Join the new world

Προσοχή – Μεγάλο άρθρο -

Γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι το άρθρο μου αυτό θα δημιουργήσει κάποιες εχθρότητες. Ο σκοπός μου όμως είναι καλοπροαίρετος και αν οι εμπλεκόμενοι το δουν με αυτό τον τρόπο, πιστεύω ότι μπορεί να ωφεληθούν, και κατά συνέπεια να ωφεληθεί και η e-Ελλάδα. Όλα αυτά τα είχα καιρό στο μυαλό μου αλλά περίμενα να περάσουν οι εκλογές, ώστε να μην κατηγορηθώ.

Δεν είμαι ούτε 2 μήνες στο παιχνίδι. Αυτό δεν το χρησιμοποιώ ούτε αμυντικά, ούτε σαν δικαιολογία, ούτε σαν άλλοθι. Απλά σαν γεγονός για να εξηγήσω την συλλογιστική μου.

Είδα μια διαφήμιση του παιχνιδιού στο ιντερνέτ και μου προκάλεσε την προσοχή. Έτσι μια μέρα του Οκτωβρίου μπήκα στο erepublik. Στην αρχή έχασα την μπάλα, υπήρχε πολύ πληροφορία και λίγα πράγματα να κάνω. Μπήκα στο chat και εκεί με υποδέχτηκε πρώτα η Columbia, ο Milios και αν θυμάμαι καλά και ο Εσεται ημαρ και κάποιο άλλοι (που δεν θυμάμαι τώρα, συγγνώμη), οι οποίοι με καλωσόρισαν μου έδωσαν πληροφορίες και συμβουλές και μου έστειλαν και μερικά «δώρα» (φαγητό).

Μετά άρχισα σιγα σιγά, να μπαίνω περισσότερο να διαβάζω άρθρα και… έφριξα λιγάκι.
Είδα μια φαγωμάρα μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, είδα εσωστρέφεια και μικρότητες.
Προσπάθησα, σαν νέος που ήμουν, να μην πάρω θέση. Αντίθετα μέσα από τα πρώτα μου σχόλια προσπαθούσα να υπενθυμίσω σε ότι «είναι μόνο ένα παιχνίδι», και σχόλια τέτοιου τύπου.

Να υπογραμμίσω ότι στο παιχνίδι δεν ξέρω κανένα. Όλους τους γνώρισα εδώ και από τα γραφόμενα τους.

Ρώτησα σε κάποια στιγμή στο chat περί κομμάτων και πολιτικής και για την φαγωμάρα που επικρατούσε, μιας και ήθελα να εξερευνήσω και αυτή την πτυχή του παιχνιδιού και να καταλάβω τι γίνεται. Η Columbia θυμάμαι μου είχε συστήσει να μην αποφασίσω τίποτα πριν περάσω κάποιο καιρό στο παιχνίδι. Τότε δεν το είχα αντιληφθεί, ότι ήταν μέλος της κυβέρνησης, υπουργός και μέλος κάποιου συγκεκριμένου κόμματος. Νόμιζα ότι ήταν κάποια φιλική παίχτρια/παίχτης όπως έχω βρει σε τόσα ιντερνετικά παιχνίδια. Όταν τα κατάλαβα αυτά εκτίμησα την ίδια και την συμβουλή της, γιατί δεν προσπάθησε με την θεσμική της θέση να με κατευθύνει ή να με επηρεάσει.

Διάβασα λοιπόν περισσότερο, έκανα και αυτήν την εφημερίδα, και άρχισα να καταλαβαίνω όλο και περισσότερο τι γίνεται σε αυτή την e-χώρα. Άρχισα όμως να ξεχωρίζω κάποια άτομα και καταστάσεις, κάποια θετικά και κάποια αρνητικά, βασιζόμενος στα γραφόμενα τους και τις πράξεις τους εντός παιχνιδιού.

Έτσι αποφάσισα να μπω στο ΕΕΚ, όχι γιατί μου προκάλεσαν θαυμασμό τα μέλη του και το παρελθόν τους, ούτε γιατί είναι κυβέρνηση. Ο λόγος ήταν ότι συνήθως τα μέλη του και κυβερνητικά στελέχη ήταν, εκφράζονταν και λειτουργούσαν πιο ισορροπημένα και πάντα στα πλαίσια του παιχνιδιού. Δεν μπορώ να πω ότι είναι τέλειοι, αλλά απλά καλύτεροι.

Το ΕΜ και γενικά η ακροδεξιά, από την άλλη πλευρά είναι συχνά έντονα εριστικοί και διχαστικοί, με κύριους εκπροσώπους τον Liantinis, Ion Dragoumis, και εσεται ημαρ, gianopoulos και κατά περιόδους ή κατά περίπτωση και άλλους, ακόμα και ηγετικά στελέχη του. Και πολλοί από αυτούς του κύριους και κυρίες, είναι βουλευτές και δημόσια πρόσωπα και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν μπορεί να είναι υπεράνω κριτικής.

Τις πρώτες μέρες είδα πολλά προπαγανδιστικά άρθρα που αναφέρονταν σε ιδεολογίες και πολιτικές θέσεις της πραγματικής ζωής. Οι παραπάνω λοιπόν (και κάποιοι άλλοι, συγνώμη αλλά δεν τους θυμάμαι όλους, ωρύονταν ότι άλλοι έλληνες τους έκαναν report και ότι ήταν ρουφιάνοι, γιατί έτσι αποδυνάμωναν την Ελλάδα. Όμως οι ίδιοι που έβαζαν και ξαναέβαζαν τα άρθρα αυτά σε πείσμα των συμπαιχτών που ένιωθαν θιγμένοι (δίκαια ή άδικα δεν θέλω να το κρίνω γιατί δεν έχει σημασία) και των κανόνων του παιγνιδιού, αναρωτήθηκαν αν έκαναν επίσης κακό στην χώρα;

Για την ιστορία, και καθαρά προσωπική μου άποψη, δεν θα πρέπει να εξαρτάτε το αν θα γίνει report ένα άρθρο από το αν το δημοσίευσε Έλληνας. Απλά λόγοι ευγενείας και αλληλεγγύης νομίζω επιβάλουν όταν κάποιος Έλληνας παρανομήσει πριν το report, να έχει μια προειδοποίηση από όποιον νιώθει προσβεβλημένος, ώστε να επανορθώσει. Αλλιώς το reporting είναι καθόλα νόμιμο και ηθικό, αφού πρόσβαση σε δικαστήρια δεν έχουμε, είναι ο μόνος τρόπος διαμαρτυρίας/καταγγελίας.

Όχι μόνο λοιπόν δεν αναρωτήθηκαν λοιπόν το τι κακό έκαναν, αλλά επέμεναν και φώναζαν σε όλους τους τόνους, περί ρουφιάνων. Και ακόμα το κάνουν.

Σε αυτή την φάση το μέτρο ξέφυγε, και άρχισαν να γίνονται αναφορές και σε άρθρα πραγματικής ζωής που όμως λογικά δεν θα έπρεπε να προσβάλουν κανένα αφού ήταν ουδέτερα θέματα. Όμως έπεσαν θύματα εκδικητικότητας και μικροπολιτικών συμφερόντων.

Σε αυτό το σημείο, έγραψα και εγώ σχόλια και άρθρο, λέγοντας το προφανές, ότι αφού δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε και να μην ξαναβάλουμε άρθρα που να προκαλούν. Όμως δεν νομίζω ότι η άκρα δεξιά έχει πρόθεση συμβιβασμού, ούτε καν αν πρόκειται για το καλό της πατρίδας, που μας λένε συνεχώς ότι αγαπούν. Η επικοινωνιακή τους πολιτική είναι πολύ επιθετική και μικροπρεπής.

Το ΕΜ σαν τοποθέτηση πολιτικών επιλογών το κύριο αίτημα που προβάλουν είναι «επίθεση στην Τουρκία» , «απελευθέρωση των χαμένων πατρίδων» και άλλα τέτοια, χωρίς όμως πλάνο, σχέδιο ή προτάσεις που να έχουν σχέση με την πραγματικότητα του παιχνιδιού. Απ’ ότι έχω καταλάβει εγώ στρατηγική τύπου «Γιούργιααααα». Το να έχουμε μια πιο επιθετική εξωτερική πολιτική είναι μια χαρά αίτημα, αλλά το πώς .. και αυτό δεν το έχω δει.

Όσο για τις εμπάθειες προς άλλους παίχτες….. πρόσφατο περιστατικό με διαχρονική αξία Milios. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή και επιμονή εναντίων του, συνεχής επίθεση. Τι είπε στην Penny στο chat… πόσα όπλα παίρνει … γιατί είναι στον ιερό λόχο κτλ κτλ. Τον καιρό που είμαι εδώ ο Milios αν και είναι στοχοποιημένος , έχει δείξει αξιοθαύμαστη υπομονή και έχει κρατήσει σχετικά χαμηλό και πολιτισμένο προφίλ στις αντιπαραθέσεις. Επιπλέον είναι ο μόνος παίχτης που έχει παραδεχτεί δημόσια λάθος του και έχει ζητήσει συγνώμη. Αντίθετα δεν έχω δει κανέναν άλλο να απολογείται ποτέ και για τίποτα!

Η δεύτερη εμμονή του ΕΜ είναι ο Venizelos, αλλά από όσο έχω καταλάβει, τα θέλει και τα παθαίνει αφού συχνά είναι και αυτός αρκετά εριστικός και με μικρή διάθεση συμβιβασμού.

Όσο για τα υπόλοιπα κόμματα, είναι αρκετά …ανύπαρκτα… Η ΕΔΑ προσπαθεί να φανεί κάπως, αλλά χωρίς οργανωμένο σχέδιο ή τουλάχιστον το σχέδιο της δεν φαίνεται. Οι υπόλοιποι πραγματικά δεν ξέρω γιατί υπάρχουν ή γιατί διεκδικούν την προεδρία, αφού δεν έχουν βγάλει ούτε μία σοβαρή πρόταση διαφοροποιημένη.

Σκοπός του άρθρου αυτού, για να μην κατηγορηθώ, δεν είναι η στοχοποίηση των ελλήνων συμπαικτών που ανέφερα, την απαξίωση των άλλων κομμάτων ή να ξεκινήσω αντιπαραθέσεις. Στόχος μου είναι να παρουσιάσω την δική μου οπτική, πως αντιλήφθηκα κάποια πράγματα, και τι εντύπωση μου έκαναν. Τέτοια ή παρόμοια εντύπωση κάνουν ή θα κάνουν σε όλους τους νέους παίκτες που δεν είναι ακόμα στην «βαθειά»πραγματικότητα του παιχνιδιού. Ιδιαίτερα το ΕΜ το οποίο είναι το δεύτερο κόμμα και διεκδικεί την εξουσία, θα πρέπει να κάνει μια σκληρή αυτοκριτική για την συμπεριφορά των μελλών του και ιδιαίτερα των βουλευτών του αν θέλει ποτέ η πλειοψηφία των Ελλήνων να το εμπιστευτεί. Αλλιώς μπορεί να μείνει το «γραφικό» κόμμα που εκφράζει μια μικρή/μεγάλη μερίδα ελλήνων, που απλά προσθέτει το αλατοπίπερο του παιχνιδιού μέσα από τις συγκρούσεις που είτε δημιουργεί, είτε μεγεθύνει ή και διατηρεί. Θα πρέπει να πάψει να είναι το κόμμα καταγγελίας, το κόμμα διχασμού, και να μετατραπεί σε πραγματικό πατριωτικό κόμμα. Η αριστερά γενικά, ας σοβαρευτεί και ας κάνει κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις, που να έχουν νόημα ως προς την επικράτηση της e-Ελλάδος στο παιχνίδι, αν θέλει να κερδίσει την εμπιστοσύνη.

Τέλος αυτό που θέλω να πω με αυτό το μακρύ άρθρο, είναι ότι χωρίς ομόνοια και ομοψυχία δεν πρόκειται να πάμε μπροστά. Το έχουμε δει στην πραγματική ζωή, το βλέπουμε και στο παιχνίδι. Αν οι νέοι παίκτες αντικρίζουν, μια ελληνική κοινότητα, με τόσους εξωτερικούς εχθρούς, που όμως αναλώνεται στις ίδιες χαζομάρες εσωστρέφειας που τρώμε στην ζωή μας κάθε μέρα… γιατί να μείνουν; Ποιος ζημιώνετε ; Η e-Ελλάδα.

Οι προτάσεις μου προς όλα τα κόμματα και όλους τους παίκτες είναι:
1) Μην ανακατεύεται τις ιδεολογίες πραγματική ζωής με το παιχνίδι. Είναι εύκολο.. απλά χρειάζεται καλή θέληση και αυτοσυγκράτηση.
2) Στις τυχόν παρεξηγήσεις που δημιουργούνται δείξτε επίσης καλή θέληση, ώστε να κρατάμε το κλίμα όσο γίνετε καλύτερο, και να γινόμαστε δυνατότεροι. Δώστε πότε πότε τόπο στην οργή.
3) Αν τα κόμματα θέλουν να πάρουν την εξουσία από το ΕΕΚ (το οποίο θεωρό καλό πράγμα, μια χώρα χρειάζεται περισσότερα από 1 καλά κόμματα) θα πρέπει να παίξουν το παιχνίδι, και να παρουσιάσουν συμπεριφορές και προτάσεις που θα είναι για το καλό τις e-Ελλάδος, ώστε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων. Λάσπη, κατηγορίες και καβγάδες μόνο δεν αρκούν…..

Τέλος για την κυβέρνηση και το ΕΕΚ. Διαβάζοντας την ιστορία της e-Ελλάδος καταλαβαίνω ότι κάποια άτομα έχουν κάνει το κάτι παραπάνω για να είμαστε εδώ σήμερα. Σαν πρόσφατο μέλος του ΕΣ έχω δει από πρώτο χέρι την οργάνωση και την υποστήριξη που παρέχει (ευχαριστώ Thando και thrakiotiss). Όμως δεν είστε υπεράνω κριτικής, ούτε υπάρχει ασυλία λόγο πρότερου έντιμου βίου. Όλοι κρινόμαστε με τις πράξεις μας και τα γραφόμενα μας.

Η γυναίκα του Καίσαρα, λένε, δεν αρκεί να είναι τίμια πρέπει και να φαίνεται τίμια.



http://somokon.com/erep/hitcounter.png">