یک گام به پیش، دو گام به پس

Day 814, 12:37 Published in Iran Iran by Ariaman II
سلام به همه ایرانیای عزیز
با اجازه همه صاحبنظرای گل. وقتی هفته پیش خواستم اولین مطلب روزنامه رو بنویسم پیش خودم فکر می کردم آخه چی بنویسم که هم وطن های دوست داشتنیم لحظه به لحظه کامنت نذارن هرزنامه ممنوع........
اما امروز......

اما امروز......
وقتی خواستم بیام کار کنم، دیدم اکثر کشورا جمعیتشون کلی بالا رفته .....
دیدم باز مقاله ای آپ شده که مرشد ما ایرانیا، همچنان در پی رو کردن دست یکی دیگس. کلی ناراحت شدم.
واسه اینکه الان مجبورم تو یه کشور دیگه کار کنم که چی؟ بتونم روزی 2تا اسلحه داشته باشم که بجنگم......
چند ماه پیش تو دانشگاه که بچه هارو دعوت می کردم بیان تو بازی، می گفتم ایران خیلی خفنه تو بازی......
تو جنگ ها رو ایران حساب میشد، جزء کشورای تاپ بودیم.
من جسارت نمی کنم تعیین تکلیف کنم که چیکار میشه کرد. خیلی ها وقتی ما هنوز نبودیم کارای خفنی واسه ایران کردن.
همین ایرانیم که الان میبینیم، به هر حال سر زحمتای اونا به اینجا رسیده.
متاسفانه دشمنامون خیلی قدرتمند شدن و اونطور که باید و شاید دولتمردا و قدیمیا کاری نمیکنن. علنن رییس جمهور آمریکا تحدید کرده مارو....
من عاجزانه خواهش میکنم یه کاری کنین وضعییتمون تو ایران مجازی از ایران واقعی بدتر نشه.....
هموطنایی مثل منم که تازه 2 روزه اومدن به بازی منتظر خط دادن های شماها هستن. یادتون نره ماها نمیتونیم گلد بخریم مثل آمریکایی ها، باید بیشتر همدیگرو کمک کنیم.
لطفا هر نظری میدین بدین، فحش هم دادین دادین 🙂 اما نگین این هرزنامس که نیس
کورسوی امید رو نگیرین ازمون

فدای ادبتون
ممنون از وت و سابتون