OPLITIKH FALAGGA

Day 1,536, 11:24 • Published in Greece Greece • by tompola

Φίλοι και φίλες συμπαίκτες χαιρετώ!
Αυτό εδώ πρόκειται για το πρώτο μου άρθρο απ’ ότι μάλλον καταλάβατε. Έχω δώσει αρκετή βάση σε αυτό και είναι αποτέλεσμα ενός σεβαστού ποσού σκέψης και έρευνας. Η εφημερίδα μου θα πραγματεύεται κατά κύριο λόγο ιστορικά θέματα (εξ ου και ο τίτλος HELLENIC HISTORY) και θα προσπαθώ να διατηρώ το ιστορικό της ύφος ακόμα και όταν τα άρθρα δεν θα είναι αμιγώς ιστορικά. Πολλοί ίσως πείτε πως κάτι τέτοιο όπως μια ιστορική εφημερίδα δεν συμβάλλει άμεσα τους παίκτες του erepublik. Ίσως να έχετε δίκιο. Παρόλα αυτά πολεμούμε για μία –έστω και εικονική – Ελλάδα και είναι, θα έλεγα, απαραίτητο να γνωρίζουμε έστω και κάποια βασικά πράματα (ναι, αυτά που θα παραθέσω θα είναι τα απολύτως βασικά που ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζουμε). Παρακαλώ σεβασμός στην ιστορία της χώρας μας.
Θέλω επίσης να πω ότι όσα θα διαβάσετε παρακάτω δεν τα έχω κάνει αντιγραφή-επικόλληση από κάποια ιστοσελίδα αλλά είναι προσεκτικά επιλεγμένα από ιστορικά βιβλία (βλ. βιβλιογραφία).

ΟΠΛΙΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
Πρώτα θα ήθελα να πούμε ένα ευχαριστώ στο MU «Hoplite Phalanx» που με το όνομα τους τιμούν αυτό το πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας!
Η ομάδα ‘Α’ του άρθρου περιέχει βασικότατες γνώσεις. Παρακαλώ διαβάστε τις όλοι! Η ομάδα ‘Β’ περιέχει περεταίρω πληροφορίες επί του θέματος.

Α)
Η οπλιτική φάλαγγα:
1. εμφανίζεται στις αρχές του 7ου αι. και μέχρι το 600 π.Χ. έχει εισαχθεί σχεδόν σε όλα τα κράτη της Ελλάδας.
2. κύριο όπλο ήταν η στρογγυλή ασπίδα που ονομαζόταν «όπλον» (εξ ου και η ονομασία οπλίτες).
3. η φάλαγγα αποτελούνταν από την αγροτική τάξη των πολιτών.
4. οι οπλίτες με την μισή ασπίδα προστάτευαν το αριστερό μισό του σώματός τους και με την άλλη μισή τον οπλίτη στα αριστερά τους.
5. απαιτούσε συλλογική προσπάθεια και ομαδικότητα. Όλοι πολεμούσαν για όλους. Αν υπήρχε έστω και μικρό σφάλμα αυτό μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Αν λειτουργούσαν σωστά και ομαδικά η φάλαγγα ήταν σχεδόν άτρωτη!

Β)
1.Σύγκριση οπλιτικής φάλαγγας με παλαιότερους τρόπους μάχης:
Ο τρόπος μάχης της οπλιτικής φάλαγγας διαφέρει κατά πολύ από αυτόν των Ομηρικών ηρώων και των ευγενών στις προηγούμενες γενιές. Και σ’ αυτό δεν οφείλεται μόνο η διαφορά του οπλισμού. Στα ομηρικά έπη βλέπουμε ευγενείς να ορμούν με μόνο σκοπό τη δόξα και τα λάφυρα. Ακόμη η μάχη καθορίζεται εξολοκλήρου σχεδόν από τους ίδιους και τα ανδραγαθήματά τους και όχι από το υπόλοιπο στράτευμα. Τα ομηρικά έπη μπορεί να εμπεριέχουν πληθώρα μυθικών στοιχείων αλλά δεν παύουν να δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την εποχή.
Οι οπλίτες από την άλλη μάχονταν για να υπερασπίσουν τη γη τους, για την πόλη τους, για τα ήθη και έθιμά τους. Πολεμούσαν συσπειρωμένοι, αδιάσπαστοι και υποχρεωμένοι να κρατούν τις θέσεις τους. Στην φάλαγγα βλέπουμε τα πρώτα σημάδια της δημοκρατίας, καθώς όλοι πολεμούσαν για όλους και όλοι προστάτευαν όλους.


2.Η δύναμη της φάλαγγας:
Το μυστικό της δύναμης μιας φάλαγγας ήταν η ομαδικότητα, και η συσπείρωση, καθώς και ο βαρύς και εξαιρετικός για την εποχή οπλισμός. Ο κάθε οπλίτης έπρεπε με το αριστερό μισό της ασπίδας του να προστατεύει τον οπλίτη στα αριστερά του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όλοι οι οπλίτες να σπρώχνουν λίγο προς τα δεξιά προκειμένου να προστατευθούν, αναγκάζοντας έτσι, όπως παρατηρεί και ο Θουκυδίδης, όλη την παράταξη να έχει μία δεξιά απόκλιση.

3.Γεγονότα που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά της:
Κατά τον 7ο-6ο αι. (δεν είμαι σίγουρος για την ημερομηνία) η Κυρήνη (αποικία της Θήρας στη Λιβύη) δέχτηκε επίθεση των ντόπιων Λίβυων οι οποίοι είχαν ενοχληθεί από την ανάπτυξη της αποικίας. Μάλιστα ζήτησαν την βοήθεια της Αιγύπτου. Η Κυρήνη όμως και λόγω της γρήγορης ανάπτυξής της αλλά και λόγω της χρήσης της οπλιτικής φάλαγγας κατάφερε να νικήσει τον αιγυπτιακό στρατό. Πρόκειται για μεγάλο κατόρθωμα καθώς είχαν να κάνουν με την Αίγυπτο, η οποία, παρόλο που πλέον δεν βρισκόταν στην ακμή της, δεν έπαυε να είναι υπολογίσιμη δύναμη.

Η χρήση της φάλαγγας υπήρξε καθοριστική και στους Περσικούς Πολέμους. Είναι πολύ πιθανό (έως και σίγουρο κατ εμέ) ότι η Ελλάδα θα είχε κατατροπωθεί αν δεν χρησιμοποιούσαν το σχηματισμό της φάλαγγας ενάντια στον τρομακτικά μεγαλύτερο περσικό στρατό.

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω την περίφημη «Κύρου ανάβασις». Πρόκειται για τον Κύρο τον σατράπη (όχι τον Κύρο τον Μέγα ιδρυτή της Περσίας) ο οποίος το 401 π.Χ. θέλησε να πάρει το θρόνο από τον Αρταξέρξη Β’. Για να το επιτύχει αυτό μίσθωσε 13.000 Έλληνες οπλίτες. Πέρα απ’ αυτούς είχε βέβαια και άλλους στρατιώτες πολύ περισσότεροι από τους «Μύριους» Έλληνες. Η μεγάλη μάχη δόθηκε κοντά στη Βαβυλώνα και οι Έλληνες οπλίτες αποδείχθηκαν για άλλη μία φορά αποτελεσματικοί καθώς συνέτριψαν μεγάλο μέρος του στρατεύματος του Αρταξέρξη.(Εσείς που έχετε διαβάσει μέχρι εδώ παρακαλώ στείλτε pm “το διάβασα όλο”, ευχαριστώ). Εντούτοις ο Κύρος σκοτώθηκε μέσα στη μάχη. Οι Έλληνες ήταν λοιπόν μόνοι τους σε μία ξένη γη. Οι Πέρσες ωστόσο δεν τολμούσαν να τους επιτεθούν. Πήραν, λοιπόν, το δρόμο της επιστροφής και έπειτα από πολλές ταλαιπωρίες έφτασαν στον Εύξεινο Πόντο.

Βιβλιογραφία:
Χέρμαν Μπένγκτσον «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος»
Δ.Ι. Κυρτάτας & Σ.Ι. Ράγκος «Η ελληνική αρχαιότητα»

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσοχή σας!🙂
Δέχομαι κάθε είδους σχόλια, παρατηρήσεις και λοιπά!
παρακαλώ vote+sub!!!

στο επόμενο άρθρο πιθανότατα να αναφερθώ σε διαφορετικές μορφές της οπλιτικής φάλαγγας στην Ελλάδα!