Join the new world

Vino je mnogo starije od zapisane istorije. Razvijalo se na istoku zajedno sa civilizacijom. Prvi dokazi o vinu potiču iz Kavkazije(današnja Gruzija i Jermenija) I Mesopotamije(današnji Iran) još iz perioda 6000 pre Hrista. Do ovih podataka se došlo uz pomoć vinske kiseline koja ja nađena u ostacima vrčeva iz tog perioda. Odatle je vino migriralo u Egipat. Čovečanstvo je i onda kao i danas radilo, volelo, brinulo, veselilo se i svakako često završavalo sa vrčem vina u ruci i to je česta tema slikara Egipta iz tog doba.
Ipak, iako je vino faraona bila česta tema crteža, doba u kojmem možemo da pratimo korene vina počinje sa Grcima i Feničanima koji su kolonizovali mediteran oko 1500 pre Hrista. Tada je vino došlo u region koji mu je postao pravi dom: Evropu. Grci su zvali Italiju “Zemlja vina” ali su u vreme Grčkog i Feničanskog carstva prvi vinogradi bili podizani i u severnoj Africi, južnoj Španiji, Provansi, Siciliji i u oblasti Crnog mora.
Iako danas Grčka vina nisu naročito cenjena u antička vremena vino je bilo veličano i bila je česta tema grčkih pesnika. U to vreme postojala je čak i igra koja se zvala Kottabos I koja je igrala posle večere, a u kojoj je bio cilj da se ostacima vina iz pehara(Ciliksa) pogodin tanjir koji bi bio stavljen na poseban stub. Čak su postojali i treneri za ovu igru.
Kao i Grci i Rimljani su pisali o vinu, ali više o načinu uzgajanja vinove loze i tehnikama vinifikacije nego poeme. Čak su i veliki pesnici, kao na primer Virglije pisali instrukcije vinogradarima. Njegova rečenica “Loza voli otvorenu padinu” je verovatno najkvalitetniji savet jednom vinogradaru.
No,koliko je zaista bilo kvalitetno rimsko vino? Neka vina su imala izuzetan potencijal za ležanje što samo po sebi sugeriše das u bila prilićno kvalitetno napravljena. Svakako da cu Rimljani imali sve što im je bilo neophodno za uzgajanje vina. Za razliku od Grka, koju su se služili amformama, oni su imali drvenu burad, veoma sličnu današnjim buradima(mada su se i Rimljani često služili amforama) kao i boce koje nisu imale puno razlika sa današnjim bocama, osim što je staklo bilo tanje i lakše se lomilo. Čak se do danas pogotovo na jugu Italije I severnom delu Portugala zadržao i način kultivacije vinove loze uz drveće.
Grci su vino iz Toskane preneli u južnu Galiju. Rimljani su to iskoristili i napravili osnovu ze neke od najpoznatijih vinograda današnjice. Polazeći iz Provanse gde su Grci vinograde posadili nekoliko vekova pre dolaska Rimljana, Rimljani su počeli da zasađuju vinograde uz dolinu Rone i Langedoka, odnosno u region koji se zvao Provincia Narbonensis. Do vremena Julija Cezara vinogradi su već bili podignuti i u Bordou. Bili su uglavnom podizani uz puteve i doline reka, što zbog pogodnog tla a što zbog mogućnosti transporta.Bordo, Burgundija, Trier na Mozelu su verovatno u to vreme bili veliki trgovački centri vina pre nego što su i sami postal izvori kvalitetnih vina. U svakom slučaju do kraja drugog veka vinogradi su podignuti u Burgundiji, do kraja trećeg u dolini Loare, do kraja četvrtog u okolini Pariza(što je bila očajna ideja), Šampanju, Mozelu i dolini Rajne. Osnova za vinsku industriju koju danas poznajemo je postavljena!