Bir (sad)e-Vatadaşın Dramatik Erepublik Çizgi Hikayesi

Day 1,622, 16:03 • Published in Turkey Turkey • by Aksamov
Öncelikle bu makale o ortalıkta dolaşan kuru sıkı popüler "oyunu bırakıyorum" makalelerinden değil. Hatta inanmazsınız ama ingilizceye çevirmeye bile tenezzül etmiyorum malum bu da popüler ya...



Oyuna büyük bir beklentiyle başladığımı söyleyebilirim. O kadar hayalkırıklığıma rağmen beni pc başına zincirleyen buydu galiba.



Bu sebeptendir gecenin 2 sinde bu oyunda tutunacak bir şeyler aramaktayım mumla...



Biraz eleştirmek gerekirse; dost kim düşman kim anlayamadım halâ... Ne başka milletlerden bi yardım hissettim ne de bizden "haydin gidek yardım edek" diyene rast gelebildim.



Hadi o neyse, biz dünyaya bedeliz, kendimize yeteriz(!) nede olsa.
Arkadaş tamam ben yeniyim oynamayı pek bilmem de 17k nüfuslu ülkem gözümün önünde toprak toprak gitti bulgarlara...



Hayır bi de koyun gibiyiz. Ne bir çoban var ortalıkta ne de sütçü komutan. Amacımız yok günü kurtarmaya çalışıyoruz aklımızca. Aman yapabiliyor muyuz sorma...



Ben uzmanı değilim sade bi vatandaşım beni çok yorma. Söyleyeyim çok fazla gidebileceğimiz yol yok karşımızda.

Ya Ecnebi ülkelere göç etmiş kıymetli mücevherlerimizi, incilerimizi bizim biricik beyfendilerimizi rahatsız edip gelin tek başınıza bizi kurtarın diyip rambolar, cüneyt arkınlar bekleyeceğiz...



Ya bi güzel gaza gelip "Tek başımıza yanabiliriz ama bir araya gelirsek e-alemi yakarız reyizz" deriz...



Ya da topluca oyunu bırakıp gözümüzden kaçan daha zevkli oyunlara meylederiz...



. . .