بخش دوم - میزگردی با بزرگان و کارشناسان نظامی ایران

Day 1,641, 01:34 • Published in Iran Sweden • by Cmurgh


بخش اول رو میتونید اینجا مطالعه کنید:

http://www.erepublik.com/en/article/-1-2036568/1/20

و حالا ادامه گفتگوی ما



سوال ۵:
بسیاری از تانکها و سوپرتانکهای ما در حال حاضر شهروند کشورهای بیگانه هستند (بونوس بیشتر، مسایل سیاسی، ...). مجلس ما به زودی مجددا شروع به کار خواهد کرد و گمان می رود تعدادی از آنها به ایران باز گردند.
آیا فکر می کنید مدال جدید (میهن پرستی) مانعی برای بازگشت این عزیزان باشد؟ چون تغییر شهروندی به معنای شروع مجدد محاسبه تخریب برای مدال خواهد بود.
آیا موانع دیگری بر سر راه بازگشت آنها وجود خواهد داشت؟
آیا ایرانیان خارج از کشور می توانند در خارج باقی مانده و به همان اندازه حضورشان در ایران تاثیرگذار باشند؟

المیرا: متاسفانه تنها دلیل دوری ایران از سوپر تانک هاش اول خودخواهی این دوستانه و دوم مسائل سیاسی. طرف توی دنیای مجازی به یک جایی میرسه و بعد فکر میکنه خبری هستش و همه باید جلوش تعظیم کنن. این که یکی برای جنگیدن برای کشورش ناز کنه اصلا جالب نیست که البته اختلافات سیاسی خیلی بیشتر از این موضوع به ایران ضربه زده. به نظرم یکم برخورد دوستانه ، یکم کوتاه آمدن و یکم سیاست داشتن و یکم بزرگ شدن میتونه باعث بشه همه با هم متحد بشیم.

ایمدو: مطمئنا این مدال میهن پرستی تاثیره سوء برای بازگشت سوپر تانک ها داره و همچنین اختلافات سیاسی و مشکلات بچه ها با همدیگه و البته ایرانی ها با هر ستیزنی که باشند میتونن به ایران به همون اندازه که داخل ایران باشند کمک کنند و یاری برسونن این از نظر نظامی بود.

ولی از نظر اقتصادی مشخصا اکانت های کارخونه دار بازی با بازگشتشون به وطن میتونن یاری برسونن به وضع اقتصادی کشور و مطمئنا سیاست های اقتصادی دولت در روزها و هفته های اخیر خیلی میتونه موثر باشه در بازگشت هم وطنان.

آتیلا: الان مهم نیست که یک فردکجا ساکن هست اگر جنگ مهمی باشه بر میگردن و کمک میکنند و دوباره میرن. مثل سابق هم نیست که حضور یک فرد در کشور به اقتصاد اون کشور کمک کنه چون عملا اقتصادی نمونده. به نظر من حساسیتی که روی اون موضوع هست الکیه مخصوصا تازه واردا بیشتر حساسیت نشون میدن. خلاصه مایرلان ضعیفه و اوضاع سیاسی ایران هم به دلیل کمبود جمعیت در دست مولتی بازای بزرگ هست. برگشتن به ایران هیچ سودی نداره و اون مدال هم عاملی حساب نمیشه چون ایران همیشه جنگ داره.

فریبرز: ایرانی هرجای دنیا که باشه ایرانیه. این هم یک بازیه و هرکسی میتونه توی هر کشوری که دوس داره زندگی کنه. بستگی به خودت داره که با چه سیستمی و چه سیاستی دوست داری زندگی کنی.

رضا: من لزوما فکر نمی کنم که باید شهروند ایران بود تا به ایران کمک کنیم. خیلیها رو می شناسم (از جمله خودم) که بیشتر عمر ایرپشون رو خارج از ایران بودن ولی همیشه برای ایران جنگیدن. به نظر من خارج یا داخل ایران فرق نداره. مهم اینه که با هم باشیم و سعی سعی کنیم از هم ایراد نگیریم.



سوال ۶:
به عنوان عضوی تاثیرگذار در ارتشی خارج از کشور، نقش ارتشهای خارجی در آینده نظامی ایران را چطور می بینید و تا چه اندازه این ارتشها - در مواقع نیاز - با سیاستهای نظامی ایران هماهنگ خواهند بود؟

فریبرز: این در واقع بستگی به دیپلماسی و روابط داره. گاهی یک ارتش خصوصی میتونه به تنهایی یک جنگ رو ببره و گاهی ۲۴ کشور عضو وان حتی یکیشون برای ایران فایت نمیزنه...

رضا: ارتش ما که همیشه آماده کمک به ایران هست. ارتشهای دیگه از جمله بچه های نیوزلند هم من همیشه دیدم کمک میکنن اگه نیازی باشه. به نظر من ما ایرانیا کلا یه تمایلی به تک روی داریم و خوب این تو خونمونه و نمیشه کاریش کرد.

ایمدو: حتما میتونه مفید باشه ، من مثله خیلی های دیگه با پرچم ایران و نام ایران در این چند ماهه اخیر جنگیدم و توی این مدت که توی مقدونیه و بلغارستان بودم دوستان فراوانی برای خودم و ایران پیدا کردم و مطمئنم حضور فعال من در ارتش مقدونیه باعث میشه در آینده بتونم بهره برداری خوبی داشته باشم برای کشورم.

آتیلا: بستگی به شعور رئیس جمهور کشور داره که بلد باشه با زبان و دیپلماسی هم اونایی که داخلن و هم اونایی که خارجند رو در یک مسیر قرار بده.

المیرا: فکر میکنم عملکرد ارتش ما رو همه دیده باشن. ما هیچ وقت خودمون رو جدا از ایران ندونستیم و هیچ وقت دمیجمون رو از ایران دریغ نکردیم. در گروه ما هیچ وقت مشکلات بین اشخاص باعث نمیشه اسم ایران رو فراموش کنیم. مطمئن هستم ارتش های دیگه هم مثل ما هستند.



سوال ۷:
همانطور که می دانید چین با ونزوئلا وارد جنگ شد و تمام نیروهایش را در آن سمت متمرکز کرد. در نتیجه کشورهایی که سرزمین هایشان در اشغال چین بود (از جمله ایران) توانستند تعدادی از استانهان هایشان را بازپس گیرند.
انگیزه چین از لشگرکشی ها و کشورگشایی های جدیدشان چیست و چه رویایی را در سر می پرورانند؟
تا چه مدت این جنگها ادامه خواهند داشت، یا به عبارت دیگر تا چه مدت ما بدون نگرانی از چینی ها نفس راحتی خواهیم کشید؟ و این بازپس گیری ها را تا چه اندازه با ثبات می دانید؟

فریبرز: این رو از سی پی چین باید بپرسی (خنده).

رضا: چین نیاز چندانی به مناطق ایران نداشت. فقط می خواست از این طریق بره به سمت اروپا. امروز بلغارستان داره آخرین منطقه ترکیه رو هم میگیره. باید صبر کرد و دید. امکان داره چین دوباره بخواد از سمت ترکیه به بلغارستان (دشمن) نچرال بده.

آتیلا: این بازی بر اساس جنگ هست و اگر جنگی نباشه کسل کننده میشه. چینینها اینور تا جایی که میتونستند پیشروی کردن (مرز ترکیه) و طبیعیه که برای سرگرم شدن و تفریح به اونور دنیا هم سرکی بکشند اونم وقتی که قدرتشو دارن. ایران کلا هم ازاد بشه اگر دوباره کسی بخواد اشغال کنه چینیها هم نخواهند بود، مگر اینکه اتحاد بهشون بگه چون حذف کشوری ضعیف مثل ایران لذت بخش نیست.

المیرا: چین از زمانی که من به خاطر دارم علاقه داشت وارد اروپا بشه. ولی سبک بازی چینی ها جوری هستش که میاد ضربه لازم رو میزنه و بعد میره. مثل کاری که چند ماه پیش با مقدونیه کرد. الان هم مطمئنا برای کمک به ادن در اروپا به سمت اروپا میره و بعد از اینکه به نتیجه دلخواه رسیدند به سرعت به مرز های خودش بر میگرده. فکر نمیکنم چین قدرت حفظ اون همه منطقه رو داشته باشه.



سوال ۸:
پیشنهاد خاصی برای بهبود وضعیت ایران بخصوص از نظر نظامی دارید؟

آتیلا: بهبود وضع نظامی با پیشنهاد و یا استراتژی صورت نمی گیره و جوابش هم ساده هست هر کشوری جمعیتش زیاد باشه قویتر خواهد بود.

المیرا: ایران مجازی یک الگوی کوچک شده از ایران واقعی هستش. ای کاش بتونیم کمی با هم همکاری داشته باشیم.

ایمدو: بعد از انتخابات مجلس همه چیز روشن تر و بهتر خواهد شد و دولت ها دستشون برای انجام دادن کارهاشون مثل قبل باز نخواهد بود. امیدوارم همه ی بزرگان و سیساست پیشه های ایرانی که سیتیزن ایرانی دارن حتی در همین ماه اول در انتخابات مجلس شرکت کنند تا مجلسی خوب و کارآمد داشته باشیم. از نظر نظامی الان وضع بدی نداریم و دمیج روزانه ی ایرانی ها نسبتا خوبه ولی باید دولت ها به فکر پشتوانه سازی برای این دمیج ها هم باشند.

تنها کاری که میتونه باعث پیشرفت چشمگیر ایران بشه انفجار جمعیت هستش که هم از نظر اقتصادی هم از نظر سیاسی و نظامی باعث دگرگون شدن سرنوشت ایران میشه.

فریبرز: ابتدا باید ارتش ها از داخل خودشون رو به بالاترین سطح هماهنگی برسونند و سپس همه ارتش ها رو با هم هماهنگ کرد. اینجوری ایران به قدرت بزرگی هم تبدیل میشه که خیلی کشورها از ایران برای جنگ هاشون کمک میگیرند و طبیعتا برای جنگ های ایران هم کمک میفرستند.

رضا: از همه دوستان خواهش می کنم به جای ایراد گرفتن از هم، به جای تهمت دوزی به هم زدن، به جای تهمت وطن فروشی زدن، بیان و یک ماه آزمایشی همه در خدمت کشور باشیم. من میدونم همه ایران رو دوست دارن ولی هر کس یه روشی داره. اگر یک نفر داره کاری میکنه، تخریب نکنیم. هرچند با نظرشون مخالف هستیم. اجازه بدیم بهش،‌فرصت بدیم که کارش رو بکنه. شاید داره اشتباه میکنه ولی این دلیل نمیشه که تخریب کنیم. ایراد گرفتن آسونه ولی یک لحظه خودمون رو بذاریم جای بقیه ببینیم خوشمون میاد با ما همین رفتار شه. من جزو هیچ گروه سیاسی تو ایران نیستم ولی همشون رو میشناسم و همشونو دوست دارم. میدونم همه خیر ایران رو می خوان ولی بازم میگم راهها فرق داره.



سوالات یک کلمه ای:
اگر قدرت نظامی چین را ۱۰ از ۱۰ فرض کنیم، به قدرت نظامی ایران چه امتازی می دهید (بدون تعصب)؟
المیرا: ۳
فریبرز: به خیلی چیزها بستگی داره. وضع داخلی ایران، متحدین، تصمیم سوپر تانک ها. در بهترین حالت ۱ به ۱ ودر بدترین حالت ۱۰ به ۶
ایمدو: ۳
رضا: ۸
آتیلا: ۱
رابطه چین با ایران در آینده چطور می بینید؟ (دوست، دشمن یا بی طرف)؟
المیرا: بی طرف
فریبرز: ایران مستعمره چین خواهد بود!
ایمدو: بی طرف
رضا: به چین نمیشه اعتماد کرد!
آتیلا: ما هیچ وقت دوست نمیشیم ولی دشمنای خونی هم نمیشیم.

چه درصدی از قدرت نظامی ایران شهروند کشورهای بیگانه هستند (از نظر قدرت، نه تعداد)؟
المیرا: ۶۰٪
فریبرز: ۷۰٪
ایمدو: ۵٪
رضا: ۶۰-۷۰٪
آتیلا: فکر نکنم تو داخل ایران که سیتی زن ایرانی داشته باشه تانکای زیادی مونده باشن. اونایی که تو ایرانن یا تازه واردن و یا تو سیاست هستن و قدرت زیادی ندارن، البته به جز چند استثنا.

بهترین متحد ایران را چه کشوری می دانید (متحد حال یا آینده … تنها یک کشور)؟
المیرا: نیوزلند
فریبرز: صربستان بورکینافاسو
ایمدو: بلغارستان
رضا: صربستان
آتیلا: مجارستان بورکینافاسو

اولین بخشی که بازیکنان جدید باید ارتقاع بدند چیست؟ (زمین تمرین، کارخانه، مرکز شهر، …)
المیرا: مرکز شهر
فریبرز: کارخانه
ایمدو: مرکز شهر
رضا: کارخانه
آتیلا: زمین تمرین
اول باید ساختمان تمرین را که فری هست ارتقا بدن تا پیشرفت استرنجشون سه برابر بشه چون استرنج مهمترین عامل قدرت هست نه درجه نظامی که با جنگ بیشتر بدست میاد و احتیاج ولنس داره کارخونه داری هم از اول اشتباه بوده تو این بازی (خنده)

خیلی ممنون از همه دوستان که دعوتمون رو پذیرفتید و وقتشون رو در اختیار ما قرار دادند.



امضای ایمدو:
Majid Boriani
Day 1,636 of the New World
تا عشق و امیدی هست ، چه باک از بوسه ی دیوانه سازان