چله ی تابستان بود که در اوج ِ سرما جان دادیم...!
Ahura Mazda
درود به همه ی دوستان عزیزم
این خبر امروز بد جوری ذهنم رو درگیر کرده بود
کسانی که برای بالا بردن پرچم کشورمون جان خودشون رو فدا کردن و در دل کوه هایی که همیشه به آن عشق داشتن خوابیدند
در دل آرامگاهی دست نیافتنی
لیاقت یک فاتحه یا هر چیزی که به اون اعتقاد دارید رو دارند
Aydin Bozorgi - Mojtaba Jarahi - Pouya Keyvan
REST IN PEACE. We`ll never forget you...
Comments
چله ی تابستان بود که در اوج ِ سرما جان دادیم...!
http://www.erepublik.com/en/article/-1-2296398/1/20
اول؟؟
خدا رحمتشون کنه
🙁
خیلی تلخ بود
خداوند به خانوادشون صبر بده
🙁
این کوهنورد خارجی
(Scott Powrie)
که توی سفرش به هیمالیا با آیدین و مجتبی و پویا همراه بوده، در مورد اونها و سخاوتشون مینویسه و میگه که از بهترین آدمهایی بودن که تو زندگیش دیده.
نوشته که حتی در طول صعود هم وقتی یکی از دوستای این کوهنورد پاش از ۶ جا شکسته بوده، مجتبی با اینکه خودش خیلی خسته بوده بازم بهش کمک کرده که بیارنش پایین.
حتی بچهها غذاهای ایرانی که با خودشون برده بودن و برای کل سفرشون بوده رو با اینا به اشتراک گذاشتن که بهشون نشون بدن ایرانیها چقدر مهمان نوازن.
و در نهایت هم پرچم ایران رو اون بالا برافراشتن.
(Sallar Kaboli©)
از وبلاگ Scott Powrie
http://highaltitudescott.blogspot.com/2013/07/bittersweet-homecoming.html
vote
R.I.P.
R.I.P.
R.I.P
RIP 🙁
v10/s289
Rest in peace boys and be proud
وتوت
ووت
ولی پزچم رو با افتخار بالا دادند
خدا بیامرزدشون
R.I.P
RIP
🙁(
R.I.P
خدا بیامرزدشون