3652 days after PROXYMA

Day 4,017, 06:23 • Published in Greece Greece • by PTOLEMEOS

November 2009. The friends of Thessaloniki is taking the big decision to leave the world 6 of the tribal wars after seven months of abuse. Their tribe PROXYMA, enters into the history of the game ... A nice story, which gave a lot of laughter and enthusiasm to a group of young parents who were locked in their homes after the birth of their children, had difficulty going out for a drink and and ended up being only on their tribe's forums.



And then came the invitation of erepublik from a member of the disbanded race, accompanied by the only argument that could make this invitation a success. '' This game requires little time in relation to tribal wars''. That's how I came to see what erepublik is ... Exactly ten years ago. The game did not show any great strategy, but it was the uniquely global, combining political economy and fights.



The economic model was then excellent ... The strategy of the economic model was based on raw material businesses in their high production areas, processing enterprises, and the exchange rate differences of countries' currencies relative to gold. Taking advantage of these capabilities, the active players were both self-sufficient and profitable.



Later, with the change of raw materials, the work us a manager, the levelling of the parities of the state currencies, and the limitation of 10 gold, one of the most beautiful pieces of the game, was lost forever.



In the political model there was no choice of the junta or the dismissal of a president. So if a president was taking holidays or being punished, his country lost much of its operations until the next election. In congress elections, they chose candidate parties per region. The political controversy was mainly exercised through the articles, motivated by true political beliefs, class differences in play, choice of allies. Party rates were not data, and candidates affected the election result.



Today I think that those who have stay they vote in any case the party they already have decided. And the current voters are give vote to the same party until they e-die.


In the military module the game was always lacking. Its strategy required little thinking and was essentially exclusively reliant on quantities. The game only acquired some essence of strategy at the time of exagon battlefields, a short-lived phase because it didn’t much the majority of players temperament. Removing limits on purchasable energy replenishment meant that battles could be decided with real life money. That was a decision that brought along circumstances particularly expensive for the players, but extremely lucrative for the game developers.



Whatever traces of strategy were left back when there were still balanced alliances are completely gone now and all that remains is Training Wars for medal farming by a few powerful accounts.



The media module was a huge platform for suggestions, promotions, competition and juxtaposition of all other game modules. In order to enter the Top5, an article had to stand out among dozens of others written daily.



Today, even single line pieces can stay atop the boards for days on end.



Ten years have passed and that was what it took to turn a mediocre game into a failing one… Fortunately, all but one who came in here invited by me have already left. Still I, from the vantage point of a 2-clicker for severals years now, do glance this miniature mirror of our society, but only because of initial momentum.




3652 μέρες μετά την ΠΡΟΞΥΜΑ

Νοέμβριος 2009. Η παρέα της Θεσσαλονίκης, παίρνει τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει τον κόσμο 6 των φυλετικών μαχών, μετά από επτάμηνη κατάχρηση χρόνου. Η φυλή τους, η ΠΡΟΞΥΜΑ μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας του παιχνιδιού... Μιας ιστορίας ωραίας, που χάρισε ένταση και γέλιο σε μια παρέα νέων γονιών, που κλεισμένοι στα σπίτια τους μετά τη γέννηση των παιδιών τους, δυσκολεύονταν να βρίσκονται έξω για ποτό και χαβαλέ, και κατέληξαν να βρίσκονται μόνο στο φόρουμ της φυλής τους.



Και τότε ήρθε η πρόσκληση του erepublik από ένα μέλος της υπό διάλυση φυλής, συνοδευμένη με το μοναδικό επιχείρημα που θα μπορούσε να κάνει την πρόσκληση αυτή πετυχημένη. ''Το παιχνίδι αυτό απαιτεί ελάχιστο χρόνο σε σχέση με τις φυλετικές''. Κάπως έτσι μπήκα να δω τι είναι το erepublik... Ακριβώς δέκα χρόνια πριν. Το παιχνίδι δεν παρουσίαζε καμιά σπουδαία στρατηγική, είχε όμως τη μοναδικότητα να είναι παγκόσμιο, και να συνδυάζει οικονομία πολιτική και μάχες.



Το οικονομικό μοντέλο ήταν τότε εξαιρετικό... Η στρατηγική του οικονομικού μοντέλου στηρίζονταν στις επιχειρήσεις πρώτων υλών στις περιοχές υψηλής παραγωγής τους, στις επιχειρήσεις μεταποίησης, και στις διαφορές ισοτιμίας των νομισμάτων των χωρών σε σχέση με τον χρυσό. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες αυτές οι ενεργοί παίχτες ήταν και αυτάρκεις, και κερδοφόροι.



Αργότερα, με την αλλαγή των πρώτων υλών, το work us a manager, την ισοπέδωση των ισοτιμιών των κρατικών νομισμάτων, και τον περιορισμό των 10gold, ένα από τα ομορφότερα κομμάτια του παιχνιδιού, χάθηκε για πάντα.


Στο πολιτικό μοντέλο δεν υπήρχε η επιλογή της χούντας, ούτε τις καθαίρεσης προέδρου. Οπότε αν κάποιος πρόεδρος πήγαινε διακοπές ή τιμωρούνταν, η χώρα του έχανε μέχρι τις επόμενες εκλογές μεγάλο μέρος των λειτουργιών της. Στις βουλευτικές οι ψηφοφόροι επέλεγαν υποψήφιους κομμάτων ανά περιφέρεια. Η πολιτική αντιπαράθεση ασκούνταν κυρίως μέσω της αρθρογραφίας, και υποκινούνταν από τις αληθινές πολιτικές πεποιθήσεις, τις ταξικές διαφορές στο παιχνίδι, την επιλογή συμμάχων. Τα ποσοστά των κομμάτων δεν ήταν δεδομένα, και οι υποψήφιοι επηρέαζαν το εκλογικό αποτέλεσμα.



Σήμερα νομίζω πως όσοι απέμειναν ψηφίζουν έτσι κι αλλιώς ότι έχουν προαποφασίσει, και οι τωρινοί ψηφοφόροι είναι δεδομένοι μέχρι να e-πεθάνουν.



Στο στρατιωτικό μοντέλο το παιχνίδι πάντα έπασχε. Η στρατηγική ήταν πάντα περιορισμένης ευφυίας και πάντα βασίζονταν στις ποσότητες. Το παιχνίδι διέθετε πραγματική στρατηγική μόνο την περίοδο των εξαγωνικών μαχών, φάση που κράτησε λίγο και δεν ταίριαζε καθόλου με την ιδιοσυγκρασία των παιχτών του. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας για μάχη με πραγματικό χρήμα, δημιούργησε έναν ακριβό τρόπο επίλυσης των μαχών, πολύ κερδοφόρο για τη διοργανώτρια αρχή του παιχνιδιού



Όποια ίχνη στρατηγικής είχαν απομείνει όσο υπήρχαν συμμαχίες ισορροπίας δυνάμεων, καταργήθηκαν σήμερα που υπάρχουν μόνο ψεύτικοι πόλεμοι συλλογής μεταλλίων για ισχυρούς παίχτες.



Η αρθρογραφία αποτελούσε τεράστιο πεδίο προτάσεων, προβολής, ανταγωνισμού, και αντιπαράθεσης για όλα τα μοντέλα του παιχνιδιού. Για να μπει ένα άρθρο στα κορυφαία 5 έπρεπε να ξεχωρίσει από τα δεκάδες άρθρα που δημοσιεύονταν ημερησίως.



Σήμερα ακόμη και αν γράψει κάποιος ''Τρία πουλάκια κάθονται'' Θα μείνει στην κορυφή της αρθρογραφίας για μέρες.



Πέρασαν δέκα χρόνια λοιπόν για να μετατραπεί ένα μέτριο παιχνίδι σε κακό... Ευτυχώς όσοι ήρθαν εδώ καλεσμένοι από εμένα έφυγαν, εκτός από έναν. Και εγώ από την οπτική γωνία του 2κλίκερ εδώ και χρόνια, παρατηρώ αυτόν τον μικρό καθρέπτη της κοινωνίας μας, παραμένοντας από κεκτημένη ταχύτητα.