Σάββατo ΓΟΥ ΤΟΥ ΦΟΥ?

Day 1,601, 06:55 • Published in Greece Greece • by stroumfita4

Ένα συνηθισμένο σαββατόβραδο ρε φιλαράκι. Βαρετό και ήσυχο,(νόμιζα)στην προσπάθεια μου να επαναπροσπαρμοστώ στις νέες συνθήκες,με τη παρέα μου να χει διασκορπιστεί πλέον σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδος,Χαλκιδική,Αθήνα,Ηγουμενίτσα,Δράμα,Καλαμάτα και Κύπρο, και εγώ να προσπαθώ να κολλήσω επί ματαίω με άλλους ανθρώπους.

Ντύθηκα,που λέτε, με προορισμό την Καμάρα για αρχή,έβαλα τη φούστα μου (με κολάν για να μην με πάρουν με τις ντομάτες τα φοιτητάδικα της Ραστώνης).Καταλήξαμε για Ούζα στην Πρίγκιπο ,ένα κατά τ’άλλα χαλαρό φοιτητομάγαζο και μια κατά τ’άλλα άκυρη παρέα. Οι μισοί χορτοφάγοι από επιλογή ,όχι γιατί αγαπούν τα ζώα , αλλά γιατί το κρέας μολύνει τον οργανισμό (ΠΡΏΤΟ ΤΟΥΒΛΟ ΤΟ 'ΦΑΓΑ ΞΏΦΑΛΤΣΑ!). Τον ένα να αναμένει να φτάσει στο υπέρτατο σημείο του να θρέφεται με τον ήλιο,και εκεί απλά ο εγκέφαλος μου να κάνει διακοπές όπως η ΔΕΗ..1-2 , 1-2 ακούω καλά???Θεσσαλονίκη καλεί Σέρρες..ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΡΕ ΑΛΆΝΙΑ ΜΟΥ ,ΤΗΝ ΜΠΙΤΑΝΑΜ μέσα???Μόνη μου θα τα αντιμετωπίσω όλα??? Κινητό για ηχογράφηση,κάμερα,κάτι????ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΑΥΤΑ ΑΠΌ ΤΗ ΜΝΉΜΗ ΜΟΥ,αρνούμαι...Και σαν να μην έφτανε αυτό, η μουσική να με κοροιδεύει κατάμουτρα ,«σ’αφήνω τώρα στον επόμενο ,τον άτυχο τον γκόμενο...»

Γνώρισα, λοιπόν, τους πρώτους 3 ανθρώπους, που πιστεύουν στους 11 θεούς του Ολύμπου (εκείνη τη μέρα ούτε ένας δεν πέρασε ομπρός μου!). Και φυσικά, η περίεργη μου φύση τους βομβάρδισε με ερωτήσεις πάσης φύσεως,οι απαντήσεις προκαλούσαν την ειρωνία μου,τη λογική μου, ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ ΤΙ ΑΚΟΥΩ ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΟ???Οκ, προσπάθησα να μην είμαι εριστική,μα τημπαναϊα!!Έδειξα χαρακτήρα και πολιτισμό,αλλά τόση βλακεία κάνει τα πλεμόνια μου να μπουκώνουν και το στόμα να στεγνώνει..Να φταίνε τα 5 ποτήρια ούζο? Αιφνιδίασα το συκώτι μου με μια κατα μέτωπο επίθεση σε τυρόπιτα.

Κινήσαμε προς το αμάξι,με την τυρόπιτα να επιπλέει στο στομάχι μου και το μυαλο μου να μπάζει από παντού,είχα ακούσει πολλά μαζεμένα. Μπαίνω στο αμάξι του συνοδηγού και καθώς μπαίνει το κλειδί στη μίζα, ανοίγει το cdplayer και ΒΟΥΑΛΑ ...μουσική με εμβατήρια και τίτλο “best epic music ever” ,και εγώ μπήκα στον αυτόματο,ήταν μην σπάσουν οι αντιστάσεις μου,ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΙΡΩΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ.Το κορμί μου πήγαινε στο ρυθμό της μουσικής και εγώ να δίνω ρεσιτάλ ηθοποιίας. Τα χέρια να κουνιούνται σε δυσαρμονία με το σώμα,η Ζήνα να χει βγει από μέσα μου και όλη να με κοιτούν με γουρλωμένο μάτι! Είμαι σε μάχη με τον θεό Ποσειδώνα και ο Δίας μου κολλάει άσχημα,μη του ρίξω κανα κεραυνό και πει το δεσπότη Παναιώτη?? Ήταν δυνατό χτύπημα,κάτω από τη ζώνη,κάτω από τη μπάρα,ισακάτ'!

Με άφησαν σπίτι, στη 1 το βράδυ, αλλά μετά το σοκ αυτό, μου ήταν αδύνατο να πάω σπίτι,έτσι λοιπόν πήρα τηλέφωνο την Τόνια και σε 10 λεπτά ήμουν Εύοσμο. Η φάκα των αρσενικών άνοιξε τις πόρτες της και σας περιμένει.Μπαίνω στο μαγαζί,κοιτάω δεξιά ,κοιτάω αριστερά και βρίσκω τις οσίες παρθένες να λικνίζονται στους ρυθμούς του Μαζωνάκη(θα το υποστώ!) ,και ξαφνικά, πέφτω πάνω σε έναν πρώην μου από το μακρυνό 2008 (δε θα το υποστώ). Και λέω στη παρέα μου ,αν δω ακόμη δυο μακαρίτες, ή που έχει κάτι από παλιό το σημερινό ή που έχω πλούσιο βιογραφικό. Το λοιπόν,κατέβασα 4 ποτήρια νερό (η τυρόπιτα με στέγνωσε ) και το κατούρημα ήταν προ των πυλών. Και καθώς κάνω να μπω στη τουαλέτα ,μου ρχεται μια θεσπέσια μυρωδια και στα καπάκια μια Χεσπέσια εικόνα,το σοκ ήταν τέτοιο, που νομίζω διακτινίστηκα στη θέση μου. «Στο άλλο μαγαζί θα σε ταχταρίσω,με το καλημέρα τουαλέτα!!» Ευτυχώς, μετά από ένα τέταρτο, ξεκινήσαμε για τη συνέχεια της καταστροφής μας.

Πέντε γυναίκες στο ηρωϊκο και ο Σαφέτης να δουλεύει το αγγλικό,η οδηγός να πηγαίνει δεξιά αριστερά και μαζί της και το ηρωϊκό τζίπ,εγώ να κάνω προσευχές να καταφθάσουμε σώες! Να μην ξεχάσω και το συνεχές instant messaging με το τσιμπούρι, κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Εγώ να της καταγράφω το πόνο μου και αυτή να μου λέει «να ντυθώ Ζήνα και να σε σώσω?» και εγώ να της λέω ‘σαρδαμίζοντας’ «Θα στα πώ όλα από κοντά με τα ίδια μου τα μάτια!!!!».

Το επόμενο wanna-be-club , επιλογή της φίλτατης φίλης μου, αποδείχτηκε σκέτη αποτυχία. Τρία ρομπότ να χορεύουν δίπλα μου και η χορογραφία της Λία Τσολάκη να ωχριά μπροστά στη χορογραφία των τρίο μούντζες! Το ποτό μου πετρέλαιο και με το ζόρι να βλεπεις το τραπέζι να το ακουμπήσεις και να χεις και τον ΤΥΦΛΑδόρο ,να σου λέει μέσα στα βαθιά σκοτάδια «Τί όμορφη,βγαίνουμε μια φωτό?» . ’Ε ΔΕ ΜΕ ΧΕΖΕΤΕ ΡΕ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΝΤΑΛΑΡΕΣ??’ Πόσα να αντέξω?ε?

Το τελειωτικό χτύπημα, το έφαγα έξω από το μαγαζί-διαμάντι με τους χορευταράδες και τους πετρελαιοφόρους(ΚΡΙΣΗ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΜΕΤΑ!). Περπατώντας προς το αμάξι, βλέπω έναν τυπά να κυνηγά έναν άλλον και από πίσω άλλους 20 ,ΣΑΝ ΣΕ ΠΑΡΈΛΑΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ, και να πέφτουν κλωτσομπούνια ,ένας άλλους να πηδά σαν χιμπατζής πάνω στα αμάξια, να τα χτυπάει και να σκάει στην άσφαλτο,να τα βλέπω λαιβ ΡΕ ΦΙΛΕ,σε απόσταση 3 μέτρων με το ζόρι,να θέλω να πλησιάσω κι άλλο ,να έχει βγει η πολεμική ανταποκρίτρια από μέσα μου (ΤΙ ΖΟΥΣΑ!!) και τα κορίτσια να με φωνάζουν να απομακρυνθώ. Και ξάφνου στο ‘μαλώμενο’ πλήθος σκάει μύτη μια γνωστή φυσιογνωμία από τα παλιά και φωνάζω ‘ΕΛΙΣΆΒΕΤ??????’ , αυτή με κοιτάει κα πετάγεται μια άλλη τύπου θωρηκτού ( θα την φοβοταν και ο Τσακ ), και της παίρνει το μαύρο, μακρύ μαλλί αμπάριζα,να το τραβάει και να της ρίχνει μπουκέτα «ΔΕΣ ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ» να της φωνάζει !!Εμένα ,το σκατό μου να χει φτάσει στη κάλτσα και να χω πληγιάσει τις φωνητικές μου χορδές απο τις τσιρίδες! Έζησα που έζησα e- ξεκατίνιασμα ,το ζησα και real life! Ιου ιου ιου και όλα ηρέμησαν!

Υ.Γ. : γου του φου ρε γκάιζζζ?