Corona Günlerinde Şiir

Day 4,528, 04:12 • Published in Cuba Cuba • by Ernesto Che Guevara.

"Zamansızdı gelişin," dedi adam.
"Zamansızdı gidişin," dedi kadın.
"Yersiz ağlamaların güldürüyordu," dedi adam.
"Yersiz gülmelerin ağlatıyordu," dedi kadın.
"Sevmiştim seni ama," dedi adam.
"Sevmiştim seni amasız," dedi kadın.
Zamansız gelip gitmelerin içinde,
Zaman geçip gitti;
Yersiz gülüp ağlamaların içinde sevgi yitip gitti.
Zamansız ve yersiz yurtsuz kaldılar.
............................
"Bu ne saçma bir öyküdür yazar!" dedi.
Rakısını yudumlayan Okuyucu.
Cacıktan bir kaşık aldı,
"Senin dil bilgisinden bir haberin var mı?
Mecaz,
Eğretileme,
Düzdeğişmece nedir ?
"Zamansız",
"Yersiz"
Kullanırsın sözcükleri,
Be düz adam!" diye bağırdı okuyucu
Gecenin karanlığında yankılandı sesi.
.................
"Yazarım,Allahına kadar yazarım"
Dedi Okuyucu'ya.yazar
"Bilirim dil bilgisini;
Mecazı,
Eğretilemeyi,
Düzdeğişmeceyi bilirim;
Ama çocuklar...
Çocuklar öldürülüyor,
Ölüyorlar zamansız.
Ve ben yazamıyorum,
İçi boş şeylere kırılmaları;
"Zamansız, yersiz gevelemeleri."
...........
"Zeki ve duygusal adammışsın," dedi,okuyucu,
Kadehteki son yudumu kafasına dikti,
Yüzünü ekşitti,
"Seninle sohbet etmek isterim ama rakım bitti," dedi .
Pilakiden bir kaşık tatmak istedi üşendi...
Koltukta sızıp kaldı...
....................
Çocuklar öldürülüyordu,taammüden...
Dışarıda kırlangıç fırtınası.
Bin kocadan arda kalmış
Bive-i bakire bu şehrin
Arnavut kaldırımlarına,
Yağmur yağıyordu,
Karanlık sokaklarda faili meçhuller ...
Beyaz renkli bir Toros geçti az önce bu sokaktan....
Ölmüş çocuklar yatıyor sokaklarda...