The cities of Macedonia and their beauty 2 part

Day 2,672, 17:14 • Published in North Macedonia North Macedonia • by Persej Makedonski



ОХРИД

Охрид — град во југозападниот дел на Македонија, по него Охридското Езеро го носи своето име. Охрид и Охридското Езеро се едни од главните туристички места во Македонија.

Охрид е познат по тоа што некогаш имал 365 цркви и манастири, по една за секој ден од годината, поради тоа градот е познат како Балкански и Европски Ерусалим. Охрид е познат и како „град на светлината“ што претставува буквален превод на неговото старо име, Лихнид.

Ohrid - a town in southwestern Macedonia, by the lake bears his name. Ohrid and the lake is one of the main tourist areas in Macedonia.

Ohrid is famous for having once had 365 churches and monasteries, one for every day of the year, because the city is known as the Balkan and European Jerusalem. Ohrid is known as the "city of light" which is a literal translation of its old name, Lychnidos.




Потекло на името
Според една легенда, која ја запишале Браќата Миладиновци, кога се правела Охридската крепост, царот Јустинијан се качил на ридовите на кои лежи градот и гледајќи ја прекрасната околина извикал „ох рид“ на македонски рид е rid, односно каков убав рид и оттогаш останало градот да се вика Охрид

Origin of the name
According to a legend, which enrolled Brothers Miladinovtsi when making Ohrid fortress Emperor Justinian gone to the hills where lies the city and seeing the beautiful surroundings shouted "oh hill" Macedonian hill is rid, namely the beautiful hill and has since left the city be called Ohrid


Современиот Охрид е наследник на античкиот Лихнид. Според податоците, градот прв пат се споменува 2.400 години пред новата ера. Лихнид се наоѓал на патот Виа Егнација, наjстарата и наjзначаjната римска сообраќаjница на Балканот.

По Третата македонска воjна против кралот Персеј Македонски, Лихнид станува главна римска база во северните области на Македониjа. Тоа е времето кога за него наjмногу се слуша.

Modern Ohrid is a descendant of the ancient Lychnidos. According to the city first mentioned 2,400 years BC. Lychnidos was on the Via Egnatia, the oldest and most important Roman roadway in the Balkans.

After the Third Macedonian War against King Perseus of Macedonia, Lychnidos became the main Roman base in the northern regions of Macedonia. It is time for him frequently heard.


Градот на светлината / city of light





Охридската околија за време на Првата балканска војна била поделена од страна на Србија и Бугарија на два дела: еден кој припаднал под српска власт и друг чиј статус требало да се решава по крајот на војната. Српската војска во Охрид влегла на 22 ноември 1912 година. Во војната се вклучиле и голем број охриѓани со надеж дека Македонија ќе биде ослободена.

Поради незадоволсвото од потпишувањето на Букурешкиот мировен договор и поделбата на Македонија, во септември 1913 година во Западна Македонија (Дебар, Охрид, Струга) е кренато востание, познато како Охридско востание. На 12 септември четите на Петар Чаулев и Павле Христов влегле во Охрид. Српската војска и администрација била протерана од Охрид, било свикано собрание и била формирана привремена управа, во која влегле: Лев Огненов, Иван Групчев, Павел Христов, Лев Кацков, Петар Филев и други истакнати граѓани. На 19 септември селата во Охридско биле освоени и опожарени од страна на српските чети, а четите на ВМРО се повлекле на запад кон Голо Брдо.

Ohrid borough during the First Balkan War was shared by Serbia and Bulgaria into two parts: one that collapsed under Serbian rule and another whose status should be decided by the end of the war. Serbian army entered Ohrid on November 22, 1912. In the war to include many citizens of Ohrid in the hope that Macedonia will be released.

Because nezadovolsvoto the signing of the Bucharest peace agreement and the division of Macedonia in September 1913 in Western Macedonia (Debar, Ohrid, Struga) is raised uprising, known as the Ohrid uprising. On September 12, the troops of Peter and Paul Chaulev Christ entered in Ohrid. Serbian army and administration was driven from Ohrid, was called Assembly and was formed receivership, in which they entere😛 left fiery Ivan Grupchev Pavel Hristov, Lev Kackov Peter Filev and other prominent citizens. On September 19 villages in Ohrid conquered and burned by Serb militias and troops of VMRO retreated west to Golo Brdo.


Црквата на Свети Наум ноќно време

Church of Saint Naum at night





За време на Првата светска војна, Охрид и Охридско потпаднале под бугарска власт. За време на оваа окупација извршени се бројни ограбувања и однесени се предмети, книги и друго материјално богатство што се векови сведочело за достигнувањата на Охридската архиепископија. По пробивот на Македонскиот фронт во септември 1918 година, силите на Антантата ги поразиле бугарската и германската војска, така што тие ја напуштиле Македонија.

Охрид за време на Втората светска војна се наоѓал под бугарска окупација. Партизанските единици го ослободиле градот на 15 октомври 1944 година, но за кратко време, бидејќи под притисок на германските сили тие се повлекле. По борбите меѓу партизаните и германските сили ноќта меѓу 7 и 8 ноември градот е ослободен.

Во 1958 година во црквата „Света Софија“ бил одржан Вториот македонско црковно-народен собор на кој била донесена одлука за возобновување на Охридската архиепископија и истата да го носи името Македонска православна црква. На Третиот македонски црковно-народен собор, кој исто така се одржал во црквата „Света Софија“ во 1967 година била донесена одлука за прогласување автокефалност на Македонската православна црква.


During the First World War, and Ohrid came under Bulgarian rule. During this occupation performed numerous robberies and taken objects, books and other material wealth as centuries witnessed the achievements of the Ohrid Archbishopric. After the breakthrough of the Macedonian front in September 1918, the Entente forces defeated the Bulgarian and German army, so they left Macedonia.

Ohrid during the Second World War was under Bulgarian occupation. Partisan units liberated the town on 15 October 1944, but for a short time because the pressure of German forces they retreated. After fighting between partisans and German forces during the night between 7 and 8 November the city was liberated.

In 1958 the church "St. Sofia" was held the Second Macedonian Clergy and Laity Assembly in which the decision was made to restore the Ohrid Archbishopric and it should be named Macedonian Orthodox Church. The Third Macedonian Clergy and Laity Assembly, which also took place in the church "St. Sofia" in 1967 was a decision declaring autocephaly of the Macedonian Orthodox Church.


Мене ми е омилена рибарската населба Канео

Me my favorite fishing village Kaneo






И црквата Свети Јован Канао

Church of St. John Kaneo






P.S.

Од друг агол Црквата свети Јован Канео ја имам прикажано во мојата статија з ацрквите и манастирите во Македонија

From another angle Church St. John Kaneo I have shown in my article about churches and monasteries in Macedonia




Еден од белезите на Охрид е Самуиловата тврдина

One of the hallmarks of the city is Samuil Fortress






Друг белег на Охрид е Чинарот - едно од најстарите дрвја во Македонија

Another landmark of the city is Chinar tree - one of the oldest trees in Macedonia






Бидејки сум по благото, за мене лично место охридската пастрмка специјалитет на градот Охрид е Ѓомлезето

Since I ам more fall on sweet for me personally instead Ohrid trout specialty of the city Ohrid is Gjomleze





Охридско ѓомлезе
2 кг брашно ги раствораме со вода по потреба и правиме каша. Иста во густина како за палачинки.
Во кашата додаваме и сол по потреба во зависност од вкусот.
Откако ке ја измешаме кашата го палиме огнот, исклучиво со трески, а не дрва. Исто така на пирустија ја ставаме тепсијата во која ќе го правиме ѓомлезето и ја оставаме малку да се загрее. На огнот веке го топлиме едниот сач ( вршник ) кој од горе е посипан со пепел. Штом се затопли тепсијата прво ја попскуваме со масло, па ставаме една мера од кашата и ја покриваме со затоплениот сач, а веке вториот сач го ставаме на огнот да се топли за наизменично да ги користиме.
По неколку минути откако ке се потпечи првата кора, ставаме пак од кашата и попрскуваме со масло. Потоа го ставаме затоплениот сач и чекаме повторно неколку минути за да се потпечи кората и оваа постапка ја повторуваме се додека не ја потрошиме кашата, т.е додека не се наполни тепсијата.
Откако ке ја потрошиме цела каша го сечеме ѓомлезето,и повторно го покриваме со затоплен сач, ама сега на сачот и под тепсијата ставаме жар од огнот и оставаме така да зори 40-на минути.

Ohrid gjomleze
2 kg flour dissolve in water as needed and make a mess. The same density as in the batter.
In the pulp and add salt if needed depending on taste.
Once you have mixed the mess starting the fire, only fever, not trees. Also pirustija putting tepsijata in which you do gjomlezeto and leave little to warm. The fire already one sac heat (stove) of the above is sprinkled with ashes. Once warm tepsijata firstly popskuvame oil and put a measure of pulp and covered with heated sac, and already the second sac we put the fire to warm consecutively to use.
After several minutes of potpechi first layer, we are still the slurry and sprinkle with oil. Then we put heated sac and wait again a few minutes to potpechi bark and this procedure is repeated until you spend mess ie until filled tepsijata.
Once you spend the whole mess gjomlezeto cut and cover again with heated sac, but now sachot under tepsijata put coals of fire and remain so to dawn 40 minutes.

Состојки :
2 кг брашно
500 мллилитри вода ( по потреба )
3- 4 лажици сол ( има рецепт кој јас го јадев во кој место сол се става шеќер )
500 мл масло

ingredients :
2 kg flour
500 ml water (if necessary)
3 4 tablespoons salt
500 ml of oil



БИТОЛА


Битола е денешен официјален назив за градот, но истовремено и најстариот назив, судејќи по Битолската плоча од 1015 година на којашто градот е спомнат, како и според многуте војсководци на царот Самуил, како и патниците од тоа време. Арапскиот патник Абу Абдалах Мухамед ал-Идриси во XII век напишал: „Потребни се два дена патување на исток за да се стигне од Ахрид (Охрид) до Бутили (Битола). Бутили е необичен и убав град“.

Bitola is the present official name for the city, but also the oldest name, judging by Bitola plate 1015 on which the city is mentioned, as well as by many generals of Emperor Samuel, and passengers on time. Arabian traveler Abu Abdallah Muhammad al-Idrisi in the XII century, wrote: "It takes two days to travel east to reach the Ahrida (Ohrid) butyl (Bitola. Butyl is unusual and beautiful city."





Многу важни настани од македонската и балканската историја се случиле во Битола. Градот е граден, доградуван, рушен и повторно граден и надградуван уште од неговото прво населување во доцното бронзено доба. Потоа во хеленистичкиот период, па Римското царство, сѐ до византиското време имал статус на град со висок степен на цивилизација.

Many important events in Macedonian and Balkan history occurred in Bitola. The city was built, rebuilt, destroyed and re-built and upgraded since its first settlement in the Late Bronze Age. Then in the Hellenistic period and the Roman Empire, the Byzantine until time had the status of a city with a high degree of civilization.


Саат кулата во Битола, едно од градските обележја

Clock Tower is one of the city's landmarks







Традиционално силниот трговски центар, е познат и како град на конзулите поради тоа што во еден период за време на Отоманската империја, Битола имала дури дваесет конзулати од разни европски земји. Во истиот период, градот имал многу школи, меѓу другите и воена академија, којашто ја посетувал и славниот турски реформатор Кемал Ататурк. На крајот на XIX век бил толку силен град, што неговото население непрестајно растело и го надминало бројот на населението на Белград. Градот бил преполн со фабрики и фотографски дуќани, а занимливо е и тоа што покрај Сингер, во Битола уште во тоа време постоела фабрика за слатки. Во Битола се снимени првите фотографии и филмови, благодарејќи на браќата Манаки. Тоа било златното доба на градот. За жал, за време на Балканските и Првата Светска војна, многу битки биле водени во околината на градот и самиот град, па многу материјални докази изгореле или биле потполно уништени. Архитектурата можела да се обнови, посебно последните петнаесетина години, а докази за сѐ што се случувало се и прераскажувањата на старите кои добро се сеќаваат. За време на Првата балканска војна во околината на градот се водела Битолската битка во којашто отоманската армија била победена од страна на српските сили.
Градот страдал за време на Првата светска војна заради близината на Солунскиот фронт.
За време на Втората светска војна, градот најпрво го окупирале Германците, а подоцна Бугарите. Во септември 1944, Бугарија им се приклучила на сојузниците и започнала да се повлекува од Југославија, и Битола била ослободена од македонските партизани. На 4 ноември 1944, седмата македонска ослободителна бригада победнички влегла во Битола.


Споменикот на Филип 2 Македонски - основачот на градот Битола

The monument of Philip of Macedonia 2 - founder of Bitola





Traditionally strong shopping center, known as the city of consuls because at one point during the Ottoman Empire, even twenty Bitola had consulates from various European countries. In the same period, the city had a lot of schools, among others, the military academy, which was attended and famous Turkish reformer Kemal Ataturk. At the end of XIX century was so strong city, its population constantly growing and has exceeded the population of Belgrade. The city was crowded with factories and photographic shops and intriguing is that despite Singer in Bitola even at that time there was a candy factory. In Bitola taped photos and movies thanks to the brothers Brothers. It was the golden age of the city. Unfortunately, during the Balkan and the First World War, many battles were driven around the city and the city, so much physical evidence burned or were completely destroyed. Architecture can be recovered, especially the last fifteen years, and evidence of all that has happened and preraskazhuvanjata old who well remember. During the First Balkan War in the vicinity of the city of Monastir fought battle in which the Ottoman army was defeated by Serb forces.
The city suffered during World War II in the vicinity of Thessaloniki front.
During World War II, the city first occupied the Germans, and later the Bulgarians. In September 1944, Bulgaria joined the Allies and began to move away from Yugoslavia, and was released from Bitola Macedonian partisans. On November 4, 1944, the seventh Macedonian Liberation Brigade entered victorious in Bitola.


Широк Сокак - срцето на градот Битола

Wide Street - heart of the city of Bitola





На Широк Сокак се наоѓаат најголемите продавници, ресторани, театарот со опера, галерии и многу други кафулиња и клубови. Тука се сретнуваат најстарите архитектонски дела и градби на Балканот, коишто го красат градот уште од турско време. Типично турски куќи, покрај прекрасните вили, не се реткост во овој дел на градот. А на самиот крај на Широк Сокак се влегува во простран цветен парк полн со дрвореди, којшто води до зоолошката градина и античкото пронаоѓалиште Хераклеа Линкестис.

On Wide Street are the major stores, restaurants, the opera theater, galleries and many other bars and clubs. Here, we encounter the oldest architectural works and buildings in the Balkans, which decorate the city since Ottoman times. Typically Turkish houses, despite the beautiful villas, are not rare in this part of town. And at the end of Main Street enters the spacious park full of colorful alleys, which leads to the zoo and ancient pronaogjalishte Heraklea Lyncestis.


Секогаш кога ќе ја слушнам песнава срцево ми е во Битола

Whenever I hear this song my heart is in Bitola

Ако одам во Битола


Бидејки е време на пост, еден од специјалитетите на Битола во овој период за мене е Традиционалното посно Битолско макало

Since the time of the post, one of the specialties of Bitola in this period for me is traditional lean Bitola soak





Лукот исчистен од лушпата се става во аван, се соли и се толчи така се додека се створи каша, се додава лажица по лажица масло, притоа цело време толчиме со дрвен толчник. Се става топлата вода се премешува во овај момент ќе излета горе белата боја која ја има во него. Се додава ладната вода и киселината.
На сам крај се додаваат лути поперчиња било да се тоа пресни зелени или феферонки.
Количините на вода, сол и киселина не се фиксни, се е до вкус, слободно регулирајте сами.
Многу добар прилог во склоп на ручек.
Сосема посно,без никаков додаток на јогурти и слични кисело млечни производи,наше традиционално.
Од голема важност е лукот да биди сочен, така макалото е појако и белата боја е поизразита.

Garlic cleaned the shell placed in a mortar, are salts and lead as well, since they create a mess, add a spoon after spoon of oil, while all the time with a wooden pestle tolchime. Place warm water premeshuva In spite of this moment will Fly up the white paint that has in it. Add cold water and acid.
Sam finally add angry poperchinja be it fresh or green feferonki.
The amounts of water, salt and acid are fixed, has to taste free please adjust themselves.
Very good addition as part of lunch.
Quite lean, without any addition of yogurt and dairy products like yogurt, our tradition.
It is important to be a juicy garlic so Makati is stronger and white is more marked.

Состојки :
1 главица лук
1/2 лажичка сол
3 лажици масло
3 лажици топла вода
200мл. ладна вода
2 лажици киселина
2-3 лути пиперчиња

ingredients :
1 clove garlic
1/2 teaspoon salt
3 tablespoons oil
3 tablespoons hot water
200ml. cold water
2 tablespoons acid
2-3 angry peppers