H e-klhronomia mou

Day 1,711, 03:13 • Published in Greece Greece • by Vags

Αυτό το άρθρο καθυστέρησε ενάμισο μηνα να βγει. Πέρασα τον τελευταίο καιρό ως 95% ανενεργός παίκτης (ok, έκανα 1-2 παρασπονδίες για να διαβάσω μερικά άρθρα σε προεδρικές κτλ) και μπορώ να πω ότι δεν μετανιώνω και ιδιαιτερα. Σκοπεύω δηλαδή να παραμείνω ανενεργός (στο 100%, αφού την επομενη εβδομάδα αρχίζω δουλειά), μονο που κάτι με τσιγκλούσε όλον αυτό τον καιρό. Η εφημερίδα μου. Ένα κομμάτι του παιχνιδιού που αγάπησα πραγματικά, δεν μου πήγαινε καλά να κλείσει με το άρθρο που είχα γράψει κάτι μήνες νωρίτερα. Ήθελα να αφήσω κάτι, σαν μια e-κληρονομιά, διαθήκη, πέστε το όπως θέλετε. E, λοιπόν, σήμερα θέλω να αποχαιρετήσω για τα καλά αυτό το μέσο επικοινωνίας με αυτό το τελευταίο άρθρο.

Σκέψεις για τα πάντα.

Η ηλεκτρονική κοινότητα.
Αναπολώ τις ημερες που αριστεροί- δεξιοί σφάζονταν καθημερινά στην arena της αρθρογραφίας. Τότε έκανες 1 click για να δουλέψεις, άλλο ένα για προπόνηση, αλλα 5 για να πολεμήσεις (10 αν ήσουν kamikaze) και μετά κάπως έπρεπε να γεμίσεις τον καιρό σου. OK, παίχτηκαν χοντρά σκηνικά, ΑΛΛΑ θεωρώ ότι εκείνη η κατάσταση ήταν ασυγκρίτως πιο υγιής με τη σημερινή κατάντια, που θέλει να ξοδεύονται τεραστια ποσα. Τότε δε χρειαζόταν να ξοδέψεις, "τανκαρες" και στην αρθρογραφία. Δε χρειαζόταν να βάλεις ένα χιλιάρικο για να βγάλεις το άχτι σου, πέταγες ένα- δυο καντήλια σε έναν άπλυτο/ φασίστα, διάλεξε ο,τι θες, και τελειωνε εκεί η ιστορία.

Προσωπικά, ποτε δεν κατάλαβα τον φετιχισμό του tanking. Για την ακρίβεια, του συνεχούς tanking. Στην αρχή το θεωρούσα ηρωικό (!!!) –ξέρεις, να βλέπεις τυπάδες να κάνουν χιλιάδες (αρχικά) και μετά εκατομμύρια damage, ήταν εξωπραγματικό, πωρωνόσουν ακόμα κι εσύ που ήσουν στην απέξω! Σήμερα το θεωρώ πρόκληση, ισάξια με τα λεφτά που πετάνε οι βουλευτές σε αμάξια, κινητά, κτλ. Δε γίνεται να υπάρχουν άνεργοι (που παίζουν ακόμα και αυτό το παιχνίδι) και εσύ να πετάς τα χιλιάρικα στα μούτρα τους. Ναι, ξέρω, κουμάντο στην τσέπη του καθενός δεν θα κάνω εγώ, αλλα ξέρετε κάτι? Κουμάντο στις τσέπες σας κάνανε, κάνουν και θα κάνουν άλλοι, στους οποιους δεν κάνετε μαγκιές. Και πρέπει επιτέλους σαν χωρα να μάθουμε να εκτιμάμε το πως βγαίνει το χρήμα και την αξια του (ειδικά του πλαστικού χρήματος, που δεν το βλέπεις, δεν το νιώθεις να φεύγει από την τσέπη σου). Επίσης δεν κατάλαβα ποτε γιατί το πολύ χρήμα προέρχεται από χώρες που rl πεινάνε (Ελλάδα, Σκοπια, Σερβία, κτλ) και όχι από ανθρώπους που ζούνε σε χώρες που έχουν κατιτίς παραπάνω. Δεν έχω δει σουηδικά tank να προελαύνουν στις μάχες…

Παθογένειες της e-κοινότητας όπως οι αντιφάσεις (οι ξένοι δεν κάνει να έχουν αγορασμένα account, όταν έχουμε εμείς όμως δεν τρέχει κάτι), οι κλεψιές (βλέπε σκάνδαλα myrfala, ektonosiakou, κτλ), οι αγορές ψήφων, κάποτε με έκαναν να απογοητευτώ, να θυμώσω, ξυπνούσαν τέλος πάντων κάποιο συναίσθημα. Πλέον δεν καταλαβαίνω γιατί καν ασχολούμασταν με όλα αυτά. Ο βασικός λόγος ύπαρξης των πολιτικών κομματων της e-αριστεράς ήταν να αποτελέσει ένα αντίβαρο σε όλη αυτή την αδικία, αν θέλετε, ίσως ακόμα και να προσπαθήσει να αλλάξει όλα αυτά που έκαναν τον κοινό νου να λέει ’βρε αει και…’. Έπρεπε να είχαμε καταλάβει από την πρώτη ημερα ότι το να χαλάμε τη ζαχαρένια μας επειδή ο καθένας είτε ήθελε να κάνει την πλακα του (τολμώντας αυτά που δεν τολμά να κάνει RL, ’η ακόμα και προεκτείνοντας τον RL χαρακτήρα του) είτε ήταν πυροβολημένος και πίστευε ότι είναι ο super wow που κάνει ο,τι θέλει και λογαριασμό δεν δίνει, ήταν πραγματικά χαζό. Δεν έχει νόημα, πραγματικά, να προσπαθείς να αλλάξεις τον ηλεκτρονικό κόσμο, όταν ο ίδιος σου ο εαυτός και ο αληθινός κόσμος έχουν ανάγκη για αλλαγή.

Ο έξω κόσμος

Πολιτική. Τα κάναμε μαντάρα, ματια μου. Μονοι μας βγάλαμε τα ματάκια μας. Είτε θέλετε να το παραδεχτείτε, είτε όχι, το 80% των Ελλήνων τα τελευταία 38 χρονια ανεχόταν την κλεψιά, την υποκρισία, τη λογική της ήσσονος προσπάθειας και της ξενομανίας, με αντάλλαγμα μια θέση στο δημόσιο, μια χαλαρή εφορία, μια ανοχή σε μικροπαρανομίες. Δεν το λέω εγώ, ούτε… οι γέροντες, τα εκλογικά αποτελέσματα το λένε. Ποσο μα ποσο ξεφτιλισμένος είναι ένας λαός που ξεπουλάει τα πάντα για μια μόνιμη εργασία (έστω και με ψίχουλα), που βάζει το κεφάλι του στην άμμο σχεδόν για 4 δεκαετίες, μη βλέποντας ότι παραγωγή στην Ελλάδα yok, μονο εισαγωγές τραβάνε, που υποστηρίζει κόμματα (ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσανατολισμού) σα να υποστηρίζει ποδοσφαιρικές ομάδες, που ενώ άλλες χώρες προοδεύουν στο παρόν παράγοντας εκείνος μένει στο παρελθόν, με την τελευταία πραγματικά καλή εποχή της Ελλάδας να πάει προ Χριστού και που αποποιείται την οποια ευθύνη έχει στο ξεπούλημα της χώρας! Δηλαδή ρε αγαπητό 80% που ψήφισες τον Καραμανλή της βίας και της νοθείας, τον Αντρέα του Τσοβόλα δώστα όλα, τον αποστάτη Μητσοτάκη, τον… εκσυγχρονιστεί Σημίτη, τον πρωταθλητή στο PS3 Κωστάκη, τον ’δεν ξέρω να κάνω ποδήλατο’ GAP και τον Ιωάννη Μελis… eee Αντώνη Σαμαρά, δεν ήξερες τι ψήφιζες? Ήξερες. Και το ανεχόσουν επειδή ήλπιζες ότι θα βάλεις κι εσύ το χέρι στο βάζο με το meli που το έβαζαν όλοι. Σαν τον εργάτη που ψηφίζει δεξιά επειδή έχει την ψευδαίσθηση ότι κάποτε θα γίνει πλούσιος. Κατηγορείς τους πολιτικούς –μαριονέτες για όσα έκαναν, ξεχνώντας ότι ΕΣΥ τους έφερες στην εξουσία. 8 στους 10 ψηφισαν κάποιον που έφερε στην Ελλάδα σε αυτή τη θέση, μην πας να κατηγορήσεις τους Εβραίους, τους μασόνους, τον Soros και το κακό συναπάντημα, γιατί ακόμα κι όντως όλοι αυτοί επιθυμούσαν το κακό της χώρας σου, ΕΣΥ ήσουν που τους άνοιξες την πόρτα, ψηφίζοντας τους πολιτικούς που χωρίς ενδοιασμό άνοιξαν τα πόδια τους. Το πιο τραγικό είναι ότι σχεδόν 5 στους 10 αυτή τη στιγμή (βάση τα εκλογικά νούμερα) πιστεύουν ότι αυτοί που μπορούνε να σώσουν τη χωρα είναι ο κλώνος του Μελισσανίδη και ο κλώνος του Αντρέα Παπανδρέου (Σαμαράς και Τσίπρας για όσους δεν κατάλαβαν). Βεβαια, όταν δεν έχεις πάγκο και για επίθεση έχεις Diogo και Govou και η αμέσως επόμενες επιλογές σου είναι Μπαμπαγκίντα και Ντράγκαν Τσίριτς (τι θυμήθηκα), λογικό είναι να επιλέξεις τους δυο πρώτους. Λογικό μέσα στο παράλογο.

Μεταναστευτικό/ ρατσισμός/ politically correct.
Το μεταναστευτικό είναι όντως πρόβλημα, όχι μονο εδώ, αλλα και σε όλη την Ευρώπη. Τέλεια. Δεν είναι πρόβλημα επειδή έρχονται οι ξένοι και κλέβουν τις δουλειές των Ελλήνων (για την ακρίβεια πήραν τις δουλειές που οι Έλληνες σνομπάρουν τόσα χρονια…) αλλα επειδή καλώς ’η κακώς, το ρεύμα των μεταναστών προέρχεται κυρίως από μουσουλμανικές χώρες, εμπόλεμες ζώνες κτλ, και οι άνθρωποι αυτοί δυστυχώς δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε μια ευρωπαϊκή χωρα επειδή δεν έχουν κάτι κοινό με εσένα. Προς Θεού, δεν κατηγορώ τους ανθρώπους, δεν φταίνε εκείνοι που ο πόλεμος έχει εγκατασταθεί μόνιμα έξω από το σπίτι τους (για αυτό κατηγορώ τους Ευρωπαίους και τα φιλαράκια τους Αμερικανους…) και σαφώς και δεν είναι υπεύθυνοι για το μαθησιακό τους background. Δεν είναι κατώτεροι από εσένα ’η εμενα, αλλα διαφορετικοί, τόσο διαφορετικοί που μερικές φορες η συνύπαρξη καθίσταται αδύνατη. Ως μετανάστης τους τελευταίους 9 μήνες έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όσο πρέπει η χωρα που σε φιλοξενεί να σε σέβεται και να φροντίζει για τα δικαιώματα σου, άλλο τόσο κι εσύ πρέπει να σέβεσαι τη χωρα στην οποια trws ψωμί.
Τα σύνορα μεταξύ ρατσισμού και politically correct έχουν λεπτύνει επικίνδυνα (όπως φανέρωσε και το περιστατικό με την παπακατι). Ο καθωσπρεπισμός έχει φτάσει σε σημείο να καθορίζει τις ζωές μας, μας έχει φέρει σε σημείο η λέξη Αφρικανός πχ να θεωρείται ρατσιστικός χαρακτηρισμός! Μας έχει φέρει σε σημείο να κάνουμε ντα τον Σαρκοζύ (μεγάλο arx..di, αλλα αυτό είναι άλλη ιστορία) επειδή ήθελε να απαγορεύσει τη μαντίλα στη Γαλλία, αλλα να κάνουμε μόκο για το γεγονός ότι μια Δυτική αν φορέσει mini φούστα σε μουσουλμανική χωρα ίσως πέσει θύμα της Σαρίας. Εδώ πριν από μερικά χρονια είχε υπάρξει συζήτηση στη Σουηδία για να αλλάξουν το όνομα ενός γλυκού (negerbollar) επειδή τάχα μου θα προσβάλλει τους έγχρωμους μετανάστες! Εδώ το προηγούμενο Σαββατοκύριακο άκουσα έναν μετανάστη να λέει τελείως απενοχοποιημένα στη διπλανή παρέα ένα ανέκδοτο που πολλοί θα χαρακτήριζαν ρατσιστικό… Το να θεωρείς ότι είσαι ανώτερος από κάποιον επειδή το χρώμα σου είναι λευκό, ’η επειδή οι πρόγονοι σου έχτισαν την Ακρόπολη απέχει παρασάγγας από το να επιβάλλεις κανόνες σε μετανάστες, νομιμους ’η μη. Αλλα εδώ έχουμε τον παραλογισμό να αφήνουμε το κέντρο να γίνει μπάτε σκύλοι για να μη θεωρηθούμε ρατσιστές. Αν εγώ κάνω μια m..kia ως μετανάστης (και πιστέψτε με, η Σουηδία έχει ΟΝΤΩΣ αυστηρούς κανονισμούς και γραφειοκρατία στο μεταναστευτικό) και με απελάσουν, θα είναι επειδή οι Σουηδοί είναι ρατσιστές ’η επειδή εγώ έκανα m..kia? Αυστηροί νομοι δεν σημαίνει ρατσισμός. Σημαίνει οργάνωση. Μπάτε σκύλοι αλέστε σημαίνει ανοργανωσιά και κρυπτορατσισμός του χειριστου είδους. Για ρωτήστε τον μετανάστη, που θέλει να έρθει, στη Σουηδία των… ρατσιστικών αυστηρών νομων ’η στην Ελλάδα του μπάτε σκύλοι? Που νομίζει ότι θα βρει καλύτερη αντιμετώπιση?

Κρίση
Στην αρχή της κρίσης πίστευα ειλικρινά ότι υπήρχε μια χρυσή ευκαιρία για αυτή τη χωρα να αλλάξει. Αλλα από τη μια η ατολμία των κυβερνήσεων να πάρουν πραγματικά ριζοσπαστικά μετρα (πχ κατάργηση της μονιμότητας, πραγματικό φορολογικό σύστημα και όχι κουτοπόνηρα φορολογικά μετρα), φοβούμενοι την αντίδραση όλων των κοιλιόδουλων που εξέθρεψαν τα τελευταία 38 χρονια και από την άλλη ο οικονομικός ρεβανσισμός των ’εταίρων’, καθιστά την οποια καλυτέρευση αδύνατη. Δε χρειάζεται να είσαι μεγάλος οικονομολόγος για να γνωρίζεις ότι στην κρίση ρίχνεις χρήματα, δεν κόβεις. Αν ο Roosevelt αντί για το Νew Deal προχωρούσε σε μετρα λιτότητας για να αντιμετωπίσει την κρίση που κληρονόμησε από το κραχ του ’29, η αμερικανικη οικονομία θα είχε γονατίσει για άλλη μια δεκαετία τουλάχιστον. Δεν θα είχε ανακάμψει προκειμενου να μπει στο γιουρούσι του δευτερου παγκοσμιου. Το πρόβλημα σε αυτή τη χωρα είναι ότι δεν έχουμε ανθρώπους με αρ..διa. Έναν πολιτικο που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και θα πει ’ως εδώ, άνθρωποι πεθαίνουν, η συνταγή δε δουλεύει’. Δεν έχουμε πολιτικούς, αλλα και κοινούς πολίτες που μπορούν να δουν μερικά χρονια παρακάτω και να αντιταχθούν στην πολιτική των ’εταίρων’ που στρουθοκαμηλίζουν, πιστεύοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι συνολικό, αλλα μεμονωμένο. Όταν ο Churchill είχε δει την οξεία του γερμανικού ναζισμού να αναδύεται και είχε προτείνει να κόψουν το κακό από τη ριζα, πριν η οξεία βγει από το αυγό, οι τότε ’ειρηνιστές’ με πρωτεργάτη τον Chamberlain γελούσαν στα μούτρα του και προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να διατηρήσουν την ειρήνη τους, μη βλέποντας (μάλλον μη θέλοντας να δουν) ότι η οξεία μεγαλώνει. Ο Churchill έζησε 10 χρονια στο πολιτικο περιθώριο, μέχρι οι Άγγλοι να καταλάβουν ποσο m…ακκές ήταν. Ευτυχώς δεν ήταν αργά. Γιατί ρε γαμώτο μου να μην μπορούσατε όλοι εσείς, το 80% που ψήφιζε αυτούς τους Έλληνες Chamberlain ότι κάποια στιγμή το party θα τελειωνε? Ότι όλο αυτό το πανηγύρι είχε ένα τέλος? Πιστεύατε ότι θα κρατούσε για πάντα? Υπήρχαν άνθρωποι που σας το λέγανε, αλλα τους λέγατε γραφικούς, αλλα ίσως κι εσείς να είχατε καταλάβει ότι έχουν δίκιο. Στρουθοκάμηλοι, δειλοί, ανίκανοι να δείτε το μέλλον, είστε περήφανοι που τα παιδιά σας θα κάνουν μάγκες τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς και τους κάθε ηλίθιους που εσείς δώσατε το δικαίωμα να κουνάνε το δάχτυλο μπροστά μας, επειδή στην Ελλάδα η μονη τους επιλογή θα είναι να δουλεύουν για 500 euro?

Υπάρχουν και αλλα πολλά, αλλα καλο θα είναι να αφήσω τον καθένα από εσάς να τα σκεφτεί λίγο. Αν θα μπορούσα, θα άφηνα μοναχα μια κληρονομιά σε αυτή την e-χωρα, μοναχα μερικές φράσεις:

Αν θες να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε πρώτος εσύ. Διάβασε, διάβασε λογοτεχνία και ποίηση, ελληνική και ξένη, κανε κτήμα σου τα πολιτιστικά θαύματα αυτού του κόσμου. Καλλιέργησε το κτήμα της ψυχής και της νόησης σου, μην τα αφήνεις να πιάσουν ζιζάνια. Μην δέχεσαι αμάσητα ο,τι σου πλασάρουν, ακόμα κι αυτά που γράφω εδώ δες το κάθε τι χωρίς χρωματιστά γυαλιά, με κριτική σκέψη, και φθάσε στη αλήθεια δεχόμενος ότι η δικη σου αλήθεια δεν είναι η μοναδική. Γέμισε την ψυχή σου με αγάπη και κατανόηση για τα προβλήματα του διπλανού σου, σκεπτόμενος ότι αν δεν τα καταπολέμησης, αργότερα ίσως γίνουν δικά σου. Ίσως και όχι, αλλα θες να πάρεις ένα τέτοιο ρίσκο? Και το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μισος. Ούτε ο φόβος. Είναι η αγνοια. Μην κατηγορείς τους άλλους για τα προβλήματα που εσύ έχεις προκαλέσει στον εαυτό σου, διάβασε τι λέει ο Καβάφης στην Ιθάκη για τους Κύκλωπες και τον οργισμένο Ποσειδώνα και πως ποτε δεν θα τους βρείς στο δρόμο σου αν ο ίδιος δεν τους φέρνεις μπροστά σου. Δούλεψε και πέσε με τα μούτρα στην παραγωγή. Παρήγαγε ακόμα και το δικό σου φαγητό αν μπορείς, τα χρήματα δεν έχουν αξια, το 60% είναι απλά νούμερα σε μια τράπεζα χωρίς αντίκρισμα, σε λίγο ίσως να μην μπορείς καν να αγοράσεις. Και πριν αρχίσεις να αγαπάς και να σέβεσαι αυτή τη χωρα, μάθε να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου, τον διπλανό σου, τον άνθρωπο σου και τα παιδιά σου.

Πολλά μάθε και πολλά μαθήματα, συγγνώμη, αλλα για να παραφράσω τον Sebastian Μichaelis, ’I am a teacher to the core’.

Εύχομαι πραγματικά όλα να πάνε καλά για τον καθένα σας.

Βαγγέλης.

P.S. Ο λογαριασμός θα γυρίσει και πάλι στην αποστρατεία.
P.S.2 Parakalw pragmatika, mhn ri3ei kanenas to ar8ro. Me auto 8elw na kleisei h efhmerida mou.