دمکراسی و مبارزهء طبقاتی در ایران مجازی، توهم یا واقعیت؟
babk
دمکراسی و مبارزهء طبقاتی در ایران مجازی، توهم یا واقعیت؟
بدون شک غالب شهروندان ایران مجازی برای سرگرمی ساکن این میهن گشته اند. بسیاری از آنان جوانانی هستند که برایشان آمیزه ای از امکان جنگیدن و دریافت مدالهای افتخار و هیجانات ناشی از این روند انگیزه اصلی حضور و صرف وقت در محیط را تشکیل میدهد. با این تواصیف ساختارهائی هر چند ضعیف در ایران مجازی موجودند که به مقولاتی از قبیل دمکراسی و مبارزه طبقاتی معنی داده و عملکرد اینگونه مقولات را ممکن میسازند.
برای شما نمونه ای می آورم از اوضاع حاکم بر میهن مجازی در طی یک هفتهء گذشته تا سخن ملموستر شود و مرز میان توهم و واقعیت را بهتر درک کنیم.
اندکی پس از پیشروی نیروی اشغالگر مقدونی در میهمن مجازی که بدلیل عدم مواجهه با مقاومت سازمانیافته از سوی دولت و نیروهای نظامی ایران متاسفانه شتاب یافته و اکنون بخش عمده میهن مجازی را به چنگال اشغالگر سپرده است، دولت سابق (دولت Amir GH) در پایان نامهء خود به اختصار اشاره به پذیرش توافقنامه ای از سوی دولت نمود که بر اساس آن، دولت ایران میپذیرد کلیهء مناطق را به نیروی اشغالگر واگذار نماید با این شرط که سه منطقه به ایران بازگردانده شود و ...
محاسبهء دولت و ٬بزرگان٬ مبتنی بر این واقعیت بود که خزانهء دولت خالیست و دولت پیش از این در جنگهای پیمان Eden (پیمانی که ما حتی به عنوان عضو کامل آن بشمار نمیرویم) امکانات خود را به مصرف رسانده، امکان مقاومت جدی در مقابل مقدونیها را ندارد. دولت قبلی بدون طرح مسئله با مردم و اجازهء شکل گرفتن افکار عمومی بر سر این قرارداد و به طبع آن بدون آنکه اجازه دهد افکار عمومی از طریق نمایندگان خود در مجلس نسبت به توافقنامه عکس العمل نشان دهد، مسئله را بدست خود فیصله داده و به عنوان بهترین راه حل برای میهن تبلیغ نمود. بدیهی است که دولت و ٬بزرگان٬ نزدیک به دولت خواهان این نیستند که به عنوان افرادی ناکارآمد که نتیجهء ضعیفی برای میهن حاصل نموده اند، شناخته شوند بنابراین با دور زدن ملت و مجلس و تبلیغ رسانه ای گسترده جهت کسب ٬بهترین نتیجه٬ از مذاکرات کار را یکسره نمودند.
وجود مجلس در ایران مجازی و امکان مخالفت آن با توافقنامه بدلیل فشار افکار عمومی، گواهی بر این است که مقوله و موازین دمکراتیک دارای ابزار ویژه در این فضای مجازی هستند. مردم باید از مضمون کامل توافقنامه (و نه به اختصار) آگاه گشته و در بارهء ان به بحث پرداخته، جوانب مختلف آن را بدون اعتنا به اظهارات ٬بزرگان٬ (ما باتجربه تریم و بیشتر از شما میدانیم - این را همه حاکمان میگویند به مردم و نه فقط در فضای مجازی) توافقنامه را سبک سنگین کرده و در نهایت به نمایندگان خود در مجلس بگویند که چگونه رای دهند اگر برای انتخابات آینده میل به حفظ صندلی خود دارند. احزاب و نمایندگانشان در مجلس نیز مجبور بودند بر له یا علیه این توافقنامه استدلال کرده و موضعگیری نموده و میزان وفاداری خود به میهن و منافع عمومی را به نمایش گذارند.
این روند میشد چرخهء دولت - مردم - مجلس: متن توافقنامه از سوی دولت - واکنش افکار عمومی از طرف ملت - استیضاح دولت، قرارداد صلح با دشمن و یا پذیرش توافقنامه از سوی مجلس. بر اساس نتیجهء این چرخه دولت واکنش نشان داده و دمکراسی رعایت شده بود. بنابراین مقولهء دمکراسی در ایران مجازی نه یک توهم بلکه واقعیت است. واقعیتی که در این نمونه مورد مطالعه زیر پا گذاشته شد.
شاید بد نباشد نیم نگاهی نیز بیندازیم به نتیجهء زیر پا گذاردن دمکراسی:
در آغاز حملهء مقدونی به ایران مجازی جمعیت ایران بیش از مقدونیه بود. میهن ما در رده بندی بین المللی مقام ۱۷ به لحاظ جمعیت را دارا بود. امروز پس از تصرف بخش اعظم میهن توسط نیروی اشغالگر، جمعیت میهن مجازیمان با سقوط ۴ پله و از دست دادن تعدادی از هموطنان در مقام ۲۱ قرار دارد و جمعیتش کمتر از مقدونیه است.
دولت سابق این را در معادلات خود منظور نکرده بود که عدم مقاومت در مقابل اشغالگر چه تاثیری بر روحیهء ملت و خصوصا ٬تازه واردین٬ (که من مایلم این قشر جامعهء مجازی را همان طبقهء کارگر تعبیر کنم) خواهد داشت.
ما که برای بازپس گیری کامل میهن به هر حال باید باز خزانه را در جنگ و جنگهای آتی خالی کنیم. بهتر نبود با افتخار و تا به آخر در مقابل اشغالگر مقاومت میکردیم و همهء ملت خصوصا طبقهء کارگر این را میدید و چه بسی همین ملت نیروی بیشتری از دنیای واقعی برای کمک به میهن مجازی به میدان کشانده بود و یا حداقل با خود میگفت اگر میهن از دست رفت، سرافکنده نیستیم زیرا همه تا به آخر نبرد کردیم و بعد با علاقه و انگیزهء بیشتر خود و شخصیت مجازی خود را برای خدمت به میهن میساخت. یادتان باشد در دنیای واقعی و جنگها این همیشه طبقهء کارگر است که بیشترین جانبازی را از خود نشان داده و در خط اول ایستاده است. بدون حفظ و بسیج نیروی این تودهء کثیر، بورژواها (به تعبیر من ٬بزرگان٬) در هیچ جنگی پیروز میدان نبوده اند.
رای - اشتراک
Comments
vote
دوست عزیز شما اینجا فکر کنم خیلی جدید هستید و واقعا در مورد خیلی از مسائل اطلاعتتون محدوده. اول اینکه حمله اولیه مقدونیه تقصیر خودمون بود.
اونها سر جاشون نشسته بودن ولی با پیروز شدن انقلاب هرمزگان میشه گفت مهمترین منطقه رو ازشون گرفتیم و مرزهای کشورشون از هم باز شد. این دلیل اصلی بود که اونا برای باز پس گیری منطق به ایران حمله کردن و ایران رو مورد نچرال قرار دادن. اما این پایان کار نبود چون همه میدونن تانکهای ایرانی در حال حاضر خالی هستن. بعد جنگ مجارستان و جنگ روز ۱۹۱۱ با مقدونیه خیلی بیشتر از پیش هم خالی شدن که در کنارش خزانه هم برای خرید دمج خالیتر شد. پس امروز اگه داریم حذف میشیم خیلی خوبه که قبل حذف کامل همچین قرار دادی بسته شده باید خوشحال باشیم. مطمئن باش مقدونیه اینقدر قدرت داره که راحت نذاره ۴ ماه به روی نقشه بر گردیم.
بدشم در مورد کم شدن جمعیت هم شما بازم اطلاعاتتون کم هستش. ایران به دلیل بیبی بومیهای متعددی که داشته در طول ۴ ماه جمعیتش ۲۰۰% زیاد شده پس همچین افتی بعد این مدت کاملا منطقیه. جمعیت ایران در حال پالایش شدنه، و زیاد ربطی به حملات مقدونیه و دلسرد شدن نداره.
آخرین مورد هم نظر شخصی منه، در مورد نگارشتون، به شخصه دوستش دارم و خیلی راحت و روان میخونمش ولی با توجه به اینکه اکثر بازیکنای این بازی جوانان دوره ۲۰ سال هستن براشون سبک نگرش شما مشکل ساز و براشون سخته خوندن اگه یه مقدار روانتر بنویسید نوشتههات خوانندههای بیشتری خواهی داشت
در مورد اینکه مقاله رو میتونستید روانتر بنویسید منم با علی سینا موافقم. در بقیه موارد هم چون اطلاعات کاملی ندارم فکر میکنم بهتر باشه نظری ندم.
جوانان 20 سال؟
نه بابا همه 13-14 ان 😁
سخنگوی محترم دولت، تصور میکنم کل مطلب را به لحاظ دیدگاه سیاسی و حزبی خودتان مورد مطالعه قرار دادید ونه به عنوان یک ایرانی با ذهن مستقل از تعلقات حزبی که البته تا حدودی طبیعی است. به همین جهت در رابطه با دریافت پیام من سوء تفاهمی برایتان پیش آمده.
خزانه ها و تانکها و قهرمانان نبرد، کیسه شان مرتب پر و خالی میشود، توجه اصلی ما و خصوصا دولت ما باید متوجه ارزشها باشد نه کیسه ها. بهترین تضمینگر این امر رعایت دمکراسی است به عنوان چارچوب گفتمان دولت و ملت و بنیان همبستگی ملی بر علیه مشکلات و متجاوزان.
تمام کسایی که منو میشناسن میدونن من تعهد به حزب خاصی ندارم حتی با وجود اینکه در کابینه دولت هم هستم بارها در جاهای مختلف از دولت به خاطر عملکردی که به نظرم اشتباه بوده نقد کردم، پس مطمئن باش با دید یک ایرانی به این نوشته نگاه کردم و پاسخ دادم.
خیلی وقتا باید منطقی فکر کرد. درسته که مقابله ما ارزش داشته ولی با خالی شدن بیشتر تانکها همراه بوده. این حرفی که شما میزنید من بارها دیدم، دولت احساسی عمل کرده و خسته جلوی حمله رو بگیر و به شدت در پایان ضربه خورده، که اونم خودش باعث کلی انتقاد از دولت میشه همیشه که چرا ارزیابی نشده مقابله کردیم. اینجا بازی یک روز دو روز نیست باید بلند مدت فکر کرد و بلند مدت برنامه داشت، به دلیل بسیاری از مسائلی که در ایران مجازی وجود داره دولتها باید با برنامه جلو برن و از هدر دادن هرگونه دمج پرهیز کنن.
در ادامه ی سخنان دوستان عزیز لازم به ذکر است که جمعیت ایران به دلیل تصرف مناطق توسط مقدونیه کم نشد.
علت غیر قانونی و به قول معروف مولتی بودن بسیاری از تازه واردین در دوره ی بیبی بوم بود
و البته قطعا با دیویژن ها آشنا هستی و حرف من توضیح واضحاتته ولی برتری جمعیتی برای پیروزی میتونه دلیل لازم باشه ولی اصلا دلیل کافی نیست چون ممکنه تعداد کثیری از آن ها در دیویژن یک حضور داشته باشند و تأثیر آنچنانی در جنگ نداشته باشند
وت
انتقاد خیلی خوبی بود
چند تا اشکال فقط داشت
یکی اینکه ما برای جنگ برای متحدامون هیچ هزینه ای نکردیم
خالی شدن خزانه ربطی به اتحاد نداره اصلا
یکی هم اینکه اصلی ترین دلیل کاهش جمعیت قطع شدن وی پی ان ها بود که شما این رو اصلا مد نظر قرار ندادید
در مورد مقاومت در مقابل مقدونیه هم ، توی بعضی جاها کار احمقانه ای به حساب میاد، وقتی زورمون تکی بهشون نمیرسه مقاومت بی فایدس
باید با برنامه و فکر اقدام کرد
در کل مقاله ی خوبی بود
لذت بردیم
@Oldcrow
ممنون از بابت اظهار نظرتان.
منشاء ادعای خالی شدن خزانه بدلیل کمک به متحدین من نیستم. اولین بار در یکی از نامه های پایانی رئیس دولت سابق و نقد یکی از نزدیکان ایشان در همان مطلب مطرح شد. در مورد این امر که مقاومت در مقابل قدرت برتر صرف دارد یا ندارد اگر بخواهیم اینگونه که شما پیشنهاد میکنید قضاوت کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که شروع جنگ برای آزادسازی مناطق اشغالی تا آینده های دور یا شاید برای همیشه غیر عاقلانه است که فکر نمیکنم منظور هیچ کدام از ما این باشد.
v
ووت عالی ادامه بده
متاسفانه دید بازتون با اطلاعات پایینتون از بین میره
جمعیت برابر دلیل بر مساوی بودن قدرت نظامی نیست
قدرت به رنک نیست به تازگی چین با 3000 نفر لهستان با 12000 نفر را شکست داد
دلیل افت جمعیت اصلا حذف شدن نیست
دولت سر خود کاری نکرده و با مجلس نمایندگان ملت هماهنگ شده
این محیط طبقه کارگرکاگر میمونه و رده بالا میجنگه چون صفر و یک است نه احساس و رشادت
اصلا ادامه مقاومت به صلاح نیست و میتونه به حذف چند ماه منجر بشه
v
اصلاً با حرفایی که توی مقاله زدی کاری ندارم فقط میخوام یه آفرین بهت بگم واسه اینکه ایران واست مهمه و واسه بهتر شدن کشور مقاله زدی و بحث و گفتوگو میکنی تا طرفت راضیت نکنه کوتاه نمیای
من مطمعنم در آینده با بیشتر شدن اطلاعاتت در بازی مقاله های خیلی خوبی خواهی نوشت و من از الان منتظر اون مقاله ها هستم ; )
@HiradGh
نخست وزیر محترم از واکنش شما ممنون.
واکنش زیر از سوی عضو مجلس Shoan Lomer نسبت به گزارش هفتگی دولت عنوان گردیده است:
"ممنون از سخنگو لطفا متن قرداد با مقدونیه رو کسی از دولت داره به ما هم بده بخونیم."
http://www.erepublik.com/en/article/-1-2242695/1/20#Comments
@Hirad GH
aryan age betoni ino razi koni ye jayeze pishe man dari : ))))))))))))))))))))
با مجلس هماهنگی بوده اما در مورد متن کامل قرار داد باید عرض کنم که در اختیار وزیر دفاع هست که بزودی رسما اعلام خواهد شد.
@naeim1
شما به نظر ٬انسان تیزی٬ هستید. در میان خوانندگان، ٬سرنخ٬ را تا کنون تنها شما گرفتید. امید است که فراوان شویم.
are man kolan tizam : D
hala hameye ina be kenar on lafze ghalam harf zadanet mano koshte asan
: )))))))))))))))
@naeim1
گر صبر کنند ز غوره حلوا سازیم ...
haminke say mikoni enteghad koni baese pishrafte siyasit mishe. harchand hamoontor k aryan va alisina goftan moshkelati az lahaze mohtava dasht.
movafagh bashi babk jan edame bede 😶
در مورد جنگ هرمزگان باید بگم که حرکت ما 1 حرکت معقول و منطقی بود و دقیقا صبر کردیم و زمانی که دیدیم مقدونیه در ضعیف ترین موقعیت ممکنه خودش هست انقلاب هرمزگانو با قدرت حمایت کردیم که البته با حرکت بچگانه ی مقدونیه روبرو شدیم و دادن ان ای به ما بود که واقعا از طرف این کشور غیر قابل پیش بینی بود چون احتیاجی به این منطقه نداشتند و هدفشون رسیدن به امارت برای زدن پایگاه در اون کشور بود که رسیده بودن بهش پس از همه لحاظ این حرکت بررسی شده بود وبه دلیل اینکه این انقلاب دقیقا در حدود 30 دقیقه تصمیم گرفته شد که انجام بشه دقیقا با شروع تجهیز اطلاع رسانیش هم شروع شد
ضمنا در مورد قرارداد به این صورت عمل میشه که در وهله اول دولت رایزنی ها رو انجام میده و بعد از اون با 1 پیش نویس خام به مجلس ارایه میشه ومجلس روی اون بررسی میکنه و بعد از انجام بررسی ها اون قرارداد امضا میشه پس در این قسمتم نظر مجلس که نماینده های مردم هستند گرفته میشه وحتی بعد از امضا هم این قرارداد باید به تصویب نماینده ها برسه بعد اجرایی میشه
در مورد اینکه اشتباهاتب در زمینه مخارج و جنگ های نا منظم داشتیم و صدمات زیادی رو از این حیث داریم متحمل میشیم شکی نیست
اما در خصوص صحبتهای شما چند مورد رو باید ذکر کنم
اول اینکه در هیچ جای دنیا نماینده مجلس برای تصمیم گیری از مردم مشورت نمیگیره نماینده باید به استناد شرافت و اشرافی که به امور مملکت داره برای منافع ملت از خرد خودش استفاده کنه و رای بده
دوم اینکه در مورد این موضوع همیشگی جنگ جنگ تا پیروزی و باختن با افتخار بهتر از بردن با ذلت هست دیگه نمی دونم چی بگم فقط باید بگم مملکت با شعار نمیچرخه بلکه با سیاست میچرخه گاهی لازمه که متواضع تر باشیم و به آینده میهن بیشتر فکر کنیم تا به افتخار
گاهی لازمه فقط کاری که درست هست رو انجام بدیم تا باز هم بتونیم به افتخار فکر کنیم و بدستش بیاریم
در همیشه روی یک پاشنه نمیچرخه
شاید یکی از اساسی ترین مشکلاتی که دارم من و شما باشیم که هم دل نیستیم ما که فقط به فکر حزب و تعداد اعضا و قدرت هستیم
شاید گاهی ما هم باید نگاهی به خودمون بندازیم
در مورد بخش دوم مقاله باهات موافقم زمانی که من و امثال من به بازی اومدن مرز سیاسی ایران مجازی برای همه مقدس محسوب میشد و دست اندازی به آن با برخورد بسی جدی تر از الان مواجه میشد الان همون تابو هم شکسته شده و حتی حذف شدن از نقشه هم آنچنان برای بازیکنان واقعه ی مهمی نیست
آینده ی روشنی رو برات می بینم دوست عزیز
votato
با بخشی از حرفات موافقم
در کل مقاله خوبی بود
V S
زیبا بود وت
به امید روزهای بهتر
خوب بود فقط اینکه بعضی جاهاش اشتباه بود
VOTE AND SUB
ببین دوست عزیز
بعضی از ادما سیاست دارن
بعضی ها زور زیاد
متاسفانه مردم ایران در این زمان زور خیلی زیادی ندارن
چهاز هزار نفر جمعیت با میانگین لول 14
تازه اگر میانگین قدرت نظامی رو هم بگیریم که هیچی دیگه
حالا بعضی ها هم هستن با توهم اینکه زورشون زیاده میرن جلو آخرشم هیچی نمیشن
اونایی هم که زورشون زیاده یه روز یکی از اونا قوی تر پیدا میشه
حالا به نظرت بهتره ایران جزو کدوما باشه؟
اونایی که زورشون زیاده؟ اونایی که توهم دارن؟ یا اونایی که سیاست دارن؟