Libertad - Διακήρυξη

Day 1,930, 02:22 Published in Greece Ireland by zervakus


Η Libertad ιδρύθηκε πριν περίπου δυο χρόνια στο παιχνίδι από μια παρέα φίλων. Ιδρύθηκε για να μπορούμε να παίξουμε το παιχνίδι διαφορετικά.

Διαφορετικά για μας σήμαινε, ότι δε μας ενδιαφέρει να μπούμε στο χορό χιλιάδων ευρώ και δισεκατομμυρίων damage μόνο και μόνο για να βλέπουμε το παιχνίδι να κάνει κύκλους. Πιστεύαμε στο μαζικό και συντονισμένο damage και θεωρούσαμε πώς αυτού του είδους τα χτυπήματα είναι πολύ πιο δραστικά από τη gold visa 2-3 τανκ. Θεωρούσαμε πως όλοι έχουν δικαίωμα στο παιχνίδι. Το ότι μια χώρα δεν έχει μεγάλο πληθυσμό ή οι παίχτες της δε θέλουν να μπουν στην κλοπή που συντελείται από τους admins, δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι καταδικασμένη να μην υπάρχει, επειδή ο e-γείτονάς της είναι φραγκάτος. Τελικά, πιστεύαμε πώς είναι ένα παιχνίδι και έτσι πρέπει να έχουν όλοι δικαίωμα στο να παίζουν και να διασκεδάζουν.

Στα δύο αυτά χρόνια δοκιμάσαμε και κάναμε διάφορα πράγματα. Βαρέσαμε υπέρ μικρών, τρολάραμε, βοηθήσαμε χώρες που είχαν ανάγκη, στήσαμε μηχανισμούς πρωτοπόρους (για τότε) στο παιχνίδι, λειτουργήσαμε όσο πιο δημοκρατικά γινόταν, τσακωθήκαμε και τα ξαναβρήκαμε άπειρες φορές, βαρέσαμε κατά EDEN αλλά και τανκάραμε όσο μπορούσαμε υπέρ Ελλάδας, αλλά και Τουρκίας, μα πάνω απ’ όλα ευχαριστηθήκαμε το παιχνίδι.

Δεν έχει σημασία πόσο δυνατοί ήμασταν. Ούτε αν πετύχαμε σε ότι στόχο βάλαμε. Σημασία έχει ότι κάναμε φίλους σε όλο το ερεπ, στήσαμε φιλικές μονάδες σε 7 χώρες, γελάσαμε…

Ένα πράγμα μόνο δεν κάναμε. Δεν υποκριθήκαμε. Ούτε το παίξαμε ποτέ υπερπατριώτες, ούτε εθνικιστές, ούτε ζητήσαμε ποτέ τίποτα. Ήμασταν αυτοί που θέλαμε και το γουστάραμε. Όταν κρίναμε ότι χρειαζόταν να πολεμήσουμε κατά της ΕΔΕΝ το κάναμε. Όταν κρίναμε ότι η Ελλάδα χρειαζόταν βοήθεια την δώσαμε. Όσο μπορούσαμε κάθε φορά.

Ότι θέλαμε να κάνουμε το κάναμε, χωρίς να το διαφημίσουμε και γι’ αυτό δεν έχουμε να δώσουμε λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε στους ψευτοπατριώτες ούτε στους ψευτοαναρχικούς.




Δυστυχώς για μας όμως, πολλοί εκεί έξω εκμεταλλευτήκατε το όνομα και το ρόλο της Libertad. Άλλοι χτυπάγατε το Unit επειδή δε γουστάρατε τα μέλη του. Άλλοι
λέγοντας ψέματα μπας και κερδίσετε κανένα ποντάκι στην πολιτική αντιπαράθεση.
Άλλοι επειδή φοβηθήκατε πως υπάρχει η δυναμική να στηθεί ένα Unit όπως οι Inci και μιας και επειδή με τους Inci ήμασταν και φιλαράκια, τρομάξατε μήπως σας πάρουμε
τα σκαλπ. Από την άλλη, διάφοροι από εσάς χτίσατε το όνομα σας μέσω της Libertad. Γίνατε περσόνες μέσω του Unit και ύστερα, εκτός Unit πλέον, αμαυρώσατε το όνομά μας. Κάποιοι δε σεβαστήκατε τη δουλειά μας, τον κόπο μας και το παιχνίδι μας και κάνατε ένα κάρο βλακείες που πολύ πρόθυμα αργότερα χρεώθηκαν στη Libertad.


Αυτά όμως κομμένα πλέον.


Όσοι μας γουστάρουν θα συνεχίσουν να μας γουστάρουν και όσοι μας έχουν στο μάτι θα συνεχίσουν να μας κράζουν.


Μετά από αυτά τα δύο χρόνια κουραστήκαμε. Θεωρούμε πια ότι με τις εξελίξεις στα game mechanics και την κατάσταση της Ελληνικής κοινότητας, δεν έχουμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε να δουλεύουμε αυτό το Unit με την προϋπάρχουσα μορφή.


Το μόνο που κάνουμε είναι να δίνουμε άλλοθι σε άτομα περιορισμένης ευθύνης να κράζουν, αλλά και υποστήριξη σε άτομα που θέλουν να προκαλέσουν νομίζοντας ότι θα το κάνουν στην πλάτη μας.


Ε λοιπόν, τίποτα από τα δύο δε θα συμβεί.

Η Libertad έκανε έναν τεράστιο κύκλο και είναι ώρα να διαλυθεί, πριν αλλοτριωθεί. Στο δικό μας μυαλό θα είναι πάντα η μονάδα που προσπάθησε να παίξει διαφορετικά και καθαρά.

Μέσα στις επόμενες μέρες η μονάδα θα αδειάσει από μέλη.
Για λόγους τεχνικούς και σεβόμενοι την ιστορία της, θα στελεχωθεί από 2-3 εκ των ιδρυτικών μελών ώστε να διατηρηθεί το όνομα της.




Εκεί ψηλά, οι από πάνω,
κηρύττουν για τους κάτω,
την υποταγή, την ήττα κηρύττουν, την παράδοση και την παραίτηση.
Εδώ κάτω μένουμε χωρίς τίποτα.
Μόνο οργή. Αξιοπρέπεια μονάχα.
Δεν υπάρχει αυτί για τον πόνο μας, πέρα από το αυτί όσων είναι σαν κι εμάς
Ο κανένας είμαστε.
Μόνοι είμαστε. Μόνοι με την αξιοπρέπεια και την οργή μας.
Οργή και αξιοπρέπεια οι γέφυρές μας, οργή και αξιοπρέπεια τα λόγια μας.
Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον λοιπόν. Ας γνωριστούμε τότε.
Να θεριέψει η οργή μας και ελπίδα να γίνει.
Ρίζα να γίνει ξανά η αξιοπρέπεια και νέο κόσμο να γεννήσει.
Είδαμε και ακούσαμε.
Μικρή είναι η φωνή μας για να γίνει ηχώ αυτός ο λόγος,
μικρή και η ματιά μας για τόση και τόσο αξιοπρεπή οργή.
Να ειδωθούμε, να κοιταχτούμε, να ακουστούμε:
Αυτό μας λείπει.
Αλλιώτικοι είμαστε, αλλιώτικες. Το άλλο είμαστε.
Αν ο κόσμος δεν έχει τόπο για μας,
τότε άλλο κόσμο να φτιάξουμε.
Δίχως άλλα εργαλεία, μονάχα την οργή μας,
δίχως άλλο υλικό απ’ την αξιοπρέπειά μας.
Να συναντηθούμε μας λείπει,
να γνωριστούμε μας λείπει.



Subcomandante Marcos

Γενικός Διοικητής του Εθνικοαπελευθερωτικού
Στρατού των Ζαπατίστας



Για τη Liberta😛

Crazy Ivann
Jo Inegy
Skylovaravas
Stan CCCP
Tasos 1917
Thanasis Klaras
Zervakus





ΥΓ 1. Είμαστε πια αρκετά παλιοί εδώ μέσα. Αν πιστεύετε ότι πρέπει να μας αφαιρέσετε από τα κυκλικά του κράτους κάντε το. Μας είναι απολύτως αδιάφορο. Νομίζω πια έχουμε την εμπειρία να ξέρουμε που πρέπει να βαρέσουμε. Μην έρθετε όμως να παρακαλάτε στην επόμενη στροφή.



ΥΓ 2. Προς συντρόφους, συμπολεμιστές και φίλους που περάσαμε τόσο καιρό μαζί: Δεν θα χαθούμε παίδες. Όρεξη να υπάρχει και θα τα λέμε από άλλα μετερίζια. Σας ευχαριστούμε για όλη την πορεία και την παρέα.


ΥΓ 3. Είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι που ακόμα και τώρα, 6 μήνες μετά την τελευταία μας επιχείρηση και ενώ είμαστε από τα πιο πιστά unit στις εντολές του MOD, μερικοί ακόμα μας έχουν άχτι.

Μάλλον κάτι κάναμε καλά.