Is it JUST a game?

Day 1,238, 00:11 • Published in Greece Greece • by spyskam


Aκούμε ξανά και ξανά τη μαγική επωδό «Είναι απλώς ένα παιχνίδι». Εντάξει, ρε παιδιά! Εντάξει, το εμπεδώσαμε. Τόσες φορές που τ’ ακούσαμε, το εμπεδώσαμε πια. Προφανώς και είναι ένα παιχνίδι. Ρωτάω εγώ όμως: Είναι απλώς ένα παιχνίδι; Eίστε σίγουροι ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνον ένα παιχνίδι;

«Και σαν τι άλλο δηλαδή θα μπορούσε να είναι;» θα αναρωτηθεί –και με το δίκιο του– κάποιος…
Ωραία λοιπόν! Είναι ένα παιχνίδι. Και το ποδόσφαιρο φυσικά είναι ένα παιχνίδι. Είναι όμως απλώς ένα παιχνίδι και πέραν τούτου ουδέν; Ένας αγώνας μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού (μεταξύ ΠΑΟΚ και Άρη, μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα κ.ο.κ.) είναι απλώς ένα παιχνίδι; Ή μήπως είναι και κάτι άλλο, κάτι που ξεπερνάει την έννοια του απλού παιχνιδιού και προσλαμβάνει άλλες, ευρύτερες διαστάσεις; Μήπως ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, ασχέτως βαθμολογικού ενδιαφέροντος, επενδύεται με βαθύτερα συναισθήματα, εκφράζοντας π.χ. την προαιώνια κόντρα μεταξύ “αστικής” Aθήνας και “λαϊκού” Πειραιά;

Πάμε πάλι απ’ την αρχή: Ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των Εθνικών Ομάδων Ελλάδας και Τουρκίας είναι απλώς ένα παιχνίδι και πέραν τούτου ουδέν; Ποιος θα τολμούσε να υποστηρίξει στα σοβαρά κάτι τέτοιο; Μήπως επίσης ο αγώνας μεταξύ των Εθνικών Ομάδων Τουρκίας και Γερμανίας είναι απλώς ένα παιχνίδι; Ίσως για μας, που παρακολουθούμε ένα τέτοιο ματς ως “ουδέτεροι” θεατές να μην είναι τίποτα περισσότερο από ένα παιχνίδι. Οπωσδήποτε όμως δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι για τα εκατομμύρια των Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία. Ώστε λοιπόν το eRepublik είναι απλώς ένα παιχνίδι;
Τότε προς τι η λυσσαλέα κόντρα Ελλάδας-Τουρκίας, Σερβίας-Κροατίας, Ρουμανίας-Ουγγαρίας κλπ;
Προς τι οι λυσσαλέες κόντρες με τους πολιτικούς αντιπάλους στο εσωτερικό της κάθε eχώρας;
Προς τι όλη αυτή η λυσσαλέα προσπάθεια να κρατηθούν με κάθε τρόπο οι “δικοί μας” στην εξουσία;
Προς τι όλος αυτός ο θρήνος και ο οδυρμός όταν μας παίρνουν το “μπιφτέκι” από το στόμα;



Δεν είναι λοιπόν απλώς ένα παιχνίδι, ας μην κοροϊδευόμαστε. Είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό παιχνίδι –και εκεί ακριβώς έγκειται όλη η γοητεία του. Όπως ακριβώς και στο ποδόσφαιρο. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα όμως. Όπως ακριβώς και στο ποδόσφαιρο υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον υγιή φίλαθλο-οπαδό μιας ομάδας και στον άρρωστο χούλιγκαν, έτσι κι εδώ υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον υγιή παίκτη και στον “αρρωστάκια” που θέλει μόνο να χαλάει το παιχνίδι του αλλουνού.
Ο υγιής φίλαθλος-οπαδός θα στενοχωρηθεί που έχασε η ομάδα του, αλλά θα έχει το ηθικό μεγαλείο να πει ότι ο μισητός αντίπαλος έπαιξε καλύτερα σήμερα. Ο “αρρωστάκιας” θα τα ρίξει όλα στο διαιτητή, στους παράγοντες, στην παράγκα που μονίμως στήνει τους αγώνες. Ο υγιής Έλληνας φίλαθλος θα στενοχωρηθεί για την ήττα από την Εθνική Αλβανίας. Δε θα βγει όμως στο δρόμο ν' αρχίσει να να δέρνει όποιον Αλβανό μετανάστη δει να πανηγυρίζει για τη νίκη της ομάδας του. Τέλος, ο υγιής φίλαθλος έχει μνήμη. Θα γιουχάρει ίσως τον “πουλημένο” Μπάγιεβιτς, αλλά θ’ αναγνωρίσει ότι ο Μπάγιεβιτς είναι προπονηταράς κι ότι οδήγησε την ομάδα του σε νίκες, όταν καθόταν στον πάγκο της. Και, σε τελική ανάλυση, γι’ αυτό ακριβώς τον γιουχάρει: Επειδή ξέρει ότι ο Μπάγιεβιτς είναι προπονηταράς.



Όμως εμείς εδώ μέσα δεν είμαστε υγιείς φίλαθλοι. Είμαστε ένα μάτσο “αρρωστάκηδες” –ή ένα μάτσο χαβαλέδες, ακόμα χειρότερα. Για χαβαλέ καταθέτει την πρόταση μομφής ο Lenin1990 (εγώ πάντως πολιτικό σκεπτικό δεν είδα). Και από κάτω τον γιουχάρουν κάποιοι “αρρωστάκηδες”. Kαι ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι. Εντούτοις όμως ψηφίζουν ΥΠΕΡ της πρότασης μομφής που εκείνος κατέθεσε!!!
- «Δεν τη συμπλήρωσε καλά την ενδεκάδα ο προπονητής Σχοινάς» , λένε κάποιοι άλλοι. Και μπορεί να έχουν δίκιο.
- «Ύποπτος για χρηματισμό ο τάδε παίκτης» συμπληρώνουν. Και μπορεί επίσης να έχουν δίκιο. Ξεχνούν όμως ότι πριν από κάμποσους μήνες ο “ύποπτος” είχε κατέβει υποψήφιος για CP, με τη δική τους έμμεση υποστήριξη. Έμμεση μεν, υποστήριξη δε.
- «Με ύποπτες μεθοδεύσεις εξασφάλισε τη θέση του προπονητή ο Σχοινάς» , λένε κάποιοι άλλοι (που μπορεί να είναι και οι ίδιοι). «Από πού κι ως πού πήρε ο Σχοινάς 1159 ψήφους και πόσες απ’ αυτές είναι μούλτι;» , συμπληρώνουν.

Ρωτάω λοιπόν εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό: «Από πού κι ως πού πήρε 1368 ψήφους ο Αρίστος το Φλεβάρη και πόσες απ’ αυτές είναι μούλτι;» Τότε γιατί δεν καταθέσατε πρόταση μομφής; Αλλά πάει ακόμα πιο μακριά η βαλίτσα, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι: «Από πού κι ως πού πήρε 555 ψήφους ο spyskam το Φλεβάρη; Είστε σίγουροι πως ήταν "καθαρές" όλες τους;» Εγώ πάντως δεν είμαι. Θα βγω κατηγορούμενος κι από πάνω; Θα πρέπει άραγε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας;




Εν κατακλείδι, παίδες: Το eRep είναι σαν το ποδόσφαιρο. Είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό παιχνίδι. Όσοι διακατέχονται από τη λογική του "αγνού και άδολου gamer", ας πάνε να παίξουν Travian. Πιο καλά θα διασκεδάσουν. Το eRep είναι σαν το ποδόσφαιρο. Είναι άθλημα “πονηρεμένο” και όχι “αφελές”. Στο ποδόσφαιρο όμως υπάρχουν και υγιείς οπαδοί. Δεν είναι όλοι χουλιγκάνοι. Γιατί, αν όλοι οι οπαδοί γίνουν χουλιγκάνοι, τότε πεθαίνει το ποδόσφαιρο, ρε παιδιά. Θα το καταλάβουμε ποτέ;