HOMO EREPUBLIKUS

Day 1,571, 04:54 • Published in Greece Greece • by Makrugiannis
Η εξελικτική πορεία και ο μαρασμός των "accounts"
(ή αλλιώς η παλινωδία του συγγραφέα)

Σε προηγούμενα (διεγραμμένα δυστυχώς) άρθρα μου,έχω αναφερθεί πολλάκις στον κίνδυνο της εξέλιξης,ή μάλλον της υπερεξέλιξης,ενός account σε υπερaccount

Τα login θα είναι η αφύπνιση και το logout η ύπνωση.
Ο χρόνος που θα αφιερώνουμε στην πραγματική ζωή θα είναι ο ελεύθερός μας χρόνος
Η επικοινωνία είναι πια υπερεπικοινωνία,ψάχνεις μάταια για ένα ησυχαστήριο.
Το κενό που γέμιζες μπαίνοντας άδειος,είναι πλέον μονίμως γεμάτο και ψάχνεις διαφυγή στην πραγματική ζωή για να αδειάσεις το ολόγιομο.

Το account είναι ένα ξεπερασμένο είδος.
Τώρα ο άνθρωπος εξοικειωμένος όσο ποτέ με το ηλεκτρονικό,δεύτερη αυτού φύση,αποδέχεται το αδιανόητο.
Περιφρονά το ανθρώπινο,δεν είναι πια σαν κι αυτούς.
Είναι το Υπερaccount

Κι αν το γράψιμο τούτο φαντάζει σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας,είναι γιατί,στις μέρες μας,η φαντασία έχει γίνει ένα είδος επιστήμης

Κι αν μπορώ ακόμα να φαντάζομαι ή να ονειρεύομαι σημαίνει ότι δεν είμαι υπερaccount

Ωφείλουμε λοιπόν ή να εφεύρουμε,όχι τον από μηχανής Θεό,αλλά τον από υπολογιστή άνθρωπο για να δώσει τέλος στη νεοΕλληνική τραγωδία ή να αποκτήσουμε πραγματικά αντανακλαστικά

Κι αν κάποιοι πουν ότι οι παραπάνω γραμμές ανήκουν στον χώρο του φανταστικού ή του επερχόμενου,οι παρακάτω ανήκουν σίγουρα στον χώρο του πραγματικού ή του πεπερασμένου που επανέρχεται:

Εδώ το πραγματικό στέκεται με πείσμα,απέναντι από το εικονικό
Δεν συμμαχεί μαζί του,δεν συνθηκολογεί,δεν βάζει καπάκια
Αναζητά σκοτεινά καταγώγια,άθλια χαμαιτυπεία,επιστρέφει αιώνια στις απέραντες στέπες,στα ανήλια σπήλαια
Πνιγμένο από την τεχνολογία και σοκαρισμένο από τον πολιτισμό,βρίσκει επιτέλους ένα ασφαλές κατάλυμα,όπου δύναται να δρα ανενόχλητα
Πολεμά κι εκδικείται τον εχθρό με το ίδιο όπλο,με το ίδιο νόμισμα
Ηλεκτρονικό αντί ηλεκτρονικού

Τώρα πια απελευθερώνονται όλα τα αρχέγονα ένστικτα,οι γεννετήσιες ορμές του,κατασπαράζει με αγριότητα

Ο ηλεκτρονικός Απόλλων που θα τον λυτρώσει δεν θα γεννηθεί,μέχρι την ώρα που οι "φωτισμένοι" θα στήσουν σε στέρεη βάση τη Δήλο τους,το μεγαλύτερο ίσως ηλεκτρονικό τρόπαιο που φαντάστηκε ελεύθερος νους

Κι όταν αυτός ο φωτισμένος νους,σαν κεραυνός θα δώσει τυχαία τη φωτιά του,όπλο ισχυρό στα χέρια του αδαούς,τότε ο τελευταίος αγνοώντας την,θα έχει κάνει μια μεγάλη ανακάλυψη

Η φωτιά σβήνει τόσο εύκολα,όσο εύκολα σβήνουν και οι υπέροχες σκέψεις μας,που διαρκούν όσο μια ασπραπή,όταν τις αγνοούμε και δεν γίνονται πράξεις

Έτσι λειτουργεί,όχι σαν πνευματικός πυροσβέστης,αλλά ως πνευματικός ισοπεδωτής.
Αποφορτίζει κάθε ηλεκτρικό φορτίο,πριν προλάβει να εκδηλωθεί ως
φυσικό φαινόμενο

Κι όλα αυτά,όχι από μίσος προς την εξέλιξη,αλλά από ανάγκη
Αυτή είναι η φύση του

Τότε,άλλο πια δεν απομένει στον φωτισμένο,παρά ή να αλυσοδεθεί σε έναν βράχο αυτοτιμωρούμενος ή να αποδεχτεί το προφανές:

Δεν πρόκειται για μαρασμό,μα για είδος
Homo Erepublikus