ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ -11

Day 2,111, 03:24 • Published in Turkey China • by TURKISH CONQUERER

Şengül Hanım kutuya büyülenmiş gibi bakakalmıştı!
O kutuya böylesine bakarken,Engin'de öğretmenini dikkatle dinliyordu. Sınıftaki çocukların sessizliği,önce hafif mırıltılara, sonrasında ise gürültüye dönüşmeye başlamıştı...
Hernekadar bu sene yeni başlamış ve öğrenciler öğretmenerini daha yeni tanıyorda olsalar, Şengül hanım'ın sınıfından böylesi bir ses gelmesi çok sıradışı idi. Çünkü o , nasıl bir yapıya sahip olduğunu ,daha ilk beş dakika içerisinde karşısındakine hemen gösterebilme, daha dogrusu karşısındakını kendınden hızla sogutabılme yetenegıne sahipti.
Bunu da ısıne geldıgınde cok ıyı kullanmakta üstüne yoktu.
İşte bu sıradışılık, neden sonra nöbetçi Müdür yardımcısınında dikkatini çekmiş olmalı ki hemen zile bastı ve hizmetli Hilmi efendi'yi çağırdı.Hilmi efendi herzaman ki gibi vücudunun üst kısmı yere dogru açılı vaziyette,sanki birşey yere düşmüşte alacakmışcasına, başı öne eğik, hafif hafif kapıyı çaldı ve yanıt beklemeden içeri daldı.
Başını yerden kaldırmadan, müdür yardımcısı Serhat bey'e " Buyurun efendim" diye seslendi.
Hilmi efendinin bu mübalağalı dalkavukluguna alışkın olan Serhat Bey,önündeki plan defterinden kafasını bıle kaldırmadan "Git şu şengül hanım'ın sınıfına bak bakalım, neden gürültü geliyor? Sonra bana haber ver..." diye talimatını verdi.
Hilmi efendi vücudu Serhat bey'e dönük ve kapı arkasında oldugu halde, sırtını donmeden gerı gerı kapıya geldı ve sol elını gerıye uzatıp kapıyı actı ve "Tamam mudurum,hemen mudurum..."diyerek acaleyle kapıdan çıktı.
Merdivenlerden yöneldiğinde "Yıne ne oldu bu kadının sınıfında?Selamun kavlen! Bır hayırlı iş gelmez ki zaten bundan! " diye kendi kendine söyleniyordu. Mozaık kaplı merdıvenlerden olabildiğince hızla aşağı ındı ve sınıfa yöneldi.
Kapının önune geldıgınde,hiçbirşey yapmadan kulağını kapıya dayadı ve içeriden gelen seslerın anlamını çözmeye çalıstı bir müddet.
Fakat onca çocuk gürültüsünün arasında, Şengül Hanım'n sesi bir turlu gelmıyordu ıste! Bıraz tedırgın ,biraz da sinir olmakla bırlıkte,merakla dızlerının uzerıne cokup, kapı deliğinden içeriyi görebilecek şekilde gözünü yaklastırdı...
İşte tam o anda, aniden geri çekildi ve öfkeyle haykırdı "Oldu mu be şimdi!Bende bunun hesabını sormazsam size ,bana da Hilmi demesinler!"