happy e-birthday to me!

Day 1,516, 13:22 • Published in Greece Greece • by Faethongr
Αγαπητοί συμπολίτες, αγαπητοί συν-η-Έλληνες

Αύριο (15.01.) συμπληρώνεται ένας χρόνος από την στιγμή που ξεκίνησα το παιχνίδι αυτό το 2011. Αφορμή για να αρχίσω το παιχνίδι στάθηκε ένα άρθρο ενός γνωστού σε κάποιο μπλογκ σχετικά με την ηλεκτρονική κατάκτηση της Πόλης από την η-Ελλάδα. Το άρθρο κέντρισε τα πατριωτικά μου αισθήματα και έτσι ενδιαφέρθηκα να δω περί ου ο λόγος.

Αν και δεν είμαι τρελός κομπιουτεράκιας, παρέμεινα στο παιχνίδι και μάλιστα με έκδηλο φανατισμό. Αυτό που με κράτησε στο παιχνίδι ήταν κυρίως αυτή η προσομοίωση της οργανωμένης Πολιτείας, την οποία βρήκα ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα από πολλές πλευρές: κράτος, πρόεδρος, κόμματα, εφημερίδα, επίσημος στρατός και μονάδες, υπουργεία. Ένα εξαιρετικό παιχνίδι για να παίξει κανείς τον πολίτη, ένα ενδιαφέρον πείραμα για να δει πώς αλληλοεπιδρούν οι διάφορες κοινωνικές τάσεις. Από την άλλη ήταν τα εμψυχωτικά διαγγέλματα του προέδρου Beboulinos εκείνη την εποχή, η μέθη της νίκης και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Ειδικά σε μια εποχή που η πραγματικότητα μας πληγώνει τόσο, τι καλύτερο από μια ιδανική, έστω και ηλεκτρονικά, ελληνική πατρίδα;

Στην πραγματικότητα βέβαια, θα πουν πολλοί και θα συμφωνήσω, τα πράγματα μόνο ιδανικά δεν ήταν και εδώ μέσα. Αντεγκλήσεις, ασχημονίες, αντιπαλότητες, ιδεολογικές συγκρούσεις που μόνο ξενέρωμα μας φέρνουν. Ωστόσο δεν θα αναθεματίσω την στιγμή που ξεκίνησα το παίγνιον, αφού έμαθα να κρατάω ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει και αυτό είναι η καλή επικοινωνία, και η πλάκα, με μερικά ενδιαφέροντα άτομα. Οπότε αφήνω παντελώς στην άκρη ό,τι μπορεί να με πίκρανε ή να με προσέβαλε και προχωρώ με ό,τι αξίζει, τα άτομα που εκτιμώ και η αίσθηση του συνανήκειν με όσα άτομα θέλουν να παίξουμε ένα παιχνίδι από το οποίο, συχνά, προκύπτουν ερεθίσματα για σκέψη.



Προσωπικά το παιχνίδι μου έκανε καλή παρέα σε μια εποχή που καθόμουν αρκετά μπροστά από τον υπολογιστή λόγω των σπουδών μου που απαιτούσαν πάρα πολύ γράψιμο. Ήταν η καλή συντροφιά μου και το ευχάριστο διάλειμμα. Πέρασα αρκετό καιρό σιωπών, δουλεύοντας σε κάποιους καλούς εργοδότες (kokakis η-ζεις; ), τότε που η καλή υγεία χρειαζόταν για την δουλειά, προσπάθησα να βάλω μερικούς φίλους να παίξουν αλλά είναι σοβαρά άτομα και σχεδόν όλοι τα παράτησαν, και γενικά παρακολουθούσα τα τεκταινόμενα και προσπαθούσα να βγαλω μια άκρη μέσα στο χάος των περίεργων νέων όρων. Πέρασα από τους Σπαρτιάτες όπου με ανέλαβε ο αυστηρός πατήρ Dihenekis και από το ΕΕΚ του οποίου ο τότε πρόεδρος Chris99 με εμπιστεύθηκε κάποιες φορές ως υποψήφιο βουλευτή. Μετά από πολλές λεκτικές αντιδικίες με την Libertad έκανα το βήμα να ενταχθώ στις τάξεις μιας ομάδας με την οποία αρχικά δύσκολα θα μπορούσα να ταυτιστώ. Η εμπειρία μου αυτή ήταν πολύτιμη γιατί παρόλο που η σχέση μου με την μονάδα δεν μπορούσε να είναι απολύτως αρμονική, λόγω των διαφορετικών προσεγγίσεων μας, εντούτοις ήταν αφορμή να δω μερικά πράγματα από μια άλλη σκοπιά και να προσπαθήσω να κατανοήσω, και ας μην δέχομαι, άλλες λογικές. Αυτό νομίζω είναι και το προτέρημα αυτού του παιχνιδιού, ότι δηλ. έχουμε πρόσβαση σε άλλες σκέψεις, άλλα βιώματα, άλλες οπτικές γωνίες. Είναι κρίμα να μην εκμεταλλευόμαστε αυτήν την δυνατότητα να πλουτίσουμε τις γνώσεις μας για την κοινωνία όπου ζούμε.



Σήμερα είμαι μέλος του MU 7nisa και βουλευτής με το κόμμα ΝΕΕ. Και με τους δύο σχηματισμούς νιώθω ότι μπορώ να εκφράζομαι ελεύθερα και να είμαι ο εαυτός μου, κάτι που δεν είναι αυτονόητο παντού εδωμέσα.

Θα αναρωτηθείτε: Μα καλά,τόσο μπλα μπλα για έναν μέτριο παίκτη με μέτρια συμμετοχή στα κοινά και μικρή συνδρομή στις μάχες; Δεν θα είχε άδικο όποιος το σκεφτεί έτσι. Με όρους παιχνιδιού δεν έκτισα κάποιον ισχυρό χαρακτήρα, αφού δεν έχωσα φράγκα. Σε κάθε περίπτωση όμως νομίζω οτι εκφράζω τον μεσαίο παίκτη του παιχνιδιού, που στηρίζει την χώρα του και που δεν παίζει ούτε για να ικανοποιήσει rl συμπλέγματα, ούτε για να επιβάλει ιδεολογίες. Χαίρομαι να μοιράζομαι σκέψεις, έμαθα να ακούω άλλες απόψεις και εκφράζω την δική μου άποψη. Από εκεί και πέρα βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ό,τι και να λέμε, ό,τι και να γίνεται, όσα λεφτά και αν πέφτουν, πρόκειται για ένα παιχνίδι. Ας το παίξουμε καλά.



Το παιχνίδι ασφαλώς συνεχίζεται αν και βεβαίως μετά τον χρόνο σκέφτεται κανείς (εγώ τουλάχιστον) ότι χάνεται η πρώτη ορμή να κάνεις πράγματα για την περσόνα σου, να κυνηγάς καταστάσεις. Το μόνο που επιθυμώ διακαώς ακόμη είναι το ΜΜΜ το οποίο δυστυχώς δεν έχω αποκτήσει. Επομένως, όσοι επιθυμούν να μου κάνουν κάποιο δωράκι ας προμοτάρουν κατιτίς την φυλλ’αδα μου. Θα τους ήμουν ευγνώμων!



Τέλος θέλω να κάνω μνεία σε δύο άτομα: τον Chaos0 και τον vanzel papado. Όχι γιατι είναι οι μόνοι που εκτιμώ και θεωρώ η-φίλους, αλλά επειδή ήταν οι πρώτοι με τους οποίους κατάφερα να επικοινωνήσω αυθόρμητα, ειλικρινά και με εκπληκτική συναισθησία.

Ελπίζω τέλος σύντομα να γνωριστώ με μερικούς από εσάς. Ένα τσιπουράκι τέλη φεβρουαρίου στην Αθήνα το πίναμε...