Η Τύφλα μας ή η εκτυφλωτική αντανάκλαση του Εγώ ;

Day 1,287, 13:16 • Published in Greece North Macedonia • by Black Barrel

Λένε πως η αλήθεια έχει πολλές εκδοχές . Καθένας , ίσως και λόγω της ιδιομορφίας του , αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα πράγματα , τα φιλτράρει μέσα από την προσωπική του οπτική και με την συσσωρευμένη εμπειρία που έχει καταλήγει σε αποτέλεσμα που για τον ίδιο είναι σωστό . Ή τουλάχιστον σωστά δομημένο . Αφουγκραζόμενος λοιπόν τις διαφορετικές οπτικές μπορείς να βγάλεις ένα συμπέρασμα , που χοντρικά προσεγγίζει αυτό που ονομάζουμε αλήθεια .


Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι ;


Η αντικειμενικότητα είναι μία ιδιότητα που ευαγγελίζονται πάμπολλοι προκειμένου να υποστηρίξουν την ορθή διάσταση της κρίσης τους καθιστώντας την έτσι , αποστασιοποιημένη από προλήψεις και δεισιδαιμονίες , όσο γίνεται κοντύτερα στο αυθεντικό και αρχέγονο του γεγονότος .


Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι ;


Το ¨Εγώ¨ τώρα είναι μοναδικό , ιδιόμορφο αυτόβουλο και αναρχικό – με την ουτοπικής επιδίωξης σημασία – χαρακτηρίζοντάς το ως μία μοναδικής σύλληψης και διαγωγής οντότητα , που βαθύτερο σκοπό έχει την χάραξη του αποτυπώματός του στη γη .


Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι ;


Όπα ρε μεγάλε θα μου πείτε , μας τα έκανες λίγο από κουδούνια . Μπορεί να συμβαίνει και αυτό , αν και η πρόθεσή μου είναι άλλη .


Ορμώμενοι κάποιοι φίλοι και φίλες από ξεχωριστή αφετηρία , με ίδια δεδομένα , στοχεύοντας με άλλη οπτική , έχοντας το ίδιο γεγονός ως καμβά παρατήρησης , καταλήγουν σε παράλληλης απόδοσης αποτελέσματα που για τον καθένα μπορεί να είναι αληθή απόδοση της παρατήρησης μα στην ουσία ψεύδονται και οι δύο .


Η αντικειμενικής προσέγγισης παρατήρηση , απέχει παρασάγγες από το αυτονόητο των λέξεων απλά και μόνο γιατί απόλυτη αντικειμενικότητα δεν μπορεί να υπάρξει . Ο καθένας έχει την υποκειμενικότητά του , η οποία ως αναπόσπαστο κομμάτι του Εγώ και του Είμαι καθορίζει καταλυτικά αυτό που επεξεργαζόμαστε , οδηγώντας και το νοητικό αποτέλεσμα σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ονομάζουμε αντικειμενικό . Μπορεί άραγε να υπάρξει αντικειμενική προσέγγιση ; Με βάση το άπειρο , ναι θα μπορούσε κάτι να τείνει σε αυτό . Μα μόνο να τείνει . Να ταυτιστεί λίγο έως πολύ δύσκολο .


Το Εγώ είναι μοναδικό , ξεχωριστό αυτόβουλο και αναρχικό ; Μάλλον θα έλεγα πως όχι . Συνειδησιακά αποτελούμαστε από γνώσεις και εμπειρίες που έχουμε αποκομίσει από τον περίγυρο υλικό ή πνευματικό . Αυτό που έχουμε δεν είναι τίποτα περισσότερο από κομματάκια που έχουμε δανειστεί επεξεργαστεί και αφομοιώσει , προσαρμόζοντάς τα στον δικό μας χώρο που είναι μια κουκίδα στο άπειρο της ζωής . Και η ζωή έχει συγκεκριμένες σταθερές και αξίες , άρα και εμείς δανειζόμενοι κάτι από όλα αυτά δεν είμαστε παρά μια αντανάκλαση της γνώσης ετερόφωτοι και ας κομπιάζουμε για την εκτυφλωτική παρουσία του Εγώ μας μπροστά στο φωτισμένο επίπεδο κάτοπτρο , τον καθρέφτη .


Ψηφίδες στο ψηφιδωτό της ζωής είμαστε , από ψηφίδες αποτελούμαστε και μεις και μάλιστα καταδικασμένοι μοιάζουμε να μην το τελειώσουμε ποτέ .


Αν κάποιος δεν το βλέπει αυτό , ε τότε η Τύφλα μας φταίει και όχι ο απέναντί μας .