Κάτι για τους Αμερικανούς :D

Day 2,646, 05:58 • Published in Greece Greece • by Eleanor 82



Αυτό το άρθρο το είχα γράψει πριν λίγες ημέρες σαν απάντηση σε ερωτήματα φίλων μου, σε κάποια άλλη ιστοσελίδα. Ξέρω ότι διακινδυνεύω να πέσει και να πάρω πόντους ποινής και δίκαια μάλιστα από την διαχείριση του Erepublik, καθώς έχει μόνο real αναφορές, αλλά τι στα κομμάτια?
Έχω μια άποψη για όσα γίνονται αυτή την ώρα στην πατρίδα μου και θα την πω, ακόμα και σε όσες/όσους δεν θέλουν για τώρα να την ακούσουν, σαν προειδοποίηση για αυτά που έρχονται από εμμονικά πεισματάκια του πληθυσμού που την κατοικεί:

😃

Για να το καταλάβεις, θα πρέπει να μπεις στις νοοτροπίες των Αμερικανών.
Ανεξάρτητα από το τι ψηφίζουν ή το τι πιστεύουν, είναι τρεις διαφορετικές φυλές - τέσσερις αν συμπεριλάβεις και τους εντελώς αδιάφορους, που αποτελούν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και ένα μέρος του κάποιες στιγμές κινητοποιείται από κάποια δημοφιλή ιδέα.
Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος - το μεγαλύτερο - του ενεργού πολιτικά πληθυσμού, που είναι απλό κοπάδι. Ακολουθεί το ρεύμα, έτσι όπως διαμορφώνεται από τα ΜΜΕ, τις τάσεις και τις προσωπικότητες καθώς και τις παραδοσιακές "αξίες" έτσι όπως έχει μάθει ότι πρέπει να είναι.
Ενδιάμεσα, υπάρχουν οι στανταρισμένοι πολιτικοποιημένοι που ανήκουν ντε φάκτο στους γαϊδάρους ή τους ελέφαντες - Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι αντίστοιχα - στελεχώνουν τις τοπικές επιτροπές αυτών των κομμάτων και αναδεικνύουν τοπικές και ομοσπονδιακές αρχές.
Όσο και να φαίνεται περίεργο, από αυτή τη μάζα προέρχονται συνήθως και οι πολιτικοί που αναδεικνύονται σε εθνική κλίμακα και παράγουν ομοσπονδιακούς βουλευτές, γερουσιαστές, ακόμα και Προέδρους.
Αυτοί έχουν τις προκαταλήψεις τους, που κυμαίνονται από ακροαριστερές - για τα δεδομένα των USA φυσικά - απόψεις μέχρι τον υστερικό συντηρητισμό του tea party και της Sarah Palin.
Το αστείο είναι πως ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, παράγουν τελικά τα ίδια αποτελέσματα. Το κίνημα της political correctness που αποδείχθηκε ότι πιο φασιστικό και ενάντιο στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και του πολιτισμού, είχε "αριστερή" προέλευση και αναπτύχθηκε μέσα στους Δημοκρατικούς κύκλους' αλλά τελικά πρόσφερε πόντους στην Ρεπουμπλικανική ιδεολογική επιβολή.
Τέλος υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό, που είναι ο πραγματικός διαχειριστής των πραγμάτων και διαμορφωτής της εξουσίας' πάλι και από τα δύο κυρίαρχα κόμματα και κατά ένα μεγάλο του μέρος και έξω από αυτά αλλά σε στενές σχέσεις μαζί τους.
Δεν είναι απαραίτητα οι πιο μορφωμένοι και καλλιεργημένοι άνθρωποι όλοι τους' αλλά οι πραγματικά μορφωμένοι και καλλιεργημένοι βρίσκονται όλοι σε αυτό και τυχαίνουν του σεβασμού του, ακόμα και όταν δεν γίνεται δεκτή εξ ολοκλήρου η άποψή τους.
Παρεμβαίνουν όσο χρειάζεται για να διαφυλάξουν την ηγεμονία και τα προνόμια τους, αλλά κατά τα άλλα αποφεύγουν να ενοχλούν το θηρίο της ενδιάμεσης μάζας και αφήνουν τα πράγματα στον αυτόματο πιλότο. Κάποιες όμως φορές δέχονται να κατέβουν από τον Όλυμπο και να ασκήσουν την επιρροή τους στις ανθρώπινες υποθέσεις, όταν τους παρουσιαστούν αρκετά πειστικά επιχειρήματα ή όταν έστω τους προκληθεί συμπάθεια για έναν σκοπό.
Όταν ενεργούν χωριστά με βάση τις πολιτικές προτιμήσεις τους, έχουμε τις μεγάλες συγκρούσεις που καταλήγουν σε νέες συμφωνίες. Όταν όμως δεχθούν να δράσουν σε κοινή κατεύθυνση, τότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος αντίδρασης.
Ο Ομπάμα επιλέχθηκε για να επιφέρει μια ισορροπία σε μια δύσκολη περίοδο, αλλά τελικά αποδείχθηκε μια μεγάλη απογοήτευση. Τώρα ενεργεί με βάση τις προσωπικές του προκαταλήψεις και με μια εκδικητική σχετικά διάθεση' αλλά φυσικά υποχωρεί μόλις του τραβήξουν λιγάκι το αυτάκι, καθώς το παράδειγμα που δόθηκε με τον Κλίντον δεν έχει ξεχαστεί ακόμα.
Το Δημοκρατικό κόμμα παραμερίζει και λουφάζει καθώς έχει έρθει η ώρα για αποκατάσταση της ισορροπίας προς την άλλη κατεύθυνση. Το πρόβλημα βρίσκεται στο πόσο ηλίθιος θα είναι ο άνθρωπος που θα επιλεγεί από τους Ρεπουμπλικανούς για υποψήφιος Πρόεδρος, αφού στις τελευταίες αναμετρήσεις έκαναν διαγωνισμό ασχετοσύνης' και λυπάμαι που το λέω καθώς είμαι εγγεγραμμένη ελεφαντίνα...
Σε τι επηρεάζουν αυτά το ελληνικό ζήτημα?
Ο νυν Πρόεδρος σίγουρα έχει μεγάλη συμπάθεια στον φανταχτερό "ριζοσπάστη" νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας και τους συνεργάτες του, καθώς ανήκουν στην ίδια σχολή του φθηνού εντυπωσιασμού και των μεγάλων λόγων' και δεν αισθανόταν καθόλου άνετα με τον προηγούμενο, που δεν ήταν ιδιαίτερα διακριτικός στην ανάγκη προσγείωσης στον πραγματικό κόσμο. Είναι όμως και ανίσχυρος στο να επιβάλλει οτιδήποτε, όποια προτίμηση και να έχει. Μπορεί μόνο να κάνει κινήσεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, χωρίς συνέχεια, και να επανέρχεται στα τετριμμένα μόλις ειδοποιηθεί ότι το παράκανε.
Οι "αγορές" από την άλλη, που διαθέτουν το πραγματικό χρήμα και την οικονομική επιρροή, έχουν την δική τους στυγνή λογική. Ήταν διατεθειμένες να πάρουν ένα λελογισμένο ρίσκο με την προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης της Ελλάδας για την επιβολή δημοσιονομικής πειθαρχίας και λογικής διαχείρισης μιας υφεσιακής οικονομίας' αλλά δεν έχουν καμιά διάθεση να διακινδυνεύσουν με τις φενάκες ενός οικονομικού επιτελείου που κανένα μέλος του δεν απολαμβάνει εκτίμησης ούτε εμπνέει εμπιστοσύνη, έξω από ένα στενό κύκλο διάσημων μεν αλλά μόνο δημοσχιοσχεσίτικα αποδεκτών διανοούμενων, μικρής σημασίας και επιρροής πανεπιστημίων.
Και όσες και όσοι από εμάς, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, εξαργυρώσαμε τις χάρες που μας χρωστούσαν για να επηρεάσουμε δράσεις υπέρ της Ελλάδας βρισκόμαστε ήδη σε πολύ δυσχερή θέση καθώς έχει μπει σε αμφισβήτηση η ευθυκρισία μας.
Προσωπικά, δεν θα έχω κακές επιπτώσεις καθώς για κάποιους λόγους βρίσκομαι στο απυρόβλητο. Αλλά πολύ δύσκολα θα μπορέσω να ζητήσω ξανά τη βοήθεια των ανθρώπων που μπορούν να την δώσουν. Και ειλικρινά θα το έκανα χωρίς να με ενδιαφέρει ποιο κόμμα έχει την κυβέρνηση στην πατρίδα μου, αρκεί να μην ήταν τόσο προκλητικά αδιάφορο για την κοινή γνώμη όλων των άλλων λαών του κόσμου και τόσο προσηλωμένο στον λαϊκίστικο και χωρίς δυνητικό αποτέλεσμα επηρεασμό του πληθυσμού της.