Join the new world

پیشگفتار

با امضای این پیمان نامه، رییسان جمهور، نمایندگان کشورهای بنیانگزار رسما برپایی یک اتحاد را می پذیرند. این پیمان با امضای همه رییسان جمهور کارا خواهد شد.

---

بند 1 – پیش دید ها و تعریف های بنیادین

1. همپیمانی (اتحاد) رسما محفل جهان نوین با مخفف وان نامیده می شود

2. کشورهای مجارستان، لهستان، صربستان و اسپانیا کشور های پایه گذار هستند که زین پس عضو های مرکزی نامیده می شوند

3. اتحاد چهار عضو مرکزی دارد که با یک عضو افزون در انجمن عالی نموده می شوند(نک بند 4:3). جدای این، همه هم
پیمان ها حق و اطاعت پذیری یکسان دارند

4. دستور دهنده بنام "رهبری اتحاد" یا "رهبران اتحاد" شناخته میشود (نک بند 4)

5. نمایندگان کشور با نام "نمایندگان" شناخته می شود


بند 2- آماج ها

1. آماج بنیادین اتحاد کمک به کشورهای عضو برای دستیابی به آماج شان در جهان نوین، چه دور و چه کشوری، هست

2. آماج اتحاد ، کمک به کشورهای عضو برای دستیابی به همه منابع نیازی شان برای روند پر بازده اقتصادی شان، نگهداری پایداری سیاسی کشور، پیشرفت گشایش های نظامی و پدافند شهربهایشان (مناطق شان) خواهد بود.

3. آماج های نظامی مشخص شده، همان است که پیش از گفتگو شده (در سندی جدا) که برای همه نمایندگان کشور ها و بقیه رهبری اتحاد در دسترس است.


بند 3- عضویت

1. عضوهای مرکزی اتحاد ، مجارستان، لهستان، صربستان و اسپانیا هستند

2. هر کشوری، پس از نامزدی بدست دست کم یک عضو مرکزی و اجماع نمایندگان و انجمن برین(شورای عالی) عضو خواهد شد. پس از رای گیری درونی، کشور نامزد ناچار است این سند را بپذیرد.

2.1. پذیرش با رای ساده پیشینه بدست کنگره کشور نامزد خواهد بود

2.2. گر کشور نامزد از پذیرش پیمان خودداری کند، عضویتش بی نگرش به رای گیری درونی اتحاد درباره عضویت، کان لم یکن خواهد بود.

3. آنچه که باید عضو آینده داشته باشد:

-توانی اتکا پذیر (سپاس که ما نداریم)

-سیاست درونی پایدار (اینی که میگه چی هست؟)

-نبود دشمنی میان مردم عضوها با عضو آینده.(این یکی رو داریم! بزن کف خوشگله رو!)

4. یک کشور را با یک رای گیری ساده از همه نمایندگان و انجمن برتر، با پیشنهاد یک کشور عضو، می توان بیرون انداخت.


بند 4 – نمایندگان و انجمن برتر

اتحاد بر پایه سه بخش ساختار تصمیم ساز خواهد بود که عبارتست از:

1. اتحاد دو رهبر برگزیده دبیر کل و فرمانده کل خواهد داشت. هر دو با یک رای گیری ساده از نمایندگان و انجمن برین برگزیده می شوند که هر کدام یک رای دارند.

1.1. دبیرکل تصمیم گیرنده اصلی اتحاد است. او بمانند رهبر اتحاد رفتار می کند. او اتحاد را در امور عضو-غیر عضو نمایندگی می کند و بمانند میانجیگر اختلافات کشورهای عضو خواهد بود.

1.2. فرمانده کل، رهبر نظامی اتحاد است، کارش تنظیم اولویت جنگی اتحاد ، اطمینان از حضور نیروهای جنگی در زمان و جایگاه مناسب و راهبری عملیات های جنگی هماهنگ هست.

1.3. دبیرکل اتحاد و فرمانده کل اتحاد باید گذرواژه ی سازمانها را برای نگاهداری بولتن وزیرخانه پدافندی (وزارت دفاع) کشورهای عضو و پس از آن دسترسی میانه تا بالای اتاق های نظامی هر کشور عضو را داشته باشند. این قانون دلیل های کاربردی دارد، برای نگهداری جابجایی و کارایی اتحاد هنگام نبود عضوهای گروه وزیران پدافندی کشور های عضو و برای کمک به همکاری درونی اتحاد. رهبر اتحاد نیز باید بولتن وزیرخانه پدافندی را هنگام نبود نمایندگان کشورهای عضو را تنظیم کند. رهبر اتحاد پاسخگوی همگی تصمیم هایش هست

1.4. رهبران اتحاد باید با رای آمیخته ی رییسان جمهور و انجمن برین برگزیده شود. رای گیری از این قانون پیروی می کند که رییسان جمهوری رای و عضوهای شورا نیم زای خواهند داشت (چه احمقانه!). رهبران دوره 6 هفته ای دارند. این انتخابات باید در یک سند عمومی اتحاد در گوگل داکیومنت سازماندهی شود.

1.5. در هنگام استعفای یک رهبری اتحاد و یکی از عضوهای رهبری، نامزد های نوین باید در 48 ساعت شناسانده شوند، و در 72 ساعت پس از استعفا برگزیده شوند. رهبران برگزیده برای باقی 6 هفته زمام خواهند داشت.

1.6. رهبران برگزیده اتحاد حق رای در مورد های زیر را دارند:
a) اندر آمدن عضو نوین
b) فرآیند پادافره گرفتن کشورهای عضو که قانونهای اتحاد را پاس ندارد
c) هر رای گیری پیشنهاد شده ی اتحاد

2. نمایندگان به گونه پایه ای، رییسان جمهور برگزیده کشورها و دولتمردان او خواهند بود

2.1. نمایندگان رده یکم: رییس جمهور، وزیر پدافندی(دفاع) و وزیر امور خارجه که به کانال های تصمیم ساز اتحاد دسترسی دارند و در تصمیم گیری های روزانه و فراعادی و نیز پیشبرد تصمیم های پایانی اتحاد برای دولت و ارتش کشور خود یاری خواهند رساند.

2.2. رییسان جمهور کشورهای عضو حق رای دهی در مورد های زیر را دارند:
a) رای دهی در گزینش رهبران اتحاد
b) رای دهی در پذیرش کشورهای نوین در اتحاد
c) فرآیند پادافره کشورهایی که قانون های اتحاد را پاس نمی دارند یا در هر رای گیری پیشنهادی اتحاد

3. اتحاد یک انجمن ناگزینشی خواهد داشت، که انجمن برین خوانده می شود. همه کشور های عضو یک عضو در این شورا نامزد خواهند کرد بجز کشورهای مرکزی که برای توان نظامی و وزن سیاسی بیشترشان، که یک عضو افزون در انجمن خواهند داشت. (به نگرش بنده هم پذیرش پذیر است. اما بهتر بود هر کشور بر پایه جمعیت، شمار نمایندگانش معین گردد). عضوهای انجمن مجاز نیستند رئیس جمهور یا دولتمرد باشند (به ویژه: رییس جمهور، وزیر پدافندی، وزیر امور خارجه، وزیر اقتصاد)، اما آنها باید بازیکنان با سابقه در بازی با دانش ساختار بازی باشند. کسانی که بتوانند از مشکلات روزانه و فراعادی برآیند و تاثیر و برش در کشورهای خانگی شان برای انجام همان کار را داشته باشند. آنها یک عنصر تصمیم گیری و مشورت دهی در اتحاد خواهند بود. در کل، کار آنها یکپارچه کردن و پدید آوری جنبش در اتحاد است.

3.1. انجمن یک نماینده از هر کشور و یک عضو افزون از کشورهای بنیانگزار خواهد داشت.

3.2. عضوهای انجمن – که انجمنگران خوانده میشوند – دوره دو ماهه خواهند داشت.

3.3. اندر آمدن یک عضو انجمن: رییسان جمهور حق دارند که انجمنگر خود نامزد کنند و عضوهای کنونی انجمن و رهبران اتحاد(دبیرکل و فرمانده کل) نیز حق رای دهی برای پذیرش نماینده پیشنهادی برای انجمن برین را خواهند داشت. این تنها یک اکثریت رای گیری ساده می خواهد.

3.4. برون رفت عضو انجمن: یک انجمنگر می تواند استعفا کند یا با پیشنهاد یک عضو شورا یا رییس جمهور و تصویب دوسوم افزون یک تن از عضوهای دیگر و رییسان جمهور برداشته شود. اگر یک انجمنگر برود، اصل 3.3 بند 4 برای یک دوره 2 ماهه برای عضو نوین روان خواهد بود.

3.5. عضوهای انجمن حق رای دهی در گزینش رهبری اتحاد را دارند و به مانند مشورت دهنده به کشورهای عضو و رهبری اتحاد یا هر پیشنهاد رای گیری در اتحاد رفتار خواهند نمود. اگر یک تساوی در هر روند رای گیری پدید آید، انجمن برین سخن پایانی را بر پایه یک رای گیری ساده در انجمن برین خواهد راند. عضوهای انجمن هر یک نیم رای پس از اندر اتحاد آمدن خواهند داشت (چهار رای در آغاز، چون کشورهای بنیانگزار هریک 2 عضو دارند)، تا این که وزنه برابر رییسان جمهور باشند اما بر آنها برتری نجویند.

3.7. (پیشتر به ما می گفتند پزشکان جمع و تفریق نمی دانند، اما گویا حقوقدانان شمارش هم نمی دانند!) عضوهای انجمن مشورت دهنده و سرپرست اتحادند، و در این جایگاه آنها به کانالهای اصلی تصمیم ساز اتحاد در یک سازکار چرخشی دسترسی خواهند داشت. هر عضو انجمن یک هفته با نام سرپرست اتحاد در کانالهای اصلی خواهد گذراند. این باید بدست دبیرکل راهبری شود.


بند 5 – عملیات نظامی و روابط نظامی با کشورهای عضو

1. همه عملیات های نظامی با رهبری اتحاد بحث شده و با پذیرش آنهاست. کشورها باید از تصمیم ها برای اولویت جنگی و عملیات ها با کنترل اتحاد پیروی کنند.

1.1. هر کنش یازشی (عمل هجومی) بر ضد کشورهای عضو به یک واکنش تادیبی خواهد انجامید.

1.2. هر عملیات نظامی آغاز شده علیه تصمیم های روشن رهبری اتحاد به یک رویه تادیبی خواهد انجامید.

2. همه کشورهای عضو باید یک پیمان نظامی با کشورهای دیگر که برای خود آنها یا همباز ارزش استراتژیک دارد، ببندند.

3. کشورهای عضو می توانند با همه کشورهای دیگر که جنگ باز با دیگر کشورهای عضو ندارند، به شرط تصویب رهبری اتحاد، پیمان نظامی ببندند. در مورد های نزاع پذیر، یک رای گیری ساده برای اتحاد های انجام پذیر ممکن خواهد بود.

4. عموماً، جنگ های روان در شهرب های اصلی کشورهای عضو، اولویت دارند، که با دلیل های قوی، تغییرپذیر است.


بند 6 – رابطه های با کشورهای غیر عضو

1. هیچ کشوری نمی تواند رابطه دوستانه در هر سطحی با کشوری که جنگ باز با کشور عضو دارد یا کشوری که دشمن دیرینه عضوی به شمار می رود، بی تصویب رهبری اتحاد، انجمن برین و رییسان جمهور، برپا سازد. در هر مورد نزاع پذیر، یک رای گیری ساده برپا می شود.


با پذیرش بندهای گفته شده در پیمان نامه، شما ناچار به پیروی از آنها در هر پیشآمد در آینده خواهید بود. هر کنشی که این قانون ها را بشکند با یک کنش تادیبی درخور تصمیم گرفته شده بدست انجمن برین و رهبری اتحاد به پادافره گرفته خواهد شد.

---

امضا:
angeldav - President of eSpain
fib - President of Serbia
Pierre Dzoncy - President of Poland
Rhual - President of Hungary
This treaty was signed on March 24, 2011.