Ερεπάμπλικ ή Ερπετάμπλικ???

Day 1,723, 06:04 • Published in Greece Greece • by stroumfita4
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΚΑΤΆΛΗΠΤΟ ΚΕΊΜΕΝΟ.

Και κάπου εκεί με την οδοντόβουρτσα στο αριστερό χέρι, το μάτι μισόκλειστο, τη πιτζάμα να κρέμεται στο λαιμό και το δεξί χέρι στο λαπιτόπι έτοιμο να πατήσει work, ουρλιάζεις κοιτώντας το κενό “Hιεston, we have a problem!!”.

Πρώτο βήμα: συνειδητοποίηση (λένε οι ειδικοί). Είσαι άρρωστη. Τα δεύτερα βήματα δυσκολεύουν. Νιώθεις να έχεις βότσαλα στο στόμα και δεν είναι για να πεις το ρω του άρρωστη πιο καθαρά.

Συνεχίζεις να κοιτάς άχαρα το κενό, με τα σημαδια να περνάνε όλα ομπρός σου, σαν ενσταντανέ από ταινία. Η ύπαρξη σου να πολεμά την e-παρξη σου, εικόνα πιο σουρεάλ και από τον Γιωργάκη να δηλώνει αξιόπουστας! Όλες εκείνες οι φορές, που ανίκανη να αποχωριστείς το λαπιτόπι σου, είτε από οξεία πολυμορφική ακινησία, είτε επειδή προείχε να e-πάρχεις και να ικανοποιήσεις το e-γω σου, να e-πιδείξεις υπουργική αξιοπιστία, να αυξήσεις το rank και το strength σου, να τουμπανιάσεις ρε αδελφάκι μου, τι κι αν το πραγματικό σου strength βγάζει κεφτέδες από μύτη και αυτιά στα 20 μέτρα. Να αποδείξεις, εν τέλει, πόσο e-κανή είσαι (ποιος χέστηκε, και με το μπαρδόν), με κίνδυνο να είσαι η πρώτη γυναίκα με προστάτη. ΟΧΙ ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑ, ΜΗΠΩΣ ΘΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΗΡΑ? Πρώτο σημάδι detected!


Ακόμα και στις διακοπές σου στη Κέρκυρα, συνειδητοποιείς, πως είχες πάρει παραμάσχαλα το λαπιτόπι. Έπρεπε να βγάλεις άρθρο απολογισμού, έπρεπε να συντονίσεις γκοτζαμάν Υπουργείο ρε φιλαράκι , και μάλιστα με μπόλικη σάλτσα σοβαρότητας. Ξεχνώντας, πως η δική σου ζωή είναι αυτή, που χρειάζεται συντονισμό και έναν οδηγό ζωής, ένα ζευγάρι μυαλό και μάτια (σεημ σάιζζζζ) και ένα ανιχνευτή σημαδιών, ωστέ κάθε φορά, που η κατάσταση θα ξεφεύγει από το νορμάλε, να ακούγεται η φωνή της Βέρας Λάμπρου ‘ΕΙΙΙΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΊΙΙΙΙΙΔΙ. ΕΊΙΙΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΊΙΙΙΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΙΙΙΙΙ’. Δεύτερο σημάδι detected!


Τρίτο σημάδι: ‘Άγχος’. Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Είσαι στο Ποσείδι, κάνεις τις διακοπές σου και είσαι σε συνεχή επικοινωνία με τον ΄μέσα κόσμο’, ανησυχείς για την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος σου, ενώ πιο πριν έπαιζες ρακέτες σαν να μην υπήρχε αύριο, και εκεί που έπινες μπυρόνια, αναρωτιέσαι αν οι ενέργειες σου στο Υπουργείο Νέων θα σε βρουν απέναντι σε άλλους. Παράνοια. Μουρλένομαι ωρέ κόσμε?? ΓΟΥ ΤΟΥ ΦΟΥ!! Έχεις μπέρδέψει τις βούρτσες με τις γκλούτσες. Πραγματική με εικονική ζωή. Τα χεις κάνει κουβάρι, σαν τα μαλλιά σου μετά από 20 συνεχόμενες βουτιές. Άντε να τα ξεμπλέξεις. Άντε να επανέλθεις. Έχεις κρασάρει. Και με ριστάρτ το κακό δε γιάνεται. Ξάφνου, το κενό αρχίζει να σε αγριοκοιτάζει. ‘Πόσες φορές άργησες στα ραντεβού σου??’, σε ρωτά με επιθετικό ύφος. ΕΝΟΧΗ! Βρε, μπας και βλέπεις ένα απο κείνα τα όνειρα υπεραραγωγή? Χαζό κορίτσι, αφού δε το σηκώνεις το μπακάρντι. Και εκεί που είσαι έτοιμη να απολογηθείς, ακούγεται, σαν απο μηχανής θεός, η φωνή της μάνας σου «ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΕΙΣΑΙ???».

Χαζό κορίτσι! Άλλο έρεπαμπλικ και άλλο έρπεταμπλικ. Ένας μικρός αναγραμματισμός μπορεί να σε κάνει να μπουσουλάς..ΠΑΛΙ!


Πραγματικότητα καλεί Βίκυ. Λίγο πριν κουρδίσω το ρολόι μου, να δείχνει 5 ώρες μπροστά και αναλογιστώ τα 300 λεπτά χαμένου χρόνου κάθε μέρας, λίγο πριν μου βγουν τα μάτια από το πολύ το ιντερνέτιασμα, λίγο πριν πάθω καμιά αγκύλωση από το πολύ το τακ τακ τακ του πλΕκτρολογίου, λίγο πριν την απόλυτη παράλυση, λίγο πριν αρχίσω να κάνω μακροβούτια στο ερεπαμπλικ αντί στον Αρμενιστή, λέω να ελαττώσω τα κλικ και να συγχρονιστώ με τη πραγματικότητα.

‘ΕΙΣΑΙ ΆΡΡΩΣΤΗ, ΕΊΣΑΙ ΆΡΡΩΣΤΗ’, ‘ΑΡΡΩΣΤΆΚΙ’, ‘ΞΕΚΟΛΛΑ ΜΩΡΗ ΆΡΡΩΣΤΗ’ . Είναι οι 3 αγαπημένες μου φράσεις...πλέον. Τον τελευταίο καιρό, δε, έχουν γίνει πολύ σούπα, είναι ον δε ντεκς , μιας και όλοι οι φίλοι μου σαν σε συνεννόηση, μου τις κοτσάρουν 5-6 φορές τη μέρα.


Υ.Γ. : Παν μέτρον άριστον! (είπε η Υπερβολή στην e-περβολή)