1 χρόνος e-ζωής. Το ταξίδι έφτασε στο τέλος του.

Day 1,767, 07:22 Published in Greece Greece by kostass13
Το παρακάτω άρθρο είναι και το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ της Hoplite Phalanx Productions.

Καλησπέρα φανατικό e-κοινό,

Όπως θα είδατε και από τον τίτλο, αυτές τις μέρες (συγκεκριμένα μεθαύριο) συμπληρώνω 1 χρόνο ζωής στο παιχνίδι. Για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα πως πέρασε τόσο γρήγορα, αφού θυμάμαι σαν χθες την πρώτη φορά που έκανα log in…

Ταυτόχρονα λοιπόν με τα e-γενέθλιά μου, αποφάσισα να σταματήσω να ασχολούμαι με παιχνίδι οριστικά. Η σκέψη είχε μπει στο μυαλό μου από τον Ιούλιο, αλλά ακόμα δεν είχα τη δύναμη να το κάνω (ή καλύτερα δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το eRep δεν έχει πλέον κανένα ενδιαφέρον).

Για μένα (που έπαιζα λίγο πιο έντονα από όσο θα έπρεπε), ήταν ένας χρόνος με τα πάνω και τα κάτω του, με χαρές και λύπες, με καλαμπούρια και τσακωμούς. Η γεύση που μου μένει τελικά, είναι ‘’γλυκόξινη’’, αφού από τη μία γνώρισα άτομα που ευχαριστιόμουν να μιλάω και να ανταλλάζω απόψεις μαζί τους και από την άλλη υπήρχαν και μερικοί (ευτυχώς μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού) που με έκαναν να ντρέπομαι που ήμουν μέρος της ελληνικής κοινότητας.

Σαν ‘’highlights’’ της πορείας μου στο eRep, θα ξεχωρίσω πρώτον την ένταξή μου στην Οπλιτική Φάλαγγα (μακράν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω), δεύτερον τη δημιουργία της Hoplite Phalanx Productions μαζί με τον Ace Of SpadesGR τον οποίο ευχαριστώ ιδιαίτερα για τις υπηρεσίες που προσέφερε 😛, και τρίτον την θητεία μου σαν Υπουργός Άμυνας τον Ιούνιο που μας πέρασε (το διάστημα που περιγράφω είναι το καλύτερο και ταυτόχρονα το χειρότερο στον 1 χρόνο που παίζω. Όσοι έχουν περάσει από τη θέση ξέρουν τι εννοώ 😛) Tέλος, την ένταξη μου στο HQ της EDEN σαν μαθητευόμενος military commander.

Και τώρα οι ευχαριστίες… Κανονικά θα έγραφα κάθε όνομα ξεχωριστά, αλλά πρώτον, το άρθρο θα γίνει σεντόνι και δεύτερον, σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον και δεν το θέλω. Οπότε θα τα πω περιληπτικά.

Καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω τους συνοπλίτες μου, που με δέχτηκαν και με στήριξαν όποτε τους είχα ανάγκη, το κόμμα μου (Νέα Πορεία) και ιδιαίτερα των DimAth, όλους όσους έμπαιναν σε ts, irc κ.τ.λ. με τους οποίους μιλούσαμε σχεδόν κάθε βράδυ, τα παιδιά από τα κανάλια της EDEN που με ‘’αγκάλιασαν’’ από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου εκεί και τον Dimitris Zaxa, που με εμπιστεύτηκε στη θέση του Υπουργού Αμύνης στην κυβέρνηση του. (Ελπίζω να τον δικαίωσα για την επιλογή του).

Ιδιαίτερες ευχαριστίες, στο τότε Υπ. Οικονομικών (mafuxth,asoee, EpiCourious) με τους οποίους είχαμε μια ΑΡΙΣΤΗ συνεργασία αλλά και σε όλους όσους κατά το διάστημα που περιγράφω παραπάνω συμμετείχαν στα κυκλικά των Στρατιωτικών Μονάδων και με ανέχτηκαν. (Συγγνώμη παιδιά αν κάποιες φορές παραφέρθηκα, αλλά έβγαινε η κούραση).

Τέλος, για να κλείσω θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή σε όσους με διαβάσουν. Να σκεφτούν καλά τι μέρος του χρόνου και της προσωπικότητάς τους είναι διατεθειμένοι να ‘’χαραμίσουν’’ σε αυτό το παιχνίδι (γιατί όσο και αν μερικές φορές το ξεχνάμε περί παιχνιδιού πρόκειται) και κατά πόσο, προτιμούν να κάθονται μπροστά σε μια οθόνη αντί να κάνουν άλλα χίλια δυο πράγματα (αναφέρομαι ιδιαίτερα σε όσους είναι κάτω των 1😎.

Προσέξτε γιατί ο χρόνος περνάει πολύ πιο γρήγορα από ότι καταλαβαίνουμε και το κακό είναι ότι δεν μπορούμε να τον γυρίσουμε πίσω…

Όσον αφορά αυτούς που θα παραμείνουν, κοιτάξτε να τα βρείτε και να σταματήσετε τη γκρίνια, γιατί σας βλέπω να καταλήγετε μόνοι σας να τσακώνεστε ποιος το έχει μεγαλύτερο (το damage πάντα 😛)

Σας ευχαριστώ όλους όσους με ανεχτήκατε όλον αυτό τον καιρό, εύχομαι να τα πούμε κάποια στιγμή και από κοντά,

kostass13 over and out (at last!!!)

Υ.Γ. 1 @ Bakaras Μην τολμήσεις να με βγάλεις από την μονάδα (ακόμα και αν τα e-κακαρώσω) αλλιώς σου εύχομαι να κλείσουν όλα τα ντελιβεράδικα σε ακτίνα 15 χιλιομέτρων από το σπίτι σου 😛

Υ.Γ. 2 Στο ts καθώς και στα κανάλια της EDEN μπορεί να συνεχίσω να μπαίνω αραιά και που (1-2 φορές τη βδομάδα), ανάλογα με τα κέφια. Άλλωστε όσοι με ξέρουν καλύτερα μπορούν να με βρουν και μέσω του φβ...

Υ.Γ. 3 Με όσους είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω νερό και αλάτι. No hard feelings που λένε και οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι.