Romance - then and now

Day 1,670, 04:01 • Published in Greece Serbia • by Christi Bright

Καλησπέρα παιδιά. Σήμερα θα ήθελα να σας γράψω και να πω 2 λογάκια για τον ρομαντισμό του τότε και του σήμερα. Μια μικρή σύγκριση ας πούμε. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.


Πάμε κάποια χρόνια πίσω. Όλοι έχετε δει παλιές ταινίες φαντάζομαι. Ξεκινάνε το ραντεβού, ο άντρας της προσφέρει αμέσως λουλούδια, είτε ένα μπουκέτο είτε έστω ένα λουλουδάκι του αγρού, της ανοίγει όλες τις πόρτες, τραβάει την καρέκλα για να κάτσει ( ή για να πέσει άμα την μισεί 😛 ), τρώνε ήρεμα το φαγάκι τους αφού πιάσουν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, ίσως χορέψουν και λίγο, ΦΥΣΙΚΑ πληρώνει ο άντρας στο τέλος όπως έπρεπε, πίσω στο αυτοκίνητο, ΦΥΣΙΚΑ της ανοίγει ο άντρας της πόρτα για να μπει μέσα, την πάει μέχρι το σπίτι της, τρέχει να ανοίξει την πόρτα για να βγει έξω η κοπέλα, την καληνυχτίζει αφού την κοιτάξει στα μάτια, ίσως φιληθούν και σταυρωτά στο μάγουλο και την κοιτάζει να μπαίνει μέσα στο σπίτι της με την σκέψη ότι κάποια μέρα θα μπουν μαζί αγκαλιά.

Ύστερα ακολουθούν και άλλα ραντεβού που σε καθένα από αυτά πλησιάζει όλο και περισσότερο. Όλα αυτά μέχρι το τρίτο ή έκτο ή στην χειρότερη ένατο ραντεβού.
Εκεί πρέπει να γίνει η κίνηση. Πάμε προς το τέλος τους ραντεβού. Μόλις την πάει σπίτι της, της πιάνει τα χέρια. Μετά.... Ξέρετε μετά...
















Ακριβώς. Παντρεύτηκαν!!! Όλα αυτά στο τότε όμως. Πάμε μια βόλτα και στο τώρα όπως το βλέπουν τα δικά μου αθώα ματάκια.

Ξεκινάει το πρώτο ραντεβού. Ο άντρας δεν έχει τίποτα. Μπαίνουν στο αυτοκίνητο. Ο καθένας την πόρτα του και χαλαρά πράγματα. Μπαίνουν στο εστιατόριο - φυσικά ο καθένας την καρέκλα του κ.ο.κ., τρώνε και μιλάνε για ένα ενδιαφέρον θέμα, πληρώνουν και οι 2 κανονικά, φεύγουν και εδώ υπάρχουν 2 επιλογές. Η πρώτη είναι να πάρει από εκεί ο καθένας τον δρόμο του. Η δεύτερη είναι να την πάει σπίτι της. Αφού την πάει υπάρχουν πάλι δύο επιλογές. Η πρώτη θα φιληθούν από το πρώτο ραντεβού και όλα καλά. Η δεύτερη είναι να του πει να ανέβει πάνω, να κατεβάσουν κάνα ποτάκι και μετά.... ( Λογοκρισία, η συνέχεια αφαιρέθηκε λόγω απαγορευμένης απόλαυσης, παρακαλώ επιστρέψτε στα δάνεια και στις στεναχώριες.)

Σίγουρα θα εντοπίσατε κάποια διαφορά. Εικόνες εδώ δεν θα βάλω, είναι άπειρα τα σενάρια που μπορεί να συμβούν. Πάμε να δούμε όμως το ΓΙΑΤΙ έγιναν έτσι τα πράγματα.

Εδώ υπάρχουν δύο εκδοχές τις οποίες θα αναφέρω και θέλω εσείς να μου πείτε μια ισχύει κατα την δικιά σας άποψη. Πάμε λοιπόν.

ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΧΗ
Οι άντρες ξόφλησαν. Έχασαν πια τον αντρισμό και τον ρομαντισμό τους με αποτέλεσμα να μετέτρεψαν τις γυναίκες καθώς έβλεπαν πως πια η "πιάτσα" χάλασε και δν υπάρχουν πια οι κλασικοί κανονικοί άντρες.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΧΗ
Οι γυναίκες άλλαξαν. Οι άντρες προσπάθησαν να συνεχίσουν να είναι το ίδιο ρομαντικοί αλλά οι γυναίκες ήθελαν πιο γρήγορα πράγματα και κατέστρεψαν την μαγεία μαζί με μερικούς άντρες που ήθελαν κι αυτοί κάτι γρήγορο. Έτσι δεν ήξερα τι να έκαναν και αναγκαστικά άρχισαν να συμβιβάζονται. ( Ο φεμινισμός φταίει για όλα... 😛 ). Η δική μου προσωπική και ταπεινή ( και μισογύνικη κατα την αδερφή μου ) άποψη είναι ότι η δεύτερη εκδοχή ισχύει. Γιατί; Θα σας πω κάτι που μου είπε εχθές ο φίλος μου ο Πανάγος. Όλες οι γυναίκες γεννήθηκαν με ένα τσιπάκι που είχε μέσα όλα τα συναισθήματα, τον ρομαντισμό κτλ κτλ κτλ που είχαν οι γυναίκες. Μερικές από αυτές μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία έβγαλαν αυτό το τσιπάκι και άρχισαν να απολαμβάνουν τα πάντα δίχως ενδοιασμούς. Αυτές ονομάστηκαν ξετσίπωτες. 😛


Εν κατακλείδι, κανείς δεν ξέρει πραγματικά αν οι γυναίκες ή οι άντρες άλλαξαν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι άλλαξαν πια οι καιροί. Εδώ είμαστε οι ρομαντικοί που απέμειναν να δούμε τι άλλο θα συμβεί. Μέχρι τότε, stay tuned.

Συγνώμη αν σας κούρασα με το μεγάλο μου άρθρο αλλά είχα καιρό να σας γράψω ( στην εφημερίδα καλέ ) και είπα να εκτονωθώ. Αν σας άρεσε, παρακαλώ ένα vote, sub εαν δν εχετε κανει και ενα shout, τζάμπα είναι ωρέ παιδιά.


Survivor