شرح اوضاع - وزارت امور خارجه

Day 4,326, 13:58 Published in Iran Armenia by mohammadh77

سلام خدمت همه دوستان و شهروندان ایران مجازی
مدتی نبودم و دلم براتون تنگ شده بود، میدونم که خیلیانونم همین حس رو داشتین مخصوصا اون دوستانی که هنوز و بعد چندین ماه دارن عقده گشایی گذشته رو میکنن
مشکل اینه من هر وقت که اکتیو هستم توی دولت ام و بر خلاف یه عده که شان و اهمیت جایگاهشون رو وقتی به این درجه میرسن نمیدونن، من به شخصه نه وقت و نه علاقه ای دارم تا با اینجور کل کل ها و حواشی کار دولتها و وظیفه اصلی اونها که کشورداری به نحو احسن هست رو به حاشیه ببرم؛ اما نگران نباشین ایشالا آخرین این دوره برای تکمیل آرشیو بعد از آخرین مقاله ام -که بیشتر از 200 روز ازش میگذره- هم که شده باید یکسری ناگفته ها رو بیان کنم و به تبعش از خجالت یه سری از دوستان هم درمیام
بهرحال فعلا موضوع بحث چیز دیگست و در این مقاله از جانب دولت به شرح وضعیت اتحاد ها و بررسی شرایط فعلی کشور میپردازم؛ اینبار اما نه آنچنان از جنبه نظامی بلکه بیشتر از دید دیپلماسی
حالا اگر عمر و انگیزه ای باقی باشه قصد دارم به مرور مقالاتی هم بزنم که در اون به بررسی چگونگی شکل گیری امپراتوری اقتصادی ایران در چندسال گذشته و نحوه فروپاشیش اشاره میکنم؛ در اونجا به تفصیل به روابط و تاثیرات متقابل ایران و اتحاد های عضوش ( لتو، اوریون و آستریا) خواهیم پرداخت و متوجه خواهید شد که ظهور ایران به عنوان قدرتی جدید نه در عرض یک روز و یک شب بلکه حاصل یک برنامه ریزی مدون بلند مدت بوده و همچنین شرایط برون رفت از وضع فعلی و آلترناتیو های اون رو بررسی می کنیم. اما در این مقاله صرفا گریز کوتاهی به وضعیت و رخدادهای چند وقت اخیر دنیا میزنیم و بزودی هم یک نظر سنجی مهم داریم. پس با ما همراه باشید.



همانطور که آرش عزیز در مقالات پیشینش اعلام کرده بود، تمرکز اصلی این دولت بر روی مبحث دیپلماسی و روابط بین الملل قرار گرفت که البته با نگاهی به شرایط ژئوپلیتیک منطقه و اتحاد، چنین هدف گذاری هم دور از ذهن نبود
وقتی که در یک بازه ی دو ساله ساید مقابل به قدرت نظامی عجیبی دست پیدا کرده که میتونه تمام کشورهای این ساید رو نه تنها از کلونی هاشون کیک بکنه بلکه حتی قوی ترین اونها رو هم در خاک خودشون حذف کنه، این یعنی عملا هر برنامه ریزی صرفا نظامی محکوم به شکسته و باید با سعه صدر و آینده نگری شرایطی رو رقم بزنیم که به مرور بر دشمن فائق بیایم. مشکل عمده کار اما در بی انگیزگی و رخوت شدیدی نهفته هست که همونطور که در جریان هستید مدتهاست گیربان گیر آستریا شده. و به همین جهت هم بود که من هم بعد از مدتها از وزارت دفاع به وزارت خارجه اومدم تا به کمک تیم مجرب روی کار بتونیم اتحادی که مدتهاست زمین خورده رو کم کم بلند کنیم و به تبعش خودمون هم از این شرایط بیرون بیایم. دیپلماسی و کار های مرتبط به اون موضوعی هست که کمتر از دید عوام قابل رویت هستش چون که از یک طرف مثل مسائل جنگی ملمموس نیست و از طرف دیگه هم بازدهی کوتاه مدت نداره؛ پس اگر کسی احساس کرد که دولت در این ماه در سیاست های کلیش کار خاصی نکرده من بهش خرده ای نمی گیرم، هر چند تلاش های وزارت دفاع و وزارت آموزش قابل چشم پوشی نیست
وضعیت فعلی که این ساید در اون قرار داره از مدتها پیش قابل پیش بینی بود؛ دوستانی که از یکی دو سال گذشته در جلسات اتحاد حضور داشتند میتونند به این مهم شهادت بدند که تقریبا در تمامی این جلسات، مساله قدرت گیری ساید مقابل و راه های مقابله با اون ارائه می شد اما اکثر کشورهای متحد درون و بیرون آستریا که در سایه ی امنیت ایجاد شده توسط اندک اعضای فعال اتحاد، مدتها از عرصه جنگ به دور و خرامان به فارم در جنگ های تمرینی خود مشغول بودند، این صحبت ها رو نادیده گرفته و به هشدار های داده شده بی توجه ای میکردند. کم کم کار به جایی رسید که کشور های فعال اتحاد هم از اینکه خودشون رو صرفا در حد نگبهان و سپر کشورهای دیگه میدیدند دل آزرده و سست شدند. از طرف دیگه، 5-6 سال سلطه همه جانبه آستریا به دنیا و یکه تازی بی رقیب اونها چه در عرصه نظامی برای رویارویی با دشمن و چه در عرصه دیپلماسی برای حفظ هم پیمانان خود، باعث شده بود فضای کلی اتحاد هم به سمت بی انگیزگی برای ادامه کار میل کنه چون عملا دستاوردی دیگه ای نبود که آستریا بخواد بهش برسه. نهایتا تجمیع همه این موارد باعث شد تا آنچه که منتظرش بودیم بلاخره اتفقاق بیوفته! البته آپدیت های ادمین برای بالانس بازی مثل حذف کمبت اردر، محدود کردن قدرت ام پی پی ها و از همه مهمتر ظهور لجندها، بر سرعت گرفتن این ماجرا بی تاثیر نبود.
هر چند از دید من این اتفاق یک تلنگر الزامی و مفید برای اتحادی بود که باید مدتها پیش این تلنگر بهش میخورد؛ این مساله رو من چند ماه پیش هم در ارتباط با یکی از متحدین که علت شکست های ساید ما رو فقط پول میدونست بیان کردم و بهش گفتم که مشکل اصلی اتحاد در حال حاضر نه پول و نه قدرت نظامی بلکه بی انگیزگی خودمون هستش 🙂
اما دشمن زیرک و در راس اون کرواتها همواره باهوش تر از این بودند که یک جهانی تمام عیار رو وقتی شروع کنند که به برد حتمی خودشون باور ندارند و به یاد هم دارید که تا مدتها کرواسی از رویارویی با صرب و رومانی خودداری میکرد و سایر متحدینش همانند ترکیه نیز خودشون رو از قراردادن در شرایطی که حتی درصدی منجر به جنگ بشه دور میکردند چون اون ساید نه تنها نمیخواست با شکست احتمالی روحیه مضاعف سربازان و هم پیمانان خودش رو خراب کنه بلکه اون انگیزه و تلنگری که آستریا از قدرت گیری حریف و از دست دادن حکمرانی خودش بهش تزریق میشد و به اون نیاز داشت رو هم ازش دریغ کرد تا زمانی که در یک موقعیت مناسب بتونه تیر خلاص رو بر پیکره بی جان اتحاد بزنه. حیف و صد حیف که این جنگ جهانی در خاک ما جرقه خورد و باعث اتفاقات ناخوشایند داخلی شد که البته با هوشیاری (تقریبا) جمعی خطرش برای مدتی از سر ما رفع شد ولی خب جنگی که آغاز شده بود نهایتا در یک برهه سه ماهه منجر به حذف کامل اتحاد آستریا و هم پیمانانش من جمله هایدرا شد


از ماه پیش که اتحاد عملا در بدترین وضعیت خودش در 7 سال گذشته قرار داشت، احساس نیاز به حضور اعضای فعال بیش از پیش احساس شد. پس در گام نخست با تغییر دبیر کل اتحاد و تیم روی کار، خونی تازه به رگهای اتحاد جریان پیدا کرد. همچنین یکی از پلن های خوبی که در جلسات این ماه توسط ایران مطرح شد و بعد هم در دستور کار قرار گرفت در واقع یک برنامه بلند مدت هست که طی اون در مرحله اول با برگزاری انقلاب و جنگ های مستقیم، کشورهای تحت حمله یا اشغال موقعیت آزادی رو پیدا میکنند. در ادامه با استفاده از حمله هوایی به خاک متحدان پرواز میکنند و با باز کردن جنگ تمرینی، نه تنها از نعمت فارمینگ بهره می‌برند بلکه با بکارگیری همون ترفندی که اولین بار در جنگ ایران رونمایی شد یعنی تعویض مداوم مناطق و کاور کردن همدیگر، از حمله محتمل دشمن جلوگیری میکنند. در این پلن با امتناع از جنگ بی نتیجه رو در رو و عدم استفاده از پلن های هجومی سعی خواهد شد تا در یک بازه چندین ماهه با همکاری متقابل بین کشورها به بازسازی نیروی نظامی یکدیگر پرداخته و کم کم به بازپسگیری کلونی ها مشغول شده و در قدم آخر مستقیما به خاک دشمن یورش برده بشه که بنظرم یک برنامه مدون و منطقی هستش
در این ماه و در قدم های اولیه پلن فوق، با اجماع کلی و تصمیم اچ کیو اتحاد اولین استرایک مشترک نظامی در منطقه بالکان با مشارکت همه جانبه کشور های درگیر در اونجا چه از آستریا و چه هایدرا صورت پذیرفت. این منطقه که به طور کامل در اختیار کد و آندس بود، تا حد قابل قبولی بازپس گرفته شد و کشور های اصلی این ساید تونستند به روی نقشه بیاند و با تکنیک فوق الذکر، حملات دشمن رو دفع و به پیشروی ادامه بدهند
از طرف مقابل، کشور های دشمن که در این مدت به تمامی کلونی ها و کور آستریا لشکر کشیده بودند، با بالا رفتن دترمینیشن و نیز مشاهده هماهنگی بیشتر شکل گرفته بین کشور های این ساید، احساس خطر کرده و کم کم در حال ترک مناطق غیر مهم هستند. ایران هم بی بهره از این ماجرا نبوده و مجارستان که خود رو ناتوان در برابر کنترل همزمان ایران و پرو و سایر کلونی هاش میدید، به محض مشاهده شات انقلاب ایران هنگامی که پرویی ها در حال پوش دادن انقلاب خود بودند، از یونان خواست تا با زدن به مازندران مانع آزادی اون بشه و خودش منطقه رو ترک کرد تا بتونه نیروهای خودش رو بر روی مناطق مهمتر متمرکز کنه.
همچنین اعضای کد/اندس هر جایی که احساس کنند اگر وانهادن کشوری به حال خودش ممکن هست باعث بشه تا بعدا مورد حمله قرار بگیرند یا اینکه نتونند از پس انقلاب های همزمان بر بیاند، پیشنهاد نپ رسمی رو به طرف مقابل ارائه می دهند. همونطور که این کار رو در کشورهایی مثل فرانسه و پرتغال کردند، این بار نوبت ایران بود تا با مواجه یک نپ تحمیلی از این قاعده مستثنی نمونه.
حدودا نیمه اول این دوره بود که یونانی ها طی تماسی با ایران خواستار برقراری صلح شدند. بعد از انجام چندین روز مذاکره و بررسی زوایا چه در درون کابینه دولت چه در نامه شورای امنیت، اکثرا متفق القول شدند که این پیشنهاد رو رد کنند. دلایلش هم تقریبا واضح بود؛ در چنین شرایطی که متحدین اصلی ما در حال آزادسازی خودبودند، پیشنهاد نپ یونان که صراحتا اذعان داشت اون رو صرفا برای آسودگی خاطر از این سمت و آوردن فشار حداکثری بر رومانی و صرب اراثه داده، مصداق بارز پشت کردن به متحدین مون بود و همچنین چیزی که ما در ازای این پشت کردن به متحدین میگرفتیم آنچنان ارزشمند نبود (یک جنگ تمرینی تحمیلی و داشتن چندین منطقه). اما این پایان ماجرا نبود و کار به اینجا ختم نشد! طی چندین روز گذشته با تغییر اوضاع اتحاد و برداشته شدن فشار اصلی از روی متحدین ما، یونان که خطر رو بیش از پیش احساس میکرد به نمایندگی از سایر کشورهای درون ایران مجددا به پای میز مذاکره اومده و اینبار شرایط با نظر ما در حال پیشروی هست و در طی این رایزنی ها نیز اتحاد همواره در جریان کار قرار داره و کار ها با هماهنگی اچ کیو پیش میره تا خللی در برنامه های کلی اتحاد پیش نیاد کما اینکه اتحاد نه تنها از تصمیمات ما حمایت میکنه بلکه با تاکید بر درک وضعیتی که ایران در اون قرار داره به سرعت به دنبال راهی هست تا چه از طریق نظامی چه سیاسی به ما کمک کنه زودتر به شرایط خوب قبلی برگردیم

در نهایت جا داره تشکر کنم از همه دوستانی که با درایت و آینده نگری شون به تصمیمات دولت احترام گذاشتند. انشاالله با رویه فعلی بزودی حامل خبر های خوبی خواهیم بود که از طرق مناسب اون ها رو به سمع حضور شما شهروندان عزیز میرسونیم تا هر چه بیشتر این تامل بین دولت و مردم شکل بگیره که نتیجه اش قطعا به نفع کلی کشور و حرکت در راستای منافع ملی منجر خواهد شد
مطمئن هستم همه شما واقف به اهمیت موضوع هستید و درک می کنید که چنین اقداماتی نیاز به بررسی همه جانبه موضوع و تامل و تفکر داره و اقدامات کوته فکرانه در مقوله کشورداری که عمدتا ناشی از کم تجربگی یا به سودای نام و شهرت صورت میگیره، بیش از اینکه به سود کشور باشه، ضربات جبران ناپذیری رو به اون وارد میکنه کما اینکه تابحال هم از این موارد کم ضربه نخوردیم

کلام آخر اینکه شک ندارم فارغ از اینکه چه کسی روی کار هست، ایران مجددا راه درست خودش رو در مقابل چالش های پیشرو پیدا خواهد کرد و روزهای سربلندی دور از ذهن نیست

ممنون از توجهتون
وزارت امور خارجه ایران مجازی
روز 4326