Join the new world

Не оти многу ме фасцинира книгата, нема да навлегувам со мој критички осврт, но во овие неколку реда лежи суштината на врската меѓу мене и Заборавениот.
Precisely because she(Hanna)was both close and removed in such an easy way, I didn't want to visit her. I had the feeling she could be what she was to me at an actual distance. I was afraid that the small, light, safe world of notes and cassettes was too artificial and too vulnerable to withstand actual closeness. How could we meet face to face without everything that had happened between us coming to the surface?( page 191)
http://www.erepublik.com/en/article/-1-2359189/1/20
Тоа е тоа, ако се сретневме, ќе се изгубеше сета маѓија, ќе се однесувавеме како да не сме се отвориле еден кон друг, туку сме само познаници, школски, странци кои не се виделе 22 години, кои знаат за себе колку што овозможило едно 4годишното школување, секој во свое друштво, никогаш блискост или блискост потисната во мојата потсвест, проживеана само во моите сништа.
И ништо слично друго меѓу романот и мојата судбина, само тоа делче. Тие ќе се сретнат на крај, но ние нема никогаш и моето страдање за неостварената средба останува, ...мистеријата како тој ќе се однесуваше на таа средба, дали барем и малку ме почитувал, ме сакал или не сакаше ни да ме види. Во кратки мигови невозвратената љубов(filios(пријателство)) ме обзема, секогаш одново и одново,чувствувам шушти во мене безгласно додека го обзема секој мој атом и ме поткрева и знаев, но сега гледам, дека Рајот не е место, туку состојба.