Join the new world

Hilmi efendi, aniden geri kalkti! Cok sinirlenmisti! kendini bilmezin biri, kapiya tebesir tikmisti ve iceriyi goremiyordu artik! Sessizce soylenerek dogruldu yerinden! `Goremezsem, bende duyarim o zaman! ` diyerek kulagini soguk ve parlak kapiya hafifce dayadi...
Sengul Hanim`in neden sonra saskinligi gecmisti...
Kutu`da gordugu cicek tohumlarina anlam vermeye calisiyordu.
Sonra birden altta bulunan, sari bir kagidi farketti. Yavasca onu yerinden aldi ve katlarini cevirerek acti.
Icinde, cok duzgun el yazisi ile yazilmis bir mektup vardi.
O mektubu okumaya basladiginda, Engin hala ayaktaydi ve merakla olacaklari bekliyordu.
Diger cocuklarin bir kismi, dikkatle sengul hanimi izlerken,kalanlar bu siradisi durumdan yararlanarak birbirleriyle konusmaya baslamisti.
Sengul hanim mektubu okumaya basladi:
"
Sayin Hocam,
Oncelikle kutsal mesleginizde yeni bir sayfa daha actiginiz bu gunlerde, sizlere basarilar dilemek istiyorum.
Canimizdan cok sevdigimiz ve hayatimiza anlam katan evlatlarimizi, sizin opmeye kiyamadigimiz ellerinize teslim etmenin heyecanini yasiyoruz.
Zamaninda bizim de oturdugumuz o siralarda,simdi evlatlarimiz oturuyor. Degismeyen tek sey ise sizin kutsal ve yuce yerinizdir.
Biz, sizlerin sayesinde bugunlere geldik ve yine sizlerin sayesinde bu vatan icin calismanin gayreti icerisindeyiz.
O gun sizlere emanet edilen tohumlar, simdi birer koca agac`a donustu ve artik meyveleri ile sizlere hizmet etmelerinin zamani geldi.
Bu kutu`da goreceginiz cicek tohumlari, ancak sizlerin degerli elleri ile, sizin bilgi ve deneyiminiz ile yine gelecekte agaclara donusecektir.
ALLAH , bu kutsal meslekte yar ve yardimciniz olsun...
Saygilarimla...
Mehmet Besir, "

Sengul hanim,yaziyi okuduktan sonra once soyle bir durdu ve sinifa bakti.Cok sasirdigi her halinden belli oluyordu ve yavasca kafasini onune egdi.
Sonra aniden kafasini hizla kaldirdi ve elindeki mektubu ofke ile burusturdu!
Kutuyu ve icindeki cicek tohumlarini da ofke ile topladi ve hepsini masanin altindaki gri teneke cop kutusuna atti!
Bunu goren ogrenciler korkuyla siralarina sindiler! Onu izleyenler mayismis sekilde yayildiklari siralarindan , korku ile toplandilar!
Engin, korkudan bayilacak gibiydi! Icinden,herhalde hediyeyi begenmedi diye geciriyordu ama merak ve korku birbirine karismisti!
'Ah be babam, ne verdin ki buna cope atti?` diye icin icin babasina kiziyordu!
Sengul Hanim ise, son bir ofke ile ayaga kalkti ve bir adim atarak Engin`in onunde durdu!
Aniden kaldirdigi sag eli ile Engin`in yuzune hizla bir tokat aksetti!
Sinif buz kesmisti!
Kapiya kulagini dayamis Hilmi efendi bile, atilan tokat`in cinlayan sesi ile kulagini hemen kapidan cekti ve oradan kosar adim uzaklasti!
'Deli bu kadin, deli bu kadin! Ay yazik be!' diye kendi kendine konusarak yukari cikti!
Engin dona kalmisti adeta!
Yuzu, aniden gelen tokat`tan oturu yaniyordu!Cani cok acimisti! Ama asil onu mahveden, arkadaslarinin onunde kirilan gururuydu.
Hayatinda yedigi bu ilk tokat, okulun ilk gunu ve tum sinifin onunde olmustu iste! Kafasinin icinde kaynayan tum bu jotu dusunceler,onu iyiden iyiye yormustu.Bir turlu anlam veremiyordu olanlara. "Neden boyle oldu ,ben ne yaptim ki?" diye icinden gecirdi en son.Kendini sIktI,sIktI...
Ev`de olsa belki annesine sarilir ,rahatca aglardi ama, burada yoktu iste sarilacagi kimse! Yalnizdi...
Ne yapacagini bilemeden , oylece dikildi, dikildi, dikildi...
Sonra anlamadigi sucunu kabullenmiscesine basini onune egdi;
Sessizce suzulen gozyaslari ise yere damlamaya baslamisti artik...