Voreios Hpeiros 1912-1935 (A' meros)

Day 1,743, 12:15 • Published in Greece Croatia • by VOREIOHPEIROTHS

Αφου το Ελληνικο κρατος τα εβγαλε απ'τα βιβλια Ιστοριας, και τα Ελληνοπουλα του σημερα δεν εχουν ιδεα, διαβαστε τα εδω οσοι ενδιαφερεστε ακομα.

Μέχρι το 1912, όποτε ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η ιστορία του βορείου τμήματος του Ηπειρωτικού χώρου, είναι αυτή της Ενιαίας Ηπείρου, που εκτείνεται από τον Αμβρακικό Κόλπο έως και τον Γενουσό ποταμό. Με τη διχοτόμηση της Ηπείρου δημιουργήθηκε το ανύπαρκτο μέχρι τότε Αλβανικό Κράτος.
Πρώτο βήμα για την δημιουργία του Αλβανικού κράτους, έγιναν δύο κινήσεις στα τέλη του 1912, με προτροπή της Ιταλίας. Ο αλβανός Φύλαρχος Ισμαήλ Κεμάλ, ονομαζόμενος και Ισμαήλ μπέη Βλιώρα κήρυξε στις 28 Νοεμβρίου 1912 στον Αυλώνα «την ανεξαρτησία της Αλβανίας».
Δεύτερο βήμα ήταν η απόφαση των Μεγάλων δυνάμεων να αναγνωρίσουν αμέσως το κράτος αυτό (Δεκέμβριος 1912). Έτσι, όταν ο ελληνικός στρατός, μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21-2-1913) προχωρούσε νικηφόρα για απελευθερώσει τον Αυλώνα, βρέθηκε μπροστά στην κατηγορηματική άρνηση της Ιταλίας που ευσπεσμένα είχε αναγνωρίσει το νεότυκτο αλβανικό κράτος. Ο ελληνικός στρατός αναγκάστηκε να σταματήσει την προέλασή του προς τον Αυλώνα, αφού η Ιταλία δήλωσε τότε διεθνώς ότι εάν ο ελληνικός στρατός θα προχωρήσει θα κήρυττε τον πόλεμο στην Ελλάδα, η οποία αντιμετώπιζε τότε και άλλα προβλήματα στο Αιγαίο.
Το τρίτο βήμα έγινε όταν στις 17 Μαΐου 1913, στην Συνθήκη του Λονδίνου (με την οποία τερματιζόταν ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος), για πρώτη φορά αναφερόταν σε διεθνές έγγραφο η λέξη «Αλβανία» Τέταρτο βήμα για τη δημιουργία του Αλβανικού κράτους είναι το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (29 Ιουλίου 1913), με το οποίο ιδρύθηκε το κράτος αυτό. Με αυτόν τον τρόπο, οι Μεγάλες δυνάμεις, «τακτοποίησαν» τα πράγματα στα Βαλκάνια. Όχι βέβαια από αγάπη προς στους Αλβανούς, αλλά επειδή προσέβλεπαν σε μελλοντική κυριαρχία του κράτους αυτού. Το αρνητικό για τον Ελληνισμό του βόρειου τμήματος της Ηπείρου, δεν ήταν η ίδρυση του Αλβανικού κράτους, αλλά η επαίσχυντη απόφαση των Μεγάλων δυνάμεων να συμπεριλάβουν μέσα στα όρια του νεότευκτου αυτού κράτους Ελληνικότατα από χιλιετίες εδάφη, διότι ήθελαν να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο το κράτος που ίδρυσαν, ώστε να είναι μεγάλο και το δικό τους αντίστοιχο όφελος, όταν θα αποκτούσαν μελλοντικά την κυριαρχία του. Ας δούμε τώρα βήμα-βήμα όλα τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν από το 1912 και μέχρι τούδε και που είναι συνδεδεμένα με τη γένεση του Αλβανικού Κράτους και του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος και κατά κάποιο τρόπο επηρέασαν το Ζήτημα αυτό.
5 Οκτωβρίου 1912: Οι ελληνικές δυνάμεις διαβαίνουν την ελληνοτουρκική
μεθόριο και κινούνται προς την Ελασσόνα, ενώ στο ηπειρωτικό μέτωπο οι διαταγές προβλέπουν αμυντικό αγώνα, σε πρώτη φάση. 26 Οκτωβρίου 1912: Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. 5 Νοεμβρίου1912: Ο Χειμαρριώτης συνταγματάρχης Σ. Σπυρομήλιος με Χειμαρριώτες και Κρητικούς εθελοντές αποβιβάζεται και απελευθερώνει τη Χειμάρρα.
24 Νοεμβρίου1912: Το 1ο Σύνταγμα Πεζικού αποβιβάζεται στους Αγ. Σαράντα. 28 Νοεμβρίου1912: Συνέλευση Τουρκαλβανών στον Αυλώνα και «διακήρυξη ανεξαρτησίας της Αλβανίας», υπό του Αλβανού φύλαρχου Ισμαήλ Κεμαλ μπέη Βλιώρα. Η αποκοπή των τουρκικών δυνάμεων στη δυτική Βαλκανική και η αυστροϊταλική αντίθεση στην έξοδο Ελλάδας και Σερβίας στην Αδριατική καθιστούν «αναγκαία» την ίδρυση Αλβανικού κράτους.
30 Νοεμβρίου1912: Το 1ο Σ.Π. μετά τον αιφνιδιασμό του από εχθρικές δυνάμεις
στις όχθες του Καλασιώτη -καθ' οδόν προς έλβινο- επιστρέφει δια θαλάσσης
στην Πρέβεζα.
3-16 εκεμβρίου1912: Οι δυνάμεις συμφωνούν στην Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη
του Λονδίνου με την αυστροϊταλική πολιτική για ίδρυση αυτόνομου αλβανικού
κράτους. Αρχίζει το παζάρι για τα σύνορα καθώς απορρίπτεται η ελληνική
πρόταση για .δημοψήφισμα στις περιοχές της Ηπείρου, που όπως διαφαίνεται
Ιταλοί και Αυστριακοί πιέζουν να ενταχθούν στο αλβανικό κρατικό μόρφωμα.
Ρωσία και Γαλλία τάσσονται υπέρ της αποδόσεως στην Ελλάδα και της Βορείου
Ηπείρου.
7 εκεμβρίου1912: Η ημιλαρχία της 3ης Μεραρχίας εισέρχεται στην Κορυτσά.
21 Φεβρουαρίου 1913: Απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
23 Φεβρουαρίου1913: Απελευθέρωση του Λεσκοβικίου, από την 3η Μεραρχία.
27 Φεβρουαρίου1913: Απελευθέρωση της Πρεμετής.
3 Μαρτίου1913: Απελευθέρωση Κλεισούρας από την 3η Μεραρχία, των Αγ.
Σαράντα από το απόσπασμα Αχέροντος και του Αργυροκάστρου και του Δέλβινου
από την 8η Μεραρχία.
4 Μαρτίου1913: Το Σύνταγμα Ιππικού εισέρχεται στο Τεπελένι.
17 Μαΐου1913: Συνθήκη Λονδίνου. Η Τουρκία παραιτείται όλων των εδαφών της στην Ευρώπη δυτικώς της γραμμής Αίνόυ - Μήδειας (Αν. Θράκη) εξαιρουμένης
της Αλβανίας(άρθρο 2) της οποίας τα σύνορα ο σουλτάνος και οι Βαλκάνιοι
Σύμμαχοι αναθέτουν στις Έξι δυνάμεις να χαράξουν (άρθρο 3) παράλληλα με την
απόφαση για τα νησιά του Αιγαίου (άρθρο 5).
29 Ιουλίου1913: Η Αγγλία ρίχνει το βάρος της υπέρ των αυστροϊταλικών απόψεων και η Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου αποφασίζει να χαραχθούν σύνορα μεταξύ Ακρωτηρίου Στύλος - Κορυτσάς και νοτίως, με εθνολογικό κριτήριο τη γλώσσα. Θύελλα διαμαρτυριών στην Ήπειρο και σ' όλη την Ελλάδα.
4-17 εκεμβρίου1913: Υπογραφή του επαίσχυντου Πρωτοκόλλου Φλωρεντίας με
το οποίο η Β. Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία. Ένοπλα συλλαλητήρια στη Β.
Ήπειρο, δημιουργία εθελοντικών σωμάτων.
31 Ιανουαρίου1914: Τελεσίγραφο των Έξι δυνάμεων προς την ελληνική
κυβέρνηση για αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από τη Β. Ήπειρο εντός
τριών μηνών με εκβιασμό της παραχώρησης των νήσων του Αιγαίου.
8 Φεβρουαρίου: Η ελληνική κυβέρνηση υποκύπτει στον εκβιασμό.
9 Φε8ρουαρίου1914: Ο Σπ. Σπυρομήλιος υψώνει πρώτος στη Χειμάρρα τη σημαία του Αυτονομιακού Αγώνος.
13 Φεβρουαρίου1914: Η Πανηπειρωτική Συντακτική Συνέλευση αποφασίζει την έναρξη αυτονομιακού αγώνος.
14 Φεβρουαρίου1914: Συγκροτείται στο Αργυρόκαστρο η Κυβέρνηση της
Αυτονόμου Hπείρoυ υπό τον Γεώργιο Xρnστάκη Ζωγράφο. Μέλη της ο Δρυϊνουπόλεως (Αργυροκάστρου) Βασίλειος, ο Κορυτσάς Γερμανός, ο Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων, ο Α. Καραπάνος (Εξωτερικών), ο Ι. Παρμενίδης (Οικονομικών) και ο αντισυνταγματάρχης Δημούλης (Στρατιωτικών).
17 Φεβρουαρίου 1914: Επίσημη διακήρυξη της αυτονομίας στο Αργυρόκαστρο. Ένας τιτάνιος αγώνας αρχίζει και παρά την εχθρότητα των Αθηνών οι Βορειοηπειρώτες με Ελλαδίτες εθελοντές απωθούν μετά σκληρές συγκρούσεις,
τους Αλβανούς προς Βορράν.
24 Απριλίου1914: Με παρέμβαση των δυνάμεων και υπόσχεση για
«παραχωρήσεις» προς τους Βορειοηπειρώτες υπογράφεται ανακωχή.
5-17 Μαΐου 1914: Υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, από τις δυνάμεις
και τους Αλβανούς και Ηπειρώτες(όπως αναφέρονται) αντιπροσώπους. Η Β.
Ήπειρος αποκτά ιδιαίτερα δικαιώματα αυτονομίας: Ο στρατός και η χωροφυλακή
αποτελούνται κατ' αναλογίαν «από στοιχεία των διαφόρων θρησκευμάτων», κα-
οχυρώνονται τα δικαιώματα των ορθοδόξων κοινοτήτων, στις οποίες η εκπαί-
δευση θα γίνεται ελληνιστί, ενώ και στη διοίκηση θα χρησιμοποιείται η ελληνική.
5 10υνlου 1914: Με το νόμο 172/14 η Ελλάδα παραχωρεί -υπό το κλίμα ευφορίας για την Αυτονομία- στην Αλβανία τη νήσο Σάσωνα (στη στρατηγικότατη είσοδο του κόλπου του Αυλώνος) που είχε απελευθερωθεί μαζί με τα Επτάνησα το 1864.
28 Ιουνίου 1914: δολοφονία του διαδόχου της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκου
Φερδινάνδου στο Σεράγεβο.
28 Ιουλίου 1914 : Η Αυστροουγγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στη Σερβία. Έναρξη Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
14 Οκτωβρίου1914: Λόγω της έκρυθμης καταστάσεως στην Αλβανία και της
αναρχίας που επέφεραν οι εμφύλιες συγκρούσεις και η δράση ληστοσυμμοριών,
κυρίως όμως λόγω της ευρωπαϊκής ρήξεως, οι δυνάμεις της Αντάντ δίνουν εντολή
στον ελληνικό στρατό να ανακαταλάβει τη Βόρειο Ήπειρο. Η μαρτυρική γη
ελεύθερη για δεύτερη φορά.
26 Απριλίου 1915: Η Αντάντ αναγνωρίζει τα ελληνικά δίκαια επί της Β. Ηπείρου.
31 Μαΐου 1914: Εκλέγονται οι πρώτοι Βορειοηπειρώτες βουλευτές της Ελληνικής
Βουλής.
10 Αυγούστου 1916: Με πρόφαση την κατάληψη της Ανατ. Μακεδονίας και της Φλώρινας από τους Βουλγάρους, οι Ιταλοί προωθούνται από την περιοχή Αυλώνος και καταλαμβάνουν την Β. Ήπειρο υπό τα απαθή όμματα του κράτους των
Αθηνών. Ξεσπά το σωτήριο Κίνημα της Αμύνης στη Θεσσαλονίκη. δυο μήνες
αργότερα Γάλλοι καταλαμβάνουν την περιοχή Κορυτσάς.
21 Μαΐου1917: Εν όψει της κατηχήσεως του Κινήματος Θεσσαλονίκης και στην Αθήνα οι Ιταλοί σπεύδουν δια του στρατηγού Ferrero να ανακηρύξουν στο
Αργυρόκαστρο την Αλβανική Ανεξαρτησία. Ομοίως στην Κορυτσά ο Γάλλος
διοικητής ανακηρύσσει την «Αλβανική ημοκρατία».
17 Οκτωβρίου 1918: Η Τουρκία συνθηκολογεί στο Μούδρο. Τέσσερις μέρες
αργότερα η Αυστρία και στις 29 η Γερμανία. Ο πόλεμος τελειώνει και η Ελλάδα
ξεκινά το μεγάλο διπλωματικό αγώνα για υλοποίηση των εθνικών της δικαίων.
3 Φεβρουαρίου 1919: Συζητείται στην αρμοδία επιτροπή του Συνεδρίου Ειρήνης των Παρισίων η ελληνική διεκδίκηση επί της Β. Ηπείρου (μετατόπιση του
νοτιοδυτικού συνόρου στο ακρωτήριο Γράμμαλα, βορείως της Χειμάρρας ώστε να
προσαρτώνται οι νόμοι Αργυροκάστρου και Κορυτσάς). Οι Ιταλοί επιτυγχάνουν να
απορριφθεί η πρόταση Βενιζέλου για δημοψήφισμα.
16/29 Ιουλίου 1919: Συμφωνία Τιτόνι-Βενιζέλου. Οι Ιταλοί αναλαμβάνουν να υποστηρίξουν την ελληνική διεκδίκηση επί της Β. Ηπείρου και η Ελλάς τη
δορυφοροποίηση της Αλβανίας από την Ιταλία, η οποία θα προσαρτούσε και την
περιοχή Αυλώνος. Παρά ταύτα καμιά πρόοδος δεν σημειώνεται και το Δεκέμβριο,
που επαναφέρει το Βορειοηπειρωτικό στη διάσκεψη των Παρισίων ο Βενιζέλος,
απορρίπτεται εκ νέου η πρότασή του για δημοψήφισμα.
5 Μαΐου1920: Συμφωνία Καπεστίτσας. Τα γαλλικά στρατεύματα εκκενώνουν την περιοχή Κορυτσάς και με τη συμφωνία που υπογράφουν Έλληνες και Αλβανοί
αντιπρόσωποι, η Ελλάς αναλαμβάνει να μην καταλάβει την περιοχή μέχρι την
οριστική απόφαση της διασκέψεως Ειρήνης, η δε Αλβανία να σεβαστεί τα
δικαιώματα των Ελλήνων της περιοχής. Έμμεση αλλά ουσιαστική αναγνώριση απ'
την Αλβανία, των διεθνώς αναγνωρισθέντων δικαίων της Ελλάδος στην Βόρειο
Ήπειρο. Σήμερα οι Αλβανοί δεν αναγνωρίζουν ύπαρξη ελληνικής μειονότητας
στην περιοχή της Κορυτσάς.
17 Μαΐου1920: Με ομόφωνη απόφαση, η Αμερικανική Γερουσία αναγνώρισε την ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου και εξέδωσε ψήφισμα για την παραχώρηση της στην Ελλάδα
9 Ιουλίου 1920: Ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών κόμης Σφόρτσα καταγγέλλει τη συμφωνία Τιτόνι - Βενιζέλου. Η Ιταλία επιστρέφει στην πολιτική «ανεξάρτητης και ισχυρής Αλβανίας» και εκβιάζει εν όψει της Συνθήκης Ειρήνης. Λίγες εβδομάδες αργότερα με την ιταλοαλβανική συμφωνία των Τιράνων οι Ιταλοί εγκαταλείπουν τον Αυλώνα.
28 Ιουλίου 1920: Συνθήκη των Σεβρών, δικαίωση των ιστορικών πόθων των
Ελλήνων. Η Ελλάς των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών είναι
πραγματικότητα.
17 Δεκεμβρίου 1920 : Μετά τη μοιραία πολιτική αλλαγή της 1ης Νοεμβρίου στην Ελλάδα οι Ιταλοί προωθούν το αίτημα της Αλβανίας για ένταξη στην Κοινωνία των Εθνών (Κ.Τ.Ε.) και παραχώρηση μάλιστα σ' αυτήν 14 χωριών του Καζά Κορυτσάς που κατείχαν από το 1913 Ελλάς και Σερβία, με οροθετική αλλαγή.
21 Οκτωβρίου 1921: Η Αλβανία, γίνεται μέλος της Κοινωνίας των Εθνών και δηλώνει ότι αναλαμβάνει την υποχρέωση να σεβασθεί τα δικαιώματα του
ελληνικού πληθυσμού της Βορείου Ηπείρου - άσχετα που η δήλωση, έμεινε μόνο
στα χαρτιά. 9 Νοεμβρίου 1921: Με ιταλικές πιέσεις η διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών των δυνάμεων επαναφέρει σε ισχύ το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και επιδικάζει τη Β. Ήπειρο στην Αλβανία.
13 Αυγούστου 1922: Η μοιραία τουρκική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ. δυο εβδομάδες αργότερα οι κεμαλικές ορδές έμπαιναν στη Σμύρνη. Η ελληνική τραγωδία επιφέρει ήττες σ' όλα τα εθνικά μέτωπα. Το Δεκέμβριο οριστικοποιείται π απόδοση της Β. Ηπείρου, καθώς και των14 χωριών του Καζά Κορυτσάς στην Αλβανία. 7 Μαρτίου1923: Η Επιτροπή χαράξεως συνόρων υπό τον Ιταλό στρατηγό Τελίνι φθάνει στην Ήπειρο. Με αφορμή τη δολοφονία του (από αλβανική συμμορία όπως θα αποδειχθεί πολύ αργότερα) στις 27 Αυγούστου, ιταλικές δυνάμεις καταλαμβάνουν την ανοχύρωτη Κέρκυρα βομβαρδίζοντας καταυλισμούς προσφύγων.
1926: Ιταλοαλβανικό Σύμφωνο. Η Αλβανία καθίσταται ουσιαστικά ιταλικό προτεκτοράτο. Άνοιγμα της κυβερνήσεως Παγκάλου στα Τίρανα και υπογραφή τεσσάρων συμβάσεων, που δεν θα εφαρμοσθούν ποτέ.
1933: Η Αλβανία τροποποιούν το Σύνταγμά της και προχωράει σε πολιτική
συστηματικού αφελληνισμού της Β. Ηπείρου με αιχμή το σχολικό ζήτημα. Από τα 373 ελληνικά σχολεία που λειτουργούσαν το 1902 (κατά τον G. Α. Virgili) το 1925 έχουν μείνει 70 και το 1933 δέκα! Με τη συνταγματική αναθεώρηση του έτους αυτού, τα ελληνικά σχολεία -ως “ιδιωτικά”- καταργούνται. Αναβρασμός και ίδρυση της «Νέας Φιλικής Εταιρίας» από τους Β. Σαχίνη, Γ. Χ. Παπαδόπουλο και υποπρόξενο Μηλιαρέση.
1934: Από τους Βορειοηπειρώτες συγκεντρώνονται 30.000 υπογραφές
διαμαρτυρίας για την αφόρητη κατάσταση που επικρατεί στην Αλβανία και
αποστέλλονται στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
6 Απριλίου 1935: Το Το διεθνές δικαστήριο της Χάγης δικαιώνει με απόφασή του τους Βορειο-ηπειρώτες. Το μοναρχοφασιστικό καθεστώς του «βασιλιά» Ζώγου συνεχίζει τις συλλήψεις και τις εκτοπίσεις. ενώ ο Αλβανός υπ. Εξωτερικών Τζ. Τζαφέρι δηλώνει πως η ελληνική μειονότητα αριθμεί μονο 18.000 άτομα!!!

To Be Continued...

Voreios Hpeiros 1912-1935 (A' meros) http://www.erepublik.com/en/article/voreios-hpeiros-1912-1935-a-039-meros--2110869/1/20