pejmaaan - نامه یک شهروند به رییس جمهور

Day 1,528, 07:47 Published in Iran Iran by pejmaaan


ممنونم كه هميشه با ديدن مقالات من در همين ابتدا دكمه وت رو ميزنيد تا متمایز از بقیه مقالات شده و بقيه هموطنان نيز از اين مطالب سريعآ آگاه بشن

دوستان تازه وارد هم با زدن دكمه ساب اسكرايب از همين بالا سمت راست ميتونند به اشتراك رايگان اين روزنامه در بيان و در جریان آخرین اخبار قرار بگیرند

(●̮̮̃•̃) ˚(●̮̮̃•̃)
/█\ ♥/█\

( Copyright @ pejmaaan 2007-2012 - All rights reserved )








سلامی دوباره به همه عزیزان هموطن
امروز در خدمتتون هستم که یک نامه رو برای شما چاپ کنم. نامه ایی که حرفش ساده ولی خیلی زیبا بود و نشان از فرهنگی میداد که من بسیار مشتاق دیدن اون توی همه هستم. ولی قبل از اون باید بگم این چند وقت از طرف همه گروه های سیاسی تحت فشار قرار گرفته بودیم و هرکسی هم حرف خودش رو میزد . دوستان عزیز احترام همه شما بر من واجبه ، ولی اینو درک کنید وقتی کسی مسئولیت گردنش هست باید تمام شرایط رو بسنجه ، چه در مورد این ماه و چه ماه های آینده . ما نمیتونیم همه چیز رو یکباره درست کنیم یا اجازه بدیم همه چیز به یکباره از بین بره. خود من اعتقاد دارم که اتحاد وان از هم میپاشه و از الان زمزمه هایی برای تشکیل اتحاد جدید به گوش میرسه. ما سعی میکنیم بهترین کار رو برای ایران انجام بدیم
و کماکان روی حرف قبلی خودم هستم. ما حقمون بود که حذف بشیم. توی 3 روز گذشته اتفاقاتی افتاد که در یکی 2 روز آینده براتون بازگو میکنم تا بفهمین بعضیها که بقیه رو به همه چیز متهم میکنند چقدر .... هستند. من 4 سال با انواع مردم سر و کار داشتم و با کلام اول میفهمم کی چیکاره و چی توی فکر و ذاتش میگذره

ممکنه مقالات بعدی من به مذاق خیلیها خوش نیاد . ولی از الان میگم : جامعه ما احتیاج به یک بازسازی اساسی از ریشه و بنیان داره. خیلی ها باید برن و کسانی که میمونن باید خودشون رو با جامعه و فرهنگ جدید وفق بدن. این تنها راه نجات ایرانه و کسانی که واقعآ ایرانی هستند و واقعآ وطنپرست میباشند. ویروسهای جامعه باید حذف بشن



برگردیم سر نامه
توی این مدت خیلی نامه ها به من رسید ، از کشورهای دیگه یا مولتیهایی که انواع فحش ها رو روزانه حواله من میکردن. ولی یکیشون با بقیه فرق داشت. این نامه رو چند روز قبل دریافت کردم ولی چون هنوز به یادش بودم تصمیم گرفتم حس اون رو با بقیه قسمت کنم. هر کسی ممکنه از یک دیدی به این نامه نگاه کنه. برای من این نامه یکی از زیباترینها در نوع خودش بود با اینکه بعضی از حرفهاش به خود من هم برمیگرده. در هر حال حس داخل اون رو دوست داشتم . از طرف کسی که نمیشناسمش . ازتون تقاضا دارم بدون هیچ قضاوتی فقط خواننده این نامه باشید



بنام خداوند جان و خرد، کزین برتر اندیشه برنگذرد
درود و عرض ادب و احترام
صلاح مملکت خویش خسروان دانند
آقا پژمان اینکه بدون مقدمه حرف آخرم را گفتم واسه اینه که همشیه میگم جنگ اول بهتر از صلح آخر و دوست دارم حرف آخر را همین اول زد تا از بوجود اومدن حاشیه ها و چیزای اضافی جلوگیری کرد
راستش من حدود 10 دقیقه ای میخوام نامه نگاری کنم اما خلاصه همه حرفام همون یک جمله ی بعد از اسم خداست
حالا وقت داشتید بقیه درد دل ها را هم بخونید
راستش من چیزیی ازاین بازی نمیدونم اما میدونم یه بازیه، نه ناموس و خانواده و نون شب و این چیزا
حالا خیلی هامون بنا به دلایلی گرفتارشیم و نمیدونم چرا فکر میکنیم این شده همه چیزمون. وقتی پیروزیم همه میخندیم و باد در غبغب میندازیم و مغرور میشیم اما
تا میبازیم کاملا برعکس میشیم و از ناراحتی و خشم و ضعف ذاتی خودمون فقط میخواهیم بگیم آره فلانی مارا اینجوری کرد و اینچیزا
من هیچوقت شکستمهام را فراموش نمیکنم اما دیگه یادهم گرفتم که هیچوقت هم شکست را گردن کسی نندازم
واقعا اینو میگم
چیزی که الآن داریم میبینیم اینه که موقع پیروزیهامون هیچکس نگفت که آره فلانی باعث پیروزی ما شد اما موقع باخت همه مون عقل کل میشیم و میشیم خود خدا
راستش من بعضی وقتا به قهرمانان انقلاب ها نامه تبریک میدادم اما نمیخوام با این کار مثلا خودشیرینی کنم یا این بچه بازیها که خودتون میدونید
حالا بگذریم
روزیکه ترکیه گفت یه منطقه بما بدید و ما شدیدا مخالفت کردیم که عاقبتش این شد من خودم از اونایی بودم که کامنت میدادم چو ایران مباشد تن من مباد ، اما هیچوقت توهین به هموطنم نکردم.با شروع جنگ هم در حد خودم جنگ کردم.با اینکه همه میگفتن ترکیه 5 برابر ما زور داره اما من هم مثل خیلی ها دیگه گول حرفای پوچ یمشت بازیکن ساده ی دیگه را خوردم و میگفتم جنگ کنیم بهتره و این حرفا
اما حالا باز هم یه تجربه ی زهرآگین ولی شیرین را تجربه کردم که دیگه هیچوقت چشم بسته تصمیم نگیرم و گریبان خودم را جر ندم
آره خلاصه که یا با افتخار یا با سرافکندگی(اینو دیگه وجدانمون میدونه) باختیم و حالا دست خالی موندیم.اونائی هم که ادعا میکردن شاهد بودیم که بی سرصدا دم را روکول گذاشتن و رفتن از جمله خود من.البته من یکی دوروزه رفتم اونهم فقط واسه اینکه تولیداتم زیاد بشه و بتونم قوی بشم
تا عید نوروز باید سخت کار کنم
تا به آرزوم برسم. واسه چی؟ واسه ندادن یه منطقه به این ترکهای . . . باید به بزرگی خودتون ببخشید دیگه
اینقد اینور اونور کردیم تا بالاخره یه آدم خدا شناس پیدا شد و مارا تو رومانی قبول کرد
تقصیر خودمونه،ازماست که برماست
سرتون را هم دردآوردم .خیلی شرمنده ام ببخشید
حالا در پایان بازم میگم صلاح مملکت خویش خسروان دانند
فقط شماها که قدرت سیاسی دارید کاری کنید که یه آینده ی خوب داشته باشیم تا به نیکی هم ازتون همیشه یاد بشه هرچند که ماها اکثرا طوری شدیم که نمکها را خوردیم و نمکدونا را
. . .
🙁(
راستی هرکی هم دیگه هی ازت انتقاد کرد وجدانا همین جمله را بشون بگو که خوب دندون شکنه
(صلاح مملکت خویش)
در ضمن هرکسی با داشتن یه همسایه متحد همیشه قدرتمنده
ما به متحد بودن با این ترکیه ی پست فطرت نیاز داریم حالا هرکی هرچی میخواد بگه
خب داداش دیگه واقعا شرمنده ام و خیلی هم وقتتو گرفتم
شما بزرگوارید
سپاسگزار از اینکه توجه کردین
حمید عزیز


حمید جان باز هم ممنونم از نامه بسیار شیوا و زیبات


.
.


امیدوارم همه با کمک هم بتونیم اینبار هم خاطره خوب دیگری از اینجا برای خودمون بسازیم

منتظر دیدن حضور قدرتمند همتون در جنگها هستم

امیدوارم همچنان دوستیهامون پایدار باقی بمونه


.
موفق و پیروز باشید
VIVA IRAN
Hail Brotherhood

با تشکر
پژمان
.
ایدی یاهوی من که البته هیچ موقع آنلاین نیستم = pejmaaan

.

.