τελευ ταίο άρθρο;;

Day 1,952, 05:21 Published in Greece Greece by Faethongr
Αγαπητοί συμπολίται,

Το ήξερα ότι θα συμβεί, αλλά δεν το περίμενα τόσο νωρίς. Όμως συνέβη. Την πρώτη φορά βέβαια το κατάλαβα αμέσως και είπα θα έτυχε. Όμως ξαναέγινε. Σε μια περίοδο διακοπών δε διήρκησε μια ολόκληρη εβδομάδα.


Ήταν γεγονός, ξεχνούσα να μπω στο παιχνίδι.




Από τύψεις, από ενδιαφέρον για τα διάφορα παλληκάρια του παιχνιδιού, από επανέλθουσα βαρεμάρα ξαναλόγγαρα, αλλά και πάλι έβλεπα ότι κάτι είχε αλλάξει ανεπιστρεπτί: Γεγονότα στην η-Κύπρο, τα περί Χούντας δεν με απασχόλησαν, δεν κατάλαβα καν καλά-καλά τι συνέβη. Να μπω στην διαδικασία να διαβάσω τι και πώς ούτε ο λόγος, με τόσο όγκο ειδήσεων από την πραγματικότητα και με τόσα αναγνώσματα που με περιμένουν το μυαλό μου έχει υπερφορτωθεί (φταίει και η συχνή κατανάλωση ζύθου...). Για να μην τα πολυλογώ, το παιχνίδι με αφήνει μέρα με την ημέρα.

Αυτό λοιπόν μάλλον θα είναι το τελευταίο άρθρο.

Τα παρατάω; Μάλλον όχι: θα μπαίνω κάθε μέρα για τις μάχες, για δουλειά, για να πω ένα γεια στα φιλαράκια στο ΝΕΕ, για να πετάω μια παπαρίτσα στα σάουτς. Μέχρι εκεί όμως, τέρμα οι αναλύσεις, τα άρθρα, και τα παρελκόμενα περί του παιγνίου. Άλλωστε, και να ήθελα να συνεχίσω, δεδομένου ότι έχω αποφασίσει να μην δίνω λεφτά εδωμέσα μου στερεί πλέον κάθε δυνατότητα ανέλιξης. Αυτά είναι τα καλά όταν την πιστωτική την έχει μια εχέφρων γυναίκα παρά εσύ. Οπότε e-republik yok για μένα. Όχι ότι αλλάζει κάτι για την χώρα, απλώς λέω..



Θα μπορούσα να γράψω πολλά για τα περίπου 2 χρόνια που παίζω, αλλά θα ήταν εν τέλει ενάντια στο πνεύμα του άρθρου. Θα πω ωστόσο τα εξής: Ότι η ζωή είναι έξω βέβαια το ξέρετε. Το ότι αυτή η απίστευτη διαδικτυακή δικτύωση, της οποίας είμαι και εγώ θύμα, άλλοτε είναι ευλογία και επαφή με αξιόλογους ανθρώπους και ιδέες αλλά άλλοτε είναι αποξένωση και overdose πληροφοριών το ξέρετε ομοίως. Παίξτε, ενημερωθείτε αλλά βάλτε όρια, μην σαπίζετε. Διαβάστε βιβλία, πηγαίντε περιπάτους, κάντε καμάκι σε τουρίστριες, πιείτε μπύρες στην παραλία και μαζέψτε τα απορρίματα στο τέλος. Η ζωή είναι έξω.


Τέλος, ως παρακαταθήκη αφήνω μια σκέψη που είχα κάποτε μοιραστεί με ένα άτομο που διαφώνησα στο παιχνίδι: μην ψάχνετε με ποιους διαφωνείτε ώστε να ξεδώσετε με έναν καβγά. Ψάξτε και τα άτομα, με τα οποία ομοιάζετε και μπορείτε να μοιραστείτε σκέψεις, χαβαλέ και χρόνο. Μην αναζητείτε τόσο εναγωνίως αυτό που σας χαλάει, για να εκτονωθείτε αλλά κινηθείτε θετικά, ώστε να βγει και να μείνει στο τέλος και κάτι καλό από την όλη ιστορία.



Κρίμα που δεν γνώρισα όσους θα ήθελα από κοντά. Έχω βέβαια επαφή με αρκετούς και από κοντά γνώρισα τον Vanzel, που είναι ούτως ή άλλως μορφάρα.


Καλή συνέχεια, θα τα λέμε τριγύρω συχνά.