Εδώ είναι το ταξίδι - 4 χρόνια ΜΙΝΟΑΝ!

Day 2,572, 12:57 • Published in Greece Greece • by ggeorgex

Ήταν λίγο πριν το Πάσχα του ‘11 όταν είδα ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, δεν έχω χρήματα, φαγητό και πέρα από τα “υλικά” του παιχνιδιού, δεν έχω κανέναν να μιλήσω και να μου δείξει 5, 10 βασικά πράγματα.


Τότε και για αρκετό χρονικό διάστημα από τη στιγμή που συμμετείχα ενεργά στο παιχνίδι (~Οκτώβριος του ‘10), η μεγάλη “χαβούζα” της εποχής (1200+ μέλη) δεν ήταν φυσικά ομάδα. Μπορεί ο καθένας να φανταστεί και άλλοι να θυμηθούν την παρόμοια εμπειρία τους εκεί, είτε από μέσα, είτε από έξω. Παροχές υπήρχαν, αλλά πως να προσφέρεις και να βοηθήσεις τους πάντες? Κάποιοι ίσως να με θυμούνται από την παραμονή μου εκεί.


Κάπου είχε πάρει το μάτι μου ένα άρθρο για το άγνωστο για μένα μέχρι τότε Teamspeak (TS) και τη χρησιμότητά του στην επικοινωνία των μελών μιας ομάδας. Το κατέβασα, το εγκατέστησα και αφού είδα πως θα συνδεθώ, πάτησα το connect και περίμενα.


Μπήκα και περίμενα υπομονετικά στο "Need access" room όπου ήρθε και με βρήκε ο Γιάννης ή αλλιώς Finkoye. Μου έδωσε το οκ για να κάνω τις βόλτες μου στο TS αλλά εγώ δεν ήξερα και δεν με ήξερε κανείς εκεί. Και τώρα τι? Τον ακολούθησα και άρχισα να τον ρωτάω για το πως να μπω σε μια άλλη ομάδα αφού η κατάσταση δεν πάει άλλο εκεί που είμαι.


Έτυχε να δω και το διακριτικό της ΜΙΝΟΑΝ που φορούσε και έφερε την κουβέντα κατευθείαν στο πως να μπω στην ομάδα τους. Μου εξήγησε πως είναι η κατάσταση και τους κανόνες της ομάδας και πως θα πρέπει να μιλήσω με τον d1m1tr1os. Με βρήκε σύμφωνο και έτσι την επόμενη ημέρα ξαναμπήκα.


Αφού γνωρίστηκα με τα παιδιά που ήταν τότε στην ομάδα, πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι και σχεδόν κάθε βράδυ το δωμάτιο της ΜΙΝΟΑΝ ήταν γεμάτο με ομιλίες, σχόλια γέλια και υπονοουμενα. Ο d1m1tr1os (και όχι μόνο) άρχισε να με βοηθάει, όπως έκανε και κάνει με όλους τους νέους. Η ομάδα ήταν εκεί, όλη τη χρονιά, με όλα τα μέσα και τα έξω...Πέρασε ένας χρόνος, το Σεπτέμβρη θα έφευγα φαντάρος αλλά όλοι με θυμόταν και κατά τη διάρκεια της θητείας αλλά και όταν γύρισα.
Ήταν (είναι και θα είναι)η e-οικογένειά μου


Κάπως έτσι λοιπόν τρύπωσα στη ΜΙΝΟΑΝ. Σας ζάλισα με τις απορίες μου, σας τα έκανα τσουρέκια Τερκενλής με γέμιση κάστανο και επικάλυψη λευκή σοκολάτα (πω πω τι θυμήθηκα τώρα…παρασύρθηκα πάλι), αλλά εσείς εκεί, το βάλατε στόχο έστω και με το ζόρι να με κάνετε σωστό και τίμιο e-πολίτη! Σαν να μην έφτανε αυτό όμως, με βάλατε και 2nd, μπροστά μπροστά στο τρενάκι…


ΜΙΝΟΑΝ σε ευχαριστώ για τις αρχές και τις αξίες που μου μεταλαμπάδευσες, για όσα μου πρόσφερες και ακόμα μου προσφέρεις, για αυτό που με έκανες να είμαι…


ΥΓ1. Σε καμμία περίπτωση δε θέλω να θίξω την ομάδα από όπου ξεκίνησα, άλλωστε το τότε με το σήμερα δεν έχει καμμία σχέση. Η ομάδα τώρα έχει σαφώς πιο διαχειρίσιμο αριθμό μελών και πολλά άτομα που βοηθούν.
ΥΓ2. Συγγνώμη που το άρθρο ξεφεύγει από τον χαρακτήρα της εφημερίδας μου, αλλά ελπίζω κάποια μέρα να μπορέσω να σας ξανακάνω να γελάσετε. Έως τότε γιορτάστε μαζί μας τα 4 χρόνια ΜΙΝΟΑΝ!!!