Μια σύντομη ιστορία της Ουκρανίας (και λίγος σχολιασμός).
GeorgeIV
Καλημέρα σε όλη τη κοινότητα της eGreece.
Αν και είχα γράψει μια εργασία για τη περίοδο της περιοχής που σήμερα ονομάζουμε Ουκρανία από το 1600-1780 , αποφάσισα να πω λίγα λόγια για το τόπο αυτό που η ονομασία του σημαίνει κυριολεκτικά «σύνορο».
Η ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας ενίοτε αποτελούσε πηγή πρώτων υλών για πολλούς προβιομηχανικούς πολιτισμούς. Από τους Αρχαίους Έλληνες , την Αίγυπτο και τους λαούς της Μεσοποταμίας μέχρι τις μεσαιωνικές πόλεις κράτη της Ιταλίας.
Ακόμη και σήμερα διαφαίνεται η σημασία της περιοχής αυτής όσον αφορά τη διάθεση μεγάλων ποσοτήτων μαλακού σίτου σε ελλειμματικές χώρες όπως τη δική μας (μη ξεχνάτε ότι στους Πελοποννησιακούς πολέμους η Αθήνα προμηθεύονταν σιτάρι από τις αποικίες της στη σημερινή Κριμαία για να συντηρήσει το μεγάλο πληθυσμό της). Ένα τεράστιο εσωτερικό δίκτυο ποτάμιων οδών στη περιοχή ανάμεσα στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα αποτέλεσε για πολλούς αιώνες εμπορική αρτηρία η οποία προωθούσε μια σειρά προϊόντων για πολλούς αιώνες από το κομμάτι αυτό του Ευρωπαϊκού Βορρά προς τη Μεσόγειο. Επίσης η Ουκρανία αποτελεί τη αρχή της μεγάλης ευρασιατικής στέπας η οποία απλώνεται από τη Ευρώπη μέχρι τη σημερινή Μογγολία. Από αυτή προήλθαν πολλοί επίδοξοι κατακτητές.
Αφού κάναμε μια μικρή εισαγωγή (όσο αυτό ήταν δυνατόν) για τα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά της Ουκρανίας στο προβιομηχανικό παρελθόν ας πάρουμε τα πράγματα από τη αρχή.
Οι πρώτοι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν στη σημερινή Ουκρανία ήταν οι Σκύθες και οι Σαρμάτες. Λίγα γνωρίζουμε για αυτούς , τα υπολείμματα του πολιτισμού τους ήταν λίγα (συνήθως τάφοι και ελάχιστα υπολείμματα πόλεων μιας και συνήθως χτίζονταν από ξυλεία η οποία συνήθως δε αντέχει στο πέρασμα του χρόνου). Τα περισσότερα πράγματα που γνωρίζουμε από αυτούς είναι κυρίως από Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.
Αφήνοντας πίσω τη αρχαιότητα προχωράμε στο μεσαίωνα. Όπως προαναφέραμε, καθώς η περιοχή είναι στη αρχή της Στέπας πολλοί νομαδικοί πληθυσμοί πέρασαν από εκεί προτού περάσουν στη υπόλοιπη Ευρώπη. Από τα μέρη αυτά πέρασαν Βησιγότθοι, Οστρογότθοι και πολλοί πολλοί ακόμη μέχρις ότου ήρθαν στο προσκήνιο οι Ρώς του Κιέβου.
Στην Ελλάδα είναι γνωστοί κυρίως λόγω των εισβολών τους στη Κων/πολη αλλά και για το συνοικέσιο της αδελφής του Βασίλειου Β΄ Άννας με τον Βλαδίμηρο Α΄ ώστε να σφραγιστεί η ειρήνη , ο εκχριστιανισμός των Ρως και να πάρει ως δώρο από τον Βλαδίμηρο 10.000 επίλεκτους στρατιώτες από τους οποίους θα έφτιαχνε ο Αυτοκράτορας τη πρώτη Βαραγγική Φρουρά.
Ποιοι ήταν όμως αυτοί οι «Ρως»;
Όπως έχουμε προαναφέρει σε όλο αυτό το κομμάτι της Ευρασίας υπάρχει αυτό το μεγάλο ποτάμιο σύστημα το οποίο ήταν πλεύσιμο. Αυτό λοιπόν το σύστημα πέρα από τη εμπορική του χρήση χρησίμευσε και σε Σκανδιναβικής καταγωγής κατακτητές να εισέλθουν σε αυτό και σταδιακά να δημιουργήσουν μια μεγάλη δύναμη η οποία καθυπόταξε τους Σλαβικούς πληθυσμούς. Σταδιακά αφομοιώθηκαν και αυτοί οι κατακτητές δημιουργώντας αρχικά πριγκιπάτα και στη συνέχεια τη μεγάλη αυτοκρατορία των Ρως με πρωτεύουσα το Κίεβο.
Ωστόσο, λόγω της ευάλωτης θέσης της αυτοκρατορίας η διάλυση δε θα αργήσει να επέλθει καθώς νέοι κατακτητές θα έρθουν από τα ανατολικά. Η Χρυσή Ορδή του Τζέγκινς Χαν , η επίλεκτη στρατιά του μεγάλου κατακτητή θα έρθει και θα καταλάβει το Κίεβο, ενώ θα θέσει σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα φόρου υποτελείς μεγάλες περιοχές της σημερινής Ρωσίας, μεταξύ αυτών και του Πριγκιπάτου της Μόσχας. Στα δυτικά διαμορφώνεται σταδιακά μια άλλη μεγάλη δύναμη, αυτή της Πολωνίας/Λιθουανίας η οποία θα σταματήσει τη προέλαση των δυνάμεων των Μογγόλων και θα κατακτήσει μεγάλα κομμάτια της ανατολικής Ευρώπης. Η ίδια η δύναμη της Χρυσής Ορδής θα κοπεί σε μικρότερα εμιράτα, μεταξύ αυτών το Κριμαϊκό Χαγανάτο με έδρα το Σαράϊ στη Κριμαία. Όταν οι Οθωμανοί θα το κάνουν φόρου υποτελές και κομμάτι της Αυτοκρατορίας, ο Χαγάνος θα είναι πάντοτε ο άμεσος διεκδικητής του θρόνου της Αυτοκρατορίας σε περίπτωση που η οικογένεια των Οσμανιδών χανόταν, λόγω της συγγένειας αίματος με τη στέπα.
Φτάνοντας στον 16ο αιώνα μπαίνουμε στη περίοδο της δημιουργίας του Χετμανάτου των Κοζάκων του Δνείπερου. Φανταστείτε τη Ουκρανία κομμένη σε τρία κομμάτια ένα μέρος υπό τη επικυριαρχία της Πολωνίας/Λιθουανίας , ένα άλλο στο Χαγανάτο της Κριμαίας και ένα ακόμη υπό τη επικυριαρχία του Εμιράτου του Καζάν , το οποίο όταν κατέρρευσε το αντικατέστησε η Ρωσία.
Ποιοι ήταν οι Κοζάκοι;
Οι Κοζάκοι αποτελούνταν από χωρικούς πρώην σκλάβους και γενικά από πληθυσμούς που ζούσαν στη περιοχή της Ουκρανίας, Ρουθηνοί και όχι μόνο, οι οποίοι δημιούργησαν κοινότητες σε απροσπέλαστα μέρη κοντά στο ποταμό Δνείπερο και σε νησίδες εντός του ποταμού. Με λίγα λόγια κάτι σαν τους δικούς μας Κλέφτες. Επαναστάτησαν αρχικά εναντίον της Πολωνίας/Λιθουανίας το 1648 με επικεφαλής τον Μπόγκταν Χμελνιτσκυ. Επιτίθεντο σε όλους και ταυτόχρονα έκαναν συμμαχίες και πόλεμο με όλους σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τη ανεξαρτησία τους και την επικυριαρχία τους στα εδάφη που στη συνέχεια κατέκτησαν. Ταυτόχρονα αρκετοί από αυτούς πολέμησαν ως μισθοφορικός στρατός σε μεγάλους πολέμους της εποχής π.χ. τους Μεγάλους Βόρειους Πολέμους και ήταν ονομαστοί πολεμιστές γενικότερα. Σταδιακά θα επέλθουν στη επικυριαρχία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η οποία θα καταφέρει να μετακινήσει τα σύνορά της προς τα δυτικά κατακτώντας μεταξύ άλλων περιοχών και τη σημερινή Ουκρανία. Οι τελευταίοι ευγενείς και στρατιωτικοί διοικητές των Κοζάκων θα εκπατριστούν στη Ρωσία όπου θα δημιουργήσουν στρατιωτικές μονάδες, ενώ κάποιοι θα εγκατασταθούν νοτιότερα στο Δνείστερο και το δέλτα του Δούναβη.
Η συνέχεια είναι πάνω/κάτω γνωστή. Η Ουκρανία αποτέλεσε τμήμα της Ρωσικής αυτοκρατορίας και στη συνέχεια της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Λιμός αφάνισε εκατομμύρια Ουκρανών στη προσπάθεια του κεντρικού σχεδιασμού να κολλεκτιβοποιήσει τη αγροτική και τη βιομηχανική παραγωγή της ΕΣΣΔ. Το 1990 δημιουργείται το κράτος της Ουκρανίας το οποίο θα ακολουθήσει τη μοίρα εν πολλοίς όλων των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών (με εξαίρεση ίσως των μικρών βαλτικών οι οποίες προσδέθηκαν με τη Σκανδιναβία και όχι με τη Ανατολική Ευρώπη).
Τώρα για το σήμερα. Συμμερίζομαι τη άποψη των Ρώσων για τη δημιουργία buffer states ανάμεσα στη ζωτική για αυτούς Ευρωπαϊκή Ρωσία και τη δυτική Ευρώπη. Από την άλλη όσο ισχυρός και αν είναι κάποιος δεν έχει κανένα δικαίωμα να εισβάλλει σε μια χώρα και να καθορίζει τη πορεία ενός λαού ή να παίρνει αποφάσεις για εκείνον χωρίς τη γνώμη του. Δυστυχώς τα γεγονότα στην Υπερδνειστερία , τη Αμπχαζία , την Οσετία αλλά και σε άλλες περιοχές αφέθηκαν στη τύχη τους από τη δύση και τον ΟΗΕ χωρίς να γίνουν ουσιαστικές ενέργειες για τη αποτροπή τους.
Από τη άλλη πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας που είναι σε θέση να καταλάβουν πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η «αυτοδιάθεση μειονοτικών πληθυσμών» , μιας και εμείς ως χώρα προλάβαμε να πετάξουμε έξω από τα σύνορα της χώρας μας αρκετούς οιονεί πληθυσμούς μειονοτικούς προτού ο ΟΗΕ το απαγορεύσει ως πράξη εθνοκάθαρσης. Σε εμάς έγινε μέσω της διπλωματικής οδού τις περισσότερες φορές, στη Γιουγκοσλαβία έγινε μέσω πολέμου και εθνοκάθαρσης από όλους σε όλους και στη πρώην ΕΣΣΔ έγινε μέσω διπλωματίας και πολέμου ταυτόχρονα. Το κατά μέρους εθνικό συμφέρον υπαγόρευσε αυτές τις πράξεις.
Για το τι θα γίνει στη Ουκρανία δε είμαι σε θέση να απαντήσω καθώς ο ιστορικός μπορεί να γνωρίζει για το παρελθόν αλλά δεν είναι μέντιουμ για να γνωρίζει το μέλλον. Και μη αυταπατάστε, το ότι έγινε ή δεν έγινε κάτι στο παρελθόν δε σημαίνει ότι θα ξαναγίνει ή δε θα ξαναγίνει με τον ίδιο τρόπο στο μέλλον.
Είναι ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα στο συμφέρον των κατά τόπους κρατών και της ανθρωπότητας ως σύνολο.
Με εκτίμηση,
Aquitanian News.
ΥΣ: Καταλαβαίνω ότι είναι κάπως αποσπασματικές οι πληροφορίες του άρθρου αλλά προσπάθησα να σας δώσω μια όσο το δυνατόν σύντομη περιήγηση για περίπου 3500 χρόνια. Στη τελική έχω κατηγορηθεί πολλάκις ως σεντονοπαραγωγός.
Comments
Μια σύντομη ιστορία της Ουκρανίας (και λίγος σχολιασμός).
https://www.erepublik.com/gr/article/-1344-2750587
πού ήταν οι Αίγος ποταμοί;
34ο Σύνταγμα πεζικού
διαφωνώ με τον σχολιασμό . Τα γεγονότα πρέπει να δίδονται χωρίς σχολιασμό ο οποίος επιρεάζει κι επιρεάζεται
Οι Αιγός Ποταμοί βρίσκονταν στη χερσόνησο της Καλλίπολης.
Το να πω για τη ελληνική συμμετοχή στη Κριμαία το 1919 δε νομίζω πως θα βοηθούσε κάποιον να καταλάβει κάτι για τη Ουκρανία και όχι για τα συμφέροντα της Ελλάδας στη περιοχή αλλά και τη διαγωγή της ως σύμμαχος των δυνάμεων της Αντάντ.
Όσον αφορά το σχολιασμό, εν μέρει έχεις δίκιο. Από τη άλλη πέρα από ιστορικός είμαι και πολίτης , μέρος της κοινωνίας όπως όλοι συνεπώς νιώθω την ανάγκη να εκφέρω τη δική μου γνώμη για αυτά που συμβαίνουν. Βεβαίως και μπορεί ο καθένας να ανατρέξει στις πηγές και να προσπαθήσει να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Στη τελική και ο Πούτιν το ίδιο έκανε εδώ και χρόνια στο προσωπικό του μπλογκ χωρίς να ρωτήσει αν οι Ουκρανοί νιώθουν Ουκρανοί ή είναι παραπλανημένοι Ρώσοι.
για την τοποθεσία τους ακόμα υπάρχει άγνοια . εικασίες κάνουμε
να πεις , για να πάρουμε χαμπάρια το γιατί γίνεται εκεί ο πανικός
δεν θέλουμε την γνώμη σου , δεν βοηθάει στο να σχηματίσουμε δική μας , τα δικά σου βιώματα διαφέρουν από τα δικά μου οπότε δεν θα συμπήψουν ποτέ οι γνώμες μας .
μόνο γεγονότα
Δεν νομίζω ότι θα μπορούσες να πεις κάτι περισσότερο για την ελληνική συμμετοχή στην εκστρατεία της Κριμαίας πέραν του ότι ήταν ο φόρος αίματος που έπρεπε να πληρώσουμε για να έχουμε μετά το ελεύθερο από τους συμμάχους να κάνουμε την εκστρατεία στην Μικρά Ασία
το όλο εγχείρημα της εκστρατείας δεν αφορούσε την Ελλάδα πουθενά παρά μόνο τα συμφέροντα των "συμμάχων" στη νέα πηγή ενέργειας ( βλέπε Μοσούλη )
vtd
καλημέρα
ΕΊΝΑΙ κι αυτοί , αλλά είναι κι ΑΛΛΟΙ
έχει πολύ λεπίδι κι εδώ ,το οποίο δυστυχώς συντηρείται μέχρι της μέρες μας και θα συνεχίσει να υπάρχει .
οι στρογγυλοποιήσεις τύπου (Ο Λιμός της Ουκρανίας ) είναι σαν να λέμε η (αναχώρηση από τα μικρασιατικά παράλια) .
στα ολοκληρωτικά καθεστώτα έχουμε μαζικούς φόνους, γενοκτονίες εκτοπίσεις ,που προκαλούν απώλεια ανθρώπινων ζωών και στέρηση ελευθερίας .
Δυστυχώς θα κάνω εγώ μια πρόβλεψη, θα είναι καλό να μάθουμε στην έλλειψη ,όπως και να προετοιμαζόμαστε για τον πόλεμο για να τον αποφύγουμε .
υ.γ δεν έχουμε τίποτα με της κοινωνίες και τους λαούς τους ,αλλά με της πολιτικές που ακολουθούν για τα συμφέροντά τους , αλλά άς το πούμε ...καλοί σκατάδες είναι κι Ρώσοι με της συμμαχίες τους κατά καιρούς .
τον πόλεμο δεν θα τον αποφύγουμε , αργά ή γρήγορα
Κραινα στις σλαβικες γλωσσες σημαινει χωρα.Ου-κραινα σημαινει συνοροχωρα.
Επισης η ιστορια τους ξεκιναει με τους Βικινγκς/Βαραγγους - Ρως του Κιεβου.
Συνεχιζεται με τους Κοζακους.
Η ουκρανικη εθνικη ταυτοτητα σφυρηλατηθηκε σε αγωνες εναντια σε Πολωνους στα δυτικα, Τουρκους/Ταταρους στα νοτια και ανατολικα και Ρωσους απο το 1600 κι επειτα.
Κι οποιος νομιζει οτι η Ουκρανια δεν ειναι χωρα και δεν υπαρχει λαος, πηγαινετε ενα ταξιδακι εκει να πειστειτε.
Δηλαδή με λίγα λόγια το Κίεβο για τους Ρώσους είναι ότι και το Κόσοβο για τους Σέρβους, το λίκνο του πολιτισμού τους.
Για τους Τάταρους κουβέντα έτσι; Εκτός από 3 λέξεις "Χανάτο της Κριμαίας"
Τώρα που το λες το Σαράϊ ήταν πρωτεύουσα της Χρυσής Ορδής της Κριμαίας ήταν το Μπαχτσισεράϊ στο κέντρο της Κριμαϊκής Χερσονήσου.
Γενικά φαντάσου ότι σε σχέση με την Υψηλή Πύλη ήταν ο αμέσως από κάτω υποτελής μαζί με τους Εμίρηδες της Τύνιδας και του Αλγερίου όσον αφορά στο πρεστίζ. Γενικά οι Οθωμανοί όποια περιοχή κατακτούσαν την αφομοίωναν σταδιακά εξαφανίζοντας τις κατά τόπους δυναστείες κτλ. Στη Κριμαία λόγω της άμεσης σχέσης τους με τη Χρυσή Ορδή (δηλαδή τους επίλεκτους της στρατιάς του Τζένγκις Χαν οι οποίοι προχώρησαν μετά το θάνατό του στη δημιουργία αυτού του διάδοχου Εμιράτου) η τοπική δυναστεία ήταν η εκλεκτή στη διαδοχή αν δεν υπήρχαν διάδοχοι από τη οικογένεια των Οσμάν.
Γενικά και αυτοί έκαναν επιδρομές εναντίον των Χριστιανικών πληθυσμών βόρεια των συνόρων τους σε κάποια φάση συμμάχησαν με τους Κοζάκους και με τους Ρώσους εναντίον της Κοινοπολιτείας Πολωνίας/Λιθουανίας. Έχουν μείνει κατάλοιπα από τη πρωτεύουσα τους , η μειονότητα φυσικά. Η Κριμαία τελικά προσαρτήθηκε το 1783 από τη Ρωσική Αυτοκρατορία υπό την Αικατερίνη Β΄ Μεγάλη. Είχαν γίνει κάποιες ανασκαφές και είχαν βρει κάποια ίχνη από καθημερινής χρήσης πράγματα. Γενικά ίσως ήταν οι τελευταίοι της στέπας που έμειναν γιατί από ένα σημείο και έπειτα η Ρωσία ξεκίνησε τη μεγάλη κατάκτηση της Σιβηρίας και γενικά τη πορεία προς τη κατάκτηση της ανατολής.
Σου ξεφυγε η συνθηκη του Μπρεστ-Λιτοφσκ και το βραχυβιο κρατος της Ουκρανιας που δημιουργηθηκε και κρατησε απο το 1918-1921, με τις ευλογίες της αυτοκρατορικής τοτε Γερμανιας
επίσης στο κρατος μας υπαρχει θρησκευτική μειονότητα και όχι εθνική
Δεν αναφέρομαι στο παρόν απαραίτητα όσον αφορά τις μειονότητες αλλά σκέψου ότι η ανταλλαγή έγινε με βάση το θρήσκευμα και όχι τη ουσιαστική καταγωγή. Το ποια είναι η Τούρκικη καταγωγή σηκώνει πολύ θεωρητική συζήτηση όπως έγινε και με την ελληνική όλο τον 19ο αιώνα περίπου.
Για τη Ουκρανία του 1918-1921 ίσως γράψω για το πόλεμο κόκκινων-λευκών κάποια στιγμή και να το βάλω εκεί.
Σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου.
Οπως παντα διαφωτιστικο
Καλο πολυ καλο
Άρθρο είναι αυτό ή ποστ στο Τουίτερ?
Κάτι σαν τα προσεχώς στα βίλαντζ θα έλεγα.
Ίσως ξεκινήσω κάτι καλύτερο σε πάρτς
Καλή προσπάθεια αν και αναπόφευκτα ελλιπής όπως γράφεις και ο ίδιος. Μια φράση σου όμως μου χτύπησε κάπως. Εκτός αν ακόμη δεν έχουμε ξεφύγει από την χιτλερική έννοια του ζωτικού χώρου, εδώ από την ανάποδη ή της σχετικής φερόμενης σταλινικής στρατηγικής, που και οι δυο όμως ανήκουν στον περασμένο αιώνα. Αλλά και κυνικά να το έβλεπε κανείς πάλι δεν υπολογίζει ότι έχουν αλλάξει οι στρατηγικές πολέμου, θερμού και ψυχρού.
Ένσταση λοιπόν για τη φράση «Συμμερίζομαι τη άποψη των Ρώσων για τη δημιουργία buffer states ανάμεσα στη ζωτική για αυτούς Ευρωπαϊκή Ρωσία και τη δυτική Ευρώπη.»
Το Lebensraum , όπως και το μεσαιωνικό drang nach Osten ήταν πάντοτε ψηλά στις προτεραιότητες του Γερμανικού κόσμου καθώς υπήρχε πάντοτε έλλειψη σε πρώτες ύλες για αυτούς. Οι υπόλοιπες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις πρόλαβαν με την αποικιοκρατία να δημιουργήσουν μεγάλες κλειστές αγορές για τα προϊόντα τους και να εξασφαλίσουν τις πρώτες ύλες που χρειάζονταν για να είναι ισχυρές. Οι Γερμανοί ήταν οι φτωχοί βιομηχανικοί συγγενείς της Ευρώπης (όσον αφορά τις ύλες ξαναλέω). Αντίστοιχο πρόβλημα είχαν και οι Ιάπωνες στη Ασία. Και οι δύο σταμάτησαν να δημιουργούν προβλήματα από τη εποχή που οι ΗΠΑ ως χωροφύλακες του κόσμου εγγυήθηκαν τη παγκοσμιοποίηση και τη απρόσκοπτη μεταφορά αγαθών μέχρι και σήμερα ( ; ).
Η Ρωσία και γενικά η περιοχή που βρίσκεται σήμερα η Ρωσία έχει πλειάδα πρώτων υλών και εύφορων εδαφών. Το πρόβλημά της είναι ότι επειδή είναι υπερβολικά επίπεδη είναι πολύ δύσκολο να την υπερασπιστείς χωρίς να θυσιάσεις τεράστια κομμάτια πληθυσμού σου άρα χρειάζεσαι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επικράτεια ώστε να αποθαρρύνεις επίδοξους εισβολείς από το σε καταστρέψουν. Το συμπέρασμά μου έχει να κάνει και με το γεγονός ότι οποιαδήποτε δύναμη όπως η ρωσική θα επιθυμεί να πετύχει όλους τους στόχους/σκοπούς της , καθώς μη ξεχνάμε πως αν και δεν είναι οικονομικά κάτι σημαντικό ωστόσο έχει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στη γη. Καλό θα ήταν να γίνει δημοκρατική η Ρωσία χωρίς να υπάρξει πολεμική σύρραξη γιατί ακόμη και αν έστω δε χρησιμοποιηθούν πυρηνικά στο τέλος αν αυτή η διοίκηση είναι σαν του Γέλτσιν μπορεί ξαφνικά να βρεθούν τύποι σαν τον Καντίροφ με πυρηνικές κεφαλές και να έχεις Βόρειες Κορέες μέσα σε μια αδύναμη Ρωσική Ομοσπονδία.
Προς Ελληνες που χασαν το δρομο τους .
Πλανασθε πλανην οικτραν .
Αρχαια ελληνικα νομισματα βρεθηκαν στη Σωζοπολη Созопол Απολλωνια Ποντικη
Ταυρικη Χερσονησος , Ποντος κτλ
Το 70% της Μαυρης θαλασσας και των παραθαλασιων περιοχων σε βαθος 100 χλμ
ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Δεν είδα πουθενά να αναφέρετε κι ο πόλεμος της Κριμαίας του 1864, όπου πάλι ήμασταν με τους εισβολείς όπως και το 1919 και είχαμε αρκετούς νεκρούς.
Τώρα που ο Πούτιν και η Ρωσία γίνανε εισβολείς σε μια περιοχή που ήταν αιώνες Ρωσία, φταίει σίγουρα η ίδια η Ρωσία, που δεν προσπάθησε να γίνει μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα και όχι μια ολιγαρχία και να μοιράσει τον πλούτο από τις φυσικές πηγές της σε όλους τους πολίτες της και έτσι να θέλουν και οι Ουκρανοί να είναι κοντά στη Ρωσία κι όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (όπου σίγουρα ζούσαμε και ζούμε σχετικά καλύτερα από τον περισσότερο κόσμο).
Βέβαια η Αμερική και η Γερμανία επιχείρησαν, πήραν με το μέρος τους δυσαρεστημένο κόσμο, έριξαν αρκετό χρήμα στην Ουκρανία και ακόμα και στον β΄ παγκόσμιο υπήρχαν τάγματα εθελοντών Ουκρανών που πολέμησαν με τους Ναζί. Πιθανώς φταίνε οι κολεκτίβες και η φτωχοποίηση μέχρι πείνας.
Το διαίρειν και βασίλευε (Αγγλική πολιτική) να χωρίσουν Σλάβικους πληθυσμούς, όπως έγινε και στη Γιουγκοσλαβία (ο Πάππας προσπάθησε να αποκτήσει πιστούς και στην Ουκρανία ενώ ήταν ακόμα Σοβιετική δημοκρατία, δεχόμενος τον Ορθόδοξο τρόπο λειτουργίας αρκεί να τον δέχονται αυτόν αρχηγό της εκκλησίας και όχι τον Πατριάρχη της Μόσχας)
Εξαιρετική δουλειά! Μπράβο!
Να σημειώσω μόνο ότι πράγματι η πρώτη ήττα των Ρος από του Μογγόλους πραγματοποιήθηκε από τους Ορχόνς του Τσεγγίς Χαν Σουμποτάϊ και Τσεπέ Νογιόν στις όχθες του Δνείπερου, κατά την επιστροφή τους από την καταδίωξη του Σάχη της τουρκομουσουλμανικής Χορεσμίας Μοχάμεντ.
Η Χρυσή Ορδή ιδρύθηκε πολύ αργότερα από τον Μπακού, εγγονό του Τεμουτζίν από τον πρωτότοκό του Γιουτσί. Αυτός ήταν που μαζί με τον Σουμποτάϊ και ακολουθώντας εντολές του διαδόχου του Τσεγκίς Χαν Ογκοτάϊ έφτασε μέχρι την Αυστρία.
Για περισσότερες πληροφορίες ως προς το μόνιμο σύμπλεγμα φοβίας περικύκλωσης αλλά και της άσβεστης δίψας για εδαφική επέκταση τόσο της Τσαρικής όσο και της Σοβιετικής Ρωσίας, τα οποία αναπαράγονται τώρα από το καθεστώς Πούτιν, υπάρχουν τα σχετικά κεφάλαια του εξαιρετικού βιβλίου του Henry Kissinger "Diplomacy" του 1994.
😛
Είχαν φτάσει στο 1200-1215 περίπου ναι.
Και η Χωρεσμία εξαφανίστηκε από προσώπου γης βέβαια.
psifos