Εξωγήινη Ζωή

Day 2,015, 18:55 • Published in Greece Poland • by Euphkevanos

Το παρόν άρθρο το εμπνεύστηκα από την ομόθεμη τετραλογία άρθρών του Johnoagrios(3914721), όπου οι πρώτοι παράγραφοι μπήκαν σε σχόλιο στο τέταρτο άρθρο http://www.erepublik.com/gr/article/-part-3-1-2266307/1/20.

Θα συμφωνήσω με τις θεωρήσεις των AlehandroChan και SaluteDePlatane (στα σχόλια τους στο πρώτο άρθρο) ότι α) ο μεγάλος αριθμός κόσμων δεν σημαίνει αύξηση πιθανοτήτων και β) ο αλγόριθμος Drake είναι χρήσιμός για διαλογισμό και όχι για υπολογισμό, αντίστοιχα.

α) η πιθανότητα είναι ένας μαθηματικός όρος για το πιο είναι το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι, και υπολογίζεται με βάση τον μηχανισμό ένος συστήματος γεγονότων. Χωρίς την γνώση του μηχανισμού δεν είναι δυνατον να υπολογιστεί πιθανότητα γιατί δεν υπάρχει κάτι για να υπολογισθεί (ποιο το μέγεθος ή η φωτεινότητα του τίποτα). Άρα πρέπει πρώτα να βρούμε το μηχανισμό και μετά να ψάχνουμε για πιθανότητες, αλλιώς μάλλον ενδιαφερόμαστε για την συναισθηματική εμπειρία της ονειροπόλησης παρά για την λογική αλήθεια.

β) με παρεμφερή τρόπο η εξίσωση Drake υπολογίζει εκείνο που θέλει να υπολογίσει εκείνος που βάζει του αριθμούς; ανάλογα τα κέφια σου (αν είσαι χαρούμενος ή στεναχωρημένος) βάζεις ανάλογα αριθμό και παίρνεις το αποτέλεσμα που θέλεις; δηλαδή τα αποτελέσματα της ισχύουν μέσα στο φαντασιακό του χρήστη; και αυτό επειδη υπάρχουν μεταβλητές που δεν υποστηρίζονται από τεκμηριωμένο μηχανισμό λειτουργίας.


Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει για εξωγήινη ζωή, ούτε έχει ανακαλυφθεί κάποιος μηχανισμός για την δημιουργία ζωής από μη-ζωή (δεν υπάρχει επιτυχές πείραμα). Και η ζωή που δημιουργείται από την συνουσία ενός ανδρόγυνου είναι τυχαία, αλλά ανήκει στην κατηγορία δημιουργία ζωής από ζωή.

Το βακτήριο που έχει αρσενικό αντί φώσφορου και αυτό έχει ανθρακική αλυσίδα; το αρσενικό παίρνει μέρος (βοηθάει) σε βιολογικές διεργασίες ή απλά το κουβαλάει υπό μια μορφή απομόνωσης. Από όλα τα στοιχεία ο C μπορεί να σχηματίσει τις πιο πολύπλοκες δομές, με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο στοιχείο, το πυρίτιο; άρα αν μιλάμε για νοήμων ζωή τότε μιλάμε για C, αλλιώς το πολύ, ίσως, μέχρι βακτήριο. Άρα η ζωή θα βρίσκεται σε πλανήτες σαν την Γη και σε θέση όπως η Γη.

Το μόνο που έχω ακουσει ότι έχουν βρει είναι μεθάνιο (που είναι κάτι που παράγουν και οι μικροοργανισμοί) και ίχνη που παρομοιάζουν με ίχνη από την κίνηση μικροοργανισμών; και τα δύο φαινόμενα μπορούν να δημιουργηθούν χωρίς την ύπαρξη ζωής.

Ένας πλανήτης για να φιλοξενεί ζωή θα πρέπει να έχει υγρασία και θερμότητα; αν φύγει κοντά από πηγή θερμότητας θα παγώσει; δορυφόροι του Δία που έχουν αρκετή θερμότητα οφείλεται στην βαρύτητα του Δία και τις τριβές που δημιουργεί στα δομικά τους στοιχεία. Ίσως να υπάρχει η πιθανότητα να δημιουργείται θερμότητα στο εσωτερικό του πλανήτη υπό συνθήκες, αλλά ένας πλανήτης που δεν θα είναι πολύ μεγάλος ώστε η βαρύτητα του να κάνει κακό στην ζωή, το σωστό εύρος θερμοκρασίας θα επικρατήσει για μικρή χρονική περίοδο και δεν θα βοηθήσει στην ανάπτυξή της.

Σχετικά με την λεγόμενη μαύρη τρύπα, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο; αυτό που υπάρχει είναι το μαύρος νάνος ή σώμα. Όπως έχουμε τις διάφορες διαβαθμίσεις στο μέγεθος και το χρώμα των αστεριών (το μικρό αστέρι έχει κοκκινωπό χρωματισμό, όταν είναι μεγαλύτερο βγάζει κιτρινωπό, μετά πρασινωπό και τέλος ιώδες), έτσι υπάρχουν και οι αντίστοιχες διαβαθμίσεις στο απομεινάρι του αστεριού που έχει "πεθάνει", λευκός νάνος όταν η βαρύτητα του δεν απορροφάει το φως και μαύρος νάνος όταν την απορροφάει (ο αστέρας νετρονίων θα πρέπει να τον θεωρούμε ως λευκό νάνο)(δείτε εδώ http://www.staparaskinia.gr/2013/04/blog-post_468.html#.UaVHq0p0n80). Το έχουν πεθάνει είναι σχετικό γιατί μπορεί να μην παράγουν αρκετή θερμότητα και φωτεινότητα αλλά ακόμα είναι στην ενεργό δράση όσον αφορά την βαρυτική επίδραση.

Πάντως η περίπτωση της Γης παρουσιάζει πολύ βολικά χαρακτηριστικά για την ανάπτυξη ζωής, σε σχέση με τις απόψεις ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ζωή και σε πιο δυσοίωνες συνθήκες, άριστο μέγεθος για να διατηρείται η ατμόσφαιρα και γενικά η υγρασία, χωρίς τις υπερβολές που θα εμπόδιζαν την λειτουργία της; θέρμανση από ένα αστέρι μεσαίας κατηγορίας για μια συνεχή και ομαλή θέρμανση, και επαρκή προστασία από την κοσμική ακτινοβολία; μεγάλο πυρήνα για ένα δυνατό μαγνητικό πεδίο για προστασία από τον Ήλιο αυτή την φορα; έναν μεγάλο δορυφόρο για σταθερότητα στην περιστροφή και έτσι ήπια καιρικά φαινόμενα; η κλίση του άξονα, ο ρυθμός περιστροφής και η απόκλιση της τροχιάς που καθορίζουν την εναλλαγή και διάρκεια ημέρας-νύχτας και εποχές, βοηθούν στις βιολογικές διεργασίες ενός οργανισμού και άρα στην επιβίωση του; το ότι η Γη βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πολύ μεγαλύτερα βαρυτικά πεδία από το δικό της την προστατεύει από μετεωρίτες που ξέρουμε τι κακό μπορούν να προκαλέσουν σε μία εγκατεστημένη μορφή ζωής, επίσης βοήθησε να καθαρίσει σύντομα το ηλιακό σύστημα από επικίνδυνα μετέωρα που είχαν σχηματισθεί από την γέννηση του; το ηλιακό σύστημα βρίσκεται σε περιφεριακή περιοχή του γαλαξία και ο γαλαξίας σε περιφερειακή περιοχή του γαλαξιακού σμήνους βοηθάει στο να είμαστε σε απόσταση ασφαλείας από τα πολύ μεγαλά αστέρια, τους θηριώδης μαύρους νάνους και πολύ περισσότερους κομήτες και μετεωρίτες που βρίσκονται στις πιο εσωτερικές περιοχές, από την άλλη είμαστε αρκετά κοντα σε αυτά τα βαρυτικά μεγαθήρια που κρατάνε το χωροχρονικό συνεχές αλλιώς μπορεί να γινόμασταν μαύρη ενέργεια. Είναι σαν να λέμε ότι η Γη αποτελεί το τέλειο ενδεχόμενο, αν μπορούσαμε να βελτιώσουμε τα χαρακτηριστικά της υπάρχει κάτι που να επιδέχεται βελτίωσης?

Μήπως αυτή η αρτιότητα δεν είναι αποτέλεσμα τυχαιότητας, γιατί το τυχαίο είναι ελαττωματικό (έχει και τα ελαττώματα του), αλλά αποτέλεσμα πρόνοιας ενός υπέρτατου όντος? Υπάρχει λόγος αυτό το Ον να επιθυμεί την ανάπτυξη ενός δεύτερου πολιτισμού σε κάποιον άλλο πλανήτη του σύμπαντος, ή μήπως όλο το σύμπαν υπολογίστηκε να δημιουργηθεί για να παρέχει έναν κατάλληλο κόσμο για την στέγαση των παιδιών του Όντος.