Join the new world

«ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ…»

Τι σου κάνει ένας τόνος…

Πριν από λίγες ώρες πήραμε στα χέρια μας πάλι την Κύπρο από τους Τούρκους. Δεν ξέρω για πόσο αλλά τουλάχιστον για την ώρα έχουμε τον έλεγχο πάλι του πολυτιμότατου grain κάνοντας τους γείτονές μας να δυσκολεύονται να φτιάξουν τις κατά τ’ άλλα πεντανόστιμες «πολίτικες» συνταγές τους.
Σε λίγες ώρες ξεκινάνε οι εκλογές για την Προεδρία της Ελλάδας και από την «Πολίτικη Κουζίνα» περνάμε στην «Πολιτική Κουζίνα»… Δυστυχώς όπως στην πραγματικά ζωή (ναι, δε βαριέμαι και το γράφω κανονικά και όχι rl) τα «μαγειρέματα» δε λείπουν και εδώ.

Δεν ξέρω τι έχει γίνει στο παρελθόν. Δεν ξέρω αν ο Tall Niki ήταν απατεώνας ή ήρωας. Δεν ξέρω αν υπήρχαν καρεκλοκένταυροι. Δε με νοιάζει αν οι μηχανισμοί του παιχνιδιού άλλαξαν. Εγώ αυτούς που έχουμε τώρα γνώρισα.

Με απασχολεί όμως είναι ποια θα είναι η επόμενη μέρα της e-Ελλάδας. Κουράστηκα να ακούω γκρίνιες, κατηγορίες, πανηγυρισμούς και στο καπάκι μίρλα.

Στην πραγματική μου ζωή δεν έχω ρίξει ποτέ λευκό ή άκυρο. Δεν απείχα ποτέ από το εκλογικό μου δικαίωμα. Δυστυχώς έχω πια αποδεχτεί ότι ως Αριστερός και Αεκτζής δεν θα χαρώ ποτέ στη ζωή μου. Παρ’ όλ’ αυτά, χαίρομαι και είμαι υπερήφανος γιατί και για τις δύο ιδιότητες που προανέφερα ξέρω ότι δεν είμαι μέρος μιας άθλιας διακυβέρνησης ή ενός σάπιου συστήματος αντίστοιχα.

Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω με ποιο κριτήριο να ψηφίσω. Οι 2 από τους 4 υποψήφιους, μου υπόσχονται ότι θα περάσει στην κατοχή μας μια καινούργια περιοχή. Οκ. Τους δίνω έναν πόντο γιατί βλέπουνε μπροστά. Τη Βόρεια Κύπρο που μας υπόσχονται την κατακτήσαμε ήδη!…

Ένας από τους υποψηφίους μου υπόσχεται ότι θα διατηρήσει τα εδάφη μας. Αν εννοεί και τα δυο ήδη κατακτημένα (Νότια και Βόρεια Κύπρο) έχει κι αυτός έναν πόντο από μένα.

Ο τέταρτος υποψήφιος υπόσχεται ότι θα κατακτήσουμε όλη τη FYROM και αν κρίνω από το nickname του, δεν υπολογίζει στον παράγοντα «Τύχη»… Με δηλωμένο επίσημο εχθρό τους Τούρκους και ένα συνεχόμενο ping pong της Κύπρου μεταξύ ημών και της Τουρκίας, πώς θα το καταφέρει αυτό, ακόμα το ψάχνω. Και στο κάτω – κάτω, ειλικρινά δεν ξέρω τι θα ωφελούσε η κατάκτηση της FYROM τη δεδομένη στιγμή, πλην της ικανοποίησης που θα έδινε σε κάποιους εθνόκαυλ… ε… sorry… εθνολάγνους ήθελα να πω. Οπότε, αυτός έχει -1 πόντο από εμένα.

Οι τρεις από τους τέσσερις υπόσχονται πληθυσμιακή αύξηση 5% ενώ ο «-1» υπόσχεται αύξηση 8%... +1 πόντο οι τρεις λοιπόν, μιας και μου φαίνεται πιο ρεαλιστικός στόχος, ειδικά όταν βλέπω τη σταθερή μας πτώση στην κατάταξη αναφορικά με τον πληθυσμό. Στους -2 ο επίτιμος και στους +2 οι άλλοι τρεις…

Τελευταία υπόσχεση, η αύξηση 10% του GDP από τους 2, 7% από τον επίτιμο και 5% από τον Beboulino. Η εγχώρια παραγωγή, απ’ ό, τι διαβάζω είναι στο γύψο αυτή τη στιγμή, οπότε φαντάζομαι ότι το 5% ακούγεται πιο ρεαλιστικό ως στόχος.

Συνεπώς, μάλλον +1 εδώ ο Beboulinos, -1 οι άλλοι δύο υποψήφιοι και 0 ο Επίτιμος.

Συνοψίζοντας, η ψήφος μου θα πάει στον Beboulino με μοναδικό κριτήριο τις συνοπτικές προεκλογικές υποσχέσεις του και όχι τις αναλυτικές που έχουν δημοσιεύσει οι 4 υποψήφιοι.

Ανεξάρτητα βέβαια από το αποτέλεσμα, δυστυχώς αρχίζω να πιστεύω ότι και εδώ η διακυβέρνηση του κράτους, μόνο στους αιρετούς άρχοντες δε στηρίζεται. Οι λίγοι αλλά γαλαντόμοι ιδιώτες είναι αυτοί που θα στηρίξουν πάλι τους νέους παίκτες και θα χαρίσουν χαμόγελα από τις μελλοντικές νίκες στα πεδία της μάχης.

Ο ιδιώτης. Μια λέξη που δανείστηκαν οι Άγγλοι και της έδωσαν μια άλλη ερμηνεία που νομίζω ότι αρμόζει τελείως στην e-καθημερινότητά μας. Γιατί, όταν δίνεις απλόχερα και τελικά σε κατηγορούν γι’ αυτό, αναγκαστικά σε κάνουν να αισθάνεσαι “Idiot”! Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα για μια άλλη, μελλοντική δημοσίευση…