ΑΛΗΘΩC ΑΝΕCΤΗ
Count Miden
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός, που αν μη τι άλλο έπρεπε να παμε τη Μεγάλη εβδομαδα στην εκκλησια, το έβλεπα σαν μια οικογενειακή συνήθεια συνοδευόμενη από ατελειωτη πλήξη που είχε τουλαχιστον ένα προγραμμα κι όχι απαραίτητα το Κυριακάτικο ξύπνημα. Υπήρχε μια κατάνυξη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ήταν και οι διακοπες και οι ώρες που δεν έβρισκες κανενα να παιξεις γιατι ήταν όλοι στην εκκλησια και κάπως το δεχομουν, αλλά παρέμενε στην σκέψη μου απλά σαν ενα κενό έθιμο, ναι είχε κάποια πνευματική σημασία που όμως μου διεφευγε. Μια αλληλουχία γεγονότων, νηστεια, κοκκινα αυγα, εκκλησια, κερακια επιταφιος, λαμπαδες, αρνια στη σουβλα με λαικα στη διαπασων και ουφ τελειωσε του χρονου παλι.
Μετά μεγάλωσα τηρούσα όμως το έθιμο και κάπου καπου προσπαθουσα να κάνω ένα διάλειμμα από τις ασωτίες μου και να νιώσω λίγο ταπεινός να μην ξεφύγω εντελώς... μέχρι το βράδυ της Ανάστασης που γινόταν Ανάστα ο Κύριος, σε ποιο κλαμπακι θα παμε, ποιοι θα είμαστε, και την επόμενη μερα όταν ξυπνούσα αργά το μεσημερι, να φαμε λες και είχαμε εργαστει σκληρα, να λεμε τι ήπιαμε που πήγαμε να θύμηθουμε συλλογικα και να καλύψουμε τα κενα πόσες μαντρες πηδήξαμε... και τα σχετικα. Και του χρονου.
Τα χρόνια πέρασαν κι από κει που ο μήνας έχει 9 κι έχεις δεμένο το γαιδαρο σου τρως μια τηγανια στο κεφάλι και γυρίζει ο κόσμος τουμπα. Ναι έχασα την γη κατω από τα πόδια μου, δεν έχει σημασια το τι και πως, δεν το εβαλα κατω όμως έπεφτα και σηκωνόμουν και τελικά η μπίλια με βρήκε όρθιο..μέχρι την επόμενη πτώση γιατί πλέον δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο και δεν κάνω μακρόπνοα και μεγαλεπήβολα σχέδια αλλά ζω μέρα με τη μερα, και είναι πολύ καλύτερα.
Δεν ξέρω πως έρχεται η πίστη στον καθένα, την έχουν κάποιοι από μικροί; τους έρχεται κάποια στιγμή σαν επιφοίτηση; ξέρω πως το βίωσα εγώ.
Όταν κάποια στιγμη δεν μπορείς κατι να το καταφέρεις μόνος σου ζητας βοήθεια, θες να μεταφερεις ενα τραπεζι; ζητάς βοηθεια από το φίλο και το πηγαίνεις εδω εκει, μετακομίζεις, παιρνεις τους φίλους κι αν δεν μπορουν και προφασίζονται λουμπαγκο κλπ παιρνεις την μεταφορική και καθάρισες, έμεινες με το αμάξι παιρνεις την οδικη βοήθεια, δεν καταλαβαινεις κατι στο σχολείο ρωτας τον μπαμπα, τον μεγαλο αδελφο, τον δασκαλο, στη σχολή; την ωραια συμφοιτήτρια (ενταξει δεν λες δεν καταλαβα μην γινεις ρομπα, της ζητας σημειωσεις πας και για καφε και μετα ξεχασες τι δεν καταλαβες).
Υπάρχουν όμως κάποιες καταστασεις που ή δεν υπαρχει κανεις να σε βοηθήσει ή όσοι και να υπαρχουν και να θέλουν δεν μπορουν και σίγουρα ενα τηλεφώνημα καπου δεν βοηθαει καθόλου.
Είναι αυτές οι καταστάσεις που είναι απίθανο να τα καταφέρεις.
Σε μενα έτυχε οχι απλά το απίθανο αλλά το αδύνατο, δεν μου έμενε τιποτα να κάνω εκτός από το να ζητήσω βοήθεια από το μόνο που θα μπορούσα, έτσι προσευχήθηκα. Σε κάποιους μπορεί να φαινεται αστειο, περιεργο, υπερβολή, δεν με ενδιαφέρει εγώ το έζησα.
Το είδα να αλλάζει μπροστα μου, οι μηδενικες πιθανότητες έγιναν λίγες, οι λίγες περισσότερες και έγινε τελικά αυτό που ζήτησα, δεν το πίστευα κι όμως έγινε, επειδή δεν ήμουν μόνος κι άλλοι που βρισκονταν εκεί εξεπλαγησαν απ΄οτο αποτέλεσμα το οποίο το θεώρησαν ανεξήγητο όμως εγω ήξερα.
Προσπαθησα να το εκλογικεύσω, να το φέρω από δω να το φέρω από κει, όσο και να προσπαθησα δεν μπορουσα να το αγνοήσω. Μαζί με αυτό που έγινε ήταν σα να περασα σε ένα άλλο επίπεδο κατανόησης, άρχισα να βλέπω τα πραγματα με άλλο ματι και να φοβάμαι το μέλλον λιγότερο.
Μερικούς μήνες αργότερα εμεινα άνεργος λίγο λόγω των περιστάσεων λίγο λόγω επιλογής, δεν με πειραξε καθόλου.
Πηγαίνοντας στην Κυριακάτικη λειτουργία άρχισα να καταλαβαίνω πραγματα που δεν είχα διανοηθεί μεχρι τότε, ακολουθώντας τις γιορτες της Πίστης μας είδα ένα μοτιβο που ούτε βαρετό ούτε κενό ήταν, αντίθετα ήταν πολύ ενδιαφέρον ταξίδι.
Βρέθηκαν οι κατάλληλοι άνθρωποι στο δρόμο μου; ναι βρέθηκαν. Ηταν τυχαίο; είναι ποτέ κάτι τυχαίο;
Κάθε Ανάσταση θυμάμαι πόσο κενά περνούσα αυτή τη μέρα και πως παρά το Άγιο φως που πήγαινα σπίτι ήμουν σαν τυφλος.
Θυμαμαι την πρώτη Ανάσταση που την ένιωσα πραγματικά σαν τέτοια στο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα κατω από τη γέφυρα στον περιφερειακό του Φιλοπαππου, όπου βγήκαμε στην αυλή να μας πει ο Παπα-Νικολας το Χριστός Ανεστη και ήμουν έτοιμος να παω σπιτι να φαω, αρχισαν τα βαρελοτα οι καμπανες, ο Παπα-Νικολας λεει "το ρολοι μου δεν λει 12" και συνεχισε να μας μιλαει, πανω από τη γεφυρα άρχισαν να περνανε οι "πιστοι" με τα φαναρακια για να πανε να πέσουν με τα μουτρα στη μαγειρίτσα, και ω του θαυματος σταματησαν να ακουσουν τον Παπουλη και ξαφνικα είμασταν 2 εκκλησίες μια στην αυλή και μια πανω στη γεφυρα. Ηταν η πρωτη φορα που ένιωσα Ανασταση. Δεν με πειραξε καθόλου που γύρισα στις 3 στο σπίτι ήμουν χορτατος.
Η πίστη δεν μου ήρθε ξαφνικα, δεν έβαλα το δάκτυλο μου επί τον τύπον των ήλων, για να πιστεψω, δεν διαπραγματευτηκα να πιστεψω για να μου γίνει το χατήρι, δεν πιστευα καν πως θα γινόταν αυτό που ζήτησα, απλά αυτό ήταν η πύλη που μου άνοιξε προς την Πίστη, ήταν όλα αυτά που έβλεπα μετά ενώ πριν περνουσαν δίπλα μου.
Δεν ξεκινησα την πρωτη φορα να νηστέψω την σαρακοστή λογω πίστης, ξεκίνησα λόγω πρόκλησης, "γιατι μπορεί αυτός και όχι εγώ" περασε η Σαρακοστή και δεν καταλαβα πότε, έτρωγε ο άλλος γυρους και μπριζολα δίπλα μου και δεν με ένοιαζε, δεν μου "μυρισε" τίποτα. Τι κέρδισα εκτός από χαμηλότερα τριγλυκερίδια; Να καταλάβω το νόημα της "Τσικνοπέμπτης". της "τυρινής" και κυρίως του πασχαλινού τραπεζιου που σας πληροφορώ πως μετά από την νηστεία δεν σου κανει αίσθηση να πεσεις με τα μουτρα στο κρέας.
Επειδή πλέον το ξέρω η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα αλλά αν δεν είχε θα ήταν ένα φλατ πραγμα χωρίς ενδιαφερον έφτασα σχεδόν να χασω την Πίστη μου.
Αλλά συμβαίνει το εξής παράξενο αν Πιστεψεις, υπαρχει κατι παραξενο μαι ουσία μαγική, που πλέον δεν σε αφήνει να χάσεις την Πίστη σου όση απογοήτευση κι αν βιώσεις γιατί πλέον Ξέρεις.
Φέτος στην Ανάσταση, ήμουν μόνος, αλλά και παλι δεν ήμουν, είχα το χρονο να παρατηρήσω λίγο τους γύρω μου όταν βγήκαμε στον περιβολο ψαχνοντας λίγο χωρο από αυτούς που ήταν ήδη, με κομμώσεις υπερπαραγωγές, περιτεχνες λαμπαδες, μπιζου, υπεροχα κουστούμια και φορέματα βγαλμένα από ντεφιλε πρωιναδικου. Σχεδόν κανεις δεν ακουγε τα πρό του "Χριστός Ανεστη" μιλούσαν "για άλλα πράγματα" γελουσαν και χαριεντιζόντουσαν σαν σε κοινωνική εκδήλωση, δεν θύμωσα ούτε τους κρίνω, μου δείχνουν απλά μια εικόνα του παλιου μου εαυτου από την αποία είμαι ευτυχισμένος που έχω απελευθερωθεί από την κενότητα της.
Να μην ξεχασουμε βέβαια τους Αξιωματουχους και τοπικούς άρχοντες που πρεπει πρωτοι να παρουν το φως και να καθονται μπροστα στην εξέδρα. Βεβαια όλοι αυτοί, μετά τις αγκαλιές, τις ευχές και το φιλί της αγάπης, θα κατσουν λίγο αμήχανα μεχρι να την κανουν με ελαφρα πηδηματακια για τη μαγειρίτσα, συνήθως συμβαινει όταν ο παπάς λεει: "Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν" αλλά ακουσαν τα προηγούμενα ή θα ακούσουν τα επόμενα για να ακουσουν και αυτό; μήπως τόσα χρόνια που έτρεχα να προλάβω το ακουγα εγώ;
Ανάμεσα στο παραπάνω και τον κατηχητικό λόγο του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου προτιμώ το 2ο
Για να χάσεις κάτι πρέπει πρώτα να το βρείς, αλλά απλά σκέψου να βρείς κατι τόσο πολύτιμο που να μην θελεις να το χασεις.
Να σημειώσω πως στην πίστη μας υπαρχει ένας χάρτης για ένα δρόμο, αν θες τον ακολουθείς, ο Θεός δεν είναι τιμωρός είναι θεός αγάπης που σαν πατέρας αγαπα και το καλό του το παιδί και το άτακτο και αυτό που έχει χασει τον δρόμο του, και μεις σαν παιδια του αν τύχει κάποτε μεσα στην απελπισια μας μυξοκλαιγοντας να του ζητησουμε κατι, όπως ζητούσαμε από τον πατερα μας καποτε παγωτο στα μικρατα μας θα μας το δώσει.
Ο ακατονομαστος έχει πολλά όπλα, τη ματαιοδοξια, το μισος την εκδίκηση, τη ζήλεια την περηφάνια, την διψα για δύναμη τη λαγνεια και αλλα πολλα, ο Καλος Θεός έχει μόνο ένα ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ και αυτό σαν πύρινη ρομφαία τα διαλύει όλα και στο τέλος νικά.
Χριστός Ανέστη σε όλους σας και κυρίως σε αυτούς που μπορεί να έχω στεναχωρέσει κάποιες φορές εδω μέσα με την βλακεία μου.
Υ.Γ. Πολλοί καταξιωμένοι επιστήμονες έφτασαν στην πίστη μεσω της επιστήμης τους, γιατί φτάνουν σε ένα συμπερασμα ότι τίποτα από ότι μας περιβαλει από τα μποζόνια μέχρι τα γιγαντιαια άστρα δεν είναι τυχαιο.
Μήπως τελικα το βιβλίο ΓΕΝΕΣΙΣ είναι μια περιγραφή της κοσμογονίας;
Γεν. 1,3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς.
(Θεωρια της μεγάλης έκρηξης; και πως από την ενέργεια κυματικής μορφής δημιουργείται ύλη😉
Γεν. 1,7 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος.
(Το σωματίδιο Χιγκς, είναι ένα μποζόνιο που, προβλέπεται θεωρητικά από το Καθιερωμένο Πρότυπο και θεωρείται πως έχει ήδη ανακαλυφθεί πειραματικά στα πειράματα ATLAS και CMS του επιταχυντή LHC του CERΝ. Η ύπαρξη του σωματιδίου του Χιγκς δίνει τη δυνατότητα για εξήγηση στον τρόπο που συγκροτείται η ύλη προσδίδοντάς της ιδιότητες όπως για παράδειγμα η μάζα.)
Comments
o7
τελειο
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ερώτηση χωρίς να επικρίνω το προσωπικό βίωμα του καθενός,
εφόσον ο Θεός έφτιαξε τα πάντα με σοφία και από ότι έχω καταλάβει/διαβάσει/ακούσει ξέρει τα πάντα που θα γίνουν,
ποιο το νόημα να παρέμβει?
Αλλά το ερώτημα πάει και αντίστροφα εφόσον όλα είναι γραφτό να γίνουν όπως είναι να γίνουν και τίποτα δεν είναι τυχαίο,ποιος ο λόγος να προσευχόμαστε?
εγώ δεν είμαι Θεολογος για να σου απαντησω αλλά πιο καλά καποιος παπουλης που δεν σου γεμιζει το ματι θα σου δωσει την απαντηση
Ο πατερας που έχει εξασφαλισει οικονομικα την οικογενεια του, την εχει ασφαλη απο εξωτερικους κινδύνους παρεχει ολες τις ανεσεις γιατι να παρηγορησει το παιδι του που κλαιει;
Η προσευχή δεν είναι κατι σαν τα μαγικα του Χαρι πότερ είναι δική μας ανάγκη για επικοινωνία, το είναι όλα γραφτο να γίνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν το ξέρω το ελπίζω αλλά για τον καθένα μας ξεχωρίστα τίποτα δεν είναι γραμμενο γιατι μας Εδώσε αυτό το παιχνιδακι που λέγεται "ελευθερη βούληση"
Το παιδάκι κλαίει γιατί κάτι του λείπει εκείνη την στιγμή χωρίς να ξέρει ότι όλα είναι εξασφαλισμένα.
Εμείς που κάτι μπορεί να μας λείπει αλλά ξέρουμε ότι όλα είναι εξασφαλισμένα και προδιεγεγραμμένα γιατί να κλαίμε?
Αυτό με την ελεύθερη βούληση παίζεται και είναι πολύ σχετικό.
γιατι είμαστε παιδάκια
βασικα εδω θα παερμβω και θα τονισω οτι ο θεος μας εδωσε την ελευθερη βουληση σαν δωρο, αλλα και σαν τροπο να υπερβουμε τον εαυτο μας, προκειμενου να αποδειξουμε σε Αυτον εαν ειμαστε καλοι, κακοι, ή στην μεση.
και η ανθρωποτητα εχει βγαλει διαχρονικα ειτε μεγαλους ηρωες, αγιους (με την αληθινη εννοια του ορου), αξιους ανθρωπους αλλα και πολλα καθαρματα και εγκληματιες, και αναμεσα σε ολο αυτο το πληθος, και ανθρωπους που ειναι ''στην μεση'': ουτε ειναι καλοι, ουτε κακοι, και απλα πορευονται στο δικο τους μονοπατι.
τελειωνοντας λοιπον, ο θεος μας εδωσε την ελευθερη βουληση για να δει μεχρι που μπορουμε να φτασουμε, αλλα και γιατι χωρις την ελευθερη βουληση, ποιο το νοημα της κρισης?
(τοτε θα καναμε οτι ηθελε, και το πειραμα της ζωης δεν θα ειχε μεγαλη σημασια)
αυτα τα ολιγα, και φυσικα αξιζει να σημειωσω οτι η επιστημη δεν αναιρει την ιδεα ενος δημιουργου, απλα την επιβεβαιωνει με αλλο ονομα/αλλους ορους.
προσευχή και νηστεία, όχι μόνο προσευχή. η ζωή ξεκινάει μετά θάνατον οπότε η προσευχή και νηστεία σε προετοιμάζουν για αυτή. μην ξεχνάς ότι είσαι γεμάτος αμαρτίες με την μεγαλύτερη εξ αυτών να είναι το ότι γεννήθηκες, για αυτό άλλωστε και φροντίζουν να σε βαπτίσουν πριν καταλάβεις καν τι γίνεται γύρο σου, πριν προλάβεις να πεις την πρώτη σου λέξη.
προσευχή και νηστεία λοιπόν γιατί πρέπει να νιώθεις ένοχος έτσι ώστε να καθοδηγήσαι πιο εύκολα
δεν υπαρχουν θεοφοβούμενοι αλλά θεοσεβουμενοι, αυτοί που φοβουνται κατι δεν καταλαβαν απ'ολή την ιστορια, δεν είναι φοβος είναι αγαπη, δεν είναι υποχρέωση είναι ελευθερη επιλογη, η αυτογνωσία σε οδηγεί να προσπαθήσεις να γίνεις καλύτερος οι τρόποι πολλοί
Lathos h zwh ksekinaei molis enwtheis me to xristo. den xreiazetai na pethaneis gia na ginei auto. Gi auto exoume kai tosous agious.
Λαθος ο μονος λογος που βαφτιζεσαι μικρος ειναι γιατι οταν καθειερωθηκε η βαφτιση υπηρχε τεραστια παιδικη θνησιμοτητα.Ετσι περισσότερο συμπονετικά καθιερωθηκε σε μικρη ηλικια για να μην φευγει το παιδι χωρις την ευχη.
Esy to katalavaineis ws paremvash. o theos den diorthonei tipota gt einai teleios. Proseuxesai gia na sou dwthei h theia xaris thn opoia exases apo tis amarties me apotelesma na pethaneis. Alla ean den pisteueis sto xristo gt na rwtas ola auta.
ψήφος για τον τρόπο με τον οποίο πραγματεύεσαι και δημοσιεύεις - απρόσκοπτα - τα προσωπικά σου δεδομένα.
Πολυ ομορφο αρθρο,
πόσοι όμως άραγε έχουν προσευχηθεί χωρίς να εισακουστούν τελικά? δηλαδή χάνουν την πίστη τους ή την ενισχύουν θεωρώντας οτι "δοκιμάζονται"?
τροφη για σκέψη
Επιστημονικά και ψυχολογικά πάντως, η πίστη βοηθάει (απ' όπου και αν προέρχεται) τον πίστο απλά και μόνο στην ιδέα οτι κάτι "ανώτερο" είναι εκει για σένα, το ζήτημα είναι οτι κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται εσωτερικά αυτη την βοήθεια. Είναι θεμιτό.
μερικές φορές στην προσευχή μας μπορεί να ζητήσουμε κατι που θα μετανιωσουμε μετά, θα έπρεπε να εισακουστουμε; όταν ζητώ κατι και δεν το παιρνω δεν χανω την πιστη μου η προσευχή δεν είναι μεσο συναλλαγής
[removed]
Η πίστη στη ζωή του καθενός ξεκινάει με διαφορετικούς τρόπους. Σημασία έχει ότι ξεκίνησε αλλά ο δρόμος είναι μακρύς για όλους μας.
Πολύ ωραίο το άρθρο και το χάρηκα μέχρι τη στιγμή που είδα να λες "άγιο" τον Ιωάννη Χρυσόστομο (μέγα λαμόγιο) και να βάζεις στίχους από την Παλαιά Διαθήκη. Αυτή τη κατάργησε ο Χριστός.
Άγιο δεν το λέω εγώ τον έχει ανακηρύξει η Εκκλησια μας
Η εκκλησία είναι γεμάτη από κατάλοιπα της Παλαιάς Διαθήκης και των Εβραίων. Τον Χριστιανισμό τον δημιούργησαν οι άνθρωποι. Ο Χριστός ήρθε και δίδαξε τον τρόπο για να επιστρέψουμε στο Φως.
Σου εύχομαι να συνεχίσεις να μιλάς με τον Αρχηγό της Ζωής. Τώρα που Τον γνώρισες δεν θα ξεκολλάς με τίποτα. Είναι πάντα δίπλα σου και περιμένει να Του μιλήσεις.
Συμφωνώ μαζί σου για την παλαια διαθήκη όμως χρησιμοποιήσα το αποσμα γιατι μου έκανε εντύπωση,
η Εκκλησία είναι όντως οι πιστοι και οι φωτισμένοι οδηγοι και όχι οι μεγαλόσχημοι με τους μεγαλοσταυρους, περισσότερη Αλήθεια θα ακούσεις από καποιο παπούλη με τριμενο ράσο που θα σου μιλήσει κατευθειαν στην καρδια σου, δεν ήθελα να αναφερθώ καθολου σε αυτά,
tl;dr
Μπράβο! Χαίρομαι για σένα!
Ψήφος!
Μία από τα ίδια! περιγράφεις αυτό που νιώθαμε και νιώθουμε οι πιο πολλοί!
Είσαι ένας από εμάς! Είσαι Κόμης
Για να σας τα μεταφράσω λίγο για να καταλάβετε.
Ανεξάρτητα από θρησκεία υπάρχει μια πνευματική ενέργεια που μας περιβάλλει.
Υπάρχουν 3 τρόποι για να χρησιμοποιήσεις αυτήν την ενέργεια στην ζωή σου.
Η προσευχή, η θυσία και η ύλη.
Σαν προσευχή χρησιμοποιείς πάντα την πιο γενική πχ το Πάτερ Ημών που είναι παγκόσμιο για να μπορέσει η ενέργεια να σε αντιληφθεί.
Σαν θυσία ε δεν θα σφάξουμε κανένα αρνί σαν τους αρχαίους αλλά και το λάδι στο καντήλι είναι αρκετό.
Σαν ύλη κάποτε είχαν τα αγάλματα σήμερα οι εικόνες, βασικά χρειάζεται ένας αγωγός για να έχεις περισσότερη ενέργεια.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι εξοικονόμησης ενέργειας αλλά είναι περιορισμένοι όπως η ελεημοσύνη που είναι ανταλλαγή.
Οι απαντήσεις υπάρχουν γύρω μας απλά πρέπει να κάνεις τις κατάλληλες ερωτήσεις.
oooo7
Χριστος Ανεστη
ο7
Χριστός Ανέστη !
Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά και μαγκιά του.
"Χριστός Ανέστη σε όλους σας και κυρίως σε αυτούς που μπορεί να έχω στεναχωρέσει κάποιες φορές εδω μέσα με την βλακεία μου."
Πολύ ωραία τα λές αλλά εμείς θέλουμε το παλιό κόμη αντε μην σε αρχίσω στα καντήλια να έρθεις στα ίσια σου.
Υ.Γ. Με αγάπη και κατάνυξη λόγω των ημερών KING MINOAS
Χριστος Ανεστη, και να ειμαστε ολοι καλα.
χρονια πολλα, και ειρηνη+υγεια στον κοσμο μας.
επισης διαβασα ολο το αρθρο σου ρε κομη, και με συγκινησες ρε μπαγασα.
πολυ καλα τα ειπες, και ο ανθρωπος πρεπει να εχει μια ισορροπια μεταξυ πιστης και λογικης, προκειμενου να εχει και μια λογικη ματια ενω βαδιζει στην ζωη του.
χαιρομαι για το προσωπικο θαυμα που βιωσες, οπως και για την βελτιωση της ζωης σου, που παρολα αυτα σε διδαξε να παραμενεις ταπεινος και λογικος μεσα στην καθημερινοτητα.
επισης, πολυ σωστα ειπες πως πολλοι επιστημονες εφτασαν στην πιστη (περιεργως) μεσω της επιστημης τους.
(που, δεν ειναι και τοσο περιεργο φυσικα, διοτι αυτο που πολλοι λενε ''θεος'' μπορει να ειναι η ιδια η φυση, οι νομοι της βαρυτητας και της κινησης που κινουν τους πλανητες και τους γαλαξιες μεσα στο συμπαν, το αρχετυπικο συστημα του καθε οργανισμου, κτλ κτλ)
αρα παλι κατι υπαρχει, μια αφετηρια, και ενας ''αρχιτεκτονας'', εαν μπορω να Τον πω ετσι.
αυτα τα ολιγα, και φυσικα αξιζει να σημειωσω οτι η επιστημη δεν αναιρει την ιδεα ενος δημιουργου, απλα την επιβεβαιωνει με αλλο ονομα/αλλους ορους.
αριστο αρθρο οπως παντα, κομη μου.
πολλους χαιρετισμους, φιλε μου.
Χριστός Ανέστη αγάπη υγεία και κατά το δυνατόν γεμάτη τσέπη
o7
[removed]