انتخاب بی رنگ - اهداف پر رنگ

Day 560, 14:10 • Published in Iran Iran • by Mihan_Parast

درود بر آریا و آریایی
همیشه آرزو میکردم بهترین کاندید رئیس جمهور بشه، همیشه سعی کردم از حاشیه های انتخابات ریاست جمهوری دور باشم، این بار خودم در کانون این حاشیه ها قرار گرفتم و یکی از کاندید ها هستم.
خوب اول از همه یه شرح حالی از خودم و زندگی اصلیم میدهم بعد هم میرم سراغ شرح حال زندگی مجازیم.
مهران هستم، 21سال سن دارم و از بچه های آریاشهر تهران هستم. دانشجوی رشته کامپیوتر نرم افزار در دانشگاه آزاد اسلامی قزوین –باراجین.
زندگی مجازیم به 12 تیر سال 87 برمیگرده، یعنی روز 228 بازی. به وسیله یکی از دوستان شبگردیم به این دنیای مجازی راهنمائی شدم. در دوره بزرگ مولتی ایریپابلیک ( حمید ) وارد بازی شدم، واسه همین از همون روز از مولتی متنفر شدم. خدارو شکر تا الان هم وسوسه نشدم و پروندم پاک پاکه.
از جمله سابقه های اجرائیم در دنیای مجازی:
-عضو تیم وزارت اطلاعات به مدیریت آیدین
- یکی از سه عضو هیئت رئیسه اولین اتحادیه کارمندی
- چهار حضور پیاپی و با بیشترین رای ها در مجلس ایران
- ریاست حزب فریدام در چین ( با حمایت پژمان)
- دو دوره حضور در مجلس چین
- معاون ریاست جمهوری چین (Mimihitam)
- عضو گروه پشتیبانی و پاسخگوئی به سوالات دوستان تازه وارد
فکر کنم سوابق اجرائیم تمام شد.

و اما اهداف و برنامه ها:
اینجا مطمئینم رای های من میریزه، چون هدف اصلی من مقابله با باند بازی ها و عوام فریبی هاست، دروغ هائی که گفته میشه و پولهائی که به اسم پیشرفت خورده میشه. کابینه هیئت دولت از میون دوستانی انتخاب شده که سابق اجرائی درخشانی در بخش های مخصوص به خود رو دارا هستند. مهمترین فاکتور این عزیزان این هست که منافع ملی رو به منافع حزبی و شخصی ترجیح میدهند. نکته جالب این خواهد بود که کابینه متشکل از تمام افراد با صلاحیت از تمامی حزبهای معتبر ایران هست چون فقط از این طریق میشه حرف و حدیث پیرامون باند بازی را پایان داد.

در رابطه با وزیر امور خارجه، چند گزینه هست که من باهاشون صحبت کردم و این دوستان اعلام آمادگی کردند، اسم هارو نمیارم چون نمیخواهم برداشت منفی بشه. سیاست خارجه ما مثل همیشه بوده و هست، ارتباط بیش از پیش قویتر با اعضای پیس و کنترل وضع سیاسی جهان از طریق همکاریهای اعضا.
موازی با وزیر امور خارجه، وزیر اطلاعات خیلی مهم هست، چون از این طریق میشه به اهداف دشمن پی برد و از طریق این نهاد میشه با کارشکنی های سیاسی وضع و جو اقتصادی و سیاسی جبهه دشمن رو مختل کرد. بهترین دفاع حمله هست، حمله غافلگیر کنند از نوع سر بریدن با پنبه.

زمانی ما میتونیم به قطب بزرگتری تبدیل بشیم که جمعیت کشور بیشتر بشه، تو جنگ ها ثابت شده کشوری پیروز خواهد بود که جمعیت بیشتری داشته باشد و بارها دیدیم که جمعیت زیاد بر مارشال زیاد پیروز شده. بنابراین یکی از وزیرهای مهم کشور، وزیر رفاه خواهد بود که هم بتونه عضو بگیره و هم اعضا رو در ادامه زندگی تو دنیای مجازی بیشتر راقب کنه. یعنی از طریق کمک های مستقیم و یا غیر مستقیم این دنیا رو برای افراد جدید جذابتر کنه. در اینجا هم چند نفر این قدرت رو دارند و باهاشون صحبت کردم.

و اما وزیر جنگ، یکی از 3رکن مهم یک دولت، وزیر جنگ الزاما نباید یک مارشال باشه، وزیر جنگ باید کسی باشه که بتونه استراتژیک های قوی رو پیشبینی کنه و اونها رو تبیین کنه، باید بتونه گروهان ها و گردان هارو خیلی منظم به خط مقدم ببره و ازشون به نسبت زمان بهترین بهره رو ببره، ضمنا چون تو این قسمت گلد و امتیاز زیادی خوابیده حساسیت رو بیشتر کرده. تعدادی از فرمانده های با تجربه نظامی رو در نظر گرفتم و مشغول انتخاب یکی از این چند نفر هستم.

خوب ، وزیر اقتصاد چی شد؟ یادم رفت؟ نه یادم نرفته، دولت من وزیر اقتصاد به معنائی که همه در ذهن دارند نخواهد داشت، علتش هم اینکه بیشتر قدرت قانون گذاری در دست مجلسه، بنابراین وزیر اقتصاد نمیتونه تمام کارها و تصمیماتش رو به صورت مستقیم اعمال کنه و باید با دوستان در نهاد قانون گذاری مشورت کنه و نظر اونهارو جلب کنه. وزیر اقتصاد من فردی هست که علاوه بر داشتن نظریه های موثر اقتصادی ، هماهنگی خوبی با مجلس داشته باشه و در واقع اکثریت مجلس با ایشون همراه باشند. یه سری گزینه ها رو انتخاب کردم و در حال جذب نظرشون جهت همکاری هستم. باز هم میگم، وزیر اقتصاد نه من و نه هیچ دولت دیگه ای نمیتونه به صورت مستقیم تاثیر چشمگیری تو وضعیت داشته باشه، چون باید تمام مراحل اقتصادی از کانال های مجلس رد بشه که خودش کلی وقت میبره .

در اینجا باید به یه سری موارد اشاره کنم، در تمامی دوره های حضورم در مجلس ایران همیشه و همیشه از روز اول تا روز آخر حضور پویایی داشتم و از افتخارات من و چندی از دوستان هم دوره این هست که در دوره ای که همه تشنه جنگ بودند و استعفا های پیاپی به سمت مجلس جاری بود، فقط 7الی 8 نفر از اعضا اون دوره تونستیم عطش جنگ رو با خدمت به مردم رفع کنیم و تا آخرین روز بر صندلی مجلس بنشینیم.
خیلی ها فکر میکنند من چون از بچه های قدیمی حزب سبز هستم، با بچه های حزبم به نرمی برخورد میکنم و با بقیه به سختی، اما نه من همیشه طرف حق رو گرفتم، حتی با آتیلا که در دوره ای رئیس حزب سبز و رئیس جمهور بود بر سر بعضی مسائل بحث و مجادله کردم ( سندم هم آرشیو مجلس در فروم هست) که برخی از این بحث ها به دعوا کشیده شد ( البته هر دومون فقط برای پیشرفت ایران بر نظرمون پافشاری میکردیم و سعی بر قانع کردن دیگیری داشتیم). وقتی با دوستان هم حزبیم سر بعضی مسائل نتونم عقب بکشم، دوستان در دیگر حزب ها جای خودشون رو دارند.
باز یکی از افتخارات من اینکه تونستم رنک ژنرالی رو تقریبا با هزینه خودم بدست بیارم و هیچ وقت برای رنک و گلد به کسی اجازه ندادم من رو زیر سوال ببره. تقریبا میگم چون دوبار به خاطر دفاع از کشور مجبور شدم کمک دولت رو قبول کنم و از مرز کشور حراست کنم.
با توجه به 3 نکته ای که بالا ذکر کردم، هیچکدوم از دوستان که در زمان خودشون بر صندلی قدرت تکیه زده بودند نمیتونند به من بگند که از صدقه سر اونها به جائی رسیدم و به همین دلیل باید در جهت منافع اونها عمل کنم.

به امید پیروزی برترین کاندید در انتخابات ریاست جمهوری