Περί "φασισμού" και άλλων θεμάτων...

Day 3,632, 01:25 Published in Greece Greece by Eleanor 82






Χθες, είχα τον ακόλουθο διάλογο στο πεδίο των φίλων μου:

Eleanor 82 wrote 9 hours ago
Μαθαίνω ότι συνελήφθη ο άνθρωπος που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Λ. Παπαδήμο.
Κάτι τέτοιοι δεν αξίζουν δικαστικής αντιμετώπισης, αλλά πρέπει να εκτελούνται επί τόπου, σαν λυσσασμένα σκυλιά που είναι.
Και ως προς τους βομβιστές, επαναφέρω την γνώμη που είχα εκφράσει σε παλιότερο άρθρο μου:
Πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εκ προθέσεως δυνητικά δολοφόνοι και να είναι επιτρεπτή χωρίς συνέπειες η άμεση θανάτωσή τους από κάθε αστυνομικό ή πολίτη.

BaKaRaS
Τόσο στην Ελλάδα όσο και γενικά στην Ευρώπη εξακολουθούμε να σεβόμαστε την ανθρώπινη ύπαρξη ακόμα και αυτών που παρανομούν. Όσο και αν προσπαθούν τα φασιστάκια να επιβάλουν κάτι απόψεις σαν τις παραπάνω


Τον Μπακαρά, δεν τον εκτιμώ απλά. Πραγματικά τον αγαπώ από τότε που ήμαστε μαζί στη Νέα Πορεία και με είχε βοηθήσει πολύ. Αλλά το λάθος πρέπει να επισημαίνεται όσο και αν αγαπούμε αυτόν που το κάνει, για να μην καθιερώνεται ως αλήθεια και διαιωνίζεται ως θέσφατο.

Θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικές/οί όταν χρησιμοποιούμε λέξεις φορτισμένες με ιστορικό και συγκινησιακό νόημα, όπως ο "φασισμός".
Όταν τις πετάμε έτσι απλά και συνθηματολογικά, πρώτον τις αποδυναμώνουμε και δεύτερον τις αποϊστορικοποιούμε.

Ο φασισμός και ο αδελφός του εθνικοσοσιαλισμός υπήρξαν πολιτικοϊδεολογικά κινήματα με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: Την δια της βίας επιβολή μιας και μόνης κατεύθυνσης για την διαχείριση και την διακυβέρνηση του Κράτους' και την εγκατάσταση του τελευταίου ως απόλυτα κυρίαρχης οντότητας απέναντι στους κατοίκους του που έτσι εξέπιπταν από την ιδιότητα του πολίτη σε εκείνη του απλού υπηκόου.
Στην πραγματικότητα γεννήθηκαν από την ίδια μήτρα γενικής αμφισβήτησης της αστικής Δημοκρατίας που είχε παράξει νωρίτερα τα κινήματα του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, τα οποία είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά σε ότι αφορά τις μεθόδους πολιτικής έκφρασης και προτιμώμενων διαδικασιών για την εγκατάστασή τους πάνω στην κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο πρώτος διδάξας τον φασισμό, ο Μπενίτο Μουσολίνι, είχε ανδρωθεί πολιτικά ως δραστήριο μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια δε της εξορίας του στην Ελβετία είχε κερδίσει την εκτίμηση του επίσης εξόριστου εκεί Βλαδίμηρου Ίλιτς Λένιν, ο οποίος είχε γράψει ότι τον θεωρούσε ως τον κατάλληλο και ιδανικό άνθρωπο για την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού στην Ιταλία. Ο δε Αδόλφος Χίτλερ, ο μαθητής του Μουσολίνι, δεν επέλεξε τυχαία το όνομα "εθνικο-σοσιαλισμός" - Nationalsozialismus - για το κίνημά του. Σηματοδοτούσε την ίδια αντίληψη των πολιτικών πραγμάτων και την ίδια νοοτροπία βίαιης επιβολής επάνω στους πολίτες και την κοινωνία. Απλά, αντικαθιστούσε την ιδέα της ταξικής επικυριαρχίας με εκείνη της εθνικής - ρατσιστικής.

Είναι η ίδια νοοτροπία που διακατέχει τους τωρινούς τρομοκράτες και μπαχαλάκηδες, εκείνους που χωρίς δισταγμό επιχειρούν να σκοτώσουν με όπλα ή να κάψουν ζωντανούς με βόμβες Μολότωφ όσους θεωρούν ως αντιπάλους τους.
Και αποτελεί στοιχειώδη αμυντική αντίδραση μιας οργανωμένης Πολιτείας, η αντιμετώπισή τους ως αυτό που είναι: κοινούς εν δυνάμει δολοφόνους, λυσσασμένα σκυλιά, που πρέπει να τρομοκρατούνται αντί να τους επιτρέπεται να τρομοκρατούν.



😛