وزارت مطبوعات - آغاز فروپاشی فینکس؟

Day 885, 04:31 • Published in Iran Serbia • by gorgepir


وزارت مطبوعات


تاریخ : روز 885ایریپابلکی
شماره سیزدهم





سلام.
چند روز پیش خبر دادم که قرار است دوباره کار را از سر بگیرم. آن موقع هم تصمیمم جدی بود. 2 سه روز اول مقاله خوبی پیدا نکرده بودم, تا اینکه تو مسافرت 72 ساعت در فرودگاه آمستردام گیر کردم به خاطر خاکستر آتشفشانه. حالا از بهانه جویی هایم بگذرید, به مقاله امروز توجه کنید راجب به استعفا یکی از بلندپایه ترین مقامات فینیکس, چون ممکن است به زودی در آینده تغییر و تحولاتی در این باره رخ دهد.
اصل مقاله هم اینجاست:
http://www.erepublik.com/en/article/my-resignation-of-phoenix-1314382/1/20


================================
استعفای من از فینکس
Feherlofia Kopp

دسامبر گذشته با گایاس جیلیوس, رییس جمهور اسبق آمریکا, صحبت می کردم و هر دو قبول داشتیم که ساختار سیستم هم پیمانی در این بازی دچار نقص است. آن موقع گایاس رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا بود و نیروهایش را در آسیا رهبری می کرد, من هم رییس جمهور مجارستان بودم و انتخابات را با قول حمله به رومانی با اختلاف برده بودم.

ماه دسمابر دنیا متحول شد. رومانی به ترکیه و بلغارستان, بی اجازه ادن, حمله کرد؛ لهستان جمعیتش به صورت باور نکردنی زیاد شد و بر سرزمنیهای آلمانی سیطره پیدا کرد, و اسپانیا فرانسه را از نقشه حذف می کرد. آمریکا هم برای خود جنگی در آسیا دست و پا کرد.

مهمتین تغییری که رخ داده بود این بود که کشورهای بزرگ از نجات دادن کشورهای کوچکتر خسته شده بودند, و می خواستند خودشان هم در هیجان بازی سهیم شوند. مثل کمپین رومانی در سال قبل یا جریان آمریکایی شمالی. این باعث شد که سران ادن مجبور به تصمیم گیری شدند, تصمیمی بسیار سخت که باعث اختلافات درونی در هر دو پیمان دفاعی ادن و فینیکس شد.

من به شخصه هیچ گاه تصمیماتم را از روی تنفر از کشوری نگرفتم.برای من ایریپابلیک بازی است که هر چیزی امکان پذیر است. مثلا افزایش جمعیت شدید مجارستان در سال قبل به خاطر حمله رومانی به آن کشور بود. هر وقت که با بازیکنهای رومانیایی و مجاری می کنم, همه متفق القول هستند که رقابت این دو کشور باعث یک نوع دوستی هم شده است که برای هر دو گروه بازی را جذاب کرده است.

بعنوان رییس جمهور یکی از مهمترین قدرتهای بازی, هدف من این بود که بهترین تجربه بازی را برای هم وطنانم ایجاد کنم. در این راستا چون با قول حمله به رومانی به پیروزی رسیده بودم, مجبور بودم وفا دار بمانم. البته مشخص بود که به صورت عادی نمی توانستیم این حمله را انجام دهیم. جمعیت ما کلافه بود, و دنبال یک تجربه جدید. خیلی از بازیکنها به خاطر نبود شادابی بازی را ترک کرده بودند, که این مشکل همه کشورها بوده است. این دلیل اصلی آغاز جنگها در آن زمان بوده است.

اینجاست که دو نقطه به تقابل می رسد. خیلی از کشورها دنبال ایجاد هیجان برای کشورشان بودند, در حالی که همپیمانان صرفا مخالفت می کردند. اکثر بازیکنها بهانه مختلف می آوردند برای عدم همراهی در نقشه ها. این شد که سران برخی کشورها به صورت دو یا چند جانبه تصمیم گرفتند برای نجات کشور از کلافه گی.

این همان زمانی بود که من با گایاس صحبت می کردم و می گفتم هم پیمانی بزرگ دیگر سودی ندارد. در همین زمان همکاری مجارستان و بلغارستان در حمله به رومانی, یا لهستان و اسپانیا در حمله به فرانسه و آلمان را شاهد بودیم. اگر یک هدف واقعی داشته باشیم, می توانیم مطمئن باشیم که هم پبمان مان به صورت ناگهانی کنار نمی کشد, مثل کاری که پرتقال در آمریکای شمالی کرد یا انگلیس بعد از حمله لندن. اگر 3-4 کشور دور هم جمع شوند, هیج کشوری نمی تواند بهانه گیری کند, ولی در یک آلایانس بزرگ, همیشه یک کشور مسخره بازی در می آورد.

من آن زمان که پیس شروع به انحلال کرد آنجا بودم و همانطور آن زمان که فینکس آمد. هدف فینکس این بود که کشورهای بزرگ با هم همکاری کنند بدون آنکه درگیر بروکراسی بی خودی شوند. اتاق عمومی فینیکس هنوز هم آی اچ اس است, که نشان می دهد هدف آن ایجاد هماهنگی بین اندونزی, مجارستان و صربستان بود. متاسفانه, فینیکس به جایی رسیده که پیس بدان رسیده بود.

در آغار کمپین آمریکای شمالی, بعنوان فرمانده کل پیس, اتاق جنگی پیس را در آی آر سی زنده کردم تا افراد مهم آنجا در زمان جنگ با هم جمع شوند و صحبت کنند. تقریبا 10 نفر آنجا جمع شدند. در روزهای پایانی پیس, این به 50 نفر تبدیل شد. در روزهای اول فقط رییس جمهور ها و وزیرهای دفاع بودند, در روزهای آخر فقط کسانی که همین طوری آمده بودند برای چت کردن.

الان در فینکس وضعیت مشابه هست. من نمی خواهم به کسی آسیبی بزنم, یا توهینی کنم. فقط معتقد هستم که همه پیمانها دچار همین وضعیت می شوند. پیمان بزرگ می شود, نیازهایش زیاد می شود و بوروکراسی به حد غیر قابل قبولی می رسد. و آنگاه هست که پیمان نابود می شود.

روابط فعلی در بازی تقریبا دو سال است که به همین شکل است. درست است که الان نام آن را فینکس و ادن گذاشتیم, ولی در واقعیت همان پیس و آتلانتیس است. برای من خیلی خسته کننده شده است. به خاطر تصمیماتی که سران این دو پیمان گرفتند (که معمولا از سر تنفر گرفته شده), این پیمانها قابل تغییر نیستند.

زمانه در حال تغییره. برای مثال, به نظر می رسد که نیاز زیادی دیده می شود برای همکاری مجارستان و لهستان, ولی بدلیل تصمیماتی که قبلا گرفته شده این کار امکان پذیر نیست. برای مثال, خیلی ها معتقد هستند که مجارستان و رومانی دیگر الان مهم نیستند, و چرا با هم همپیمان نمی شوند. مثالها زیاد است.

برای من, بازی کردن بعنوان شهروند فینکس دیگر جذاب نیست. امروز آخرین روزی است که پرچم نیروهای ویژه مجارستان را به تن می کنم. اعتراضی نیست,به خاطر این است که تجربه جدیدی کسب کنم. خداحافظ فینکس, خوش گذشت.

بهمین وسیله رسما اعلام جدایی از فینکس می کنم.
فهیرو
رییس جمهور مجارستان برای 3 دوره
یکی از بنیان گذاران فینکس


================================

بعد از این مقاله هم تابعیت اسپانیا را گرفت و در مقاله دیگر هم اعلام کرد آمریکا به فینکس می پیوندد (به شوخی احتمالا ولی شاید هم جدی گفته باشد)
http://www.erepublik.com/en/article/a-leak-from-the-phx-headquarters-1316214/1/20

به هر حال, این قسمت از حرفهایش را کاملا موافقم که می گوید از اینکه باید تابع تصمیم قدیمی ها در پیمان باشیم خوشش نمی آید. مثلا ما تا زمانی که یادم می آید هیچ گاه به سرزمین اصلی مان حمله نشده. برای من هم این بازی کمی کسل کننده است, به خاطر اینکه همه کشورها با هم هم پیمان هستند فقط کشورهای فوق العاده قوی هستند که می توانند تصمیمشان را روی کرسی بنشانند.

خلاصه باید منتظر تحولات روزهای آینده بود تا ببینیم این مورد خاص بوده یا کسان دیگر هم از این وضعیت شاکی هستند. شاید این سرآغاز انحلال همه پیمانها باشد....

پیروز باشید.