Nostalgia
Spartacus.
Καθώς χάζευα στο διαδίκτυο έπεσε το μάτι μου στην παραπάνω φωτογραφία ερμηνεύοντας την ο φίλος με αυτά τα λόγια:
«Κάποια στιγμή στην παιδική σου ηλικία εσύ και οι φίλοι σου μαζευτήκατε για να παίξετε μαζί για τελευταία φορά και κανείς σας δεν το ήξερε.»
Ανατριχίλα και ρίγος και μόνο στο άκουσμα/διάβασμα των παραπάνω λέξεων.
Χιλιάδες αναμνήσεις,φωνές,τσακωμοί,γέλια,παιδικοί έρωτες,ατέλειωτα παιχνίδια και αναρωτιέσαι πως γίνεται να τελείωσε αυτός ο παράδεισος.
Τότε που όταν τελείωνε το σχολικό έτος μαζευόμασταν για το καθιερωμένο μπουγέλο,τότε που στα παιδικά πάρτυ παίζαμε μπουκάλα και φιλούσαμε το κορίτσι που τόσο ποθούσαμε,τότε που οι φίλοι ξεφώνιζαν στην γειτονιά μέχρι να συγκεντρωθεί όλη η “συμμορία” για να ξεκινήσει το καθημερηνό ματς γοήτρου με τις άλλες γειτονιές,τότε που με τα ποδήλατα γυρίζαμε όλη την πόλη διψώντας για περιπέτεια,τότε που κάθε καινούργια μέρα ήταν και μια νέα εξερεύνηση αυτού του περίεργου κόσμου.
Νοσταλγία και έντονα συναισθήματα για την πιο ξέγνοιαστη και ρομαντική περιόδο της ζωή μας.Εκεί που τα όνειρα γίνονταν πραγματικότητα,εκεί αφήσαμε και τις ψυχές μας!
«Το παιδί που ήσουν κάποτε,να είναι άραγε περήφανο για αυτό που έχεις γίνει;»
Μετά τιμής,
19koba17
Comments
Ωραίος...
🙂
σιγά σιγά μπαίνει η άνοιξη, άσε τα καταθλιπτικά
Τέτοια εποχή εξοπλιζόμασταν με "γουρούνες" και ανυπομονούσαμε για το δεκαπενθήμερο αναστατώνοντας την γειτονιά 😄
μελανγχολικο ειναι οχι καταθλιπτικο
θα συμφωνησω με τον φιλο μου τον κομη, στο οτι αυτο ειναι μελαγχολικο, και οχι καταθλιπτικο.
μεγαλη η διαφορα του ενός απο το αλλο.
Άλλα χρόνια!!!!
Τα καλύτερα,υγεία να ´χουμε να αναπολούμε.
Ψήφος και μόνο ψήφος! Παρόλο που είμαι νέος, καταλαβαίνω και συνειδητοποιώ πως αυτά τα χρόνια ήταν τα καλύτερα και δόξα το θεό τα έζησα! Οι καιροί έχουν αλλάξει πολλή γρήγορα, η τεχνολογία έχει σαρώσει τα πάντα και αυτός ο αγνός έρωτας, φιλιά που υπήρχε στα παιδικά χρόνια έχει χαθεί. Πραγματικά πιστεύω ότι τα έζησα πριν πολλά χρόνια όλα αυτά, αλλά να που ήταν πριν μια δεκαετία..
ΥΓ,
Πως παίρνει ο καιρός έτσι;
Το θέμα είναι ότι βιαζόμασταν να περάσει κιόλας.
Νομιζα οτι θα δω Ταρκοφσκι απο τον τιτλο σου. Λοιπον, δεν μου λειπουν καθολου τα παιδικα μου χρονια. Αλλα καθολου. Τα φοιτητικα, ναι.
Δεν ξέρω ούτε μπορώ να εξηγήσω πως και γιατί συμβαίνει αυτό αλλά μου το έχουν πει και άλλοι αυτό σε συζητήσεις επί του θέματος κατά καιρούς.
Πάντα θα νοσταλγούμε το παρελθόν ..... αλλά κ μετά από μια 10/20ετια που δεν ξέρουμε πως θα είναι
αλλά όλοι φανταζόμαστε τα σημερινά παιδιά θα έχουν να λένε για αυτή την εποχή με νοσταλγία ...
Έτσι είναι,κάθε εποχή έχει την χάρη της και μεγαλώνοντας νοσταλγείς!Αν και στην σημερινή εποχή έχει μπει για τα καλά η τεχνολογία στο πετσί μας,σπάνια βλέπουμε πλέον παιδιά να παίζουν στις αλάνες ή τουλάχιστον σε πολύ μικρό βαθμό.
Ο κοσμος ηταν τοσο απλος τοτε..
Απλός και πρωτόγνωρος.Κρυβόταν η ασχήμια του!
Τι να πούμε και εμείς που ήμασταν αρρένων και ήρθαμε σε επαφή πρώτη φορά με κορίτσια στο πανεπιστήμιο.
Σήμερα είμαστε αυτοί που είμαστε.
Κάποτε ήμασταν κάποιοι άλλοι...
Έχετε και ´σεις τα δίκια σας,σκληρά χρόνια.
Είμαστε αυτό που κάνουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε;!
καλο αρθρο, γεματο νοσταλγια και με ωραιες σκεψεις.
voted+endorsed.
ο7
ψήφος!!!
o7 🙂
Ψήφος!
o7
voted
o7
https://youtu.be/g1pwRKyvOME
Και το ανάλογο τραγουδάκι !
Αυτό και το γκολ.
ετσι
❤️
❤😘❤😘❤😘💕💕💕💖💋
Αχ! voted
Άστα!
...ti eipes twra...
voted
ο7