13 Years Later
•
by CaesarGR
Καλησπέρα σε όλους,
Σε περίπου δύο μήνες κλείνουν 13 χρόνια από την εγγραφή μου στο παιχνίδι.
Ήμουν 15 ετών, παθιάστηκα με το παιχνίδι. Το θεωρούσα κάτι ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό.
Τώρα είμαι 28 και πολλές φορές νοσταλγώ τα παλιά χρόνια στο παιχνίδι.
Γνώρισα κάποια ξεχωριστά άτομα. Άτομα τα οποία σεβάστηκαν την ηλικία μου και με αντιμετώπιζαν ως ενήλικο, παρόλο που ήμουν ένα μικρό σκατό.
Δεν θα ξεχάσω το γεγονός ότι ζήτησα από τον Earentir αν μπορεί να μου αγοράσει ένα παιχνίδι και να του στείλω με γράμμα τα λεφτά. Είχα το παιχνίδι σε δευτερόλεπτα.
Δεν θα ξεχάσω την υπομονή, τη κατανόηση και τις αμέτρητες ώρες συνομιλίας με τον Iaswn.
Δεν θα ξεχάσω τα μαγικά T-5, T-2, T-1 σε μάχες με την Τουρκία, τα οποία κράσαραν το παιχνίδι.
Είναι στιγμές που θέλεις πίσω να γυρίσεις... Είναι αναμνήσεις... Αυτά που έζησες και ποτέ δεν θα ξαναζήσεις... Είναι αναμνήσεις...
Facebook
Twitter
Discord
Comments
Θα χαρουμε να επανελθεις και να σε γνωρισουμε
Το παιχνίδι δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια έχει χάσει την ψυχή του. Και όχι, το γεγονός ότι είναι "pay2win" δεν παίζει ρόλο. Οι devs δυστυχώς πήραν κάθε λάθος απόφαση που μπορούσαν με αποτέλεσμα το παιχνίδι με το καιρό να γίνεται ολοένα και πιο αδειανό.
Η οικονομια, η πολιτική και οι μάχες, είτε διαλύθηκαν είτε απώλεσαν κάθε ουσιαστικό στρατηγικό χαρακτήρα που είχαν. Θα μπορούσε το eRepublik να είναι ένα eve online, άλλα παραμένει μέχρι και σήμερα ένα clicks simulator.
Πολύ κρίμα, πολλές χαμένες ευκαιρίες. Θεωρώ απίστευτο ότι έχω να μπώ τόσα χρόνια και δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτα.
Και ως πρωην moderator με θλίβει, καθώς ξέρω ότι υπάρχουν πολλά παθιασμένα άτομα πίσω από το game.
( ˘ ³˘)♥
comment... o7
!!!GAMAς!!!
ο7
o7
NI
πω πω ... 22-10-2009 μπηκα και εγω. Ομως δεν ασχοληθηκα ποτε σοβαρα γιατι με κουραζε αυτο το καθε μερα.
Τωρα εχει λιγο καιρο που μπηκα ξανα κια προσπαθω να μπαινω καθε μερα.
o7
o7
> Δεν θα ξεχάσω τα μαγικά T-5, T-2, T-1 σε μάχες με την Τουρκία, τα οποία κράσαραν το παιχνίδι.
Πόσο γαμούσε το παιχνίδι τότε. Και πόσο πιο υγιές ήταν, όπου μετρούσε η στρατηγική και όχι η διαρκής πληρωμή του πλατο
Πόσες όμορφες στιγμές και φιλίες έχει δημιουργήσει αυτό το παιχνίδι, δεν θα μάθουμε ποτέ, είναι όμως πάρα μα πάρα πολλές! Στο χέρι μας είναι να τις αυξήσουμε κι άλλο. Το παιχνίδι είναι η αφορμή, όλα τα άλλα είναι θέμα θέλησης και διάθεσης! Πολύ όμορφο άρθρο, μπράβο αγορίνα!
Η μεγαλύτερη μου έκπληξη σε όλο το παιχνίδι είναι πόσο υπέροχος τύπος είναι τελικά ο Ρετζέπ Ντενκτάς
η εικόνα που έχουμε για τον κάθε παίκτη, σε σύγκριση με τον άνθρωπο όταν τον γνωρίσουμε από κοντά, είναι πολύ συχνά τεράστια έκπληξη και συνήθως ευχάριστη! Άντε με το καλό να τα πούμε κι από κοντά να τσακίσουμε κάνα κεμπάπ, το κάνουμε συχνά αυτό μερικοί από το παιχνίδι, ακόμη και παίκτες που το έχουν παρατήσει χρόνια!
αναμνησεις δε λες τιποτα.. περνανε τα χρονια και δεν το καταλαβαινουμε :')
Όπως όλα έτσι καί αυτό έφτασε σε χαμηλά επίπεδα, τώρα δεν νομιζω ότι μπορεί να περνάει κανείς ωραία με αυτό. Απλά παιζουμε γιατί έγινε συνήθεια
Eίμαι στα 12,5 χρόνια δω μέσα και όντως στην αρχή ηταν αλλιώς,
μετά έκαναν αλλαγές αλλά έμεινα απο συνήθεια και δεν πλήρωσα ποτέ για κάτι.
Υπάρχουν ακόμα πράγματα που δεν κατανοώ, αλλά συνεχίζω, νιώθω όμως οτι θα το παρατήσω.
Εντωμεταξυ εχουμε εγγραφει με 2 μερες διαφορα 😃
🙂 vtd
o7
14,5 χρόνια , το πρώτο που θυμάμαι είναι η απελευθέρωση της Θράκης από τους Μογγόλους επί Ιαγουάρου και που έδινα τον χρυσό μου σε μεγαλύτερου λεβελ παίκτες να τανακάρουν για να ελευθρρωθούμε.
Περάσαμε καλές στιγμές αλλά και κακές με φαγωμάρα και υπερβολές.
ψηφος