Join the new world

Η ονομασία "ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ" έχει δοθεί σε επίλεκτες στρατιωτικές μονάδες ανά τους αιώνες, μέσα στην ελληνική στρατιωτική ιστορία.

Η ιστορία τριών τέτοιων μονάδων παρουσιάζεται συνοπτικά παρακάτω...

~ Ιερός Λόχος Θηβών ~



Ο Ιερός Λόχος των Θηβών ήταν μια από τις κορυφαίες πολεμικές μονάδες που έδρασαν στην Αρχαία Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 379 π.Χ. από τον Γοργίδα και τον απάρτιζαν 300 άνδρες στον αριθμό ,από τους πιο εξέχοντες νέους στα αθλητικά και ειδικά στην πάλη. Ήταν όλοι από αριστοκρατικές οικογένειες και ήταν διαλεγμένοι σε ζευγάρια επιστήθιων φίλων, για να κρατούν τις γραμμές του Λόχου αδιάσπαστες. Ήταν συνεχώς κάτω από εντατική εκπαίδευση και μονίμως υπό τα όπλα, με δημόσια δαπάνη. Πιθανολογείται πως υπήρχε και σε παλαιότερη εποχή και στη συνέχεια αναδιοργανώθηκε και απέκτησε μέγιστη φήμη υπό τον Πελοπίδα. Καταστράφηκε ολοκληρωτικά στη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.).Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Λόχος ιδρύθηκε από τον Γοργίδα, την εποχή που η Θήβα αποτίναξε τη σπαρτιατική κυριαρχία. Όμως ο Διόδωρος Σικελιώτης μαρτυρεί την ύπαρξη του Ιερού Λόχου το 424 π.Χ., κατά τη μάχη του Δηλίου.

Η ίδρυση μιας τέτοιας επίλεκτης μονάδας καλά εκπαιδευμένων στρατιωτών πρέπει να θεωρηθεί η ολοκλήρωση του δόγματος ότι ο πόλεμος είναι τέχνη η οποία αποκτάται με την εκπαίδευση.

Πριν τον Πελοπίδα, ο Ιερός Λόχος χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά στην πρώτη γραμμή της θηβαϊκής φάλαγγας, με αποτέλεσμα τη διασπορά των ανδρών του, ενώ ο Πελοπίδας ήταν ο πρώτος που τον χρησιμοποίησε ως αδιάσπαστη δύναμη.

Η πρώτη μάχη όπου ο Ιερός Λόχος του Πελοπίδα είχε σημαντική συμβολή ήταν αυτή στην Τεγύρα, όπου ανέκοψε μεγαλύτερη σπαρτιατική δύναμη.

Για τη μάχη των Λεύκτρων, επικρατεί η άποψη πως ο ρόλος του Ιερού Λόχου ήταν καθοριστικός στη διατάραξη της κυκλωτικής κίνησης που επιχείρησαν οι Σπαρτιάτες.

Για 35 χρόνια έμεινε αήττητος, μέχρι τη μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. όπου καταστράφηκε ολοσχερώς από το Μακεδονικό Ιππικό του Φίλιππου το οποίο διοικούσε ο Μέγας Αλέξανδρος. Κατά μια υπόθεση που έχει αμφισβητηθεί, ο Λέων της Χαιρώνειας είχε αναγερθεί προς τιμή του Ιερού Λόχου, στην περιοχή που είναι θαμμένοι οι νεκροί του.



~ Ιερός Λόχος 1821 ~

'Ηταν στρατιωτικό σώμα που συγκροτήθηκε στη Φωξάνη, πόλη στα όρια της Μολδαβίας με τη Βλαχία, στα μέσα Μαρτίου του 1821 από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, από εθελοντές σπουδαστές των ελληνικών παροικιών της Μολδοβλαχίας και της Οδησσού, κυρίως.




Ήταν η πρώτη οργανωμένη στρατιωτική μονάδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και του ελληνικού στρατού γενικότερα. Ο Υψηλάντης πίστευε πως οι νεαροί αυτοί θα μπορούσαν να αποτελέσουν την ψυχή του στρατού του. Γι’ αυτό τους ονομάτισε από το κλασικό όνομα του Ιερού Λόχου των Θηβών.
Οι άνδρες του Ιερού Λόχου ήταν πεζοί εφοδιασμένοι με καραμπίνες και ξιφολόγχες. Έφεραν στολές από μαύρο ύφασμα με τρίχρωμο εθνόσημο. Στο κάλυμμα της κεφαλής κάτω από το λοφίο υπήρχε η φράση Ελευθερία ή Θάνατος και το σήμα της νεκροκεφαλής με χιαστό σχήμα οστών σαν σύμβολο της νίκης πάνω στον θάνατο.
Η σημαία του Ιερού Λόχου ήταν τρίχρωμη, το κόκκινο συμβόλιζε τον πατριωτισμό, το λευκό την αδελφοσύνη και το μαύρο τη θυσία. Στη μία πλευρά της σημαίας αναγραφόταν το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ και υπήρχε η εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Στην άλλη πλευρά υπήρχε η εικόνα του Φοίνικα αναγεννόμενου από τις φλόγες και αναγραφόταν ΕΚ ΤΗΣ ΣΤΑΚΤΗΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙ.



Διοικητής του Ιερού Λόχου διορίστηκε ο Γεώργιος Καντακουζηνός – ο οποίος σύντομα παραμερίστηκε από τον Υψηλάντη - και υπασπιστής ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, συνιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας. Εκατόνταρχοι του Ιερού Λόχου ήταν ο Σπυρίδων Δρακούλης από την Ιθάκη, ο Κωνσταντινουπολίτης Δημήτριος Σούτσος, αδελφός του ποιητή Αλέξανδρου Σούτσου, ο Κεφαλλονίτης Λουκάς Βαλσαμάκης , ο Πελοποννήσιος Ανδρόνικος, ο Ρίζος από τα Ιωάννινα και ο Χιώτης Ιωάννης Κρόκιας.
Στην Φωξάνη, οι σπουδαστές που δεν είχαν καμιά στρατιωτική εμπειρία άρχισαν να γυμνάζονται και να εκπαιδεύονται στην χρήση των όπλων και της λόγχης.




~ Ιερός Λόχος Μέσης Ανατολής ~



Ήταν ελληνική στρατιωτική "μονάδα ειδικών δυνάμεων" που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμουτο 1942 στη Μέση Ανατολή, και αποτελείτο εξ ολοκλήρου από Έλληνες αξιωματικούς και των τριών όπλων, της τότε Βασιλικής Χωροφυλακής αλλά και από μαθητές της στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, κάτω από την εντολή του συνταγματάρχη Τσιγάντε.



Πολέμησε στο πλευρό της βρετανικής ταξιαρχίας SAS στην έρημο της Λιβύης και στο Αιγαίο, καθώς επίσης και με τις ελεύθερες γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Ζακ Φιλίπ Λεκλέρκ (Philippe Leclerc de Hauteclocque| στην Τυνησία. Στη συνέχεια υπό τον διοικητή της μεραρχίας των Νεοζηλανδών στρατηγό Φρέυμπεργκ και τέλος υπό τον Άγγλο ταξίαρχο Τόρυμπουλ διοικητή της βρετανικής ταξιαρχίας καταδρομών σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και απελευθέρωσης νήσων Αιγαίου. Αποσυγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 1945, ενώ απετέλεσε τον πρόδρομο των σύγχρονων ελληνικών ειδικών δυνάμεων.

Γενικά η δράση του Ιερού Λόχου ήταν κυρίως επιχειρήσεις καταδρομικές και εκκαθαριστικές με σημαντικά αξιόλογα αποτελέσματα, τόσο στη Β. Αφρική, όσο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.

Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η "ελεύθερη" ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες, σχεδόν το σύνολο των ελληνικών πολεμικών πλοίων γραμμής και των πολεμικών αεροπορικών μοιρών που είχαν καταφύγει ομοίως στην Αίγυπτο. Λόγω όμως του μεγάλου αριθμού των Ελλήνων αξιωματικών σε σύγκριση με τον αριθμό των απλών στρατιωτών, οδήγησε τον αντισμήναρχο της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας Γεώργιο Αλεξανδρή στην πρόταση της δημιουργίας μιας ξεχωριστής μονάδας στρατού από εθελοντές αξιωματικούς, με καθήκοντα απλού στρατιώτη. Αυτή η πρόταση εγκρίθηκε από το διοικητή της II Ελληνικής Ταξιαρχίας, τον Συνταγματάρχη του Πεζικού Αλκιβιάδη Μπουρδάρα. Κατά συνέπεια, την 6η Σεπτεμβρίου 1942 ιδρύθηκε ο Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων, υπό την προσωρινή διοίκηση του Επίλαρχου Αντωνίου Στεφανάκη στην Παλαιστίνη, με 143 εθελοντές κατώτερους αξιωματικούς όλων των όπλων και υπηρεσιών. Αρχικά, η μονάδα οργανώθηκε ως Λόχος Πολυβόλων και προορίστηκε για να συμπτυχθεί με την II Ελληνική Ταξιαρχία.



Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1942 αναλαμβάνει διοικητής της μονάδας ο Συνταγματάρχης Πεζικού Χριστόδουλος Τσιγάντες ο οποίος θα την μετονομάσει σε Ιερό Λόχο. Σε στενή συνεργασία με το διοικητή του 1ου Βρετανικού Συντάγματος Καταδρομών της SAS, τον Συνταγματάρχη Ντέιβιντ Στέρλινγκ (David Stirling), και με την έγκριση του ελληνικού Γενικού Επιτελείου, η μονάδα αυτή κινήθηκε προς τη βάση της SAS στο Καμπρίτ (Qabrit) στην Αίγυπτο για να αρχίσει την κατάρτισή της στο νέο ρόλο της.





Αν το βρήκατε ενδιαφέρον...



Για να παίρνω δύναμη να συνεχίζω



«Η ιστορία είναι θεματοφύλακας μεγάλων πράξεων, μάρτυρας του παρελθόντος, παράδειγμα και δάσκαλος για το παρόν και μεγάλος σύμβουλος για το μέλλον.»
Μιγκέλ Ντε Θερβάντες



«Όποιος την ιστορία του την ίδια δεν ξέρει, το πώς και το γιατί εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, στης αμάθειας το σκοτάδι μένει και ζει μονάχα απ' τη μια στην άλλη μέρα.»
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον Γκέτε