η σιωπή είναι χρυσός!

Day 1,576, 08:40 Published in Greece Greece by Faethongr

Αν ζούσα πριν εκατό ή πενήντα ή και σαράντα χρόνια ίσως να είχε νόημα να γράφω ποιήματα προκλητικά για μια σεξουαλική επνάνασταση, θα είχε ίσως νόημα να προκαλώ τον πουριτανό, τον φοβισμένο, τον από τον περίγυρο καταπιεσμένο



Αν ζούσα πριν από πολλά χρόνια θα μπορούσα να φτιάξω ουτοπίες, όταν ακόμα ο ιδεαλισμός δεν είχε γίνει ναζισμός, ο κομμουνισμός δεν είχε γίνει σταλινισμός και καταπίεση, ο φιλελευθερισμός δεν είχε γίνει στυγνός καπιταλισμός



Πριν πάρα πολλά χρόνια θα ήταν ακόμα μαγικό να είμαι ένας ποιητής ρομαντικός, να μιλάω για φεγγάρια, να μιλάω για την θάλασσα και τα αστέρια και τα καλοκαίρια. όταν θα ήξερα ότι δεν με ζώνουν δορυφόροι και πυρηνικά, και τα νερά δεν είναι γεμάτα απόβλητα και τα λόγια μου τυπωμένα θα ταξίδευαν και δεν θα ήταν απλά μια ανάρτηση σε μια ακόμα ιστοσελίδα.

Θα είχε νόημα να δηλώνω κραυγάζων πως είμαι Έλληνας, αν έξω από την πόρτα μου ο κατακτητής τριγύρναγε με βαριές μπότες, θα είχε νόημα να δήλωνα δημοκράτης όταν ένα καθεστώς θα απειλούσε να με εκτελέσει ή να με φυλακίσει, θα έιχε νόημα να δηλώνω ορκισμένος αγωνιστής όταν στην άκρη της ημέρας με περίμενε ο θάνατος.

Έχουν ειπωθεί πολλά, πάρα πολλά, η ποίηση γέμισε συμβολισμούς που πλέον δεν αποκωδικοποιούνται, οι γνώμες, εύκολα διατυπωμένες και συχνά ανώνυμες ξεχειλίζουν από παντού. Χιλιάδες γνώμες και εκφράσεις αβλαβούς πάθους φυτρώνουν σαν χορτάρια ανάμεσα στα λίγα λουλούδια και τελικά μέσα στην πληθώρα των λόγων χάνεται η πολύτιμη και σπάνια ουσία.

Δεν λέω σε κάποιον να μην γράφει, ζητάω να γίνουμε πιο υπεύθυνοι απέναντι στα γραφόμενά μας. Να γράφουμε ό,τι πιστεύουμε και ό,τι υποστηρίζει η ίδια μας η ζωή, ως πράξη και ως αίσθημα. Και ομοίως να μάθουμε να κρίνουμε, λίγο λογικότερα, λίγο πιο συγκροτημένα, προτού μας πνίξει ο χείμαρρος των νοημάτων απ’όπου δεν θα μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι. Και κυρίως να διαλέξουμε τις ηθικές και αισθητικές αξίες, όχι τις πιο αξιοπερίεργες, τις πιο προκλητικές, αλλά αυτές που αντέχουν στο χρόνο, στην πρώτη εντύπωση, στην λογική.



Και όπως είπε ο φιλόσοφος Wittgenstein: “για όσα δεν ξέρεις να μιλάς, για αυτά πρέπει να σιωπάς ” (το λακωνίζειν που λέμε...)