Oi barbaroi einai stis piles (by maria)

Day 1,544, 03:22 Published in Greece Cyprus by marabou14

Είναι το πρώτο μου άρθρο που δεν αναφέρεται στο παιχνίδι, όσοι έχετε το κουράγιο και το ενδιαφέρον διαβάστε το, είναι απλώς ένα ποίημα που έχω γράψει και ελπίζω ότι αξίζει την προσοχή και τον χρόνο σας.

Οι βάρβαροι είναι εδώ

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
μα κανείς δεν είναι εκεί να κρατήσει αντίσταση,
ο εφιάλτης και η παρέα του τις έχουν αφήσει ανοικτές
έχουν πληρωθεί καλά γι’ αυτό άλλωστε.

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
μονολογεί ένας περαστικός στον δρόμο,
μα κανείς δεν του δίνει σημασία
μόνο ένα παιδί εντυπωσιάζεται, μόνο ένα παιδί.

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
τι λες παιδί μου, ποιος στο πε αυτό;
Ο κουρελιάρης κύριος μαμά,
Μην τον ακούς παιδί μου είναι τρελός.

Οι βάρβαροί είναι στις πύλες,
Σιγομουρμουρίζει ακόμα το παιδάκι.
Ποιοι να νε αυτοί οι βάρβαροι;
Γιατί η μαμά δεν λέει;

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες•
σαν ηχώ στροβιλίζει στο κεφάλι της γυναίκας το μήνυμα.
Μα καλά τι κάνω τότε εδώ;
Γιατί δεν είμαι εκεί να τους πολεμήσω, γιατί;

Στις εφημερίδες δεν γράφει τίποτα.
Για κάτι ξένους μόνο λέει που ήρθανε να βοηθήσουν.
Τίποτα για βαρβάρους δεν γράφει,
τίποτα για εφιάλτες.

Η γυναίκα παίρνει το παιδί αγκαλιά και πάει σπίτι.
Εκεί είναι αραδιασμένος ο άντρας της στον καναπέ,
άνεργος για μήνες,
κοιτάει αποβλακωμένος τηλεόραση.

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες μπαμπά,
Ποιοι βάρβαροι; Γυναίκα τι λέει το παιδί;
Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
τους είδε ένας κύριος μπαμπά.

Σώπα παιδί μου,
κανείς δεν είναι στις πύλες,
Μόνο κάτι τρελοί που τις γυροφέρνουν σαν σκιές,
περιμένουν λέει τους Ξέρξηδες από την Δύση και τους εφιάλτες να τους εξολοθρεύσουν.

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
άκου πράγματα που λέει ο κόσμος, πάει τρελάθηκε
μα ξάφνου απέξω ένα σύνθημα άρχισε να ακούγεται όλο και πιο δυνατά.
Μεγάλο πλήθος κόσμου πέρναγε.

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
αυτό φώναζε το αγριεμένο πλήθος.
Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
πάμε να τους εξολοθρεύσουμε.

Οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
μονολογεί τώρα και ο άντρας.
Πάμε γυναίκα, πάρε το παιδί και πάμε.
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μπούνε.

Το πλήθος φτάνει στις πύλες,
Μα κανείς δεν είναι εκεί,
Μόνο ένας εξαθλιωμένος μεσήλικας,
κοιτάει το πλήθος σκυθρωπός και σαστισμένος.

Τι ήρθατε να κάνετε όλοι εσείς εδώ, φωνάζει ο άντρας
Μας είπαν ότι οι βάρβαροι είναι στις πύλες,
Μας είπαν ότι οι εφιάλτες μας πρόδωσαν.
Ο άντρας γελάει δυνατά και τους χλευάζει.

Οι βάρβαροι ήταν στις πύλες,
χρόνια τώρα τους πολεμάω,
μα αυτοί τρύπωναν ύπουλα,
πάει έχουν μπει μέσα πια.

Ο άντρας γελάει ξανά δυνατά.
Μην ψάχνετε εφιάλτες εδώ,
κοιτάξτε γύρω σας και θα τους δείτε,
κοιτάξτε στον καθρέφτη σας και θα τους δείτε.

Το πλήθος αποχωρεί ντροπιασμένο,
οι βάρβαροι είναι εδώ,
εμείς είμαστε οι εφιάλτες,
εμείς είμαστε οι προδότες.

Που πάτε, φωνάζει ο μεσήλικας,
οι βάρβαροι είναι εδώ και σεις φεύγετε;
Τώρα πρέπει να διορθώσετε το κακό που προκαλέσατε,
τώρα πρέπει να τους διώξετε.

Οι βάρβαροι είναι εδώ μαμά,
εγώ δεν φεύγω θα μείνω να τους πολεμήσω.
Οι βάρβαροι είναι εδώ παιδί μου,
συγγνώμη που τους άφησα να μπουν, συγγνώμη.