Dertleşelim Beyler? (hayat hikayem)

Day 1,436, 12:42 • Published in USA Turkey • by captain33
Arkadaşlar okumak ve okumamak önemli değil ama okursanız ibret alacağınızı garanti ediyorum...

beyler hayatımın 7-8 yılını bu gemi denen demir yığınlarında harcadım, ne ana vardı ne baba vardı ne sevgili aq.. Şimdi sorsanız yaparmısın bu işi diye cevabım sonuna kadar hayır olurdu..

Zaten hikayemde burda başlıyor beyler, sizler be it madem sevmiosun neden yapıyorsun diye soracaksınız elbet şimdi toplanın anlatayım..

Panpalar benim çocukluğum içki içen ve kumar oynayan bir baba, kapıyı geç açmamdan dolayı dayak yediğim bir ortam ve aile içi şiddet unsurları ile geçti.. Ben her gün yatağa yattığımda kulaklarımı deli gibi açar evin odalarını dinlerdim, yine mi kavga edecekler yine mi anneme zarar verecek diye... Neredeyse tüm çocukluğum böyle geçti, mahallede de babamın bana sağlayamadığı güvenden dolayı yaşıtlarıma göre cüsseli olmama rağmen hep dayak yerdm, dalga geçerlerdi benimle..Çillerim vardı sadece burun kısmımda, çillibom diye şarkı söylerlerdi, bişey diyemezdim..

Babam lise yıllarımın ortasına kadar değişme eğilimi göstermedi, evimize hacizler geldi, elimden bilgisayarımı aldılar vs vs..anlatırsam ağlarsınız..

Neyse yıllar böyle geçtikçe ben silik, asosyal, korkak bir psikoloji ile liseye geçtim..Ve hayatımda bir dönüm noktası yaşadım, beden eğitimi dersinde voleybol oynarken beden eğitimi hocası beni bir anda alkışlamaya başladı ve beni takıma aldı, ardından belediyespor hocasıda beni keşfedip takımına aldı, oynadığım dönemde tarsusta benden daha iyi bir 4numara yoktu..Lise 2de arkasspordan altyapıya gelmem için teklif aldım, gittim bababama söyledim, o yaşta bir tokat yedim..neyse teklifi reddettim ama yılmadım o dönem lisem ile türkiye 2.si olduk...Kulüp ilede bölge şampiyonu olduk...3sene üst üste şampiyonluklar geldi..O dönem Bana bir güven geldi, hayat arkadaşımıda voleybol sayesinde buldum, o da anadolu lisesinin kız takımında oynuyordu...Neyse tabi biz çocukluğumuzu yaşayamamanın verdiği eziklikle play station salonlarından çıkmıyorduk..

Derse girmezdim, kankamla salona kaçardık..

Gel zaman git zaman öss sınavı geldi ve tahmin edersinizki puanım kötüydü, en fazla kimya bölümüne gidebiliordum o da kroların içine yani...Sonra araştırdım baktım para nerde (sefalet içinde büyüyünce paraya bakıosun tabi)
hemen 2yıllık güverte bölümünü yazdım...Ardından babama gittim durumu anlattım, parayı duyunca hemen kabul etti tabi..Oğlum bak gurbet eller zor olur falan filan hiç bişey demedi..

Okula başladım, mezun oldum staj yaptım...(stajerken bile 1000usd para alıodum)

Stajdan sonra sınava gidip ehliyetimi aldım...

Ardndan tecrübesizlikle iş konusunda sıkıntı çektim ama sonunda boktan bir firma buldum; ilk ayımda yunanistanın chalkis limanında gemiyi tutukladılar, armatör hırsızmış aq..

O limanda 1.5 ay boyunca aç kaldık, sadece bulgur,nohut kalmıştı gemide..son 2hafta duş alamadık, günlük 2bardak içme suyu hakkımız vardı...o anda zaten ben nereye düştüm lan ne yaptım diye sordum kendime.. Gemide aşçıbaşının babasının vefat haberi geldi, 55yaşında iri yarı adamın çaresizlikle gözümün önünde ağladığını gördüm...Neyse ordan yırttık, ben hemen ayrıldm tr de gemiden..

Ardından güzel bir gemiye düştük, gemi güzel kumanya güzel limanlar güzel bu seferde egoist ve sabıkalı bir kaptan vardı gemide.. dövsen dövemezsin amir, siksen sikemezsin seni yurtdışında polise verir ceza aldırır..(ki kendisi 5yıl italya cezaevinde insan ticaretinden yatmış ve adamda süper italyanca var) bu herif yüzünden ne liman yüzü gördük ne bişey, tabi bu çileleri çekerken aşkam gidebileceğiniz bir ev bir sevgili bir kucak malesef yok, her seferinde 4duvar arasındasınız, her sorunu kendiniz çözmelisiniz...

gel zaman git zaman amerikasından singapuruna ordan fildişi sahillerine kadar gezmediğim ülke kalmadı, 2.kaptanlığı alınca biraz rahatlamıştım...Ama yine ne ana var ne karı var ne çocuk..

Ama bende bir para hırsı var ki sormayın, 2.kaptanlığa geçerken tarsusta 1evim, aldımda 2000 model passatım vardı..(ulan gemide oldğmuzdan süremiorduk ama vardı aq)

Sonra 2.kaptanken seferlerimi değiştirme kararı aldım kabotaja geçtim, bu arada üsküdar da bir ev aldım... Para bok gibiydi, Jetta aldım bu sefer , gene binemiordum, bu seferde 2.kaptan oldğmdan yükleme boşaltma davasına izin bile yapamıorduk, gene azmettim, sustum süvari oldum( gemi kaptanı lakabıdır süvari, bi nevi ünvan) ha şimdi rahatım hemde gencim 27yaşındayım.. Ama dönüp baktığım zaman ardımda 20li yaşlarımın yüzde 80ini para ve zenginlik içinde bok gibi ortamlarda ve hasret kokan kamaralarda geçirmişim...Belki yarın öleceğim, ve yaşadığım hayat daha bi anlamsız olacak...

Babam o gün bana oğlum dese efendi gibi 1sene daha çalış dese, 1memur olaydım , gerekirse aç olaydım, anam yanımda olaydı, iş stresini hatunumla geceleri ataydım keşke...hala daha keşkelerim var... her gelişimde bu son kontrat diyorum ama gene bakın ev almayı planlıorum...

Hep bu anlamsız hırs bana babam yüzünden geçti, hala o psikolojiyi yaşıorum...Hala anneme boşan ben sana bakarım diyorum.....Ama ne fayda ki geriye giden yıllarıma tekrar önüme getiremiyorum...

Şimdi sizlere oh aq hem para var, hem geziyon demek kolay gelecektir, ama siz bilirmisiniz ki her gün ya sevdiğim biri çok hastlanırsa ve ben yetişemezsem, ya sevdiğim ölürse ve ben bu 4duvar arasında çaresiz kalırsam, ya çok sevdiğim birine birileri zarar verir ve ben onu koruyamazsam korkusunu...Tabiki bilemezsiniz..

Sonuç olarak ben bunları ibret olsun diye yazdım ama bu sefer kendime de sözüm var, bu aralıkta nişanım, 2012 yaza da düğünüm var, Hatun bırakmazsan evlenmem dedi, bende bırakacam aq..bırakıp sizinle o erep buluşmalarına katılacam, bende gelip halısahada maç yapacam...

HAYATIN TADINI ÇIKARIN, NE BU DÜNYA DA NE ÖBÜR DÜNYA DA PİŞMAN OLMAYIN BEYLER..