Join the new world

با تشکر از شایان که مقالش کمک کرد مقالم رو درست بنویسم
و تشکر از اون عزیزی که مقاله شایان رو تو ایران دوباره پابلیش کرد

اگر دوست داشتید ممنون میشم شات بدید

من نسل سوختم! من که تو جنگ بلغارستان اومدم تو بازی :دی
http://www.erepublik.com/en/article/-1-2290653/1/20

زماني که من بيست سالم بود


http://www.erepublik.com/en/article/-1-2290968/1/20

بیخیال بااااو
اگه کسی باید میسوخت اون ما بودیم که اصلآ احساس سوختن نداریم

انسانها همیشه موقعیتهای از دست رفته زندگیشون رو به همه چی ربط میدن

منم اگه انقلاب نشده بود باید الان توی آلمان بزرگ میشدم
ولی چه ربطی داره

اگه کسی باید میسوخت اون ما بودیم که اصلآ احساس سوختن نداریم

خیلی جالبه که نسل شما سرو صدای خاصی نداره

عزیز laneron مقاله ی
http://www.erepublik.com/en/article/-1-2291408/1/20

1

v

4/old

V

تو ایران تمام نسل ها، نسل سوخته ان

Vote & Sub

بعضیا سوختن تا بعضیا نسوزن

Vote

عجب

دقیقا
وت

ای بابا اگه درد بقیه رو بشنوی چی میگی هر کسی غمنامه ای داره عزیزم

voted

vote16 sub137
شیرینی بدو

تو ایران تمام نسل ها، نسل سوخته ان
+11111

اینکه فک کنی از نسل سوخته هستی یا نه، به دید آدم بر می گرده

نه به شرایطی که توش زندگی کردیم
....

فک می کنم چون مردم و کشوری در حال گزار هستیم همه یه جورایی سوخته به حساب میان

اما جنگ بلغارستان رو بات موافق نیستم
😛
حداقل برا من که یکی از بهترین دوستان تمام عمرم رو تو اون بازه زمانی پیدا کردم صدق نمی کنه

شب های بمب بارون

پفک نمکی سهمه ایی

اونم واسه خودش یه دورانی بود

vote

pole!

تو این آهنگو دانلود کن تا بفهمی دنیا دست کیه:caffe:
http://dl.smusic.ir/Arvin%20-%20Delam%20Tang%20Shode%20%28128%29.mp3

رای

Voted

v

vote

شاید تو درست میگی
ما فقط حرف میزنیم
ولی میخوام یه نگاه به جملاتی که گفتی بندازی
اونکه رفت جنگ برای هدفش رفت
اونکه درس خوند واسه هدفش درس خوند
ولی میخوام بدونم تو هم هدفی داری؟
یعنی اصلاً میتونی هدف داشته باشی؟:دی
اونی که میگه نسل سوخته است واسه اینه که هدفی نداره
واسه اینه که جایی جز فیس بوک نداره
کجا بره جز زیر کولر؟:دی
کاش جنگی بود که میشد به وسیله اون یه هدف ساخت و واسش مرد

کدوم هدف؟
واقعا اونایی که رفتن جنگ هدف داشتن؟
من فکر مینم خیلی هاشون اجباری رفتن تا این که واسه خدا برن جنگ
اونی که درس خوند هدف داشت و براش تلاش کرد درست میگی شما
ولی خوب من یکی که اگر بودم این همه تلاشمو میدیدم پودر شده رفته هوا دیوونه میشدم
واقعا نابود کننده هست
هدفی که داری بهش میرسی رو یهو سر شرلیطی که دست خودت نیست از دست بدی
مثال معلم که زدم معلم ریاضیات گسسته خودمون بود
واقعا وحشتناکه

هدفم که آره من هدف دارم
هدف دارم که داروساز شم بتونم یه روزی یه داروخاته بزنم خیلی عادی زندگیمو بکنم
زندگی شیرینه اگر از زاویه زیبایی بهش نگاه کنی
اگرم بخوای از زاویه بد نگاه کنی چیزای نا امید کننده توش زیاده
اونقدر زیاده که نسل سوخته نسل سوخته توش گمه

تمام حرفم این بود که اون بیچاره هایی که اوایل انقلاب جوون بودن و میخواستن جوونی کنن تو یه مسیر اجباری افتادن تو جنگ و انقلاب و این چیزا
30 ساله حکومت اسلامیه یعنی تمام کسایی که الان بین 50 تا 60 سالشونه جوونایی بودن که اون موقع میخواستن جوونی کنن ولی تو مسیر دیگه ای افتادن
اونم به نا خواسته

آدمای 50 تا 60 ساله تو فیسبوک نیستن مگرنه نسل سوخته بازی های ما دهه ی 60 ئ 70 ی ها رو کلا جمع میکردن آبرو ما رو میبردن

کاری ندارم انقلاب خوب بود یا بد ولی هرچی بود جوونی خیلی ها رو ازشون گرفت

حقیقتش چون نمیدونم الان دانشگاه میری یا نه درباره شما چیزی نمیگم
منم دوست داشتم یه دانشگاه خوب قبول شم با یه رشته خوب
قبول هم شدم
الان سال سوم برق دانشگاه شیرازم
الان میبینم عجب هدف مضحکی داشتم
هدف بعدیمم قبول شدن ارشد هس
ولی اخرش که چی؟
واسه من میشه نون و اب؟
یکی و میشناسم ارشد الکترونیک دانشگاه تهران با معدل 17.5
شش جا کار میکنه بدبخت نمیتونه پول پیش یه خونه رو فراهم کنه که بتونه با زنش زندگی کنه
اینه درد نسل سوخته
اگه دانشگاه رفتی که کم کم خودت به همین نتیجه میرسی
اگه هم نرفتی پس دیگه بد به حالت
چون میدونم چه دهن سرویسی داره واسه قبول شدن بدشم که میری میبینی که 20 ساله عمرتو دادی رفتی
میبینی ریدی با هدف داشتنت
و باز دعا میکنی که ای کاش یه جنگ بود میشد به وسیله اون یه هدف ساخت و هرچه زودتر مرد:دی
و این رو مطمئن هستم انقلاب واسه جونایی که خودشون انقلاب کردن لذت بخش چیز تو این دنیا بوده
پس به جایه این که واسه دیگران غصه بخوری برا خودتو هم دوران هات متاسف باش

v

خودت میگی نسل سوخته نه یک یا دو یا صد نفر که جوونیشون به باد رفته باشه
هیچ وقت نشد پدر یا پدربزرگ بگن جوونیمون به باد رفت
حالشونو کردن عشقشونو کردن درست بعد سربازیشون رفتن سر کارشون با استخدام رسمی با وام 2 هزار تومانی هم خونه و ماشین و 100 تا زهرمار دیگه خردین که قسطاش تازه داره تموم میشه
یعنی برگردن بگن نسل سوخته ایم با کله میرم تو دهنشون :دی
ولی من نسل سوخته ام :دی
متولد 1360
بچه گیم دوران آژیر قرمز
که به خدا قسم همین الانشم هر از گاهی تو خوابام کابوس بمباران هوایی میبینم
نوجوانیم و جوانیم دوارن کمیته و گشت ارشاد
بگم شاید بخندین سال 1376 به جرم اینکه شلوار لی پوشیده بودم تو خیابون منو بردن کلانتری با وثیقه آزادم کردم
با هزار مصیبت و ترسبه یک دختر شماره میدادیم
دو هفته سر تلفن خونه کشیک میدادیم که دختره فرصت کنه زنگ بزنه

حالا چیکار میکنید تو فیس بوک روزی مخ 10 نفرو میزنید :دی

حق با شماست
الان تو فیسبوک روزی 10 تا مخ میزنن
دهه ی 60 نسبت به دهه ی 70 سختی بیشتری کشید
شاید قبول نداشته باشی اگه بگم دهه ی 70 هم نسبت به دهه ی 80 بیشتر سختی کشیده
الان طرف بچش دبستانیه جایزه قبولیش گوشی اندروید گفته میخوام
ما که دبستان بودیم هنوز خیلی ها نمیدونستن تلفن همراه یعنی چی

به همین نسبت دهه ی 50 و 40 هم بیشتر از شما سختی کشیده
شما میگی رفته عشق و هالشو کرده
آره بعضیاشون اینجوری هستن ولای بعضیاشونم عشق و هالشون خورده به انقلاب و جنگ
تا خواسته فرق دختر و پسر رو بفهمه تفنگ دادن دستش گفتن برو جنگ
اینا سوخته نیستن؟
به نظر اینا جزقاله شدن ولی صدا نمیدن

منم متولد 74 هستم
از موقعی که کرایه اتوبوس 35 تومن بود ملت سر 5 تومنی چونه میزدن ، موقعی که فقط پولدارا موبایل داشتن یادمه تا الان که تو سوپرمارکت که میری کمتر از 15 هزارتومن محاله خرجت بشه

خوب دیدن این چیزا هم زجر آوره
ولی فکر میکنم اونایی که مثال زدن به نسبت خیلی بیشتر زجر کشیدن و تا اینا هستن من یکی که جرات نمیکنم به خودم بگم سوخته!

یه گروه هستن مثل شما
که تو دوره ی یه حکومت جدید خیلی اذیت شدن
ولی خوب الان شرایط بهتره و شما سنتون خیلی بالا نیست
هرچند شرایط به خوبی نسل قبل از شما نیست ولی خوب میشه یکمی راحت بود

یه سری هستن قبل انقلاب کلی حال و هول کردن
مثلا همین دانشجوی وکالتی که مثال زدم
ولی خوب اینم باز وقت و سرمایش رو به شدت هزینه کرده تا فارق التحصیل شه نون در بیاره
ولی فارق التحصیل که شد چی؟
به نظر دلیلی واسه زنده موندنم نداره

یه سری دیگه هستن اوضاعشون خیلی بدتره
هم از نسل قبلی ها
هم از نسل بعدیا
اینا تو دوره ای که همه حال و هول میکردن بچه بودن
تا چشم و گوششون باز شد و خواستن کاری کنن
مثلا 19 سالش یا 20 سالشه
میبینه جنگه میفرستنش سربازی و سال ها جنگ
بعدشم که آخرای جوونی هست تو همون شرایط شما زندگی کردن
قافل از این که چشاشون خیلی چیزا دیده
دلاشون خیلی چیزا خواسته
ولی به هیچی نرسیدن

من که به نظرم دهه 70ی ها جلو شما حق ندارن حرفی از نسل سوخته بزنن
و شما هم به همون نسبت جلو اونا
اینا خیلی مرد هستن که هنوز جلو حرکات ماها سکوت میکنن

1 گلد مجانی
http://www.erepublik.com/fa/article/one-gold-free-2290647/1/20

[removed]

[removed]

وت...ساب هم بودی
مرسی
دوره خوش خوشان شماست،برید حال کنید که جای ما متولدین 1360 نیستید

چرا؟
خوب شما حداکثر 32 سالتونه
مگه پیر هستید؟
شما هم اگر فکر دوره ی خوبیه استفاده کنید
چه عیبی داره؟

بحث استفاده از خوشی نسبی این دوره نیست،حرف زیاده که اینجا جاش نیست
اما ما همه تحت تاثیراتی قرار گرفتیم که تا همین الان چیزی ازما باقی نگذاشتن
یه بچه 6 ساله رو تصور کن که می خواد بره تازه کلاس اول،روز اول رو زیر بمب و موشک میره مدرسه
صبحها که می شینه پای سفره صبحونه،لوستر بالای سرش با هر لرزش آپارتمان از بمبارون،می لرزه و این صدا بعد از 27 سال هنوز باهاشه و از خواب می پرونتش
سال 65،اون بچه 5 سالشه،داره برنامه کودک می بینه که همه چی سیاه میشه،به خودش میاد می بینه توی بغل مادرشه و دو پله یکی دارن میدون توی خیابون،چرا؟چون نیروگاه رامین اهواز رو زدن و خونه اونها 1 کیلومتر اونور تر بود
سخنته برای یه بچه 6 ساله که 1 هفته شبها با ساک و چمدون بالای سرش و با لباس بیرون توی راه پله بخوابه که اگه عراق که تا 5 کیلومتری اهواز اومده بود،وارد شهر شد،بتونن سریع دوباره آواره بشن
اینایی رو که گفتم،همه من هستم که تا امروز تک تک اون لحظه ها رو هم تو خواب و هم تو بیداری می بینم و اون صدای آژیر ها و بمبارون هنوز توی گوشمه
کودکی من این بود،جوونی ما هم که کتک و فحش بود به خاطر می بلند و شلوار جین و جوراب سفید و پیرهن آستین کوتاه
همه این مسائل باعث میشه که یکی مثل من روانی تاریک داشته باشه که حتی بزرگترین خوشیهای زندگی نتونه اون رو مثل کسی تغییر بده که توی دوره بهتری به دنیا اومده،دوره ای که خبری از ترس و لرز و فرار برای جون خودت نبوده باشه

درک شما از این مسائل جای تقدیر داره...مرسی از شما

قابل تامل بود
خیلی دردناکه

اینها گوشه ای از خاطرات کودکی من بودن،حرف زیاده ولی از حوصله شما خارج و تکرارش برای من هم مایه رنج..موفق باشید دوست عزیز 🙂

شما توی منطقه ی جنگی بودید و خیلی سختی کشیدید
همه حق ندارن خودشون رو با شما قاطی کنن و بگن اذیت شدیم

قبول دارم که جنگ خیلی بده و توی هر دوره ای از زندگی آدمی باشه بده
ولی اونایی که فقط با فکر جنگ بزرگ شدن حق ندارن خودشون رو با شمایی که جنگ رو لمس کردی قاطی کنن

چیزی رو که شما میگی کسی نمیتونه مثل شما درک کنه
چیزی که مشخصه اینه که خیلی دردناکه

همچنین
شما هم موفق باشی
خیلی ممنون که وقت گذاشتید

منطقه جنگی و غیر جنگی تفاوت داشت ولی نه زیاد
تو همین تبریز روزی نبود که بمباران نشه
هرروز حداقل یکبار بمباران داشتیم

آتیلا جان،برعکس فرمایش شما،فرق مناطق جنگی و غیر جنگی خیلی بیشتر از این حرفهاست
شما توی تبریز بودی..ما توی آبادان،شهر شما با خاک یکسان شد؟آیا تمام دارایی پدر و مادرت توی یک شب تبدیل شد به خاک و خاکستر؟آیا خونواده ات مجبور شدن برای اینکه زنده بمونن دارو ندارشون رو توی یک چمدون بندازن پشت پیکان 56 و بشن آواره این شهر و اون شهر؟
آیا پدر تو توی یک شهر کار می کرد چون شرکت نفتی بود و مادر و بچه ها توی یک شهر دیگه که امن تر بود،برای 2 سال همدیگه رو ندیدن؟
آیا شما هر روز سربازها رو میدیدی که با لب خندون از اهواز میرفتن خط مقدم و جسدشون رو روز بعد خونین و تکه تکه برمی گردوندند عقب؟من اینها رو به چشم دیدم چون توی همونها دنبال فک و فامیل می گشتیم.
مهم نیست اینها،زندگی همینه،ما ساکن اونجا بودیم و عراق از خوزستان شروع کرد،مقصر نه ما بودیم نه مردم دیگه...منتهاهمه ما مردم ایران تاوان جنگ رو دادیم.یکی با از دست دادن فرزندانش،خونوادش و ...یکی هم با دارو ندارش
الان مهم تر اینها برای من،دیدن اینه که می تونی آزادانه بری آبادان و خرمشهر،نه اینکه ویزای عراق بگیری برای دیدن شهرت...مهم اینه که ما تمامیت ارضیمون رو برگردوندیم،اگرچه به قیمت گزاف.تمام

گفتم که تفاوت داشت ولی من چیزیایی که یادم میاد این بود که هرروز ساعت 4 از خونه میرفتیم بیرون میرفتیم دم مخابرات تا شاید بتونیم از پدر گرامی که تشریف بردند جبهه یک خبری بگیریم
یکبار خوب یادمه 1 ماه هرروز رفتیم ولی حتی یک خبر هم نتونستیم بگیریم