To'xw diplo. Allazeis?? by Kalodios
kalodios
Μαγικές λέξεις από ένα μαγικό κόσμο. Ένα κόσμο που αν κάποιος έλεγε παίζουμε χαρτάκια? Φώναζες πρώτος «σον» η μόνη λέξη που άκουγες μετά ήταν το «προ σον». Και όταν άρχιζε το παιχνίδι άρχιζαν και τα ακαταλαβίστικα.
Φάτσο, άφατσο και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Τότε που τα καπάκια από τα μπουκάλια άνοιγαν με ανοιχτήρι και όχι με στρίψιμο και ίδρωνες να βρείς καπάκι που να μην έχει πληγωθεί θανάσιμα από το τσάκισμα στο άνοιγμα.
Βλέπεις ο καντινιέρης το έπιανε με το ένα χέρι. Καπάκι-μπουκάλι-ανοιχτήριι.
Και για κόντρα το κράταγε στα μπούτια του ανάμεσα.
Αμάν ρε μεγάλε. Και πώς θα παίξουμε τώρα «καπάκια». Ή κατά άλλους «τσιγκάκια»
Να είναι φαρδύ και μακρύ το πεζοδρόμιο για να έχει νόημα το παιχνίδι.
Μια, δυο, τρείς. Ο μέσος να κρατάει γερά κόντρα στον αντίχειρα, για να έχει δύναμη η κάθε ριξιά.
Και άμα ήσουν μάγκας, σημάδευες και έριχνες το καπάκι του άλλου εκτός πεζοδρομίου και έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή.
Εκεί να δεις μακελιό…..
Και το ποδόσφαιρο?
Όταν δεν ήταν στις αλάνες, ήταν στο χαρτί.
Σχεδίαζες τις κουκίδες σου και τις αριθμούσες.
12 πάυλες η επίθεση, κοφτή και απότομη γραμμή η άμυνα και άμα ακούμπαγε τη κουκίδα που είχε το ρόλο της μπάλας, άρχιζε η επίθεση του αντίπαλου.
12 παύλες εκείνος και είχες μια ευκαιρία για «άμυνα»
‘Η στο ξύλο.
Καρφωμένες πρόκες και για μπάλα ένα κέρμα.
Εδώ είχες 3 προσπάθειες να βάλεις γκολ.
Και επειδή μόνιμα η «μπάλα» έβρισκε στις πρόκες το μάτς -αν τελείωνε- είχε πολύ μικρό σκόρ.
…………………….
Και να οργώνεις τα βουνά με το αυτοσχέδιο αυτοκίνητο που έφτιαχνες…
Και να δεις μαεστρία όταν οι ρόδες ανέβαιναν κάνα περίεργο βραχάκι..
Αλλά τότε έτρωγες τα κέρατα σου και ζύγιζες όσο ο αέρας.
Να ψάχνεις χρόνια για ένα κομμάτι μάρμαρο και να πολεμάς αιώνες με μια πέτρα να του δώσεις το σχήμα που ήθελες. Τσούκου τσουκου τις άκριες για να είναι στρογγυλό μεν, βολικό στο χέρι δε. Να μπορείς το πετάξεις και να σημαδέψεις το μάρμαρο του άλλου. Και αλίμονο αν ελάχιστα πριν αποκτήσεις το τέλειο μάρμαρο, η αγαρμποσύνη των παιδικών χρόνων, έριχνε το άτσαλο χτύπημα που έκοβε το αγαπημένο σου υλικό στη μέση.
Τι σας λέω τώρα…….
Μεταξύ μας 5-6 άτομα περιμένω να θυμούνται. Και ήταν και εκείνη η θεϊκή έκφραση στο ποδοσφαιράκι
«Άμα σφίξει τριάδα ο Γιάννης, τελειώσατε ρε.»
Και άντε καυγάδες γιατί
«είπαμε ρε φίλε όχι κοκορέτσια»
Αλλά μεγαλώσαμε τελικά. Ή τουλάχιστον μερικοί από εμάς.
Αλήθεια μεγαλώσαμε?
Ή εξελιχτήκαμε σε εκείνους του κολόγερους που βλέπαμε πιτσιρικάδες και μας ερχόταν να τους πλακώσουμε στο ξύλο?
Κολόκαιρος. Πάλι βρέχει.
Και η βροχή μου φέρνει μελαγχολία………
θεωρείστε το άρθρο μου "οδηγό για νέους"
Comments
1st?
v ofc
Voted με τρέλλα, για τις αναμνήσεις ρε φίλε!
NNNNNII!!!
Αυτά τα θυμάσαι;
http://tinyurl.com/levb6zd
ναι...xD
ε ναι ρε φίλε..... άπειρες ώρες....
Αυτά ήταν πολυτέλειες ρε σεις
Αυτά τα έπαιρνα με ότι έβγαινε από τα κάλαντα.
τα έχανα στην φλοκάτη ούτε κινούμενη άμμος να ήταν
Airfix 1/72 κλίμακα. άπειρες ώρες για να βάψεις τα στρατιωτάκια και τον εξοπλισμό τους. Χρώματα της Humbrol. Μακέτες με θάμνους και βομβαρδισμένα σπίτια. Μπορεί να μην το πιστεύετε αλλά μετά από 40 χρόνια τα έχω όλα. Μόνο τα αεροπλάνα έχουν ζημιές.
όχι κ κωλόγεροι...
στις εποχές που περιγράφεις, κωλόγεροι ήταν οι 35αρηδες
το περάσαμε...πάμε προς Mak εποχές....άστα Αντρέα..άστα
ααααααααααααααααααααααααααααααααχ Νικόλα!!!!!!
V !!
V
Min grafeis tetoia arthra re !!
Tha erthoune na mas mazepsoune sta Kapi , panathema se , eno stin psyxi eimaste akoma neoi !!!
Re ton vromokairo Iounio mina , ti zimies mas kanei !!!
ά ρε Περικλή. Εσύ με καταλαβαίνεις
Επιφυλάσσομαι να σε εκθέσω όσο αφορά τις κατακτήσεις σου στο άρθρο του Μούργου!
Den masao apo tetoia , se antithesi me tis poikilies pou tis tsakizo !! 😛
Pera tis dikias sou empeiras , rota kai ton Kalodio kai ton Karavia , pos kaike se mia nyxta mia kouzina sta Exarxeia , epidi douleve .... yperories
v
Voted
πολύ καλό
Θα το ανεβάσω σε ένα blog να δούμε τι αίσθηση θα κάνει 🙂
v
-V-
ψ
v
Voted
Τι e-πες τωρα?...
ωραιες εποχες, χωρις καμια εννοια στο κεφαλι...
Voted
εγώ θυμάμαι τα παιδικά μου χρονια στην γειτονιά μου κοντά στο σινεμά Κατια στην Θεσσαλονίκη να παιζουμε στα δρομάκια το παιχνιδι τζαμί
το παιχνιδι που έστηνες ένα πύργο από πέτρες και προσπαθούσες με μια μπάλα να ρήξεις τις πέτρες
οοοοοο
ψήφος !!
Τι θυμηθηκες τωρα !!!!! Απειρες ωρες.
Όπως επίσης τα μήλα και αμπάριζα κλπ!!!
ευτυχώς που υπάρχει το playstation
einai na mhn se piasei.. ama se piasei! zwgrafizeis!
v
τέτοια εποχή άρχιζε ο νεροπόλεμος. μπαλόνια και polybags γεμάτα νερό , δοχεία από οτιδήποτε γεμάτα νερό , η Αφεντούλη "γέμιζε" στο παλιό σπίτι , η κανθάρου στο καφενείο . Η γριά στο ημιυπόγειο Αφεντούλη και Νεοσίκων , αυτή με την προβληματική κόρη , να ουρλιάζει όλη μέρα... και το απόγευμα μας μοίραζε μήλα και χαρτί να σκουπιστούμε "...γιατί θα σας σκοτώσουν οι μάνες σας"
Βρε δε πα να λες & να λενε...
Εμεις ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΠΟΤΕ 😉
(Aσχετα αν τελικα εισαι πιο λοκογερος απο μενα :Ρ :Ρ :Ρ)
\o/ W for Wireless \o/
http://prntscr.com/3qjrpp
http://prntscr.com/3qjsi2
v
Εσύ και αν είσαι γεννημένος π.Χ.
εε ειμαι 🙂
τα περίφημα γιαλένια.... κι άλλο ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααχ
και για να μην ξεχναμε κ το γυναικειο πληθυσμο
http://prntscr.com/3qk0xf
[removed]
Και κουτσό παίζαμε τα κορίτσια
http://el.wikipedia.org/wiki/κουτσό
Απο εδω βγηκε και το "γιναμε μπίλιες"
Πρεπει να ειχα ενα κουβα γεμάτο. ........
Όρε μεγάλε τι μου θύμισες. Μπίλιες, καρφωτό με τους σουγιάδες, τσιλίκα τσομάκα.
ψ
V+S.
v
Voted!!!
Ψ+Σ
Ωραίος!!
Ωραίος. Αλλά στα μάρμαρα δεν είχα ποτέ θέμα. Πατέρας μου μαρμαράς και πάντα είχα μια καλογυαλισμένη στην κολοτσεπη.
Εμείς τις χρησιμοποιουσαμε αλλιώς. Βαζαμε χαρτάκια ( με ποδοσφαιριστές) ορθια σε λιγη άμμο στην σειρά. Εαν χτυπούσες το 1ο τα έπαιρνες ολα . Εκει βόλευε η καλογυαλισμένη XD
v
"Κοκορέτσια" και ακραίοι επιθετικοί στο ποδοσφαιράκι απαγορεύοντο δια ροπάλου .. μόνο τα νουμπίδια έπαιζαν έτσι .. να θυμίσω κ το περίφημο ¨μισόμπαλο" όπου η μπάλα έπαιρνε πλάγιο φάλτσο κ διέγραφε καμπύλη τροχιά .. κ φυσικά τους βόλους όπως είπε κ ο Κρις .. ο/
β