Τί λες "Χρυσή" μου???

Day 1,632, 03:36 • Published in Greece Greece • by stroumfita4

Και ήμουν 7 και η αγαπημένη μου παιδική ηρωϊδα υπήρξε η Χιονάτη (ήταν όλο μαμ, κακά και νάνοι). Έγινα 12 και η sailormoon με ακολουθούσε (με τη δύναμη πάντα του φεγγαριού) και ήταν για χρόνια σε ανοιχτή διαμάχη με τον handsome Sogkokou, ο συνδυασμός, δε, της δύναμης του φεγγαριού και του κάμε χάμε κύματος μετέτρεψε ουκ ολίγες φορές την τουρλού σε σουβλάκια!! Έκανε τον Raikkonen και τον Hakkinen να βγούν πρώτοι, τον Schumacher να φάει τη σκόνη τους, και τον ΠΑΟΚ να πάρει 2 κύπελλα!! Γύρω στα 15 έμαθα μαζεμένες αλήθειες, που έφεραν τον κόσμο μου Τούμπα. Έμαθα, πως δεν υπάρχει Άη Βασίλης και τα μωρά δε τα φέρνει ο πελαργός, πως για να μείνεις (φερ)έγκυος χρειάζονται 2 (μίνιμουμ συμμετοχή), έμαθα ακόμα, πως η δύναμη του φεγγαριού δεν ευθύνεται για τις παραπάνω επιτυχίες, και σαν να μην έφτανε αυτό άρχισα να πιστεύω στον Αη Λάινερ (μεγάλη η χάρη του) καθώς και στο τακούνι πρότζεκτ. 17 και αναθεώρησα ακολουθώντας το πρότυπο της Στρουμφίτας, που μέχρι και σήμερα με χει σημαδέψει. Ήταν δυναμική και κατάφερε να έχει άποψη σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Μια ζωή γεμάτη αναταράξεις, με έναν δρακουμέλ να την κυνηγά, και αυτή, παρότι εκπρόσωπος του αδύναμου φύλου, πάντα να ξεγλιστράει, ζωή σωστό vivere periκωλοsamente. Τί μου θυμίζει, τι μου θυμίζει..


Και τώρα λογκάρεις στο berde.menos.gr και ψάχνεις για νέα πρότυπα, υπαρκτά και ικανά να φέρουν στην επιφάνεια την ελπίδα σου, που εδώ και ένα μήνα πνίγεται, έχεις βγάλει amper alert, αλλα ή τύχη της αγνοείται. Η πραγματικότητα σε μουντζώνει 26 φορές το δεύτερο. Κανείς δε βρίσκεται να σου δώσει λίγο οξυγόνο, ή έστω υδρογόνο δύο οξυγόνο (διψασμένο αρκούδι δε χορεύει). Και κάπου εκεί, σε βάζουν σε διλήμματα με μία επιλογή. Και στο τέλος παίρνεις τομπούλο με μπόλικο σικάγο (γιατί η φτώχεια θέλει καλοπέραση).Και κάπου εκεί, το δημοκρατικό «ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΡΕ» σου κλείνει το μάτι και ταχταρίζει τις αξίες σου. Και κάπου εκεί «εγέρθητι» ( σε νέα ελληνικά). Και κάπου εκεί τα όνειρα σου σε χαιρετούν (πιο σουρεάλ και απο εσωτερικό διάλογο ψηφοφόρου). Προϋπηρεσίες, πτυχία (με αντίκρυσμα μηδενικό), αγγελίες, απόρριψη, δοκιμαστικά, απόρριψη, 450ευρώ βασικός μισθός, απόρριψη. Ερωτηματικά τύπου "ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΑΝΕΞΆΡΤΗΤΗ, πότε θα πάρω το ΔΙΚΟ ΜΟΥ αμάξι, και θα έχω τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ λεφτά, το ΔΙΚΟ ΜΟΥ σπίτι, πότε θα γίνω χόστες στο δικό μου προσωπικό χώρο, να υποδεχτώ τους μουσαφίρηδες μου?" βουλιάζουν στο καταψύκτη σου, λιάζοντας το πρώτο παγάκι αριστερά. Κομμένα τα φουαγκρά, ξεκινάω απεργία χήνας. Και όταν με το καλό αποφασίσουν να μου δώσουν, το μέλλον μου πίσω, θα αρχίσω πάλι να καθωσπρεπίζω! Για την ώρα, ελπίζω ο γείτονας να πληρώνει επιμελώς το ίντερνετ του!!

Υ.Γ.: Ελπίδα (μου) : Aνφας είμαι γοητευτική, ανπιεις είμαι θεά!