θεωρώντας τους εαυτους μας καλυτερους απο τους αλλους βεβαιως βεβαιως - δεν τα αποβάλαμε ποτέ...
Αντ'αυτου τα κρατήσαμε , τα ενισχύσαμε και τωρα τα περνάμε και στα παιδιά μας. Και την μισαλλοδοξία και την πονηρια και την αλαζονεία και πολλά ακόμα.
Γι'αυτο δεν θα υπάρξει ποτέ φως στο τουνελ που λεγεται Ελλάδα (2.0). Γιατί δυστυχώς τους Έλληνες...τους μεγαλώνουν Έλληνες...
αρχισε τις μαλακιες του ο αργοσχολος ανθελληνας... Πολυ ωραιο αρθρο vote sub. Οπως ελεγε ο Αριστοτελης πρωτα πρεπει να μαθουμε τα παιδια να σκεφτονται. Στο σχολειο δεν μαθαινεις να σκεφτεσαι, σου παραλυουν την σκεψη και καταληγεις σαν τον Λεξ.
Μακαρι να κατέληγαν περισσοτεροι σαν τον Λεξ. Δυστυχώς οι περισσοτεροι καταλήγουν σαν εσενα. Τούβλα και ουγκανοι.
Το πρόβλημα είναι ότι συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τον Lex, τα γραφόμενα του έχουν αρχή και τέλος. Αντιθέτως τα δικά σου είναι κατά βάση ένα μάτσο σκατά.
Γιώργο, τι παιδεία όμως θέλουμε; Θέλουμε τα παιδιά να μαθαίνουν λίγα από πολλά όπως τώρα ή πολλά από λίγα όπως ισχύει στα περισσότερα ανεπτυγμένα κράτη.
Σίγουρα κοροϊδεύουμε τους ξένους που πχ δεν ξέρουν τις πρωτεύουσες των κρατών ή που βρίσκεται κάθε χώρα. Οι ξένοι όμως αυτοί από την δουλειά τους αμοίβονται (αναλογικά πάντα) τουλάχιστον τα διπλάσια χρήματα από εμάς.
Γιατί πρέπει η παιδεία μας να οδηγεί αποκλειστικά σε κάποια Πανεπιστημιακή σχολή και αν δεν επιτευχθεί αυτό να θεωρείται μεγάλη αποτυχία; Τεχνίτες δεν χρειάζεται η χώρα; Τα ΕΠΑΛ θα μπορούσαν να είναι το καλύτερο είδος σχολείου αλλά τα έχουν καταντήσει το χειρότερο.
Όσο αφορά το συνταξιοδοτικό το πρόβλημα είναι όντως πραγματικό αλλά όχι μόνο ελληνικό, αυτή την στιγμή συνταξιούχοι είναι η γενιά των boomers, από την επόμενη γενιά η υπογεννητικότητα έχει πάρει την ανιούσα με αποτέλεσμα όλο και λιγότερο εργατικό δυναμικό να μπαίνει στην αγορά εργασίας.
Τέλος είμαι σίγουρος ότι θα γνωρίζεις ότι η Ελλάδα δεν έχει ρίξει μόνο μία φορά κανόνι αλλά πέντε.
Δε διαφωνώ αλλά πραγματικά προς το παρόν το μόνο που βλέπω είναι ποιος θα προλάβει να φάει από τα 65 δις του ταμείου ανάκαμψης και πως θα κάνουμε σώνει και καλά ιδιωτικά πανεπιστήμια για να βάζουμε τα παιδιά των παιδιών μας βρέξει χιονίσει στις θέσεις που κρατάμε για τους ημετέρους.
Μην ακούω μαλακίες τώρα για τα νοίκια που ξοδεύουν οι γονείς για να σπουδάσουν τα παιδιά όσοι δε πάνε στη Κύπρο και πάνε αλλού πάνε και για να βρουν δουλειά εκεί για να ξεφύγουν από τη Ελλάδα.
Καταρχήν τα 65 δις έχουν ήδη δοθεί, απλά δεν το ξέρουμε.
Όσο αφορά τα ιδιωτικά ή όπως λένε (και γελάμε) τα μη κρατικά γίνονται για να πηγαίνουν οι αποτυχημένοι των ελληνικών πανελλαδικών εξετάσεων. Διότι όπως προείπα, το πανεπιστημιακό πτυχίο είναι αυτοσκοπός και όχι εφόδιο.
Σήμερα σκοτώθηκε ενα παλληκαρι που πετούσε με μια αρχαιολογία 50 ετών επειδή καποιοι φωστήρες αποφασισαν να αναστειλουν εξοπλιστικα προγραμματα, οι ίδιοι φωστήρες ισοπεδωσαν την Ελληνική αμυντική βιομηχανία και την ξεπούλησαν, ενώ βλέπουμε τον γείτονα να εχει πανίσχυρη βιομηχανια και να κανει εξαγωγές. Εμείς χασαμε θέσεις εργασιας και έσοδα απο πιθανες εξαγωγές γιατι κάποιοι θεωρησαν "ασυμφορη" την εν λόγω βιομηχανία.
Την νύχτα των Ιμίων αν ειχαμε απαντησει δυναμικα 1ον θα ειχαμε ξεγνοιασει απο την τουρκικη απειλη για μια 20ετια μεχρι να ξαναφτίαξουν στόλο και 2ον αφου καναμε τις κότες δεν θεωρηθήκαμε αξιοπιστοι παιχτες που θα προστατευαν ξενες επενδυσεις στον χωρο τους, συτό ειναι το συμπερασμα ξενων αναλυτών
Οι Γερμανοί μας κουνησαν απλά το δαχτυλο και εμεις καθησαμε σε σταση οσφυοκαμψιας οπως ο υπουργός μας προσφατα. Καμια διαπραγματευση για τις αποζημιώσεις και τον κατοχικο υποχρεωτικό δανεισμό που μας επιβλήθηκε.
Οσον αφορά την παιδεία η φάση της αποβλάκωσης των νέων έχει τελειωσει επιτυχημενα, τα ινδαλματα είναι τραγουδιστες, κομμωτες, τηλεπερσονες, σελεμπριτι, ινφλουενσερ, μάγειρες μοντελα, η κυριαρχία του τίποτα. Πλέον έχουμε περάσει στην φάση του αφελληνισμού, αν μιλήσεις για καποιον ήρωα εισαι φασιστας, τα είδαμε και τις τελευταίες μερες με τον ευτελισμό του εεθνικού μας συμβολου που επιτρέπετε να αλλάξει χρώμα μονο από το αιμα αυτών που την κρατούν και το μονοπρακτο ξεφτιλα για την κυρά της Ρω. Αυτά είναι τέχνη ο σκιτσογραφος όμως, ΠΑΠΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ αποκλειστηκε από την εκθεση στο Γκαζι, τα κομικ του μιλουσαν για το θεμα ταμπού: ΠΑΤΡΙΔΑ.
Δεν νομίζω πως μας φταίει το συνταγμα που έχει ευρωπαικες επιρροές μας φταιει ότι αυτοι που θα έπρεπε να το τηρουν το παραβιαζουν κατά το συμφέρον τους, αυτοί που μας κυβερνανε χρόνια τώρα έχουν σαν μονο μελημα τους να γεμιζουν τις τσεπες τους εις βαρος του λαου, ζουμε σε ένα καθεστως κλεπτοκρατίας και ατιμωρησίας που οδήγησε στην οικονομικη κρίση και την πληρώνει ο απλός λαος και όχι αυτοι που θα έπρεπε, αλλά ποτέ δεν είναι αργα.
Δεν μας φταει λοιπόν το "εξευρωπαισμενο" σύνταγμα μας φταιει πως έχουμε απεμπολήσει όλες τις παραδόσεις μας προσπαθώντας να γίνουμε "ευρωπαίοι" λες και το να είσαι απλά Ελληνας είναι υποτημητικό. Προχτες η λειτουργία των Χριστουγέννων ξεκινούσε στις 5 και μιση, πόσοι πήγαν; οι περισσότεροι γυρνούσαν από το "ρεβεγιον" εκείνη την ώρα με τα στομαχια ετοιμα να εκραγουν, γιατι το να τηρείς τις νηστείες ειναι αναχρονιστικο, ενω αν είσαι χορτοφαγος ειναι της μοδος. Δεν μας φταιει η Ευρώπη εμεις φταιμε που έχουμε ξεχασει ποιοι είμαστε.
Αλλά πες μου πως μπορει μια χώρα να ξεπουλαει όλες της υποδομές της σε ξενους χρηστες έναντι πινακίου φακής και να έχει ταυτοχρονα και έσοδα, κυρίως έχουν ξεπουληθεί υποδομες που αφορούν τον τουρισμό (λιμανια αεροδρομια σιδηροδρομοι) οι υπόλοιπες βιομηχανιες απλά κλείνουν και όλα βαφτίζονται ζημιογονα, προσεχώς τα νοσοκομεια, γιατι αν το παρει ο ξένος ιδιώτης θα το κάνει κερδοφόρο με μια διαφορά όμως την όλη υποδομή την έχει πληρώσει ο Ελληνικος λαός με τους φόρους του από το 1821, την καθε ραγα τον καθε τοίχο και κάποιοι έρχονται και τα περνουν τζαμπα να στησουν το μαγαζάκι τους για να μας σώσουν. Ποιός θυμαται πως σε κάθε Ελληνικη πόλη υπήρχε ενα κτήριο με τα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ σε συνήθως κεντρικο σημειο, τα οποια τα πήρε η Deutsche Telekom και τα εκμεταλευεται. Η ληστεια εχει διαπραχθει εναντίων του Ελληνικου λαου και καποιοι καρπωθηκαν απο αυτό.
Υπάρχει έλλειμα παιδείας, πατρίδας, παράδοσης, κοινής λογικής, κριτικής σκέψης, καλό θα είναι να καλύψουμε πρωτα αυτά τα ελλειματα μήπως και ξυπνήσουμε και ξαναορθώσουμε ανάστημα γιατι πλέον έχουμε γίνει η Φλοριντα της Ευρώπης για να έρχονται οι Δυτικοευρωπαιοι συνταξιουχοι για τα γεράματα τους στον ήλιο.
Όταν ένα νηπιαγωγός, δάσκαλος, καθηγητής έχει μισθό χαμηλότερο από ένα ματατζή ή ένα ντελιβερά γνωστής πλατφόρμας, υπάρχει πρόβλημα.
Όταν οι κτηριακές εγκαταστάσεις είναι ερείπια χωρίς τα νέα παιδιά να μπορούν να κάνουν βασικές δραστηριότητες, υπάρχει πρόβλημα.
Όταν σου ζητάνε να γράψεις αλγόριθμο στο χαρτί ή να κάνεις στατιστική στο χαρτί, υπάρχει πρόβλημα.
Σύντομα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τους παχυλούς μισθούς που θα παρέχουν θα υπάρχει και πρόβλημα στους δημόσιους πανεπιστημιακούς.
Για μένα το πρόβλημα είναι άλλο, ζούμε σε ένα σύστημα που είναι πανεύκολο να ζήσεις αξιοπρεπώς ειδικά τα τελευταία χρόνια με την εκτόξευση της τεχνολογίας, παρόλα αυτά το ελληνικό κράτος αρνειται πεισματικά να καθοδηγήσει τους πολίτες του προς αυτή την κατεύθυνση.
Ούτε και οι πολίτες δείχνουν πρόθυμοι ακόμα και στα ποιο απλά. Η σχέση του έλληνα με τον ψηφιακό κόσμο εξαντλείται σε φατσοβιβλίο, ινστα, τικτοκ και τίντερ και ελπίζω να συνεχίζουν έτσι για να έχουμε και εμείς δουλειά 😛 .
Μετά από αυτά το χάος, μετά από αυτά το τίποτα.
Ακόμα και αν οι μισθοί εκλογικεύονταν, το μεγάλο πρόβλημα στην ελληνική εκπαίδευση είναι το τι διδάσκει. Είναι κυριολεκτική φαρσοκωμωδία. Το πρόβλημα δεν είναι στην επαγγελματική-επιστημονική κατάρτιση που βλέπω και γράφουν από ε΄δω και από εκεί. Σε αυτόν τον τομέα μάλον καλοί ε΄ναι οι δείκτες. Το πρόβλημα είναι στην παιδεία και την διαπαιδαγώγηση πολιτών.
Σε χαιρετώ!
Η αλήθεια είναι ότι δεν συμφωνούμε συχνά και αυτό με ευχαριστεί καθώς η τριβή ιδεών και απόψεων είναι ο μόνος τρόπος για πρόοδο" τόσο της χώρας όσο και της ανθρωπότητας.
Για τις απόψεις σου τώρα:
Η ηλίθια Ιδέα των ελληνικών κυβερνήσεων ήταν ότι μεγιστοποιώντας την αγορά μέσω των παροχών - οι οποίες θα στηρίζονταν στον αδιάληπτο δανεισμό - θα μεγιστοποιούσε επίσης την δυναμικότητα της οικονομίας και θα έλυνε το πρόβλημα από μόνο του.
Στην απλή πραγματικότητα, δεν υπάρχει χρέος χωρίς αποπληρωμή του.
Και έτσι, όταν παύει η δυνατότητα ανακύκλωσής του, απλά επέρχεται η χρεωκοπία.
Και δεν υπάρχει καμία συνθήκη η οποία να παρέχει ασυλία σε μια χώρα, λόγω προηγούμενων επιτευγμάτων της όπως η αρχαία ιστορία της.
Η Ελλάδα χρεωκόπησε επειδή απλά οι κυβερνήσεις της επένδυσαν στην πιθανότητα ότι δεν θα την άφηναν να χρεωκοπήσει οι άλλες κυβερνήσεις.
Και έτσι θα μπορούσε εσαεί να παρέχει στους πολίτες της απολαβές πλούτου που δεν τον παρήγαγαν.
Έχασε το στοίχημα.
Τώρα?
Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα εξελιχθεί η συνέχεια' ούτε τι είναι στο μυαλό των Ηγετών της.
Τις δικές μου ιδέες; τις είχα καταθέσει πολλά χρόνια πριν' και δεν έχω καμία πρόθεση να τις επαναλάβω.
Αλλά, βρίσκω αρκετά ικανοποιητική αυτή την μέθοδο λίγο από δω και λίγο από κει την οποία ακολουθεί η παρούσα διοίκηση της χώρας, εφόσον παράγει αποτελέσματα τα οποία επίσης ικανοποιούν τα διεθνή πρότυπα..
😛
Ειδικότερα για την Παιδεία, η οποία είναι και ο καημός και το κατά κάποιον τρόπο αντικείμενό μου.
Πριν κάποια χρόνια μου είχε ζητηθεί να κάνω μια εισήγηση για την αναμόρφωση του Τρίτου της επιπέδου στην Ελλάδα' παράλληλα με την προσφορά μιας θέσης Αναπληρώτριας Υπουργού με αρμοδιότητα για το ίδιο θέμα.
Είχα αρνηθεί την δεύτερη περίπτωση. αλλά είχα υποβάλλει μια εισήγηση γαι την πρώτη' την οποία είχα αναπτύξει σε περίληψη σε ένα άρθρο μου εδώ :
https://www.erepublik.com/en/article/-1344-2615472/1/20
Η τρέχουσα κυβέρνηση αποκλίνει αρκετά από τις απόψεις που είχα τότε εισηγηθεί΄ αλλά το σκεπτικό της φαίνεται να έχει κάποια παράλληλη οδό η οποία δεν αποκλείεται να συγκλείνει στο μέλλον.
Το ελπίζω...
😛
Ελεονώρα , δε είναι κακό να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε σε καμία περίπτωση.
Είσαι αντικειμενικά ο πλέον αρμόδιος άνθρωπος να δώσεις απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα καθώς γνωρίζεις και πως δουλεύει η όλη γραφειοκρατία .
Χαίρομαι που στηρίζεις τη λογική των αυτόνομων , μη κερδοσκοπικών μη κρατικών πανεπιστημίων.
Ωστόσο γνωρίζεις και εσύ πολύ καλά ότι το πρόβλημα σε αυτή τη περίπτωση έρχεται με τη μορφή της ισότητας των ευκαιριών και του διαχωρισμού μεταξύ ελίτ και υπολοίπων. Είχα τη ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα το καχεκτικό αντίγραφό της στη Ελλάδα με το πέρασμά μου ως γλάστρα από το Κολλέγιο Αθηνών.
Πολύ φοβάμαι πως ο δρόμος που επιλέγεται να ακολουθηθεί αυτή τη στιγμή θα οδηγήσει στη περεταίρω καθίζηση του εκπαιδευτικού συστήματος και εν γένει της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Ελλάδα . Το σύστημα εδώ συνεχίζει να ακολουθεί τις στρεβλώσεις του απώτερου παρελθόντος , οπότε φοβάμαι ότι αντί να βοηθήσει τη τριτοβάθμια να εκσυγχρονιστεί και να έρθει πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες , θα χορηγεί μια κερκόπορτα για τους ημετέρους να ξεπεράσουν τη τελευταία θεωρητικά αντικειμενική πόρτα για τη τριτοβάθμια που λέγεται πανελλήνιες . Δεν είμαι ένθερμος οπαδός των πανελληνίων, δε φαντάζεσαι πόσο θα ήθελα να μπορούσα να μπω στη σχολή που ήθελα είτε με κάποιο μπακαλορεά είτε με εξετάσεις στη ίδια τη σχολή , αλλά εδώ φοβάμαι πως πάμε σε κάτι άλλο , με πτυχία κατ΄οίκον και με τη μεταφορά όσου καλού διδακτικού προσωπικού παραμένει με χίλια ζόρια στα δημόσια πανεπιστήμια να μεταφέρεται σε κάποιο ελιτίστικο πανεπιστήμιο στο οποίο θα πρέπει να έχεις τη οικονομική επιφάνεια για να περάσεις τις πόρτες του (όπως ένιωσα δηλαδή εγώ , ένας τελειόφοιτος του 21ου λυκείου Αθηνών στη Γκράβα εισερχόμενος στις τρομερές εγκαταστάσεις του Κολλεγίου Αθηνών έστω σαν επισκέπτης).
Δε θα ξεχάσω ποτέ τον συγχωρεμένο το παππού μου , τον οποίο έχασα λίγο μετά αφότου μπήκα στο Πανεπιστήμιο (και ο ίδιος επειδή είχε ως συνήθειο να πηγαίνει να βλέπει τα εγγόνια του όποτε προόδευαν ή όταν έμπαιναν σε κάποια σχολή και στη περίπτωσή μου δε πρόλαβε να έρθει στη Κρήτη) που είχε ζήσει δύσκολες εποχές τη περίοδο της κατοχής , έναν άνθρωπο προοδευτικό , συμμαζεμένο , καλό οικογενειάρχη και καλό μαθητή να μου εξιστορεί το πως ενώ είχε περάσει ακριβώς μετά το πόλεμο στη Πάντειο (ήθελε να γίνει δημοσιογράφος όπως μας είχε πει) επέλεξε να μη πάει κυρίως επειδή τα δίδακτρα ήταν πολλά και δε ήθελε να ζορίσει τη οικογένειά του οικονομικά . Δε χάθηκε , έφτιαξε οικογένεια κτλ αλλά το έβλεπες στο βλέμμα του ότι το είχε μετανιώσει. Ένας κοντινός του ξάδελφος τα κατάφερε και αρθρογραφούσε αρκετά χρόνια στα ΝΕΑ.
Ξέρω ότι ακούγεται λίγο Ξανθοπούλεια η ιστορία μου και ίσως να με κατηγορήσεις ως λαϊκιστή , αλλά το να επιστρέψουμε στις εποχές που άνθρωποι δε προόδευαν στη ζωή τους γιατί η τύχη τα έφερε έτσι και δε γεννήθηκαν από εύπορη οικογένεια για να μη σκέφτονται πραγματιστικά από μικροί με βρίσκει αντίθετο.
Ξαναλέω, δε διαφωνώ ότι χρειαζόμαστε τις πραγματιστικές αλλαγές που προτείνεις , αλλά όπως και να το κάνουμε στη ψωροκώσταινα τα standards είναι κάπως διαφορετικά σε σχέση με χώρες όπως το ΗΒ και οι ΗΠΑ . Στη πραγματικότητα θα πρέπει η κοινωνία να υπογράψει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο το οποίο να είναι όσο το δυνατόν κοινά αποδεκτό και να πορευτεί με αυτό και τα παλέψει για αυτό , όπως κάποτε πριν πολλά χρόνια ο Φεντεραλιστής έβαλε τις βάσεις για το τι θα είναι και τι πρέπει να είναι από τότε και στο εξής οι ΗΠΑ.
Για τα οικονομικά ισχύει το ίδιο ακριβώς. Χωρίς ευρύτατη συναίνεση για σοβαρές αλλαγές δε θα γίνει απολύτως τίποτα και το 2032 θα ξανασυζητάμε για το επόμενο μνημόνιο , αν υπάρχει ΕΕ μέχρι τότε και δε έχει σκάσει λόγω της Ιταλίας ή κάποιου άλλου προβλήματος που μπορεί να προκύψει.
Καλές γιορτές και εύχομαι αν ποτέ γίνει το παράρτημα του Χάρβαρντ του Γέϊλ ή του Μπράουν να έρθεις για καμιά διάλεξη να σε ακούσω από κοντά.
🙂
φανταζομαι πως και οι 2 καταλαβαινετε πως "Μη κερδοσκοπικα ιδιωτικα πανεπιστημια" ειναι ανεκδοτο
τα σουπερ ντουπερ ιδιωτικα πανεπιστήμια του εξωτερικου δεν νομίζω πως απευθυνονται στον μεσο πολίτη, και καθε elite βλασταρι εισαγεται με μια δωρέα του πατρός του σαν wildcard
Βάζεις σε ένα άρθρο τόσα διαφορετικά και τεράστια θέματα.
Βασική αρχή για την εξέλιξη της χώρας είναι που θέλει και που τοποθετείται κοινωνικοπολιτικά: Ανατολή ή Δύση.
Αν συμφωνήσυμε στο που κατατασσόμαστε με βάση την κουλοτύρα, τα ήθη και την εξέλιξη (εγώ λέω σταθερά στην Ανατολή) και που πρέπει να είμαστε (λέω Δύση) μπορούμε να κάνουμε κουβέντα. Από εκεί ξεκινάς και επεξηγείς γιατί και πως προέκυψε χρεοκοπία, τι φταίει, ποια εκπαίδευση χρειάζεσαι και το σημαίνει εκπαίδευση, ποια ανάπτυξη κ.λπ. Αν η βασική θεώρηση για το είσαι και τι θες είναι διαφορετική, οι όποιες συζητήσεις μπορεί και να μην έχουν καν κοινό πεδίο