ρε μήπως τόν έχω μικρό...τόν Ιππόκαμπο ;

Day 1,581, 02:23 • Published in Greece Greece • by vanzel papado

Η αγάπη που εισπράττουν τα παιδιά από τους γονείς τους, αλλά κυρίως από τη μητέρα τους, είναι σημαντικότατος παράγοντας για την καλύτερη ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών αλλά και για την πνευματική και ψυχική τους ηρεμία, ενώ τα προστατεύει από την κατάθλιψη, όταν θα περάσουν στην εφηβεία και όταν θα ενηλικιωθούν.



Η μελέτη έγινε σε παιδάκια ηλικίας 3 με 6 ετών, και κατέδειξε ότι η αγάπη και η φροντίδα δεν αλλάζει μόνο τις καρδιές και τις απόψεις των παιδιών, αλλά και τους εγκεφάλους τους. Οι γονείς που συμμετείχαν μαζί με τα παιδιά τους, δεν απάντησαν απλά σε ένα ερωτηματολόγιο, αλλά εγκλείστηκαν (όλη η οικογένεια: γονείς και παιδιά) σε ένα εργαστήριο. Εκεί οι γονείς προσπαθούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά, να αντιμετωπίσουν μια τεχνητή στρεσογόνο κατάσταση που από πριν οι επιστήμονες είχαν σχεδιάσει και προσαρμόσει στο άγχος της καθημερινότητας, και στη σχέση παιδιού – γονέα.


Όταν ένας ιππόκαμπος είναι μικρότερος, αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης διαφόρων ψυχολογικών, πνευματικών και νοητικών προβλημάτων, όπως είναι η κατάθλιψη, το μετατραυματικό στρες, ακόμη και το Αλτσχάιμερ. Επίσης εάν κάποιος έχει κατάθλιψη και μικρό ιππόκαμπο, σημαίνει πως η ανταπόκριση του στα αντικαταθλιπτικά, θα είναι μικρότερη από όσους έχουν κατάθλιψη αλλά μεγαλύτερο ιππόκαμπο. Ο μεγάλος ιππόκαμπος βοηθάει τόσο στη διαχείριση του άγχους και των προβλημάτων, όσο και στη δημιουργία και αποθήκευση των αναμνήσεων.



από πηγάδι είναι η πηγή στέρεψε ...



Μετά τά ευάλωτα καί της τσακισμένες ψυχές,περνάμε σέ ένα σύντομο αφροδισιακό
που δέν είναι άλλο από τό eRe.
O τροχός γυρίζει καί έρχεται η σειρά μας νά έρθουμε στήν θέση του αμυνόμενου
όσο αφορά της συμμαχίες,καλά δέν είμαστε καί στό κέντρο της eγής
αλλά έρχεται η σειρά μας καί καλό θά ήταν νά δείξουμε μία πειθαρχεία όσο
αφορά προτεραιότητες,θά χρειαστούμε μεγαλύτερη συλλογικότητα στό νά ακολουθούμε
πραγματικές ανάγκες στό πού ρίχνουμε τόν fight όβολο μας.
Τά ξέρετε αυτά τώρα, δέν θά τά πώ εγώ υπάρχουν καλύτεροι,
απλά αρμενίζουμε γία τήν πάρτη μας τόσο καιρό καί καλά κάνουμε γία τήν ανάπτυξή
τού eχαρακτήρα μας,ήρθε ο καιρός νά γίνουμε πίο ομαδικοί πίο καβατζωτοί
ώστε νά έχουμε τό περιθώριο(εάν τό έχουμε) νά συνεχίσουμε νά είμαστε μία e αναπτυξιακή
χώρα .... άρα λοιπόν φόρα τό κράνος σου.



Είναι τώρα ο λαγός στο δάσος και πάει με το μηχανάκι στη δουλειά του, στο δρόμο συναντάει τον τροχονόμο του δάσους την αλεπού που τον έχει άχτι, τον σταματάει και το ρωτάει: " Λαγέ γιατί δεν φοράς κράνος; Μα δεν έχεις;" του λέει και τον αρχίζει στης καρπαζιές. Την επόμενη φορά το ίδιο, το ίδιο και το ίδιο, τον είχε ταράξει στη φάπα το λαγό. Μια και δυο ο λαγός πάει και το λέει στο λιοντάρι... "Λιοντάρι μου το και το η αλεπού, όπου με βλέπει χωρίς κράνος με βαράει
και το κάνει μόνο σε μένα, όλα τα άλλα ζώα τα αφήνει ελεύθερα να τριγυρνούν μες στο δάσος, κάνε κάτι να με βοηθήσεις. Πιάνει το λιοντάρι την αλεπού και της λέει: "Αλεπού αν θες να βαράς το λαγό κάνε το πιο διακριτικά..." "δηλαδή;" λέει η αλεπού. "Να την επόμενη φορά που θα σταματήσεις το λαγό στείλ’ τον για τσιγάρα αυτός θα σου φέρει σκληρό τότε βάρεσε τον γιατί ήθελες μαλακό..." "εντάξει" λέει η αλεπού. Την άλλη μέρα σταματάει η αλεπού το λαγό και του λέει: "Λαγέ πήγαινε και πάρε μου τσιγάρα" "σκληρό η μαλακό;" λέει ο λαγός και του λέει η αλεπού: "Ρε πούστη γιατί δε φοράς κράνος; άρπατες..."